Ի՞նչ է Հայրենիքը քեզ համար, կա՞ այդպիսի բան

[My World My Space]

Դե լավ ընդամենը մեկ օրինակ բերեմ և եթե կարող ես վերջում բացատրի թե դա ինչ է նշանակում:
Մոնթե Մելքոնյանը ծնվել է ԱՄՆ ում, 18, թե 17 տարեկանում մի գիրք է տանից գտնում և այդ գրքից իմանում ա որ «հին էրկիր» գոյություն ունի, դե էլ մանրամասն չպատմեմ ինչեր ա արել, բայց նա երբեք Հայաստանի երեսը չտեսած ինչ որ թուրքերի տեռորի ա ենթարկում, երբ բանտից դուրս ա գալիս միանգամից գալիսա Հայաստան և զոհվում իր հողի համար, ապեր ինքը չի ծնվել Հայաստանում, Հայաստանի մասին իմանում է 18 տարեկանում, թուրքերին տեռորի ա ենթարկում, բայց առանց Հայաստանը տեսնելու, իսկ վերջում մեռնում է Հայաստանում, բա սրա անունը ի՞նչ կդնես:Կարգավիճա՞կ

Այ էդ արդեն Էլդորադոյի ձգտումն ա, իդելաիստական մի բան, որը չի բացատրվում գիտական ճանապարհով....

[Gayl]

Այ էդ արդեն Էլդորադոյի ձգտումն ա, իդելաիստական մի բան, որը չի բացատրվում գիտական ճանապարհով....

Դե ես էլ նույն եմ ասում, այ մարդ մի փորձիր բառերով բացատրել, թե ի՞նչ է քո համար հայրենիքը, հայրենիքն են սիրու՞մ, թե Չապլինի ֆիլմերը, դրանք միայն բառեր են:

[My World My Space]

Դե ես էլ նույն եմ ասում, այ մարդ մի փորձիր բառերով բացատրել, թե ի՞նչ է քո համար հայրենիքը, հայրենիքն են սիրու՞մ, թե Չապլինի ֆիլմերը, դրանք միայն բառեր են:

չէ, Գել, դա տենց չի.... Սփյուռքահայերը օդեղեն կարոտ ունեն Էրգրի նկատմամբ, դա մեր հայրենասիրությունը չի, իրանք չեն սիրում հայրենիքը, այլ Էրգիրն են սիրում, Էրգիր են ձգտում, որովհետև իրանց անընդհատ դրանով են պահել էն մարդիկ ովքեր կարոտել են իրանց տիրական կարգավիճակը հայրենիքում.... Ստեղ էդ մարդիկ ձգտում են մի բանի, որի մասին իրանց իդելկանացված ձևով պատմել են նախնիները, բայց իրանք դրա վատ կողմերը չգիտեն, որովհետև հիշողությունը մաղում ա վատը, ու սկսում են միայն լավը յիշել.... հիշիր բանակդ ինչքան լավ ու հետաքրքիր բան ես հիշում, որ սաղ կպցնես իրար 5 օր կանի՞, բա մնացած 725 օրեր ինչ են էղել..... այ էդ 5 օրի խտացումներն են իրանց մեջ դրել, հասկանո՞ւմ ես, թե՞ ավելի մանրամասնեմ:

[Ambrosine]

Վորլդ ջան, բա ե՞ս ինչ կարգավիճակ ունեմ, որ սիրեմ կամ չսիրեմ։ Դու աշխատանք ունես, միգուցե ընտանիք էլ ունես, իսկ ես դեռ աննպատակ /այն իմաստով, որ չեմ աշխատում ու ջանք էլ չեմ թափում դեռ/ ապրում եմ։ Ամեն դեպքում պետք չի էդքան չոր սահմանել, որ ստատուսն են սիրում մարդիկ։ Չեմ ասում, որ պաշտոնավորները իրենց ստատուսից բացի ուրիշ բան էլ են սիրում, որովհետև այդ դեպքում էս վիճակը չէր լինի: Բայց այ էն մարդկանց մասին, որոնց շնորհիվ անկախ պետությունում ենք ապրում, չասենք, որ իրենք սիրել են իրենց՝ մահապարտի ստատուսը։ Արի համաձայնի, որ կա հայրենասիրություն կոչվածը, ես կասեի՝ հայրենապաշտություն

[Gayl]

չէ, Գել, դա տենց չի.... Սփյուռքահայերը օդեղեն կարոտ ունեն Էրգրի նկատմամբ, դա մեր հայրենասիրությունը չի, իրանք չեն սիրում հայրենիքը, այլ Էրգիրն են սիրում, Էրգիր են ձգտում, որովհետև իրանց անընդհատ դրանով են պահել էն մարդիկ ովքեր կարոտել են իրանց տիրական կարգավիճակը հայրենիքում.... Ստեղ էդ մարդիկ ձգտում են մի բանի, որի մասին իրանց իդելկանացված ձևով պատմել են նախնիները, բայց իրանք դրա վատ կողմերը չգիտեն, որովհետև հիշողությունը մաղում ա վատը, ու սկսում են միայն լավը յիշել.... հիշիր բանակդ ինչքան լավ ու հետաքրքիր բան ես հիշում, որ սաղ կպցնես իրար 5 օր կանի՞, բա մնացած 725 օրեր ինչ են էղել..... այ էդ 5 օրի խտացումներն են իրանց մեջ դրել, հասկանո՞ւմ ես, թե՞ ավելի մանրամասնեմ:

Ինձ բանակից մի հիշացրու, քանի որ չեմ ծառայել
Տիրական կարգավիճա՞կ...
Էտ երբվանից գիտենք ինչ բան է լինել տեր:
Եթե քո ասածով է ուրեմն ես զզվում եմ էս երկրից, ես ինձ այս երկրում տեր չեմ զգում, բայց ապեր իրականում ես չեմ զզվում էս երկրից և ասում եմ, որ տիրոջ կարգավիճակում եմ(որը միանշանակ սուտ է):
Իսկ սփյուռքահայի մտածելակերպը դու չունես, որովհետև դու սփյուռքահայ չես, ես քեզ մի օրինակ բերեցի, նա սփյուռքահայ էր, բայց քո «տեսությանը» հակասում է:
Իսկ եթե խոսենք միայն Հայաստանում ապրող հայերի մասին, ապա նորից քո տեսությունը սխալ է(իհարկե քո ասած դեպքերից էլ ա լինում), քանի որ մարդիկ ապրում են սովի և ստրկության մեջ, բայց սիրում են իրենց հայրենիքը:
Մի հարց ևս.
«Մենք սիրում ենք ոչ թե մեր հայրենիքը, այլ մեր ...»
Ինչ ես կարծում, եթե չսիրեին ապա կմեռնեի՞ն այդ հայրենիքի համար

[My World My Space]

Վորլդ ջան, բա ե՞ս ինչ կարգավիճակ ունեմ, որ սիրեմ կամ չսիրեմ։ Դու աշխատանք ունես, միգուցե ընտանիք էլ ունես, իսկ ես դեռ աննպատակ /այն իմաստով, որ չեմ աշխատում ու ջանք էլ չեմ թափում դեռ/ ապրում եմ։ Ամեն դեպքում պետք չի էդքան չոր սահմանել, որ ստատուսն են սիրում մարդիկ։ Չեմ ասում, որ պաշտոնավորները իրենց ստատուսից բացի ուրիշ բան էլ են սիրում, որովհետև այդ դեպքում էս վիճակը չէր լինի: Բայց այ էն մարդկանց մասին, որոնց շնորհիվ անկախ պետությունում ենք ապրում, չասենք, որ իրենք սիրել են իրենց՝ մահապարտի ստատուսը։ Արի համաձայնի, որ կա հայրենասիրություն կոչվածը, ես կասեի՝ հայրենապաշտություն

