Մեր համար երեխեքով քաղաքով քայլում էինք, խորացած ինչ-որ թեմա էինք քննարկում,մեկ էլ անսպասելի կողքի «փողոցից» երկու շուն «բարձր խոսելով» վազեցին,համարյա իմ ու ընկերուհուս վրայով: Եթե մի քայլ առաջ լինեինք,երևի մեզ էլ «հաշվի» չէին առնեին,գետինախառը չգիտեմ ինչ էինք լինելու:Անակնկալի եկանք, վախեցանք էն աստիճան,որ էտ պահին արտադրված ադրենալինը մի երկու ամիս մեզ հերիք ա. կիսաապշած,վախեցած.....ծիծաղելով........չգիտեմ ոնց շրջվեցի ու գլխով խփեցի մեր երեխեքից մեկի գլխին...... հետ չէի գալիս,սկզբում վախից,հետո ծիծաղից:
Մեջբերել
Էջանիշներ