Վայ, Ներսեսը։ Իրան առաջին անգամ ես ծաղրանկարում ոնց որ, չէ՞։ Լավն ա։
Ոնց որ թե հա, առաջի անգամ եմ նկարում, փաստորեն ճանաչելիա...
Եղիր հե՛զ, բանող ե՛զ, և վարիր այս անվերջ սևահողը, երբ կիջնի երեկոն, դու հանգիստ գնա գոմ, որոճա՛ քեզ բաժին ընկած խոտը, մինչև կբացվի առավոտը: Կողբի Գեղարվեստի Դպրոց
Էջանիշներ