Աստղ ջան արի էդ կարգավիճակը ընտանեկան ու սոցիալական դաշտից հանի: թող մնա միայն այն մասով, որ քեզ էստեղ լավ ես զգում, որովհետև ամեն ինչ քեզ ծանոթ ա, բարքերը, մարդիկ, գիտես որտեղից ու ումից պաշտպանվել.... այ դայա քո վիճակը:
Իսկ էն նորմալ մարդիկ որ զոհվել են գիտակցել են ազատ ապրելու իմաստը, այսինքն ապրելու այնպես, որ ամեն ինչը էլի շարունակի քոնը լինել` քո փողոցը` Թումանյանի անունով, քո հաց կերած տեղը` Թումանյանի շաուրմա, և այլն.... այսինքն հայրենիք ունենալն ա ստատուսը հասկանում ես:
Իսկ էն մարդիկ ովքեր դրսում են ապրում, նույնպես ունեն էդ ստատուսը, որ իրանք հայրենիք ունեն, որ հեռու հեռվում մի բան կա, որն իրենցն էլ ա....

Ինձ բանակից մի հիշացրու, քանի որ չեմ ծառայել
Տիրական կարգավիճա՞կ...
Էտ երբվանից գիտենք ինչ բան է լինել տեր:
Եթե քո ասածով է ուրեմն ես զզվում եմ էս երկրից, ես ինձ այս երկրում տեր չեմ զգում, բայց ապեր իրականում ես չեմ զզվում էս երկրից և ասում եմ, որ տիրոջ կարգավիճակում եմ(որը միանշանակ սուտ է):
Իսկ սփյուռքահայի մտածելակերպը դու չունես, որովհետև դու սփյուռքահայ չես, ես քեզ մի օրինակ բերեցի, նա սփյուռքահայ էր, բայց քո «տեսությանը» հակասում է:
Իսկ եթե խոսենք միայն Հայաստանում ապրող հայերի մասին, ապա նորից քո տեսությունը սխալ է(իհարկե քո ասած դեպքերից էլ ա լինում), քանի որ մարդիկ ապրում են սովի և ստրկության մեջ, բայց սիրում են իրենց հայրենիքը:
Մի հարց ևս.
«Մենք սիրում ենք ոչ թե մեր հայրենիքը, այլ մեր ...»
Ինչ ես կարծում, եթե չսիրեին ապա կմեռնեի՞ն այդ հայրենիքի համար

Տեր լինել չի նշանակում տինել տիրակալ: այլ մասնակից լինել մի բանի, որը նաև քոնն ա: Մի երկրում, րտեղ քո և իմ ազգակիցներին անըդհատ շեշտում են, որ իրանք տեղացի չեն, որ սա իրենց երկիրն է, էդ մարդիկ էլ պիտի ունենան իրանցը, կապվեն մի բանի, տեր լինեն մի բանի....
Ամեն ինչ բերում է նրան, որ սիրում ենք ստատուսը: Այդ դեպքում մեր հայրենասեր սփյուռքահայերը ինչի չեն գալիս ապրեն Հայաստանում մեր նման սովի մեջ, բայց գալիս են արյունով պաշտպանելու այն: Գալիս են որովհետև իանց պատեք ա հայրենիք ունենալ, թեկուզ որ իրանք ընդեղ չեն ապրելու իրանց էլ հայրենիք ունեցողի կարգավիճակն ա պետք:
Իսկ էն մարդիկ ովքեր սովի մեջ են, ինչի չեն լքում իրենց երկիրը: Որովհետև թեկուզ սոված սա իրենցն է.... հասկանում ես, տերն իրենք են.... տուն գալու, տանը լինելու երջանկություն ապրած կա՞ս....


