Զվարճալի պատմություններ

[Էլիզե]

Մի անգամ երթուղային տաքսու մեջ կողքիս նստած պապիկն ինձ ասաց.
-Դե՛վուշկ, չաս, չաս կակո՞յ...
Ես` ահաբեկված ու զարմացած պատասխանում եմ.
-Полвторого.
Քիչ անց պապիկը`
-Տի ռուսկիյ դա՞...
Ես` ավելի շատ ահաբեկված ու զարմացած.
-Ես հայ եմ, ռուս չեմ:
Պապիկը`
-Հա՜ա... մամադ ա ռո՞ւս…
Ես`
-Չէ՛...
Պապիկը`
-Պապա՞դ ա ռուս…
Ես`
-Չէէ՛..
Պապիկը`
-Հա, լավ, իմացա, տատի՞դ ա ռուս…
Ես` համբերությունս կորցրած՝
-Չէ՛, չէ՛, տնով-տեղով` 17 պորտով զտարյուն հայ ենք...
Պապիկը`
-Յաա՜ա... բա դու խի՞ ես ռուսի նման...


Ծանոթացեք՝ ռուսների նոր սերունդ՝ սև մազերով, սև` հայի թախծոտ աչքերով ... նրանք մեր մեջ են... կարաուուուուուուուուլ...

[Նաիրուհի]

Պատմության ֆակուլտետում Պետրոս Հովհաննիսյանի դասն է։ Երկու մտերիմ ընկեր որոշում են, որ առաջին կեսին մեկը պիտի դասի նստի, երկրորդին՝ մյուսը։ Առաջին կեսին նստած տղան հազիվ մի թուղթ ու գրիչի միջուկ է ճարում, որ դասախոսությունը գրի, քանի որ չգրողները Հովհաննիսյանի աչքի գրողն են դառնում։ Երկրորդ կեսին նրան փոխարնում է ընկերը, որը ոչ մի կերպ չի կարողանում գտնել այդ անիծյալ միջուկը։ Այդ պրպտումների միջոցին նրան է մոտենում Հովհաննիսյանը, ուշադիր զննում բոլոր կողմերից ու բարձրաձայն հայտարարում.
-Ո´չ, դուք չեք կարող ինձ խաբել. սա այն ապուշը չէ, սա ուրի´շ ապուշ է...

[Mark Pauler]

Մի անգամ, ուշ երեկոյան, մտնում եմ մի շուրջօրյա աշխատող դեղատուն, որ դասընկերներիցս մեկին տեսնեմ: Դե, շուտվանից չէինք հանդիպել:
ինձանից անմիջապես առաջ մտել էր մի ուրշ տղա ու մի տեսակ արտասովոր էր իրան պահում: Կողքերն էր նայում, ինչ-որ բանի սպասում: Վերջապես, որ տեսավ ես դեռ երկար կզրուցեմ, մոտեցավ ու շատ շփոթված ու խառնված սկսեց խոսել ընկերոջս` դեղատան վաճառողի հետ:
- Բարև ձեզ:
- Բարև
- Կինս հիիիվանդ ա… Դե գրիպ ա:
- Ջերմու՞մ ա…
- Հաաա, էն էլ ոնց 39,5 տաքություն ունի:
- Լավ, մի անհանգստացեք: Ես ձեզ հեսա ջերմիջեցնող կտամ…
- Չէ, չէ, պետք չի տանը կա:
- Երևի քթի կաթիլներ ա պե՞տք:
- Չէ, դա էլ ունենք:
- Բա ի՞նչ եք ուզում:
- Դե ուղղակի ուզում եմ ասեմ ինքը չէր կարա գար, հիվանդ ա… Էտ էլ վախտ ա քթել հիվանդանալու…
- Ձեզ ի՞նչ ա պետք: Նորմալ կասե՞ք:
- Աա... դե էն անտերներից ա էլի պետք: Պռակլադկայա... ինչ ա...
- իսկ ո՞րից:
- Լավ էլի ախպերս, հարցեր մի տուր: Զատո հազիվ եմ ապտեկա գթել, որ տղայա ծախողը: Մի բան տուր տանեմ:

[Ռուֆուս]

աաաաաա, էս էն լատեքսից զիլ էր

[Mark Pauler]

Մի հատ էլ դեղատան հետ կապված:

Հիվանդ գործի եմ գնացել: Կեսօրին զգացի, որ ջերմությունս բարձրացել ա էլի: Աշխատանքիս վայրին մոտ, մի հատ դեղատուն կա: Մտա էտ դեղատուն, որ կոլդրեքս առնեմ: Նոր էի մտել ներս, մեկ էլ հետևիցս դեղատան դուռը բացվեց ու կիսամտնել երկու տղա խոսում են:
- Արա, ստեղ տղայա աշխատում:
- Հա դե մտի:
- Դու էլ արի:
- Չէ, ես ստեղ կմնամ, դու մենակով մտի:
Ներս ա մտնում մի հատ կարմրաթուշ, թմբլիկ, մոտ 30 տարեկան մի տղա ու արագ մոտենալով դեղատան աշխատողին շատ շփոթված ասաց.
- Հընգեր ջան ինձ մի հատ սրանից կտա՞ս:
- Որի՞ց
- Էս կապուտից, որ վրեն կլուբնիկ ա նկարած:
- Մի տուփ, չէ՞:
- Չէ, մի հատիկ:
Ես չդիմացա ու կատակելու տրամադրությամբ խառնվեցի խոսակցությանը
- Մի հատիկը քիչ չի՞: Բա, որ էլի պետք գա:
- Արխային, հաստատ մի հատիկը հերիք ա:
- Հաստա՞տ:
- Ապե կամաց, աղջիկ մտավ…

[Ամպ]

Պատմության ֆակուլտետում Պետրոս Հովհաննիսյանի դասն է։ Երկու մտերիմ ընկեր որոշում են, որ առաջին կեսին մեկը պիտի դասի նստի, երկրորդին՝ մյուսը։ Առաջին կեսին նստած տղան հազիվ մի թուղթ ու գրիչի միջուկ է ճարում, որ դասախոսությունը գրի, քանի որ չգրողները Հովհաննիսյանի աչքի գրողն են դառնում։ Երկրորդ կեսին նրան փոխարնում է ընկերը, որը ոչ մի կերպ չի կարողանում գտնել այդ անիծյալ միջուկը։ Այդ պրպտումների միջոցին նրան է մոտենում Հովհաննիսյանը, ուշադիր զննում բոլոր կողմերից ու բարձրաձայն հայտարարում.
-Ո´չ, դուք չեք կարող ինձ խաբել. սա այն ապուշը չէ, սա ուրի´շ ապուշ է...

Աաաաաաաա, ես պատկերացնում եմ՝ ոնց ա ասել Երևի ծանր-ծանր, դանդաղ քայլերով մոտեցել ա, ակնոցի կլոր, մեծ շրջանակները դզմզել ու... Էդ երկրորդ տղան տեղնուտեղը հաստատ չորացել ա
Բայց ինքը ապուշ չի ասում, ասում ա՝ աբո՛ւշ (շա՜տ ուժեղ շեշտադրմամբ)

[Նաիրուհի]

Աաաաաաաա, ես պատկերացնում եմ՝ ոնց ա ասել Երևի ծանր-ծանր, դանդաղ քայլերով մոտեցել ա, ակնոցի կլոր, մեծ շրջանակները դզմզել ու... Էդ երկրորդ տղան տեղնուտեղը հաստատ չորացել ա
Բայց ինքը ապուշ չի ասում, ասում ա՝ աբո՛ւշ (շա՜տ ուժեղ շեշտադրմամբ)

Այո, այո, հենց այդպես էլ ասում է (իմ դասախոսն էլ է): Գուցե նաև ծնոտն է բռնած եղել, ինչպես սովորաբար անում է… Ուղղակի համոզված չէի, որ պետք է հենց էդ բ-ն շեշտել:

[Նաիրուհի]

Էս դեպքը «Արարատ FM»-ի ուղիղ եթերում պատմել է դեղատանն աշխատող մի տղա

Բավական ուշ ժամի դեղատուն են մտնում մի տղա ու մի աղջիկ՝ ակնհայտորեն դեռևս ընկեր-ընկերուհի, մոտենում են վաճառողին, ու աղջիկը շատ հանգիստ ձայնով միջադիր է խնդրում։ Դե քանի որ էս տղան սովոր չի լինում, որ աղջիկը կարող է տղա վաճառողից նման բան խնդրի, էն էլ ընկերոջ ներկայությամբ ու էդքան հանգիստ, առաջին պահին գլխի չի ընկնում՝ իրենից ինչ ուզեցին, բայց չի էլ ուզում ցույց տալ, որ չհասկացավ, դրա համար դիմում է դեղատան աշխատողների փորձված խորամանկությանը.
-Կներեք, իսկ դա Ձեզ ինչի՞ համար են նշանակել։

[Smokie]

Այս պատմությունը ես լսել եմ:

Մի անգամ համալսարանում մի քանի աղջիկ միջանցքում կանգնած իրար հետ խոսում էին, մեկ էլ իրանցից մեկն ասեց:
-Վա՝յ, ձմեռ պապիկը,- խոսքը դասախոսներից մեկի մասին էր, որը ուսանողների շրջանում հայտնի էր այդ մականվամբ:
Դասախոսը հեռվից մոտեցավ, ասեց:
-Marry christmas - ու գնաց:

[Smokie]

Փոքրիկ դրվագ մանկությունիցս:

Մի անգամ ես հանգիստ, անշարժ նստել էի աթոռին, որ քւյրիկս ինձ նկարի, իմ հետեւն էլ պատուհանն էր, ասեցի:
-Վերջը պարզվելու ա դու ոչ թե ինձ ես նկարել, այլ լուսամուտ:
Ու հենց էդ պահին հեռուստացույցով ասացին:
-Լուսամուտները կապույտ ա ներկելու:

[Mark Pauler]

Իրական դեպք Երևանի հայտնի գեղեցկության սրահներից մեկում:
Դե գիտեք` մեր վարսավիրները ուրախ ժողովուրդ են:
Մենակ անունները կփոխեմ:
Օրը` երեքշաբթի, ժամը` երկուսին մոտ: Գործ չկա: Սաղ պարապ են: Տղամարդկանց վարսավիրներից մեկը մոտենում է սուրճ խմող կանանց:
- Սուս, սաղ գիշեր աերոպորտում եմ եղել: Մտնեմ կոսմետոլոգի սենյակի դիվանին մի քիչ քնեմ: Հենց մարդ գա կասես:
- Հա, արխային գնա պարկի Գագ ջան:
Դե քանի որ պարապ էին, երեք վարսավիր կանայք իրար հերթ չտալով խոսում էին դեսից-դենից: Իրանց ա մոտենում չորրորդը` մի քիչ ցնդած երևակայությամբ, երեսունհինգամյա կույս Կառան ու սկսում ուշադիր լսել կոլեգաների զրույցը`
- Սուս ջան, կինը պիտի տղամարդկանց կարողանա հասկանալ, թե չէ մարդուն վրից կտանեն:
- Հա Գայ ջան: Ճիշտ ա: Կինը պիտի իմանա իրա մարդուն ինչ ա պետք, ոնց ա պետք, երբ ա....
- Էտ սաղ սուտ ա: կարևորը կինը պիտի իրա մարդու էրոգեն զոնաների տեղը իմանա ու մարդը ոչ մի անգամ էլ լեվի չի թռնի: Օրինակ իմ մարդու ամենաթուլ տեղը ականջն ա: Ցնդվում ա երբ ականջին... Իյա, Կառա՞: Դու ի՞նչ ես աչքերդ վրես չռել:
- Ես… հեչ… Բան չէ… Ես հելնեմ… մի քիչ գործ ունեմ…
Կառան ոտքիա ա կանգնում, մտնում ա Կոսմետոլոգի սենյակ ու մեկ էլ Էնտեղից Գագոյի ոռնոցն ա լսվում.
- Վաաաաախխխ ականջս: Ախչի Կառա իմ համար քնած էի: Խի՞ ես գրիչը ականջս կոխում:

[Mark Pauler]

Մի հատ էլ դեղատան շարքից

Ուշ ժամի դեղատուն ա մտնում մի 90 ամյա զառամյալ պապիկ ու ասում դեղատան աշխատողին
- Տղա ջան, վիագրա ունե՞ս:
- Հա, Պապի, դրա էժան փոխարինողն էլ ունեմ:
- Դե 2 տաբլետկա տուր ու ասա ոնց են խմում էտի:
- Պապի ջան, բայց դու ճնշում կամ սրտի պրոբլեմ չունե՞ս: Էտ դեղը քեզ երևի չի կարելի:
- Ես լավ եմ դու դեղը տուր:
- Պապի բայց ախր դու էն տարիքում ես, որ քո մոտ էտ դեղից մենակ տեսողությունդ կլավանա:
Ե.գ.
Էս դեպքի համար ա ասված` սեռական օրգաններից մենակ աչքերն են մնացել

[Էլիզե]

Մենախոսություն ըստ Սուսանիկի, որի միակ հանդիսատեսը ես եմ. //բախտս բերել ա//
-Ասի՛, ես տավարի միս չեմ ուտում... ես մենակ կալբասայի միս եմ ուտում... դե գիտես, կալբասան էլ սարքում են ակուլայի մսից...

[RADIOmanyachka]

Դե քանի որ դեղատան պատմություններն են ակտուալ, մի դեպք էլ ես պատմեմ

Կուրսեցիս (տղա) դեղատանն էր աշխատում: Մի ռուսախոս պապիկ է մտնում դեղատուն ու կիսահայերեն, կիսառուսերեն խոսելով տարբեր դեղեր է վերցնում և վերջում ավելացնում.
-Да я забыл, мне нужен пакет, дайте мне еще один пакет
Կուրսեցիս զարմացած նայում է պապիկին ու շատ դանդաղ քայլերով մոտենում է միջադիրների մոտ, ու հարցնում.
-Ո՞ր մեկից եք ցանկանում
Պապիկը զարմացած նայում է կուրսեցուս ու ջարդված հայերենով ասում.
-Չէ ես ետ պակետ-ից չեմ ուզում, մենք վաղուց ետ տարիքից անցել ենք, ես ցելաֆոնե պակետ եմ ուզում

[My World My Space]

Մենախոսություն ըստ Սուսանիկի, որի միակ հանդիսատեսը ես եմ. //բախտս բերել ա//
-Ասի՛, ես տավարի միս չեմ ուտում... ես մենակ կալբասայի միս եմ ուտում... դե գիտես, կալբասան էլ սարքում են ակուլայի մսից...

Կարևորը էրեխեն էլ ա հասկացել, որ կալբասան տավարի մսից չե՛ն սարքում.....