Զվարճալի պատմություններ

[laro]

Զեմլյակս ասում ա ինձ.
-Անժել, Անժեե՜լ սրանք(կուրսեցիներս) չգիտեն «տուր տալն» ինչ ա:
-Ոչինչ հեսա կտանք կիմանան
հ.գ. տուր տալ- ջարդը տալ, ծեծել

[_Հրաչ_]

Մարզպետը խորհրդակցություն ա հրավիրում, բոլոր գյուղապետերը ներկա են, քննարկում են հարկերը հավաքելու ցուցանիշները: Գյուղերից մեկի ցուցանիշը շատ ցածր ա լինում, մարզպետը դիմում ա գյուղապետին, թե՝ ինչո՞ւ ա ձեզ մոտ ցուցանիշը տենց ցածր: Գյուղապետն էլ, թեթևակի վրդովված ու փորձելով արդարանալ, ասում ա.
-Ա դե ի՞նչ անեմ, ամբողջ տարին գազարի ու քյալամի վրա ենք նստած:

Հ. Գ. Ի դեպ, էդ գյուղն էն հայտնի գյուղի հարևանությամբ ա:

[Alphaone]

Լևոնը հրաշալի նկարիչ ու շատ տաղանդավոր վեբ դիզայներ է՝մեր ծրագրային թիմի կամավորներից: Քանի որ Երևանում է սովորում/աշխատում, հենց հայտնվում է Քյավառում, միանգամից գերի ենք վերցնում: Ինչքան լոգո, բաններ կա, ինքն է հեղինակում, վահանակներ է սարքում մեզ համար ու էդպես...

Հայկազը մեր բանակում գտնվող կամավորի՝ Սարգիսի կրտսեր եղբայրն է, եկել էր Սաքոյի համար գրքեր տանելու:
Արդեն 7-ը թե 8-ն էր, մութն ընկել էր, մենք դեռ մեր գործերով էինք:

Գիրքը տվեցի ու մտազբաղ.
- Հայկազ ջան, 5շաբթի սեինար ունենք, կգաս:
- Վայ, համ էլ մեր բանավեճի թիմին միացի, - սկսում է Լիանը՝ ծրագրերից մեկի ղեկավարն է:
- Ձեր քոլեջում պրեզենտացիա ունենք, մարդիկ կբերես, - հետ-հետ գնացող Հայկազին ասում է Վարդանը՝ Երիտ. նախաձեռնությունների կենտրոնի համակարգողը:

Հանկարծ Լևոնը կտրուկ կանգնում է
- Ապեր, փախի, քանի չեն բռնել փախի...


Ափսոս ձայնի կիսաաղերսագին, կիսախուճապային, կիսահեգնական ինտոնացիան չեմ կարող ստեղնաշարի միջոցով փոխանեցել

[Lílium]

Տատիկս ճնշումը չափում ա,դե գործիքն էլ ժամանակակիցներից ա:Նայում ա,նորմալ ա,բայց ինքը վատ ա զգում.«Չէ,լավ չեմ,սխալ ա չափում»:
Կանչում ա մամայիս.« Արմինե ջան,էս գործիքը վիրուս ա ընկել,նորն ա պետք առնել»:

[մարիօ]

Առավոտ շուտ քնաթաթախ նկատել էի, որ տատիկս սենյակումս ինչ-որ բան է փնտրում ու էլի քնել էի, երբ արթնացա տխուր ու լացակումած դեմքով նստած ուղիղ վրաս էր նայում, հարցնում եմ, թե ինչ ա եղել, բան չի խոսում: Արդեն հասկացա, որ էլի մի բան էն չեմ արել, մեկ էլ տեսնեմ ուսապարկիցս դանակ հանեց, մոտեցավ ինձ ու հարցրեց, թե որտեղի՞ց էդ դանակը: Էդ դանակը շատ շուտվանից եմ պահում մոտս, խոհանոցային անկապ դանակ է, միշտ պայուսակումս է, խնձոր ու նարինջ եմ կտրում հիմնականում, բայց չգիտես ինչի կուրսեցիներիցս մեկը ինձ որոշել էր նուռ բերեր, կտրել կերել էինք այգում, դանակի վրա կարմիր հետքեր էին մնացել, ես էլ մոռացել էի մաքրել, տատս էլ աշխարհի վախեցողը, ինչ ասես մտածել էր: Պահել ու վախեցած հայացքով հարցնում ա, թե ինչ եմ արել էդ դնակով, հետո որոշեց զանգել ու մամայենց պատմել, որ իրենց աղջիկը շրջապատ է ընկել: Մի ութ ժամ բացատրություններից հետո վերջապես համոզեցի, որ ոչ մեկին չեմ սպանել ու կտրտել, հեսա ոստիկանները չեն գալու հետևիցս: Ստացվեց ոնց որ թե, բայց պապային մեկ ա զանգեց:

