Զվարճալի պատմություններ

[araqscomp]

Մի կին ցանկանւմ է սքայփ մտնել իր տղայի հասցեյով,բայց գաղտնաբառը կասկածում է,թե որտեղ պետք է գրի,կանչում է տղային ու հարցնում 0-ի վրա սեղմած.
__Պ,ե,տ,ո ? ու բոլորը նույն թվի վրա,տղան սկսում է խնդալ,մայրն էլ ասւմ է.
__ Ես գիտեի,թե որ աստղանիշա լինում,որն էլ սեղմեմ,կլինի:

[araqscomp]

Հարգելի araqscomp, չգիտեմ նկատել եք, թե չէ, բայց էստեղ գրում ենք մեր հետ կատարված զվարճալի պատմությունները, այլ ոչ թե էստեղից, էնտեղից լսած բաները:

Կներեք,եթե սխալվել եմ,ուղակի վերնագրի մեջ դա նշված չէր,դրա համար

[araqscomp]

Մորքուրիս տղային վիրահատել էին ու վերակենդանացման բաժնում էր,զանգում է մյուս մորքուրիս ամուսինը ու հարցնում,թե ոնցա տղան,մորքուրս էլ պետք է ասեր,վերակենդանացման բաժնումա,ասումա<<կենդանաբանական այգումա>>,էնքան էնք խնդացել:

[Universe]

Էսօր մերչ ընգեր էն օղբաթ Արոն (իրա մասին էլի եմ գրել) իրա արևին աղջիկա խոսացնում, ասումա քուրիկ ջան, ձեր դեմքը ծանոթա կարողա՞ ադնակլասնիկում եմ ձեզ տեսել )))))))))
Բացել էր..

[Նաիրուհի]

Համալսարանի քիմիականում մի դասախոս կա, որ ահագին տարիքով է, բայց լա՜վ ջահել է երևում։ Մի օր էս մարդն իր դասին ասում է գիտնականների էն հայտնագործության մասին, որ կնոջ մերկ կրծքին նայելը կյանքը երկարացնում է։ Ուսանողներից մեկն ասում է.
-Ընկեր ****յան, բայց մենք չէինք պատկերացնում, որ Դուք էդքան փչացածն եք...

[Նարե91]

Ես լրիվ գժվել եմ... Չէէէէէ, ցնդել եմ, ախր... Լավ հեսա գրեմ, դուք էլ համոզվեք
Ուրեմն երկու օր առաջ մեր քաղաքային համարին զանգ է գալիս, լսափողը վերցնում եմ ես.
-Ալո

Զանգող՝- Բարև ձեզ, Ռաֆիկին կարելիա՞

Ես էլ ճիշտն ասած էդ ժամանակ ահավոր խառն էի ու փոխանակ ասեմ՝ սխալ եք զանգել, ստեղ Ռաֆիկ չկա.... ինձնից գոհ ասում եմ.

-Չէ, Ռաֆիկը տանը չի /վայ երանի էր՝ասած չլինեի/ Ասեցի ու կրակն ընկա, մեկ էլ էս զանգողը սկսեց համարյա գոռալով ասել.

-Ո՞նց թե տանը չի... Ամեն անգամ ասում եք՝ տանը չի, հերիք ու բոլ եղավ ...Ինչքան կարելիա՞ .. Արա հլը էդ քցող-թռնողին տենու՞մ ես

Սենց էս մարդը խոսումա, ու ես էլ անընդհատ էդ ընթացքում ուզում եմ սխալս ուղղեմ ու ասեմ, որ սխալա զանգել, բայց էլ ի՞նչ.... հենց ուզում եմ ասեմ՝ կներեք, սխալ եք զանգել.... էս մարդն էդ կներեք բառից ավելիա ոգևորվում .
-Այ քույրիկ ջան, ի՞նչ կներեք... հլը գոհ եղեք, որ միլիցա չեմ տալի