Հ.Գ. Աստղ ջան կա՛ հայրենապաշտություն, բայց դա էէլի իմ ասածից ա բխում, ունենալու, տեր լինելու ցանկությունից.....

[Gayl]

Աստղ ջան արի էդ կարգավիճակը ընտանեկան ու սոցիալական դաշտից հանի: թող մնա միայն այն մասով, որ քեզ էստեղ լավ ես զգում, որովհետև ամեն ինչ քեզ ծանոթ ա, բարքերը, մարդիկ, գիտես որտեղից ու ումից պաշտպանվել.... այ դայա քո վիճակը:

Բա հել գնա Գլենդել, անգամ քաղաքապետն ա հայ

Այդ դեպքում մեր հայրենասեր սփյուռքահայերը ինչի չեն գալիս ապրեն Հայաստանում մեր նման սովի մեջ, բայց գալիս են արյունով պաշտպանելու այն: Գալիս են որովհետև իանց պատեք ա հայրենիք ունենալ, թեկուզ որ իրանք ընդեղ չեն ապրելու իրանց էլ հայրենիք ունեցողի կարգավիճակն ա պետք:

Ոչ որովհետև սիրում են Հայաստանը:

Իսկ էն մարդիկ ովքեր սովի մեջ են, ինչի չեն լքում իրենց երկիրը: Որովհետև թեկուզ սոված սա իրենցն է.... հասկանում ես, տերն իրենք են.... տուն գալու, տանը լինելու երջանկություն ապրած կա՞ս....

Իբր գուՅտ արիր:Իսկ քո ասածից չի բխում, որ նրանք չեն սիրում իրենց հայրենիքը:
Ապեր պատկերացրու Ա անունով մեկը չունի ոչ մի հարազատ ու գնում ա կռիվ, որ մեռավ ի՞նչ տուն, բա խիա՞ գնում, էշա՞:
Եվ հետո դու իմ հարցերին ոչ թե պատասխանում ես այլ սվաղում ես:
Մարդը չի սիրում ստրկությունը, պաշտում է ազատությունը, երբ սեփական հողը ուզում են այլազգիներ իրենցով անել, ապա տվյալ անձը երկու տարբերակ ունի կամ մնում և կռիվ է տալիս, որ իր հողի վրա ազատ լինի կամ էլ փախուստի ա դիմում, որ էլի ազատ մնա:
Իսկ ինչու՞ են մարդիկ գերադասում սեփական հողի վրա ազատ լինել, որովհետև սիրում են էտ անտերը:

[My World My Space]

Իսկ ինչու՞ են մարդիկ գերադասում սեփական հողի վրա ազատ լինել, որովհետև սիրում են էտ անտերը:

Մենակ էսքանին եմ պատասխանում, որովհետև մյուս գրածդ մառազմատիկ ռոմանտիզմ ա....

ցանկացած նորմալ մարդ գերադասում ա ազատությունը, ու իմ վերը թվարկած պատճառներից ելնելով ուզում ա ունենա ազատ հայրենիք

էս թեմայում էլ չեմ գրելու, ջուր ծեծելը որ լավ բան լիներ, ազգային ժողովում էդքան չէին ծեծի.... © Վարդան Պետրոսյան

[Gayl]

Մենակ էսքանին եմ պատասխանում, որովհետև մյուս գրածդ մառազմատիկ ռոմանտիզմ ա....

