Մեջբերում Djavaxhq-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Չհասականալով, թե ինչքան է շարունակվելու այս ամենը ժողովրդի մի մասը պատրաստ էր ոտքի կանգնելու, պայքարելու, անկախ նրանից, ով է այդ պահի առաջնորդը...

Եւ սա զգալով, ՀՀՇ-ն ի դեմս Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի, ստանձնեց առաջնորդի դերը: Եթե 350 կամ 500 հազար կամ նույնիսկ 1 մլն. մարդ կողմ է իշխանափողությանը, ապա այս թվերի ամենաչնչին մասն է ընդհամենը կողմ ՀՀՇ-ի՝ դեպի իշխանաբուրգ վերադարձի:

Սա հստակ է ինչպես ամեն բացվող օրը...
Չեմ հավատում, որ շատ չնչին մասն է կողմ Տեր-Պետրոսյանի` նախագահ դառնալուն, թող ինչ որ կերպ տրամաբանեին այս միտքը, «հստակ» ասելով` ասվածը հստակ չի դառնում, տրամաբանել ա պետք, մեկնաբանել ու ապացուցել ա պետք: Բայց էդ մի կողմ. էս որ գրել են, թե ժողովուրդը պատրաստ էր պայքարելու, Տեր-Պետրոսյանն էլ, զգալով դա, ստանձնեց առաջնորդի դերը: Է հա, լավ արեց, պայքարող ժողովուրդը շնորհակալ է նրանից այդ քայլի համար, ինչո՞ւ են կողքից տենց չարացած, տենց նախանձով նայում էս ամեն ինչին, երևի Չուկի ասած մաղձն ա հա՞: Բա թող էս «ազգայնական ընդդիմադիր» կոչված ուժերը գային առաջնորդեին, ո՞ւր էին, ինչի՞ չէին գալիս:
Մեջբերում Djavaxhq-ի խոսքերից Նայել գրառումը
«Ով մեզ հետ չէ՝ տականք է» կարգախոսով լեւոնականները փորձում են ընդդիմադիր դաշտից դուրս մղել մյուս ուժերին, հատկապես հենց դրական ընդդիմադիր ազգայնական ուժերին, որոնք գաղափարախոսությամբ իրապես ընդդիմադիր են ե’ւ իշխանություններին, ե’ւ ընդդիմադիրներին: Իսկ իշխանություններն ու ներկայիս ընդդիմությունն ընդդիմադիր են միայն սեփական շահերի տեսանկյունից, բայց ոչ՝ գաղափարապես կամ էլ տնտեսական քաղաքականության ընկալմամբ: