Այդ հիմար համակարգչային սովորության պատճառով ուսանող ժամանակ մի լաաավ կարմրել եմ: Հապճեպ բլանկ էի կազմել, տպել, ստանդարտ տվյալներով՝ անուն ազգանուն, սեռը, հասցեն և այլն...վրան սեռը բառի առաջին տառը համակարգիչը, թե երբ գնացի պրինտերը միացնելու կուրսեցիներս՝ ձևափոխել էին խ-ի: Հետո բլանկը տվեցի իրավաբանական խորհդատվության համար եկած կինը լրացնի, տեսնեմ վրիպակի դիմաց լրացրել է՝ առկա չէ: Համ լացս էր գալիս, համ ծիծաղս:
Երեկ ես ու դասընկերս զրուցում էինք: Զրուցեցինք նաև այլ «կյանքերից»: Հարցրեցի հավատում ես թե չէ, հետո ասեցի,որ իմ կարծիքով ես տերև եմ եղել նախկին կյանքում , իսկ դու:
Դե մեր գժոն էլ շատ լավ պատասխան ինձ տվեց:
-Դե ես էլ «Քյալամի Կոթ» էի,- չես հավատում՞ :
Ամեն անգամ սեղան գցելիս մեծահարուստ հարեվաններս անհանգստանում էին _ չլինի իրենց 7ամյա որդին նորից խառնի սեղանը,ավերակ դարձնի այնպես ,որ հյուրերը չուզենան անգամ մատով կպնել ուտելիքին ու ,,,գտան :Սեղան դնելիս ամեն ծայրում մի ափսե պանիր էին դնում ,տղան այլեվս չէր մոտենում ,նա սարսափում էր պանիրից այն աստիճան ,որ քթին մոտեցնելիս մի անգամ նույնիսկ ուշքից գնացել էր ..
Հազարավոր ուղիներ են տանում դեպի մոլորություն, իսկ դեպի ճշմարտություն` միայն մեկը:
Էս երեւի էն իքի-բիրի պատմության շարունակությունն ա.
Ուրեմն էսօր բլոտի խաղաքարտերը ձեռքիս նստած խառնում եմ: Վրայից մի հատ խաղաքարտ բացեցի, խաչի տուզն էր: Փակեցի, էլի խառնեցի, էլի վրայից բացեցի` ղառի տուզ: Արդեն հետաքրքիր էր դառնում: Էլի խառնեցի, էլի վրայից բացեցի` քյափի տուզ: Մի քիչ էլ խառնեցի, մի հատ խաղաքարտ պլստաց ու ընկավ, սրտի տուզն էր: Դրեցի տեղը, խառնեցի, վրայի քարտը բացեցի` նորից խաչի տուզն էր…
Ճիշտ են էլի ասում, որ Ամանորին հրաշքները իրական են դառնում:
Մտնում եմ խանութ լամպուշկա առնելու, հետևիցս մի հատ ռուս տատիյա մտնում, ու էս աղջկան ասում. «одну батарейку, пожалуйста», ու էս աղջիկը պատասխանում ա ճշտող հարցով «աձին էլեմե՞նտ»:
Alphaone (23.01.2013), aragats (25.01.2013), CactuSoul (01.03.2013), Chuk (23.01.2013), Diana99 (08.04.2013), ivy (01.03.2013), Jarre (26.05.2013), keyboard (15.02.2013), Mephistopheles (23.01.2013), Morg (12.05.2013), murmushka (23.01.2013), One_Way_Ticket (23.01.2013), Valentina (23.01.2013), Varzor (01.02.2013), Yevuk (02.05.2013), Աթեիստ (23.01.2013), Ամմէ (24.01.2013), ԱնԱիդա (01.03.2013), Արէա (23.01.2013), Գալաթեա (23.01.2013), Հայկօ (23.01.2013), Մինա (15.06.2013), Նաիրուհի (23.05.2019), Ուլուանա (23.01.2013), Ռուֆուս (23.01.2013), Վահե-91 (23.01.2013)
Բժիշկ ջան, ամուսնացած եմ, հղի եմ ու ապրում ենք նորմալ սեռական կյանքով, նոր հղիության ի հայտ գալը բացավա՞ծ է:
Համարյա նույն շարքից.
Բժիշկ, ես ընկեր ունեմ ու իր կողղքը քնել եմ շորերով, մենակ քնել եմ, հնարավո՞ր է քանծ տեղը կուսությունս վերցրած լինի, բայց ես չզգամ:
Դժվար է նման բան պատկերացել:
Ամեն ինչի շատը լավ չէ:
Զարմացած մտածում եմ, «Ինչու՞ են այսօրվա գրառումները ներկայացվում որպես երեկվա, ինչ-որ բան էն չի, փորձում եմ «Խմբագրել դրույթները», ոչինչ չի փոխվում, արդեն ուզում էի «Հարցեր ադմինիստրացիային»ում գրառել,» Լավ ա ժամանակին հասցրի ժամին նայել
Դե բարի գիշեր
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Որպես դառը բայց ինչ-որ տեղ նաև զվարճալի իրականություն ուզում եմ կարճ ներկայացնել թե ինչպես են մեր հիմնարկի աղջիկները աշխատում չաշխատել:
10:00 ի փոխարեն 11:00
11:00-12:00 կոֆե ու գյալաջի
12:00-13:00 քննարկում են թե պերերիվին ինչ են ուտելու
13:00-14:00 առևտուր
14:00-16:00 պերերիվ
16:00-17:00 կոֆե ու գյալաջի
17:00-18:00 մտածում են երբ են գնալու
Մի անգամ Ավետիք Իսահակյանը քայլում է դաշտերով և լսում, որ մի գյուղացի աշխատելով երգում է իր «Մաճկալ ես, բեզարած ես» երգը:
Մոտենում է և հարցնում, թե նա գիտի արդյոք, որ դա իր երգն է:
Մարդը նայում է Իսահակյանի կոստյումին, ոտից գլուխ չափում և ասում.
-Այ մարդ, գնա քո գործին, սա մեր ժողովրդի երգն է…
– Ո՞ր նկարը կփրկեիք, եթե հանկարծ ազգային պատկերասրահում հրդեհ սկսվեր:
– Որը մոտիկ է դռանը, – առանց երկար մտածելու պատասխանեց Բեռնարդ Շոուն:
Մհեր Մկրտչյանին հարցնում են՝ երբևէ հարբած կաս:
-Մի անգամ. «Մեր օրերի երգը» ֆիլմում սև թուղթը ուտելուց…
DavitH (26.03.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