Elmo-ի խոսքերից
Լույսի արագությունը միշտ c ա: միջավայրում իրա տարածման արագությունը կարա փոքրանա, բայց դա կատարվում ա ի հաշիվ նրա, որ էդ միջավայրի ատոմները կլանում են ֆոտոնը ու իրենց ավելցուկային էներգիան նորից ֆոտոնի տեսքով ճառագայթում: Հենց էդտեղ էլ տեղի ա ունենում ուշացումները: Այսինքն ֆոտոնները միշտ c արագությամբ են տարածվում, բայց կլանման ու նորից ճառագայթման վրա ժամանակ ա կորում, դրա համար էլ ընդհանուր լույսի փունջը դանդաղ ա տարածվում, ասենք ջրի մեջ:
Գրավիտացիոն հզոր դաշտում էդ դաշտից դուրս դիտարկողի համար ֆոտոնը իրոք շարժվում ա ավելի դանդաղ, քան c-ն, բայց եթե դիտարկողին տեղավորենք էդ նույն գրավիտացիան դաշտում, ինքը էլի կտեսնի, որ ֆոտոնները c արագությամբ են տարածվում: Պարզապես հզոր գրավիտացիոն դաշտում ժամանակը դանդաղում ա: Էն, ինչ մենք դաշտից դուրս տեսնում ենք որ տեղի ա ունենում մեկ տարում, էդ դաշտի մեջ կտեսնենք, որ մեկ վայրկյանում ա տեղի ունենում(կապված դաշտի հզորությունից): Հիմա մեր չափումներով արեգակի խորը շերտերոը լույսը շատ դանդաղ ա հաղթահարում, բայց հենց հեռվանում ա արեգակի հզոր գրավիտացիոն ազդեցությունից եքսպոնենտով աճող արագությամբ հասնում ա մինչև c -ի:
Պոզիտրոն ջան տարբերությունը նրանում ա, որ համարժեք զանգված ասածը հենց էներգիան ա, որը դասական/դպրոցական ֆիզիկայում չի դիտարկվում որպես գրավիտացիոն ազդեցության ենթարկվող, կամ գրավիտացիա ստեղծող երևույթ: Օրինակ եթե փայտ այրենք, հետո հավաքենք ամբողջ մոխիրն ու արտանետված ծուխը, գոլորշիները և այլն ու կշռենք ի՞նչ կստանանք: Հաստատ կրակի անջատած էներգիայի չափով համարժեք զանգված մեզ չի հերիքի: Էդ էներգիան իբր գրավիտացիոն ազդեցություն չպետք է ունենա:
Ըստ ընդհանուր հարաբերականության տեսության այն ունի գրավիտացիոն ազդեցություն ու ենթարկվում ա գրավիտացիոն ազդեցության: Ինչի՞ց սկսեցի շեշտել, որ զանգվածը կարևոր չի գրավիտացիոն փոխազդեցության համար հիշու՞մ ես:
Դու ասացիր, որ գրավիտացիան ինչի՞ ա ձգում ու հիշեցիր որ դպրոցական դասագրքերում գրված էր, թե ինչի ա ձգում: Հենց դրա համար բերեցի ժամանակակից ֆիզիկայի տեսությունները այն մասին, որ գրավիտացիան չի ձգում, ինքը ճկում ա տարածություն-ժամանակը ու դրա համար էլ ամբողջ մատերիան ու էներգիան, որը գտնվում ա մեր տարածություն-ժամանակում ու նույնիսկ հենց տարարությունն ու ժամանակը ենթարկվում են գրավիտացիոն ազդեցության: Ոչ մի ձգող ուժ չի կարող տարածություն ու ժամանակ դեֆորմացնել: Գրավիտացիան ձգող ուժ չի, ինքը լրիվ ուրիշ բան ա: Շատ խորհդավոր, զարմանլի դաշտ ա: Իրա կրողները՝ գրավիտրոնները ենթադրվում են, որ պետք է լինեն, բայց չկան ու չկան: Որոշ ֆիզիկոսների կարծիքով գրվաիտրոն չկա: Համենայն դեպս մեր տարաշություն-ժամանակում չկա ու գրավիտացիան մեր հարթ տարածություն-ժամանակ ա գալիս մի ուրիշ տարածություն-ժամանակից: Կամ ուրիշ ժամանակից, բայց մեր տարածության մեջ ա(կարդա լարերի տեսությունը):
Էջանիշներ