Զվարճալի պատմություններ

[One_Way_Ticket]

Ես մի համանման պատմություն եմ լսել, հավաստիության վրա 100% համոզված չեմ:
Հայտնի դասախոս ունենք համալսարանում, տարիքով կին, չամուսնացած:
Մի անգամ լեկցիայի ժամանակ մի ուսանող մյուսին շշուկով ասել է` старая дева:
Դասախոսը սակայն լսել է, և դարձել, պատասխանել` старая, но не дева:

[Դեկադա]

Մի բան էլ ես պատմեմ անձնական փորձիցս: Ուրեմն համակրգիչը նոր ենք գնել: Դե ես էլ միամիտ լոռեցի բանից անտեղյակ, համակարգիչ տեսել եմ մենակ բարեկամներիս տանը ու չեմ էլ պատկերացնում, թե դրանից ոնց պետք ա օգտվել, ավելին ինձ՝ միամիտիս թվում էր թե վիրտուալ աշխարհը՝ համակարգչի միջոցով մեզ հրամցված, ավելի լավն է քան ռեալը: Ի՜նչպիսի խաբկանք...

Մի խոսքով: Ամենից առաջինը, որ արեցի բնականաբար ակումբում գրանցվելս էր : Հետո գրանցվեցի / ավելի շուտ գրանցեցին/ icq -ում: Ու ինձ թվում էր թե հետս ծանոթանալ, շփվել ցանկացողները պարտադիր պետք է տեղյակ լինեն թե ինչ ա ակումբը: Ես էլ երբ ամեն անգամ հարցնում էին ինչո՞վ ես զբաղված, որպեսզի չասեմ «դար ակումբում» եմ թեմա եմ կարդում, միանգամից ասում էի ակումբում եմ կամ էի: Մեկ էլ զգում էի, որ սրանք լրիվ խառնվում են իրար: Նույնիսկ մի անգամ հարցրեցին բա չե՞ս հոգնում սաղ գիշեր ակումբում հիմա էլ կոմպի առաջ նստած ես : Վայյյ - : Դե սկզբում, ինչպես բնորոշ ա միամիտ լոռեցուս, ասածը տեղ չհասավ, հետո որ հասկացա՝ հիմա էլ ես էի խառնվել իրար: Բանից պարզվում ա, որ մեր արական սեռի բոլոր ներկայացուցիչները, ում հետ որ բախտ էր վիճակվել շփվելու բոլորը միաբերան ակումբը պատկերացրել էին գիշերային ակումբ, ինձ էլ ստրիպ պարող...: Խեղճերը հենց իմացել էին ծիտ են բռնել...

Էտ օրվանից էս կողմ իմ նախասիրությունների մասին ոչ մեկի տեղյակ չեմ պահում...

[Farfalla]

Բա էդքան ժամանակ իրեն ո՞նց էիք դիմում։

Անուն-հայրանունով

[ministr]

Լռիվ մոռացել էի, որ մենակ մենք ենք տենց ասում

)) Ես էլ ասում եմ "բամբակի մառոժնին" թողած էն գրական-գեղարվեստական-առօրյա ափռ-ցփռ--ի վրա ինչիա ճաքել )

[Էլիզե]

Գնացել ենք քաղաքից դուրս` գետի ափին հովանալու: Եղբորս աղջիկը մի քար վերցրած արագ-արագ գնում է:
-Բալա, էն ուր ես գնում?
-Հեց, էս քարը խփեմ խեղճ մամայիս գլխին ու գամ....

[Հարդ]

Մի անգամ շատ փոքր էի, երևի 3 տարեկան: Նստած էի սեղանի դիմաց, դիմացս թեյ էր, մորքուրս էլ (Էլիզը չի) շաքարավազ լցրեց ու խառնում էր (դե էտ ընթացքում շաքարավազը լուծվում ա չէ), ու մեկ էլ սկսեց հետ խառնել, ես վրդովված ասեցի.
-Իիի հետ մի խառնի, պեսոկները հետ կգան:

[Rammstein]

Էն օրը ինչ եմ հայտնաբերե՞լ…
Մտա սուպերմարկետ… գիշերվա 1000-ն ա, բայց էդ անտեր սուպերմարկետում հերթ ա: Կանգնած սպասում եմ, աչքս ընկավ հարեւան դրամարկղին: Էն որ մի հատ կափարիչ ա սեղանի վրա, դա բացվում ա, տակը փողերը շարած են է՞, այ էդտեղ ես կատարեցի իմ հայտնագործությունը: Բանն այն է, որ էդ կափարիչի տակ կպցրած ա մի թուղթ, որն ըստ էության «շպառգալկա» ա, իսկ այդ թղթի վրա գրված ա… …«ԺՊՏԱԼ»:

[Հարդ]

Երեխային միայն ծնելը դեռ գործի կեսն էլ չի, հետևաբար միայն ծնող (բուն իմաստով) լինելով հարգանքի չես արժանանում: Ծնել ու անտեր ու դուս մեծացնել նշանակում ա ավելի շուտ վատություն անել, մի դժբախտ մարդ ավելացնել «մարդկության շարքերում»:

Այ էս գրառումն էի լուրջ լուրջ անում, «Պատասխանել» սեղմեցի, մեկ էլ տեսնում եմ, որ վերևում ինչ որ նիտերնետից են խոսում, մտածում եմ, ինտերնետի որակն ինչ կապ ունի ծնողներին հարգելու թեմայի հետ?
Մեկ էլ մի քիչ վերև գնացի ու հասկացա, որ ես հիմա «Hi Line» թեմայում եմ պատահաբար հայտնվել:

Իսկ հիմա եթե էս գրառումը համապատասխանեցնենք այդ թեմային լավ էլ կստացվի, լավ էլ համապատասխան ա արմենթելի հայլայնին (...մի դժբախտ ինտերնետ ավելացնել պրովայդերների շարքերում) :

[Reh32]

Քեռուս տղան փոքր ա, նոր ա դպրոց գնում, շաաատ դանդաղ ա խոսում. մի բան մինչև ասում ա. Բայց որ ջղայնանում եմ վրեն սկսում ա արագ խոսալ մի քիչ. մի օր էլի տեսնեմ դանդաղ ա խոսում, ասում եմ այ տղա ամոթա դու դպրոցում էլ դանդաղ խոսաս քեզ չեն հասկանա աղջիկները. մեկ էլ մնաց մնաց.
-Բաա խիիի են սաաաաղ իմ պեեես դանդաաղ խոոոոսում?
փաստորեն ինքը դանդաղ լսում էլ ա. տաղանդավոր ա

[Նաիրուհի]

Այս գրառումս ունեցավ ինձ համար բավական զվարճալի արձագանք:

Lord-Լավ նկար ա, բա էդ ի՞նչ առիթ ա

Նաիրուհի-Եսի՞մ, դե տժժում էին, ես էլ բռնեցրի ու չրըխկ

Lord-հետաքրքիրա էտ որտեղ էին տժում

Նաիրուհի-Գյումրիում եմ նկարել

Lord-հետաքրքիրա բա դու այդ պահին ինչ էիր անում, այդտեղ

Նաիրուհի-Խանութ էի մտնում, ի՞նչ պիտի անեի

Lord-քո ասածները իրար կպցնելուց հետո Գյումրիի խանութների մասին մոտս միքիչ տարօրինակ տպավորություն կազմվեց, ետ պատմությունը միատ լրիվ կպատմես,

Նաիրուհի-Պատմելու առանձնապես բան չկա: Գյումրիի Պարույր Սևակ փողոցում մի հագուստի խանութ կա, անունը հիմա չեմ հիշում… Մտնում էի էնտեղ շոր նայելու, աչքովս ընկան խիստ «հետաքրքիր» դիրքով պատի տակ դրված մանեկենները, ես էլ նկարեցի, ու արդեն ամսից ավել ահագին մարդու տրամադրություն եմ բարձրացրել էդ նկարով

Lord-աաաաաաաաա լավն էր, ես էլ գիտեմ իսկական են

Նաիրուհի-Լո՞ւրջ, կենդանի մարդկանց տե՞ղ էիր դրել… Վա՜ա՜ա՜խ, փաստորեն մեկն էլ խաբվեց… Էդ մանեկենների ոտնաթաթերն էին շատ անբնական, դրա համար ներքևից կտրեցի նկարը, ու հիմա շատերն են մտածում, թե իսկական են…
Հիմա չբռնե՞մ ու սա «Զվարճալի պատմություններ» թեմայում գրեմ

Lord-գրի լավ բան կստացվի, ես էլ դրել մտածում եմ թե ոնց ես խանութում նկարել, ովքեր են եղել, ինչ են անում ու մինչև ասելտ գլխովս հազար բան անցավ, հետո էլ մտածում էի բա դու դրանց հետ ինչ կապ ունես



Հ. Գ. Ինչպես տենում եք, ինքնագլուխ չեմ դրել սա, Լորդը թույլ է տվել

[*e}|{uka*]

