Ուրեմն ախպերս՝ Սամոն, երեք-չորս տարեկան հազիվ լիներ: Չեմ էլ հիշում ինչ էր ուզել մեզանից, մերժել էինք: Մեկ էլ ասեց.
-Հա՞, դե որ տենց ա էսա ես 10-րդ հարկից կթռնեմ ու կմեռնեմ ու ձեր ջանին դարդ կլինի, որովհետև էլ ինձանից չեք ունենա: Անուշ, հլը պարաշուտ բեր:
Ասում եմ.
-Սամ ջան, բա պարաշուտն ինչդ ա պետք:
- Իիի,որ հանկարծ չցխկվեմ![]()
Էջանիշներ