Ձեր կարծիքով, ի՞նչն ա մարդկանց գերում էս անճաշակ ոճերի մեջ:
Ձեր կարծիքով, ի՞նչն ա մարդկանց գերում էս անճաշակ ոճերի մեջ:
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
1700 տարվա քրիստոնյա լինելու պատճառը: Երևի դեռ բավական չի 1700 տարին լիովին կրոնափոխ լինելու այդ պատճառով էլ հաճախ կարոտում են մահմեդական «մուղամը»:
Արաբական ոճը դա անճաշակություն չի![]()
Երբ փայլում են աչքերը մարդու…
Չեմ սիրում այդ մուղամները, բայց դե դա էլ իրենց ազգայինն է: միգուցե նրանց համար էլ անճաշակություն լինի մեր քոչարին:
իզուր հո չեն ասում, ճաշակին ընկեր չկա…
anahit96 (17.11.2012), boooooooom (13.03.2011)
Նիկա, կարծում եմ խոսքը ոչ թե իրենց ազգային երաժշտության մասին ա խոսքը այլ էն անճաշակ, անտանելի երգերի, որոնք հայերն են երգումCassiopeia-ի խոսքերից
: Հարգում եմ ամեն ազգի ազգային երաժշտությունը, բայց հարգել դեռ չի նշանակում սիրել: Բայց այն, որ հայերը վերցնում եմ ուրիշ ազգերի ազգային երաժշտությունն ու մի անճաշակ, զզվելի բան են սարքում
… Ես էլ չեմ հասկանում, թե ոնց կարելի ա էդ տիպի երգերը սիրել ու լսել
: Ներեցեք, եթե այս գրառումով ինչ-որ մեկին վիրավորեցի, բայց դա իմ կարծիքն ա, ու ինչպես արդեն ասվեց ճաշակին ընկեր չկա, բայց այդպիսի ճաշակի՞ն
:
Моя религия очень проста, моя религия - доброта.
(c)<<The Dalai Lama: Kindness, Clarity and Insight>>
http://www.buddhism.am
Դու գիտես որ արաբականն ու թուրքականը բավականին ճաշակով ու բարդ կառուցվածքով երաժշտութուն են համարվում» Եթե դիլետանտ ես երաժշտության մեջ ավելի լավ ա հարցդ ուրիշ կերպ ձևակերպես
Չեմ ասի, որ արաբական և թուրքական երաժշտությունը անճաշակություն ա, որտև շատերին գիտեմ, որ լսում են ու հաճույք են ստանում: Բայց պետք է ասեմ, որ ինձ բոլորովին չեն գրավում այդ երգերը ու ավելին տանել չեմ կարողանում արաբական և թուրքական երաժշտություն: Բայց չի բացառվում, որ օրերից մի օր կլսեմ մի թուրքական երգ, որը ինձ շատ դուր կգա ու հաճույքով կլսեմ: Ամեն ինչ կախված ա երգից, ոչ թե նրանից, թե այն ինչական է, համենայն դեպս ինձ համար:
Կա՛նգ առ, վայրկյա՛ն, չքնաղ ես դու:
Ուրեմն ջազ, ռոկ ու ռեպ կարելի է լսել իսկ արաբական չի կարելի՞: Թվարկածներս բոլորն էլ մեզ օտար են, բայց չի նշանակում , որ վատն են: Օրինակ ես տարբեր ոճի երաժշտություն էլ լսում եմ, ամեն ոճի մեջ էլ լավերը կան: Առավել ևս, շատ եմ սիրում արաբական ու ընդհանրապես` արևելյան երաժշտությունը...
Եռանկյունաչափության տեսանկյունից «սիրային եռանկյուն» հնարավոր է միայն այն դեպքում, երբ կողմերից մեկը բութ է ...
Ես համաձայն էմ Էդգարի հետ, բոլոր վոճերի մեջ էլ և լավ և վատ երգեր կանEdGaR-X-ի խոսքերից
![]()
Կլոնից հետո արաբական մեղեդին ուղղակի ռոմանտիկ հիշողություններ ա արթնացնում, կամ դիմացդ Ջեյթն ա պարում... զզզզզ
Չնեղանան սիրողները, բայց ես ուղղակի զզվում եմ......
...ներկերս վերջացել են...
N.I.G.G.A.-ի խոսքերից
Երաժշտությունը չի լինում անճաշակ, հանդիսատեսն է լինում ոչ ճիշտ![]()
Ատում եմ այդ ազգերի երգերը
, արաբականը երբեմն լսվում է, բայց այդ արնախումներինը
ընդհանրապես
![]()
Կարոտը մարդկային ապրումներից ամենից անպտուղն է...
Էտ էլ երաժշտության մի ձև ա,ճիշտ ա`ճաշակին ընկեր չկա,բայց ժող ջան գոյություն ունեն այսպես կոչված բարձրաշխարիկ և ռաբիզ երաժշտության տեսակներ,և մենք,որ շատ հարուստ բարձրաշխարիկ երաժշտություն ենք ժառանգել Կոմիտասի շնորհիվ,չգիտես ինչու «գժվում» ենք օտարների երաժշտության համար:Ես չեմ ասում չլսենք, բայց ինչ ձև ա,որ փողոցով քայլելուց որ մեքենայի կողքով անցնես արաբերեն կամ թուրքերեն ա հնչում,սխալվես նստել երթուղային,էլի թուրքերեն ա քոքած,տաքսի նստես էլի նույն պատմությունն ա,շուկ մտնելուց էլ չասեմ
«Հեռո՛ւ ստութիւնից եւ լի նրանով,ինչ ընդդէմ է ստութեան»
Մովսես Խորենացի
Ոչ թուրքական, ոչ էլ արաբական երգերը մեր ազգի հետ ոչ մի կապ չունեն, ես էդքան էլ չեմ սիրում, բացի մի երկու հատ երգից, որ դուրս շատ են գալիս: Բայց ընդհանրապես, որ լսելու լինեմ ավելի չուտ էտ ոճերը կլսեմ քան թե ռոկ, որովհետև ռոկը հակաքրիստոնեականա:
Ստեղ արդեն իմ կարծիքով ճաշակի հարց չկա: Ուղակի հտաքրքիրը էնա, որ մարդիկ մտնում են մեր քրիստոնեական եկեղեցիները՝ աղոթում, հետո դուրս են գալիս ու ծանր ռոկ լսում:
Մարդը լինելը լավ բան ա, բայց երկու ոտքի վրա կանգելը դեռ չի նշանակում որ դու մարդ ես:
Ամենակարևորը էս կյանքում մարդ լինելն ա, մնացած ամենինչը երկրորդական ա:
ԷԼ ԿՅԱՆՔՈՒՄ ԷՍ ՖՈՐՈՒՄԸ ՉԵՄ ՄՏՆԵԼՈՒ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