Այս գրառումս ունեցավ ինձ համար բավական զվարճալի արձագանք:

Lord-Լավ նկար ա, բա էդ ի՞նչ առիթ ա

Նաիրուհի-Եսի՞մ, դե տժժում էին, ես էլ բռնեցրի ու չրըխկ

Lord-հետաքրքիրա էտ որտեղ էին տժում

Նաիրուհի-Գյումրիում եմ նկարել

Lord-հետաքրքիրա բա դու այդ պահին ինչ էիր անում, այդտեղ

Նաիրուհի-Խանութ էի մտնում, ի՞նչ պիտի անեի

Lord-քո ասածները իրար կպցնելուց հետո Գյումրիի խանութների մասին մոտս միքիչ տարօրինակ տպավորություն կազմվեց, ետ պատմությունը միատ լրիվ կպատմես,

Նաիրուհի-Պատմելու առանձնապես բան չկա: Գյումրիի Պարույր Սևակ փողոցում մի հագուստի խանութ կա, անունը հիմա չեմ հիշում… Մտնում էի էնտեղ շոր նայելու, աչքովս ընկան խիստ «հետաքրքիր» դիրքով պատի տակ դրված մանեկենները, ես էլ նկարեցի, ու արդեն ամսից ավել ահագին մարդու տրամադրություն եմ բարձրացրել էդ նկարով

Lord-աաաաաաաաա լավն էր, ես էլ գիտեմ իսկական են

Նաիրուհի-Լո՞ւրջ, կենդանի մարդկանց տե՞ղ էիր դրել… Վա՜ա՜ա՜խ, փաստորեն մեկն էլ խաբվեց… Էդ մանեկենների ոտնաթաթերն էին շատ անբնական, դրա համար ներքևից կտրեցի նկարը, ու հիմա շատերն են մտածում, թե իսկական են…
Հիմա չբռնե՞մ ու սա «Զվարճալի պատմություններ» թեմայում գրեմ

Lord-գրի լավ բան կստացվի, ես էլ դրել մտածում եմ թե ոնց ես խանութում նկարել, ովքեր են եղել, ինչ են անում ու մինչև ասելտ գլխովս հազար բան անցավ, հետո էլ մտածում էի բա դու դրանց հետ ինչ կապ ունես



Հ. Գ. Ինչպես տենում եք, ինքնագլուխ չեմ դրել սա, Լորդը թույլ է տվել

Չէ, այսպես չեղավ, մանեկենների նկարներն էլ դիր, երկխոսությունը բան չի ասում:

[CactuSoul]

Չէ, այսպես չեղավ, մանեկենների նկարներն էլ դիր, երկխոսությունը բան չի ասում:

Յոժիկ ջան, հղումը կար առաջին բառի մեջ:

[Ariadna]

Վայ, ես էլ գիտեի իսկական են, նույնիսկ նայում էի ում ոտքերն են ավելի սիրուն, ում տուտուզն ա ավելի հայկական կախ տեսակից

[One_Way_Ticket]

Էն օրը ինչ եմ հայտնաբերե՞լ…
Մտա սուպերմարկետ… գիշերվա 1000-ն ա, բայց էդ անտեր սուպերմարկետում հերթ ա: Կանգնած սպասում եմ, աչքս ընկավ հարեւան դրամարկղին: Էն որ մի հատ կափարիչ ա սեղանի վրա, դա բացվում ա, տակը փողերը շարած են է՞, այ էդտեղ ես կատարեցի իմ հայտնագործությունը: Բանն այն է, որ էդ կափարիչի տակ կպցրած ա մի թուղթ, որն ըստ էության «շպառգալկա» ա, իսկ այդ թղթի վրա գրված ա… …«ԺՊՏԱԼ»:

Իսկ ես մի տեղ կարդացել եմ, որ ինչ-որ հյուպաթոսությունում (ինչքան հիշում եմ, բրիտանական, բայց ոչ Հայաստանում) վիզայի դիմողների հետ հարցազրույց անողի մոտ համանման շպառգալկա կա, որտեղ գրված է` "ՆԱ ՍՏՈՒՄ Է":

[Jarre]

Մամա ջաաաաաան, փրկեեեեեք

Հենց նոր Շանթով ինչ որ Ոսկանի մասին բան էին հայտարարում ու էտ նորությունից հետո Մոցարտի մասին բան պիտի հայտարարեին, ու հաղորդավարուհին շփոթվեց ասաց՝ «Ոսկան Ամադեուս Մոցարտը.....»։