Ուրեմն էնտեղ մի կին կար, որը պատմում էր, որ ըստ հավատքի՝ նա, ով կյանքում գոնե մեկ անգամ դելֆինի ա դիպչում, իր կյանքում շատ-շատ երջանիկ ա լինում: Ես էլ հայավարի մտածեցի շատ լինի, քիչ չլինի, դրա համար երկու ձեռքով էլ ձեռք տվեցի) նենց մռութ էր, ուզում էի բռնոի պաչեի
Jarre-ի խոսքերից
Բայց տես Նյուտը ինչ խղճովա կողքնա նստել, ոչ թե վրան, չնայած որ նստեր ինձ թվումա էտ դելֆինը սկի չէր էլ ջոգի
Էջանիշներ