Ով չգիտի` ով է Հերմայոնի /կամ Հերմիոնա/ Գրեյնջերը, ասեմ, որ դա Ջ. Ռոուլինգի գրքի հերոսուհի է, որը շատ է սիրում սվորել և ամեն տեղ ցույց տալ, ավելի շուտ մարդկանց աչքը մտցնել իր գիտելիքները…
Ըստ գրքի, սկզբում այդ աղջիկը շատ միայնակ է լինում, նրան ոչ ոք չի սիրում` անվանելով գիտունիկ: Հետո, սկսում է քողարկել իր մեջից ժայթքող` բոլորին իր գիտելիքները ապացուցելու մոլի ցանկությունը, ձեռք է բերում ընկերներ, դառնում է շփվող:
Դուք ինչպես եք վերաբերվում այդպիսի մարդկանց, որոնք ամեն ինչում համարում են իրենց ճիշտ, ամեն քայլին փորձում են ցույց տալ` ինչքան խելացի են, երբեմն` նույնիսկ մի բան չիմանալով պնդում են իրենցը անբեկում…
Մեջբերել
, էտ հարցերը լեկցիայից հիշում էի 
:Լավ գիծ չի չէ՞ : Եթե ինչ որ մեկին կարելի է սխալ բան ապացուցել, ուրեմն ճիշտն իմանալու դեպքում ինչ հաջողությունների կարող է հասնել 
Հայկօ-ի խոսքերից
Միանգամից աչքիս առաջ եկան որոշ մարդիկ, ու հատկապես մեր կուրսից մի աղջիկ։ 
Չնայած մեր կուրսում էդպիսիներին, ինչպես ասում են, Աստված տվել, չէր խնայել, բայց մեկը կար, որ մի առանձնահատուկ դեպք էր։ Միշտ զարմանում էի նման դուրսպրծուկների՝ իրենց դատարկ հալով դասախոսների վրա տպավորություն թողնելու ունակությամբ։ Ախր որ գիտելիք ունեցողները տենց ցուցադրեին, էլի ոչինչ, բայց որ գիտես՝ բան չգիտի, բայց իրեն ամեն առիթով մեջ է գցում, մարդու սիրտ է խառնում իրոք։ 
Ու ամենաշատը միշտ զարմացել եմ, թե ոնց մարդիկ չեն նկատում նման մարդկանց կեղծ լինելն ու իրական գիտելիքների բացակայությունը։ Ախր էնքան բացահայտ դուրսպրծուկներ են լինում հաճախ... 
Կատարյալ անհեթեթություն։ 
Էջանիշներ