Տեսա, որ անօգուտա, սրան ինչ-որ բան հասկացնելը, սուսուփուս սկսեցի լսել Ռաֆոյի «քաջագործությունների» մասին ու սենց մի 10 րոպեի չափով:
Խոսաց, խոսաց, մեկ էլ վերջում հարցրեց.
-Բա դու Ռաֆիկի ի՞նչն ես որ:
Այ քեզ կրակ, ես հիմա ի՞նչ ասեմ սրան... Դե էսքան խոսացել էր, հո չէի ասի՝ սխալ ես զանգել... գժի տեղ կդներ հաստատ /չնայած գիժ եմ էլի/
Վերջը մտածեցի մի անկթարթ ու ասեցի.
- Ես.... ըըըըըը.... իրա աղջիկն եմ / Աստված չանի՝ տենց հայր ունենայի/

Մեկ էլ զգամ ձայնը բարձրացրեց.
-Վայ Ռաֆո, գետինը մտնես դու.... բացի էն, որ քցող-թռնող ես, համ էլ սուտասան ես.... Արաաաաաաաա, ասում էր, աղջիկ չունեմ,մենակ 2 տղա ունեմ, թուուուուուու
Ես էլ արդեն էլ չգիտեի ինչ անել ու միանգամից հեռախոսը անջատեցի:

Ամենածիծաղելին այն էր, որ պապաս խոսակցության կեսից ներկա էր ու մեկ էլ ասեց.
-Նար, է՞դ ով էր, ո՞վ էր ինձ հարցնում:
ԵՍ ել մնացի-մնացի, ասեցի.
-Պապ, հեչ, սխալ էին զանգել
Մեկ էլ պապաս.
- Չէ դու լրիվ ցնդել ես....

ԲԱ, տեսա՞ք ու համոզվեցի՞ք, որ ասում եմ իսկականից ցնդել եմ

[Firegirl777]

Ուրեմն երեկ հեռուստացույցով լսեցինք հանրահայտ "Հարսանիք է լինելու" երգը, ու էստեղ արդեն երգի վերջանալուց հետո մամաս սկսեց կրկներգը երգել տղայիս համար, որից հետո հարցրեց, բա ում հարսանիքն ա լինելո՞ւ ինչի տղաս շատ պարզ պատասխանեց "Իմ" ու դեռ մատով ել իր վրա ցույց տալով, երբ որոշեցինք ստուգել պատահականություն էր, թե մտածված պատասխան, նույն հարցին շատ պարզ լսեցինք ու տեսանք նույն պատասխանը
Դե ինչ մնում է հարսնացու գտնել

[Cassiopeia]

Ուրեմն էսօր սեղանի շուրջ նստած զրուցում ենք մամաս, եղբայրս ու ես: Մամաս մեկ էլ եղբորս հարցնում է.
- ..., քո տրուբան էս սեղանի երկարության չափ կա՞ր:
- Ի՞նչ... - եղավ պատասխանն:
Մաման փորձեց ուղղել սխալը.
- Դե բանակում էլի:
Պատկերացրեք մեր ծիծաղը:
Վերջում պարզվեց, որ զենքի մասին էր խոսքը:

[Smokie]

Ուրեմն մի հատ կոնֆետ եմ վերցնում, ուզում եմ բացեմ, բայց թուղթը շոշաթելուց զգում եմ, որ մեջը կոնֆետ չի, ինչ-որ փափուկ բան ա... ծիծաղում եմ, կարծում եմ կատակի համար կոնֆետի թղթի մեջ մի ուրիշ կոնֆետի թուղթ են դրել: Պարզվեց կոնֆետը հալել էր էս շոգին:

[Vaio]

Չինական խոզերը դաջվածքներ ունեն


Բելգիացի նկարիչ Վիմ Դելվոյն ստեղծագործում է կոնցեպտուալ արվեստի ժանրում։ Չինաստանում գտնվող իր ֆերմայում նա խոզերի վրա դաջվածքներ է անում։