[Chuk]

Պատմությունը հին ա, իհարկե, բայց նոր հիշեցի:
Մեր ծանոթներից մեկը, երեխայի հետ զբոսնելիս, հանդիպում է իր մոր «ընկերուհուն»:
- Վայ էս ի՜նչ գեշ երեխա ա, - ասում ա «ընկերուհին»: - Բայց ոչինչ, գեշ երեխեքը որ մեծանում են, սիրունանում են, սիրունները՝ գեշանում: Այ օրինակ դու, որ փոքր էիր, շատ սիրուն էիր:

[Alphaone]

YAC-ը մեր երիտասարդական կենտրոնի հապավումն է:

Վարդանը՝ Յակի համակորգողը, նոր է աշխատանքի անցել, արդեն էկրանին կամ սեղանին մի բան մոռացար՝ տերը չես, ջնջում, թափում, վերացնում է, իր ձևակերպմամբ՝ կարգուկանոն հաստատում:


Վարդանին ասում եմ.
- Վարդան, Յակի նկարներն ի՞նչ ես արել:
Վարդանը՝
- Ի՞նչ դիակ:

Վարագույր:

[My World My Space]

Ուկրաինացի քոլեգները Յանուկովիչի բոմբերից էին պատմում։ Ասըմ ա սրան անգլերեն են սովորացնում մի քանի բառ, որ Օբամայի հետ հանդիպման վախտ ասի։ Յանուկը հանդիպման վախտ մի քիչ սխալ ա արտասանում, «հաու ար յու»-ի փոխարեն հարցնում ա «հու ար յու?», Օբաման իրան չի կորցնում, ասում ա «այ էմ Միշելս հազբընդ»։ Յանուկը արտասանում ա զուբրիտ արած մյուս ֆրազը՝ «մի՝ թու»….

[Chuk]

Մի քանի օր առաջ Համիկի (անունը փոխված է) երեխեն պետք է ծնվեր: Ծննդատան սպասարանում անհանգիստ սպասում են: Զանգում է կինը.
- Համիկ ջան, ինձ արդեն տանում են վիրահատարան (երեխեն կեսարյանով է ծնվել):

Անցնում է բառացիորեն երեք րոպե, բժիշկը զանգում է Համիկին:
- Համիկ ջան, աչքդ լույս, տղեդ ծնվեց, բոյը 50 սմ, քաշը 2.8 կգ...
- Բժիշկ, բայց կինս ուղիղ երեք րոպե առաջ զանգեց, նոր էին տանում վիրահատարան, տենց արագ ո՞նց հասցրիք:
- Վայ, Համիկ ջան, կներես, էս մյուս ծնողին պետք է զանգեի, քո կնոջ մոտ նոր եմ գնում:

Ինչևէ, Համիկի երեխեն շուտով բարով խերով ծնվում է: Երկու օր անց Համիկը մտնում է բժշկի սենյակ:
- Բժիշկ ջան, անչափ շնորհակալ ենք: Էս էլ մեր կողմից մեր համեստ շնորհակալությունը, - ասում ու սեղանին է դնում... 1 դոլարանոց:

Բժիշկը զարմացած նայում է փողին, հետո Համիկին, նորից փողին, նորից Համիկին: Համիկը «նոր նկատելով» թե ինչ գումար է դրել սեղանին, ասում է.
- Վայ, բժիշկ ջան, կներես, էդ ուրիշին պետք է տայի, քո շնորհակալությունն էս մի գրպանում է, - ասում է, վերցնում դոլարանոցը, ապա մյուս գրպանից 100 դոլարանոց է հանում, դնում սեղանին

[V!k]

Մի քանի օր առաջ ծանոթներիցս մեկը մտել էր դեղատուն, պահպանակ ուզել: Վաճառողը հարցրել էր որ մեկից տա, ասել էր բարակներից: Հանել էր որ տա, տալու պահին տեսել էր վրեն գրված ա "Light", ասել էր չէ չէ էդ հետ տուր, սխալ եմ տվել, էդ քո ուզածից չի, էս լույս ա տալիս

[Alphaone]

Մի քանի օր առաջ ծանոթներիցս մեկը մտել էր դեղատուն, պահպանակ ուզել: Վաճառողը հարցրել էր որ մեկից տա, ասել էր բարակներից: Հանել էր որ տա, տալու պահին տեսել էր վրեն գրված ա "Light", ասել էր չէ չէ էդ հետ տուր, սխալ եմ տվել, էդ քո ուզածից չի, էս լույս ա տալիս

Ես էլ թռի վռի իմ համար մտա դեղատուն, գրիպի դեղեր առա, արդեն դուրս եմ գալիս, տեսա մազի ռեզին ա դրած, ցույց տվեցի էլ, ասեցի ռեզին տվեք, վաճառողը գնաց, եսիմորտեղից պահպանակ բերեց... ((

[_Հրաչ_]

Մի 20 տարի առաջվա դեպք եմ պատմում։

Մի հարևան ունենք, հարբեցողության նկատմամբ աննկարագրելի սեր ուներ։ Խմում էր մինչև ուշ գիշեր, երաժշտությունը բարձր միացնում ու դուրս գալիս պատշգամբ, գոռում, երգում։ Էլի տենց մի երջանիկ գիշեր ա, ինչ-որ մի երգ ա տենց գոռռացրել, դուրս ա եկել պատշգամբ ու հետը գոռալով երգում ա՝ «Ժժանա, ժժանա, ժժանաաա․․․»։ Էդ ընթացքում դեմի շենքից Ժորիկը բացում ա ննջասենյակի պատուհանը․
—Արա՛, դու ի՞նչ գործ ունես իմ կնգա հետ, ինչի՞ ես կանչում․․․․ Ինչի՞ ա կանչում, հը՞, Ժաննա։

[Նաիրուհի]

Ախպերս բարմենություն է սովորում, լուրջ դասեր են անում՝ բոլոր խմիչքների պատմություններով-բանով։ Էսօր անցնում են լիկյորներ, որոնցից մեկը՝ «Soho»-ն, համարվում է նույնասեռականների լիկյորը։

Ամեն դասի ժամանակ էդ օրվա խմիչքն են փորձում։ Էսօր հենց դասընթացավարը պատմել է էդ լիկյորի մասին ու սկսել է բաժակները լցնել, խմբից մի հինգ հոգի հրաժարվել են խմել։ Ախպերս էլ թե՝
-Տիկո ջան, իրենց բաժինն էլ ինձ լցրու, սրանք վախենում են փչանան

[Գաղթական]

ՈՒրեմն գործընկերներիս մեջ թուրք կա..
ասեմ, որ շատ եմ առնչվել թե՛ ազերիների, թե՛ թուրքերի հետ ու հատուկենտ դեպքերում են խնդիրներ առաջացել..
բայց էս վերը նշվածը շա՜տ խլինք տիպա...
հետն էլ՝ կլյաուզնիկա..
արդեն բազմիցս իմ հասցեին սուտ ցուցմունքներա ուղարկել ղեկավարություն..
նենցա, որ հա՛մ ինձ լավ գիտեն, հա՛մ իրա հեղինակություննա թերի ու էդ իր տվայտանքները ինձ լուրջ վնաս չեն կարող հասցնել, բացի ներվ քայքայելուց..
բայց դե թույլ տեղը բռնել եմ..
էն որ երեխեք են լինում է, որ ուր պատահի՝ իրենց անունն են «անմահացնում»..
էս դուռակը, թեև եքա էշա, աշխատավայրում հազար ու մի տեղ իրա ինիցիալներնա գրում՝ KK..
մի հատ երևացող տեղ եմ ընտրել ու մերթ ընդ մերթ կողքը P եմ ավելացնում՝ PKK...
ինքը ջնջումա, մի որոշ ժամանակ հետո ես էլի ավելացնում եմ...
անասելի հաճելիա պատկերացնել դրա՝ գործի գալուց սրտատրոփ սպասելը՝ էսօր էլա ավելացրած, թե չէ..
---
հիմա, որ ջղայնացած եմ լինում, պատկերացնում եմ դրա դեմքը՝ էդ պ-ն ջնջելուց ու բացումա...

