Զվարճալի պատմություններ

[laro]

Մամայենք մեծ ընտանիք են եղել. հինգ երեխա են եղել՝ չորս քուր մի ախպեր: Մեծերով պուճուրներին ուղարկել են քնելու, իրիկունը նստել կինո նայելու, քանի դեռ իրանց մաման ու պապան գործի են եղել: Մի օր գիշերվա հազարին էս երեքի սիտը կոմպոտ ա ուզում, գնում բերում են: Բանկան շատ մեծ ա լինում, երեքով չեն կարողանում խմել, տակը երբու բաժակ մնում ա ու մտածում են, որ իմանան էդ գիշերով իջել կոմպոտ են բերեք պադվալից, կջղայինանան: Ուզում են թափեն, մեծ մորքուրս չի թողնում, ասում ա ափսոս ա: Բոլորով գնում փոքր քրոջը հանում են քնից, էդ կոմպոտով բաժակը բերանին մոտեցնում, խմացնում քնացնում են: Առավոտը վեր են կենում, մեծ մորքուրս քնած մորքուրիս ասում ա.
-Գոհար երազիս էն Անոն կոմպոտ էր ինձ խմացնում(Անոն հարևանն ա):
-Հա լսի ես էլ եմ տենց բան հիշում, ինձ էլ էր խմացնում, տենաս էդ ինչ ա Սուսան
****
Մի օր էլ փոքր մորքուրիս առավոտը վեցին քնից հանել են, խաբել ասել ութն ա, խեղճին էդ ժամին դպրոց ուղարկել
****
Մի օր չորս քուրիկնեով սև ու սպիտակ հեռուստացույցով ինչ-որ արտասահմանյան երգի մրցույթ են նայելիս լինում ու ախպորը քնացնելու ժամանակն ա լինում, չեն կարում կտրվեն հեռուստացույցից, հերթափոխով արագ օրորում են, որ գան նայեն, դուրս են գալիս մի րոպե չի անցնում քեռիս լացում ա... ու տենց անընդհատ չի թողում նայեն էդ մցույթը: Մեծ մորքուրս վերջը ջղայինացած գնում ա թափով մի հատ հրում ա էդ օրորոցը, որ մի քիչ երկար օրորվի, հասցնի գնա նայի տեսնի ինչ եղավ, մինչև հասնում ա, քեռիս սկսում ա ուժեղ լացել, գնում են տեսնում քեռուս շուռ են տվել Տատիս «շան լափը գլխներին ա լցնում » ու ցտեսություն մրցույթ, հեռուստացույցն անջատվում ա
****
Երկրորդ մորքուրս դեմք ա եղել. տան կռվարարն ա եղել Ասում են հենց մեկի հետ կռվում էր ասում էր. «Դե էն տվածս հետ տուր է, դե հետ տուր»: Մի օր էլ էլի ասել ա. «Դե որ տենց ա Սուսան, էն իմ տված գրիչը հետ տուր»: Սուսանն էլ խելոք բերել հետ ա տվել: Հետո մեղայական բովանդակությամբ նամակ ա գրել, բազում բազմահազար ներողություններ շռայլել ու որպես պատիժ էդ գրիչից մի հատ էլ ա տվել Մեկ էլ էդ մորքուրս կոնֆետը հոտով գտել ա Էդ ժամանակ տունը տաս երեխա են եղել, իրանց հինգին գումարվել են նաև Տատիիս քրոջ հինգ երեխեքը, որոնք մեկը մեկից չար են եղել: Տատիս հյուրասենյակի դուռը կողպել ա, որ տան ՀՍԿԱՅԱԿԱՆ քանակության շոկոլադը միանգամից չիրացնեն: Մորքուրս գնացել ա հյուրասենյակի հակառակ կողմի դռան փականը տատի տանն եղած ժամանակ աննկատ բացել ա ու տատի տունը չեղած ժամանակ կոնֆետների վրա հարձակում են գործել ՈՒ վերջում. «Շատ-շատ մի ծեծ ուտենք, անցնի գնա. բայց զա տո կանֆետը կերանք » : ՈՒ մի օր էլ գազը մաքրելուց են եղել, էն վրայի չորս սև կլոր բաներից վերջում մեկը պակասել ա, չեն կարողացել գտնել, վերջը էդ մորքուրիս են կանչել թե հոտով գտի Էս մորքուրս էլ յանի կատակի ա տվել սկսել ա հոտ քաշելով գնալ դեպի գազը, հասել ա էն մասը որտեղ էդ սև կլորը չի եղել, գլուխը թեքել ա ու տեսել ա որ մի հատի վրա երկու հաս են դրլ հանել տվել ա ) և ինքը համարվել ա տաղանդավոր հոտով գտնող անձնավորություն:
****
(էս դեպքերից երկար ժամանակ անց)
Մորքուրներիս երեխեքը չորսով՝ երկու աղջիկ, երկու տղա հավաքվել են տատիիս տանը ամառային արձակուրդներին ու էնտեղ են մնացել իննսունականներին: Տանը ապրել են նաև տատիս, պապիս, քեռիս ու փոքր մորքուրս: Մի օր չորսով խաղալուց են եղել թաղում, թաղի երեխեքն սկսել են փոքս փայտի կտորներ շպրտել իրանց վրա, մի քանի անգամ ասել են խելոք մնացեք, չեն լսել, սրանք էլ չորսով բռնել են էդ սաղ թաղի երեխեքին մի լաաավ ծեծել էն կարգի են պատերազմել, որ ամբողջ թաղը մորքուրիս վրա կռիվ ա եկել, ասում են չէին հանգստանում րոեն մեկ, մեկը գալիս էր, կռվում մորքուրիս հետ: Մորուրս բոլորին տուն ա կանչում ու վախացնում, որ քեռն գա պետք ա ասի: Իսկ քեռիս ահ ու սարսափ ա եղել երեխեքի համար: Բոլորը սրտատրոփ սպասել են քեռիի գալստյանը: Նստել են սեղանի շուրջ հաց ուտելու. անխոս, շունչները պահած, սառած...Էս քեռիս հազացել ա, երեխեքից մեկը մի կերպ կմկմալով ասել ա առողջություն ՈՒ էդտեղ ծիծաղները չեն կարողացել պահել փռթկացել են: Մորքուրս էդտեղ ասում ա. «Էսօր իմանաս գլխիս ինչ են բերել, սաղ թաղը կռիվ ա եկել»: Քեռին ասում ա. «ինչ ա եղել», մորքուրն ասում ա. «էն թաղի Համլետին են ծեծել ու վապշե լրիվ երեխեքին ծեծել են»: ՈՒ ստեղ դադադադաաաամ... բոլորը սառած սպասել են, որ հեսա պատժվում են: Քեռին ասել ա «Լավ են արել, ապրեն իրանք»: ՈՒ էդտեղ մե քեֆ մե ուրախություն
****
(Ավելի անց)
Մի օր ես ու քուրս տունը մենակ ենք, ինքը մի երեք-չորս տարեկան ա, ես էլ դպրոցական եմ: մի երեք ժաշ աթոռին թռվռում էր, չէր հանգստանում ու մտադրված խանգարում էր, չէր թողում դաս անեմ: Ես էլ էդ ընթացքում չէի կարում դաս անեմ ու չէի էլ կարում ձենը կտրեմ: Վերցրեցի քրոջս բերանը սկոճեցի ու հեեենց էդ պահին տատը մտավ տուն ու էէէն վերևի «շան լափից» մի հատ էլ մ գլխին լցրեց: ԻՍկ քուրս անմեղ զոհի դերում սկսեց լացել: Տիպ էր...
****
Մի օր էլ քուրս դրսից տուն ա գալիս ու տեսնում ա սառնարանի դուռը բացած ա ու մեղրի մեեծ բանկան ջարդված ա: Տատս էդ պահին գալիս ա, ասում ա ինչի ե ջարդել, ասում աես չեմ. տատս պնդում ա որ չխաբի, ասի որ ինքն ա, քուրս էլ չի հանձնվում ասում ա ինքը չի: Վերջում տեսնում ա չի կարում ապացուցի ասում ա քիրս ա արել: Գնացի տուն ու սաղ իմ վրա կոտրվեց, «վկայությունների» համաձայն:
****
Ես էլ սուրբ չեմ եղել. մի օր քրոջս խաբել ասել եմ մեկին հրել գցել եմ երրորդ հարկից մահացել ա, հիմա ինձ են ման գալիս, որ տանեն ինձ բանտ: Փախած եմ, բախչում են սրանից հետո ապրելու, ոչ մըկին չասես, որ էստեղ եմ ու ինձ թաքուն հաց ու ջուր բեր: Էս խեղճը հոնգուր-հոնգուր լացում էր
Մի օր էլ խաբլ ասել եմ օձը հետևիցդ ա ընկել խոտերի միջով վազում ա հետևիցդ, մինչև տուն շնչակտուր վազլով եկել էր