Որպես դաջվածքների սյուժե Վիմն օգտագործում է տարբեր նկարներ՝ ինչպես Դիսնեյի ջրահարսն է, կամ արևելյան մոտիվներով տարբեր նախշեր։ Դաջվելուց որոշ ժամանակ անց խոզերը որոշ ժամանակ ապրում են ֆերմայում՝ այցելուներին ուրախացնելով իրենց յուրահատուկ տեսքով։ Իսկ երբ խոզերը մեծանում են, նրանց սպանում են, մաշկազերծ են անում ու ամրացնում կտավի վրա՝ այդկերպ ստանալով յուրօրինակ «պատկերներ»։

Դրանք տեսնելու համար պետք է մեկնել Պեկին, որտեղ երբեմն այդ նկարների ցուցահանդեսն է անցկացվում։

pig0.jpg pig1.jpg pig2.jpg

www.tert.am/am/news/2011/07/02/pig

[Արևհատիկ]

Էսօր քեռիներս մեզ անտառ էին տարել Գետնին սեղան բացեցինք, մենք էլ նստեցինք գետնին փռված շորերի վրա:
Քեռիիս 3 տարեկան թոռնիկը էնքան շարժվեց էդ շորերի վրա, վերջը իր տարածքը քանդեց ու տակից խոտերը սկսեցին երեխայի ոտքերը ծակել: Մեկ էլ երեխան ջղայնացած, մունաթ գալով, ասեց.
-Իիիի, էս խոտերը ով ա է լցրել ստեղ

[ars83]

Զվարճալիությունը չեմ երաշխավորում:

Երեկ ավտոբուսում հանդիպեցի ընկերներիցս մեկի կնոջն ու երեխաներին: Տղան ինձ տեսավ, բարևեցինք միմյանց, մայրը դեռ չէր տեսել, ուզեց տեղեկացնի իմ մասին, սկսեց կանչել՝ մա՛մ, մա՛մ: Մայրն ասում է՝ ի՞նչ: Տղան էլ չէր կողմնորոշվում՝ ինձ պարզապես Արսե՞ն ասի, թե Արսեն ձյաձյա, գլխով արեց իմ կողմը ու ասաց՝ Արսեն մարդը:

[My World My Space]

Ուրեմն կիրակի առավոտ բեռով-բարձով, մի կերպ, ճռռալով իջնում ենք ձոր, էս Չիլին ու Պանդան կորել են, մնացել են հետ: Մենք էլ ձև ենքա նում, թե իրանց ենք սպասում, բայց հանգստանում ենք: Մեկ էլ մի քիչ մեզանից վերև ժայռային պավառոտից բարձր խնդալու ձեն ա լսվում, ես ներվայնացած գոռում եմ.
- Արա ի՞նչ եք խնդալով գալիս, հետևներիդ արև ա՞ կպել....
Մեկ էլ վերևից մի կին ասում ա.
- Կներեք, էդ մեզ ի նկատի ունեի՞ք....

Դռուժնի վատացանք.....

[Նարե91]

Մեր հայերի վառ երևակայությունն ու դրանց հետևանքները

Եթե երկրագնդի վրա երբևէ վառ երևակայություն ունեցող ազգերի հիթ-շքերթ անցկացվի, ապա մեր հայերը, եթե առաջին հորիզոնոկանում չհայտնվեն, ուրեմն հաստատ եռյակում իրենց պատվավոր տեղը կզբաղեցնեն: Ես անձամբ գլխիս եկածից հետո դրանում համոզվել եմ:

Երեկ դրսում պատահաբար հանդիպեցի վաղեմի ծանոթներիցս մեկին /մայրիկիս ընկերուհիներից էր/, ում հետ շատ շուտվանից չէինք տեսնվել: Դե պարզ է՝ սկզբում միմյանց ողջունեցինք, հետո նա միանգամից մի տեսակ խորամանկ ժպիտով ասաց.