Օրինակ Ամերիկայում ես չեմ կարող ինձ տեր զգալ, բայց կարող եմ ինձ ինչ որ չափով լավ զգալ, հենա էլ անկապ կյանքս վտանգի չեմ ենթարկի ինչա թե լիովին տեր ու տիրակալ լինեմ և դա այն դեպքում, երբ ամբողջ ապրածս կյանքում այդպիսի բան չեմ զգացել:
Հով պետք չի քո ճշմարտությունը փաթաթել ուրիշների վզներին և դա բացարձակի տեղ առաջ տանել:Կարող ա քո խոսքերը քո համար ամեն ինչ են, իսկ Պողոսի համար ոչինչ:

էս թեմայում էլ չեմ գրելու, ջուր ծեծելը որ լավ բան լիներ, ազգային ժողովում էդքան չէին ծեծի.... © Վարդան Պետրոսյան

Համաձայն եմ:

[Արևածագ]

Սիլվա Կապուտիկյանն այնքա՜ն լավ է գրել, լրիվ թարգմանել է զգացումներս: Ավելի լավ չեմ կարող ասել, այդ պատճառով իր խոսքն եմ դնում.

Հայաստա՛ն աշխարհ,
Դու մե՛րը եղար ու մերը չեղա՜ր,
Դրա համար էլ մենք քեզ սիրեցինք սիրահարի՝ պես ...
Դու մե՛րը եղար,
Ինչպես որ մերն է մեր երակներում հոսող արյունը,
Եվ մերը չեղար,
Ինչպես մերը չէ Վարագա սարի արեւածագը,
Սասնա անտառին իջնող մանանան,
Մշո դաշտերը շոյող սոսափը ...
Դու մոտի՛կ եղար՝
Սրտիդ տրոփը մեր կոշտ ձեռքերին հաղորդելու՜ չափ,
Եվ հեռու եղար՝
Սահմանից այն կողմ
Անիի կարմիր ավերակներից մեզ երեւացող
Մայր տաճարի՜ պես:
Դու տաք հո՜ղ եղար՝
Մեր պիրկ խոփերի տենչանքին հլու,
Մեր գգվանքներից ծլարձակող հո՜ղ,
Եվ միրաժ եղար
Կապույտ, անշոշափ ու անբռնելի,
Մենք՝ անվերջ հասնո՛ղ,
Իսկ դու՝ հեռացո՛ղ, անվերջ հեռացո՜ղ...
Հայաստա՛ն աշխարհ,
Դու այդպե՛ս եղար,
Եվ դրա համար մենք քեզ սիրեցինք
Ո՛չ հարազատի հանդարտիկ սիրով,
Այլ՝ սիրածի՛ պես, սիրահարի՜ պես.
Ցավո՛տ, ցավախա՜ռն
Երազով, լույսով, երգող տխրությամբ,
Մերթ խռովելով,
Մերթ հաշտվելով,
Քո գրկո՛ւմ անգամ՝ քեզ կարոտելո՛վ,
Քեզ կորցնելու ահից՝ տագնապա՛ծ,
Քեզ ունենալու խինդից՝ երջանի՜կ,
Եվ բախտիդ համար անվերջ, ամեն պահ մեռնել-ապրելո՜վ...
Հայաստա՜ն աշխարհ...

[Մաեստրո]

Ես իմ անուշ Հայաստանի արևահամ բարն եմ սիրում,
Մեր հին սազի ողբանվագ, լացակումած լարն եմ սիրում,
Արնանման ծաղիկների ու վարդերի բույրը վառման,
Ու նայիրյան աղջիկների հեզաճկուն պա՛րն եմ սիրում։

Ե.Չարենց

Ինձ համար հայրենիքս, իմ Հայ ազգն է,հայրենի բնություն է, ազգիս հզոր Բանակն է,հզոր Մշակույթն է...
և այս ամենը կերտող իմ հայրենակիցները...

[einnA]

եթե էլի կարողանաս բացատրել, մեկ է թերի կմնա...

[Մաեստրո]

:

եթե էլի կարողանաս բացատրել, մեկ է թերի կմնա...

Բայց մի բան էլ կա, որ ուզում եմ ասել՝դատելով այստեղի մեկնաբանություներն,
մեկ անգամ ևս համոզվում եմ,որ մարդ անհատը եգոիստ է, անգամ հայրենիքի հարցում,
բոլորս առաջ ենք բերում նորից ու նորից մեր իսկ անձնական շահերը...