Հորքուրիս աղջիկը՝ Ռուզանը փոքր ժամանակ խաղ էր խաղացել մեծ հորաքրոջս գլխին: Մեծ հորաքույրս ամեն ամառ նվիրվում էր պահածոյացման սուրբ գործին ու պարտադիր բանկաների վրա փոքր թղթեր էր կպցնում, թե ինչ ա փակած ու որ թվին ա պահածոյացված:
Մի անգամ Ռուզանը գնում ա հորաքրոջս տուն, ինքն էլ վերջացրել էր պահածոյացնելը ու Ռուզանին հանձնարարում ա, որ թղթերը գրի ու կպցնի բանկաների վրա: Ռուզանն էլ հո չի գրում.
«Դեղձի մուրաբա թունավոր»
«Ծիրանի ջեմ ճիճվոտ»
«Տոմատի հյութ թթված»
«Բադրիջանի խավիար բուտուլիզմով» և այլն...
Մի քանի ամիս անց հորաքույր որոշում ա խավիար բացել, կարդում ա բանկայի վրայի գրածն ու վախեցած թափում ա![]()
Էջանիշներ