հ.գ. կարող ա շատ ծիծաղալու չեն ձեր համար, բայց ես ահագին ծիծաղել եմ մամայենց վրա: Դեմք են եղել, կուզեի իրենց փոքր ժամանակ տեսնել: Հա մեկ էլ տատիս մաման հենց տեսել ա պապս տուն ա գալիս, ասել ա «Վայ բալա ջան, հերներդ եկավ վայ այ վայ հլը խելոք մնացեք, ես վախում եմ» ու սկսել ա իրան դզել, շորերն ուղղել ու ձիգ նստել

[Ruby Rue]

Էսօր գործի տեղն են պատմել, ծիծաղից մեռել էինք:

Ուրեմն մեծ խմբով, որում նաև կույր մարդիկ կային, գնում են ինչ-որ եկեղեցի ուխտագնացության: Հերթով մոտենում են խորանին, համբուրում ավետարանն ու մեղքերի թողություն խնդրում: Հերթը հասնում է մի կույր տղայի, մոտենում է խորանին, բայց քանի որ նախորդը դեռ չէր հեռացել, համբուրում է ոչ թե ավետարանը, այլ նախորդի մեջքն ու մտախոհ ասում.
- Տեր աստված, թողություն տուր իմ մեղքերին:
Իսկ ում որ համբուրել էր, էլի չէր տեսնում, ու լա՜վ անակնկալի գալով պատասխանում է.
- Գիտեի որ շատ լավն եմ, բայց չգիտեի որ արդեն սուրբ եմ:

Ասում են, իրենք էն կարգի են սկսել ծիծաղել, որ դրսից մարդիկ մտել են եկեղեցի ու ուզեցել են ասել, որ չի կարելի աղմկել եկեղեցում, բայց երբ տեսել են, որ քահանան էլ պակաս չի ծիծաղում, բան չեն կարողացել ասել:

[Ingrid]

Դպրոցում պատմությունից «Արյունոտ կիրակի»-ն էինք անցնում: Գրատախտակի մոտ վատ սովորող աշակերտ էր կանգնած: Ուսուցիչն հարցրեց.
-Իսկ կարո՞ղ ես ասել՝ շաբաթվա որ օրն է տեղի ունեցել Արյունոտ կիրակին:
Էս տղան տանջվածի դեմք ընդունեց, թե քիչ չէ դասը չգիտեմ, հետն էլ սկսել են հարցեր տալ, վի վայրկյան իբր մտածեց ու...
-Շաբաթ օրը, ընկեր -յան:

[insider]

Ոնց որ Էլմոն էր ասում, էս առաջնության սցենարի հեղինակը Ջորջ Ռ.Ռ. Մարտինն ա

Մարդ մի բան որ չի կարդացել, բնականաբար, դրա հետ կապված կատակն էլ չի հասկանում: Ռուֆուսի այ էս կատակ-գրառումը տեսա ու մի բան հիշեցի:
Շատ վաղուց երաժիշտների հետ մի սեղանի շուրջ նստած զրուցում էինք: Միայն ես երաժիշտ չէի: Լավ ժողովուրդ էին՝ ասում, խոսում, ծիծաղում էինք: Խոսում էինք տարբեր բնագավառներից, քննարկում տարբեր թեմաներ: Լավ ակտիվ մասնակցում էի՝ հետ չէի մնում: Մի քիչ որ գինովցան, սկսեցին մասնագիտականին անցնել: Էսօրվա պես հիշում եմ, անընդհատ «մասնագիտական» կատակներ էին անում ու ծիծաղում: Այ այստեղ վերջս էկավ: Փորձեմ հիշել կատակներից մեկը: Մոտավորապես սրա պես մի բան էր /պայմանական/.