[Գաղթական]

Նոր էի տեղափոխվել Հոլանդիա..
թոշակը կոպեկներ էր, աշխատանքի իրավունք էլ չկար..
թե մի բան չմոգոնեյիր՝ գլուխդ չէիր պահի..
էդ տարիներին Եվրոպայում լուր տարածվեց, որ Հոլանդիան «Դուբլինի կոնվենցիա»-ին համապատասխանող օտարերկրացիներին տեղա տալիս ու մի քանի շաբաթ պահում..
ինչքան վրացի կար՝ լցվեց երկիր..
սրանց ժամանակավոր թուղթ էր պետք, որ հանգիստ երկիրը ծերից ծեր չափեյին ու թալանեյին..
դե պտտում էին իհարկե մեքենաներով..
սկսեցի վրացերեն երգեր ներբեռնել, ձայնագրել CD-իների վրա ու հատը 5€-ով վաճառել..
---
գիշեր էր..
հանրակացարանի սենյակումս նստած կոմպն եմ բզբզում ու տակից խառը երգեր են գնում..
հասավ «Քութաիսի» հայտնի երգի հին տարբերակին..
լսեմ՝ միջանցքում լիժանկեն ճռճռաց..
Գոշան էր..
ասեմ, որ էդ վրացիքի 90%-ը թմրամոլներ էին..
տնաշենները ինչ թալանում էին՝ լցնում էին երակները..
վերջը՝ էս Գոշաս կայֆի տակ քնածա ու հարազատ հնչյուններից վերա թռել..
ինքն էլ հենց կակ ռազ Քութաիսցի էր...
քստքստալով եկավ դուռս ծեծեց..
- դա՞, - մատս պատրաստ մկնիկի վրա..
- բիջո, պռա մոյ գոռոդ սլիշիշ, ուվաժուխա..
..դուռը բացելուն պես արդեն Արտաշին էի դրել..
ասում եմ՝ Գոշա, ի՞նչ տվոյ գոռոդ, Արտաշնա, Վանա տառեխա երգում...
Գոշան սառեց...
ասում եմ՝ եթե էլ բան չունես ասելու, գնա քնի, թող գործ եմ անում..
քրտնած ներողություն խնդրեց ու քթի տակ փնթփնթալով գնաց պառկեց...
սպասեցի մինչև լիժանկի ճռճռոցը դադարի ու... Քութաիսո, Քութաիսո...
լիժանկեն նորից ճռճռաց..
էս անգամ շատ ավելի արագ հասավ դռանը, երկու հատ թխկթխկացրեց ու առանց պատասխանի սպասելու բացեց...
ա՜խ, ինչքան էր մեծ Գոշայի հիասթափությունը, երբ հայտնաբերեց, որ «նորից ականջը ձենա տվել»..
հետ ճանապարհին՝
...շենի դեդա մոտղանի... քութաիսո բլյա...
ճռճռոցն ու փնթփնթոցը դադարեցին...
Քութաիսո՜, Քութաիսո՜...
համարյա վազելով հասավ դռանը, բայց չբացեց...
կանգնած դռան հետևից լսումա, որ համոզվի...
1-2րոպե...
դուռը զգու՛շ բացվեց...
..Տառեխ ձուկը, բերեք տանենք լցնենք Սևան լիճը...
ասում եմ՝ արա, նեուժելի՞ դու տենց կայֆ ես, որ վրացերենը հայերենից չես տարբերում...
Գոշայի վրա էլ երես չկար.....
տենց էլ վերջը քնեց...
Քութաիսո՜...