- Էն որ ամուսնացար, հարսանիք արեցիք ու մեզ էլ չկանչեցիք, մի կերպ ներեցինք, այ բայց որ երեխա ունեցար ինչի՞ մի բերան չասեցիր, որ գայինք բալիկիդ տեսնեինք: Լավ էդ էլ հեչ: Բա ամուսնուցդ ինչի՞ բաժանվեցիր:

Մինչ էս կինն էսպես խոսումա, ես մտածում եմ.« Լավ տեսնես ինչի՞ ա իմ հետ էսպիսի կատակներ անում, որքանով, որ հիշում եմ՝ ինքն էնքան էլ կատակասեր չի... Լավ դե, որ մտքով անցել է կատակել, թող կատակի» ու ի պատասխան նրա ասածներին՝ փոխադարձաբար ժպտում եմ

-Աաայ քեզ աղջիկ, ,- միանգամայն լուրջ տոնով շարունակեց նա,- ընտանիքդ քանդվելա ու դու դե՞ռ ժպտում ես:

Երբ հասկացա, որ իր էս վերջին ասածն ամենևին կատակի նման չէր, ես էլ իմ հերթին վրդովված ասացի.

-Կարինե тётя՞, էս ինչե՞ր եք է խոսում, ինձ թվաց՝ կատակ եք անում, դրա համար էլ ժպտում եմ, թե չէ ի՞նչ ամուսնանալ, ի՞նչ երեխա, կամ էլ թե չէ ի՞նչ բաժանվել:

-Էլ չսկսես, Նարե, տեսնողներ են եղել: Քնարը /Կարինեի քույրն է/ քեզ տեսել ա այգում՝ մի քանի ամսեկան երեխան գիրկդ՝ ընկերուհիներիդ հետ:

Ու սա որ չասաց, ես չկարողացա ծիծաղս զսպել ու փռթկացի՝ հիշելով, որ իրոք մի քանի օր առաջ ընկերուհիներիս հետ եղել եմ այգում ու գրկիս էլ մի քանի րոպեով փոքրիկ երեխա է եղել: ... Բանն այն է, որ երբ այգում էինք, մեզ մի կին մոտոցավ ու խնդրեց, որ մանկասայլակին, որի մեջ մի անուշիկ բալիկ կար, նայենք, մինչև նա մի քանի րոպեից հետո կվերադառնար: Մենք էլ համաձայնվեցինք ու մայրը, շնորհակալություն հայտնելով, գնաց: Նա գնաց թե չէ, փոքրիկը միանգամից սկսեց լաց լինել ու ոչ մի կերպ չէր հանգստանում: Դե ես էլ որոշեցի գրկել՝ մտածելով, որ գուցե այդպես հանգստանա... Այդ ընթացքում էլ Քնարը՝ Կարինեի քույրը, հավանաբար այդտեղով անցնելիս է եղել, ինձ տեսել՝ երեխան գիրկս ու իր վառ երևակայությունը շարժելով՝ կարծել, թե ես ամուսնացել եմ ու դա էլ իմ երեխան է, իսկ դե քանի որ կողքիս տղամարդ չի տեսել, մտածել է, թե ամուսնալուծվել եմ: Գնացել է, այս ամենը վառ գուավորմամբ պատմել Կարինեին, և Կարինեն էլ այսօր ինձ ամոթանք է տալիս Այ երևակայություն եմ ասել է... Ո՞վ կմտածեր: Հրաշալի է ուղղակի:

Էէէհ, երեկվա էդ դեպքից հետո ինձ մնումա միայն խղճալ մեր հայ հայտնիներին, որովհետև եթե ինձ հետ դեռևս մի անգամ նման բան պատահեց, ապա խեղճերի հետ ամեն պահի են նման բաներ լինում: Նրանք հասարակական վայրերում գտնվելու իրավունք պարզապես չունեն, քանի որ մի ավելորդ շարժում կամ պահվածք ու բամբասանքը միանգամից պատրաստ է: Մի խոսքով, երևակայություն ունենք, աշխարհը չունի

[Universe]

Մեր հայերի վառ երևակայությունն ու դրանց հետևանքները

[/COLOR][/I]

Լավա պատահական մանկապարտեզի խումբ անցնելուց չի եղել, դու էլ մի րոպեյով էտ ընթացքում իրանց տիրություն անեիր