- Հիշում եք, որ էսինչ համերգի ժամանակ, որ Բեթհովենի Լուսնի սոնատն էինք նվագում Ժաննան «սի բեմոլի« փոխարեն «լյա մինոր» նվագեց ...
- Հաաաաա, ոնց չէ ...
- Աաաաա, բա Չայկովսկուն նվիրվածի համերգի ժամանակ Սիմոնյանը օկտավան դո-ով էր ուզում սկսել ...

Ու մի ծիծաղ, մի քրքիջ, մի ուրախություն, մի ուշքներն անցնում ա ...
Արդեն դմբո դեմքով լսում էի սրանց կատակները ու լուռ միայն ժպտում:

[մարդագայլուկ]

Նոր հիշողությունների գիրկն էի ընկել:

Ուրեմն մի քանի տարի առաջ վրացի ընկերուհուս հետ Նյու Յորք էինք գնացել: Առավոտից իրիկուն Մանհեթենում թրև գալուց հետո վերջը «իջանք» Times Square: Էստեղ մարդիկ էնքան շատ էին, էնքան բազմազան ու հետաքրքիր, ամենահավանական ու անհավանական գույներով, մազերով ու հագուստներով, որ մեկ-մեկ ուղղակի հնարավոր չէր չտեսի պես աչքերը չպլշել: Մեկ էլ էսքան մարդու մեջ որտեղից որտեղ երկու տղա մոտեցան մեզ: Մեկը սևամորթ էր, սիրուն խուճուճներով, շոկոլադագույն մաշկով, մյուսն էլ լրիվ էս մեկի կոնտրաստը ոնց որ լիներ՝ սպիտակամաշկ, դեղին մազերով: Իրենց ուսապարկերի վրա մեծ պաստառներ էին կպցրած, վրաները գրած Obama Condoms Պարզվեց ակցիա էին անում: Մոտենում էին մարդկանց, պահպանակներ օգտագործելու կարևորությունից խոսում, հետո առաջարկում էին իրենց Obama պահպանակներից գնել (նոր մտքովս անցավ, ասենք Հայաստանում Սերժ պահպանակներ լինեին, ինչ կլիներ ):

Բայց ամենախոխմն էն էր, որ էս սևամորթ տղան միանգամից նկատեց, որ տարօրինակ ակցենտներ ունենք ու հարցրեց, թե որտեղից ենք: Ես էլ ձանձրացած դեմքով ասեցի, որ Հայաստանից եմ. արդեն սովոր էի, որ Հայաստանի տեղը համարյա մարդ չգիտեր ու նախօրոք ձանձրանում էի էդ հարցից ու դրանից հետո եկող հարցերից: Բայց ինչքան մեծ եղավ զարմանքս, որ էս տղեն Հայաստանի անունը լսած-չլսած միանգամից նենց ոգևորվել ոգևորվեց, որ քիչ չի կոնկրետ տեղն ասեց, մի բան էլ սկսեց մեծ քաղաքները թվարկել ու հայերեն բարևեց: Պարզվեց պապան եղել ա Հայաստանում, Սպիտակի երկրաշարժից հետո օգնություն ա բերել, մարդիկ էլ իրեն տարօրինակ են նայել մաշկի գույնի պատճառով ու էսպես սկսեց Հայաստանից հարցուփորձ անելը: Նենց խնդալու տեսարան էր, հայ ու վրացի երկու աղջիկ Մանհեթենի կենտրոններում կանգնած Օբամա պահպանակներ վաճառող երկու անծանոթ տղաների հետ Հայաստանի մասին էին զրուցում

Վերջում երկու հատ պահպանակ գնեցի իրենցից, երրորդն էլ նվիրեցին: Էս պահպանակներից մեկը պապայիս նվիրեցի, մյուսը հյուրընկալող ամերիկյան ընտանիքիս պապային, իսկ մեկն էլ պահեցի ինձ: Ի դեպ, մինչև հիմա էլ պահում եմ, նայում եմ էդ չօգտագործվելու դատապարտված պահպանակին, էս պատմությունն եմ հիշում ու տրամադրությունս ահագին բարձրանում ա

[StrangeLittleGirl]

Նոր հիշողությունների գիրկն էի ընկել:

