Մի քանի տարի առաջ էր, կարծեմ 15 տարեկան էի, որ բակում տղաներից չեին լինում, ստիպված տանն եի, մի սենյականոց բնակարանոււմ էի գնդակ տշում... իհարկե թեթև էի խփում, որ բան ման չջարդեմ) վերջը... մեր պատուհանի ուղղությամբ էլ շենքի տակը մի հատ լալ պապի ունեինք, միշտ կանգնում էր ըտեղ... հիմա ասեմ, թե էս երկուսը իրար հետ ինչ կապ ունի)) մի օր էլի տենց տշմշում էի գնդակը, ու ուզեցի ճաշասենյակից այն անցկացնեմ պատշգամբ, բայց պատշգամբը ճաշասենյակից բաժանվում էր մի շատ փոքրիկ աստիճանով, ու ոնց էլ թեթև չեի խփում, գնում գնդակը հասնում էր էս աստիճանին ու կանգնում... նյարդայնացա, մի քիչ ուժեղ տշեցի)) մի քիչ ուժեղը որն ա՟մի վայրկյան անց ես արդեն մեր պատշգամբի կոտրված (իմ կողմից` րոպե առաջ) պատուհանից նայում էի ներքև, թե ոնց են պատուհանի ապակու կոտրված կտորները գնդակի հետ միասին թափվում էս լալ պապու գլխին, որը փոխանակ թողեր փախներ, կանգնել էր տակը ու "աաաա", "իիիի', "ուուու" էր անում))) բարեբախտաբար նրան բան չեղավ... մենակ գնդակս տրաքեց
Մեջբերել
Էջանիշներ