Ինչպես նոր կարդացի մի թեմատիկ կայքում
"Լինում են ուժեղ մարդիկ, որոնք գիտակցաբար դիմում են ինքնասպանության, դրանում դրսևորվում է նրանց ուժը: Լինում են թույլ մարդիկ, որոնց ինքնասպանությունը հենց թուլության դրսևորում է: Ով մարդկանց երրորդ տիպը մեծամասնությունն է, դրանք հասարակ մարդիկ են: Դրանց ինքնասպանության են դրդում որոշակի ֆիզիկական և հոգեբանական ազդակներ:"
Հենց երրորդ տեսակի ուսումնասիրությունն է ամենահետաքրքիրը:
Նրանց կարելի է ուսումասիրել, փորձել օգնել, բայց երբեք քննադատել, քանի դեռ ինքներս չենք զգացել (վերապրել) նույնը ինչը նրանց դրդում է ինքնասպանության:
Ես էֆթանազիայի բաժնում նկարագրել էի քաղցկեղով հիվանդ մարդու վիճակը, և ինձ համար զարմալի չի (ավելի, սպասելի է,) որ նման մարդիկ հիվանդության որոշակի փուլում սկսում են մտածել ինքնասպանության մասին:
De gustibus et coloribus non est disputandum.
Մեջբերել
Էջանիշներ