Ուրեմն մի քանի տարի առաջ վրացի ընկերուհուս հետ Նյու Յորք էինք գնացել: Առավոտից իրիկուն Մանհեթենում թրև գալուց հետո վերջը «իջանք» Times Square: Էստեղ մարդիկ էնքան շատ էին, էնքան բազմազան ու հետաքրքիր, ամենահավանական ու անհավանական գույներով, մազերով ու հագուստներով, որ մեկ-մեկ ուղղակի հնարավոր չէր չտեսի պես աչքերը չպլշել: Մեկ էլ էսքան մարդու մեջ որտեղից որտեղ երկու տղա մոտեցան մեզ: Մեկը սևամորթ էր, սիրուն խուճուճներով, շոկոլադագույն մաշկով, մյուսն էլ լրիվ էս մեկի կոնտրաստը ոնց որ լիներ՝ սպիտակամաշկ, դեղին մազերով: Իրենց ուսապարկերի վրա մեծ պաստառներ էին կպցրած, վրաները գրած Obama Condoms Պարզվեց ակցիա էին անում: Մոտենում էին մարդկանց, պահպանակներ օգտագործելու կարևորությունից խոսում, հետո առաջարկում էին իրենց Obama պահպանակներից գնել (նոր մտքովս անցավ, ասենք Հայաստանում Սերժ պահպանակներ լինեին, ինչ կլիներ ):

Բայց ամենախոխմն էն էր, որ էս սևամորթ տղան միանգամից նկատեց, որ տարօրինակ ակցենտներ ունենք ու հարցրեց, թե որտեղից ենք: Ես էլ ձանձրացած դեմքով ասեցի, որ Հայաստանից եմ. արդեն սովոր էի, որ Հայաստանի տեղը համարյա մարդ չգիտեր ու նախօրոք ձանձրանում էի էդ հարցից ու դրանից հետո եկող հարցերից: Բայց ինչքան մեծ եղավ զարմանքս, որ էս տղեն Հայաստանի անունը լսած-չլսած միանգամից նենց ոգևորվել ոգևորվեց, որ քիչ չի կոնկրետ տեղն ասեց, մի բան էլ սկսեց մեծ քաղաքները թվարկել ու հայերեն բարևեց: Պարզվեց պապան եղել ա Հայաստանում, Սպիտակի երկրաշարժից հետո օգնություն ա բերել, մարդիկ էլ իրեն տարօրինակ են նայել մաշկի գույնի պատճառով ու էսպես սկսեց Հայաստանից հարցուփորձ անելը: Նենց խնդալու տեսարան էր, հայ ու վրացի երկու աղջիկ Մանհեթենի կենտրոններում կանգնած Օբամա պահպանակներ վաճառող երկու անծանոթ տղաների հետ Հայաստանի մասին էին զրուցում

Վերջում երկու հատ պահպանակ գնեցի իրենցից, երրորդն էլ նվիրեցին: Էս պահպանակներից մեկը պապայիս նվիրեցի, մյուսը հյուրընկալող ամերիկյան ընտանիքիս պապային, իսկ մեկն էլ պահեցի ինձ: Ի դեպ, մինչև հիմա էլ պահում եմ, նայում եմ էդ չօգտագործվելու դատապարտված պահպանակին, էս պատմությունն եմ հիշում ու տրամադրությունս ահագին բարձրանում ա

պահպանակը չօգտագործես, ժամկետն անցած կլինի

[մարդագայլուկ]

պահպանակը չօգտագործես, ժամկետն անցած կլինի

Չէ Բյուր, էլ ուր օգտագործեմ, էսքան տարի ձգել ա խեղճը

[Freeman]

Մոտենում էին մարդկանց, պահպանակներ օգտագործելու կարևորությունից խոսում, հետո առաջարկում էին իրենց Obama պահպանակներից գնել (նոր մտքովս անցավ, ասենք Հայաստանում Սերժ պահպանակներ լինեին, ինչ կլիներ ):

Ինձ մինչև հիմա պահպանակներն ավելի շատ օգուտ են տվել, քան սերժիկը))

[CactuSoul]

Ինձ մինչև հիմա պահպանակներն ավելի շատ օգուտ են տվել, քան սերժիկը))

Այ որ «Սերժ պահպանակներ» լինեին, կարող ա սերժիկից էլ մի օգուտ լիներ ))