Ձեր բարեկամի պահով մի քիչ տխուր ստացվեց , բայց ընդհանուր առմամբ լավն եր:
Ձեր բարեկամի պահով մի քիչ տխուր ստացվեց , բայց ընդհանուր առմամբ լավն եր:
Մի բան էլ ես կպատմեմ: Հույս ունեմ կկարողանամ այնպես պատմել, որ գոնե մի քիչ ծիծաղելի լինի: Ուրեմն սրճարանում նստած էինք եղբորս ու իրա ընկերների հետ: ուզում եմ ասեմ շատվորով էինք: Ամառ էր, տղաներից մի քանիսը նախորդ օրը միասին անց էին կացրել Ծաղկաձորում: Ու իրար հանդիպելու առաջին րոպեներից իրանք անընդհատ կրկնում էին.«Էդ ի՜նչ լավ էր Ծաղկաձոր, արա էդ ի՜նդ կայֆ էր: Դուք ոնց չեկաք է՜ մեզ հետ Ծաղկաձոր:» Ու այդպես անընդհատ կրկնում էին: Վերջը չգնացածներից մեկը չդիմացավ ու հարցրեց. « Լավ Ծաղկաձորում ամենահետաքրքիր բանը ինչն էր, էդ ի՞նչ էր եղել, որ տենց լավ էր:» Էս տղեն մի րոպե կմկում է ու ասում: «Դեեեե, հելանք Սևան........»:
Կա՛նգ առ, վայրկյա՛ն, չքնաղ ես դու:
Benadad (25.08.2010)
Այս պատմությունը կատարվեց հենց նոր, երբ ծանոթներս նստած էին կաֆեում:
Ուրեմն մենթը հարցաքննում էր երկու երիտասարդներին.
Մենթ: Ինչու՞ եք բռնաբարել էն մարդու էշին, դուք էշ չունե՞ք, այլանդակնե՛ր :
Լռություն է տիրում, այնուհետև կրկին հարցնում է.
Մենթ: Արա՛, էշին բռնաբարել ես:
I երիտասարդ: Հա՛ :
Մենթ: Արա՛, բա դու՞:
II երիտասարդ: Հա՛ , բայց հորս արև պսակվելու եմ :
Դե պատկերացրեք, թե ամբողջ կաֆեում ինչ հռհռոց էր տիրում
Վերջին խմբագրող՝ Arisol: 23.10.2006, 21:16:
Моя религия очень проста, моя религия - доброта.
(c)<<The Dalai Lama: Kindness, Clarity and Insight>>
http://www.buddhism.am
Benadad (25.08.2010)
Այս պատմությունը կատարվել է այսօր:
Նախ ասեմ, որ մեզ մոտ 4-րդ կուրսից սկսած առարկաները ցիկլերով են, այսինքն՝ մեկ-երկու շաբաթ մի առարկա են անցնում, հետո մյուսը և այդպես շարունակ…
Մեզ մոտ ստոմատոլոգիայի ցիկլ է: Դասախոսն ինչ-որ բան էր բացատրում, բայց չէինք պատկերացնում: Տարածքում ոչ մի նկար չկար: Ներողություն խնդրեց ու առաջարկեց ուսանողներից մեկի բերանում ցույց տալ: Մի աղջիկ համաձայնեց: Այդպես ցույց տվեց, և մենք հասկացանք: Հանկարծ աղջիկներից մեկն ասաց.
- Պատկերացնու՞մ եք հաջորդ ցիկլի ժամանակ էլ մեզ վրա ցույց տան:
Հաջորդ ցիկլը գինեկոլոգիա է…
Benadad (25.08.2010), DavitH (29.11.2012), Minerva (24.03.2010), գյումրեցի աղջիկ (08.02.2010), Նաիրուհի (24.07.2013)
Լավն էր։Բյուրակն-ի խոսքերից
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Մի դեպք էլ, իմ անցած կյանքից, դեռ 2 կուրս էի:
Մի հատ աղջկա հետ պայմանավորվել էի հանդիպման , բայց ասել էր թե մենակ չեմ գա , դու էլ ընկերոջտ հետ արի , ասի լավ:
Ընկերս էլ, նստած Չատ ա անում, ինչանում եմ չի հելնում, ուշանում ենք այ մարդ , վեջը չի:
Մտա իրա չատը , աղչկա անունով ու պայմանավորվեցի հետը ընդե , որտեղուզում էի
Չտեսնված էր..................................................:handsԲյուրակն-ի խոսքերից
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 22.11.2006, 18:54:
Մի լացի նրա համար, որ դա վերջացել է, այլ ժպտա` որ դա եղել է:
Benadad (25.08.2010)
Շատ հանրամիտ եսTaurus-ի խոսքերից
մեկ-մեկ որ պետք լինի ծանր իրավիճակից դուրս գալ, արդեն գիտեմ, թե ում դիմեմ
Ты так хотел побед -
так забирай свой приз...
Ուրեմն էսօր իմ կուրսեցի մի աղջկա անծանոթ համարից զանգում են ու չեն խոսում, իսկ երբ ինքն էր հետ զանգում՝ անջատում էին: Համարն ասում ա մյուս աղջիկներին, որ զանգեն, էլի անջատում են, հետո ինձ են ասում, որ զանգեմ: Զանգում եմ, էլի անջատում են, հետո էլ հա ծնգցնում են, հետ եմ զանգում՝ անջատում են ու դրան զուգահեռ նաև էն աղջկան են զանգում, էդ աղջիկն էլ sms ա գրում «ես Ձեր նման պարապ չեմ, մի՛ զանգեք» (ասեմ, որ այս ամենը կատարվում էր ֆիզիկայի լաբորատորի ժամանակ), բայց նորից են զանգում ու լռում, հետո էլ պատասխան sms ա գալիս «ո՞վ ա» ու պարզվում ա, որ սխալ համարով ա ուղարկել : Դե ինձ էլ էին շարունակում ծնգցնել, ես էլ բռնեցի sms գրեցի «Արամ, ախպերս, էս ինչու՞ չես վերցնում հեռախոսը: Հո բան չի՞ պատահել:», յանիմ սխալվել եմ էլի, որ էլ չզանգեն, ու քանի որ իմ հեռախոսը նենց ա, որ առանց տվյալ համարը գրանցելու հնարավոր չի sms-ն ուղարկել, ուստի գրանցում եմ Aaa անվան տակ ու ուղարկում: Դասամիջոցին պարզվում ա, որ դա մեր կուրսեցի մի աղջկա նոր համարն էր, գժվացրել ա երկուսիս էլ, բայց իմ sms-ը չի հասել իրան : Ես էլ հեռախոսիս մեջ նայում եմ ու տենում եմ, որ երկու համար կա Aaa անվան տակ, այսինքն, եթե էդ աղջկան չի հասել, ապա մյուս համարին ա հասել, որն ինջ անծանոթ ա :Մի փոքր անց կուրսեցի մի տղա ա գալիս ու ասում ա «աղջիկնե՛ր, sms են գրել անծանոթ համարից» ու մինչև sms-ի բովանդակությունն ասելը լրիվս ծիծաղում ենք, խեղջը չի հասկանում, թե ինչ ա կատարվում : Դե երևի հասկացաք, որ դա հենց էդ կուրսեցուս համարն էր, որի անունը հոգնել եմ գրանցեմ ու գրել եմ Aaa :
Моя религия очень проста, моя религия - доброта.
(c)<<The Dalai Lama: Kindness, Clarity and Insight>>
http://www.buddhism.am
Benadad (25.08.2010)
Հետաքրքիր էր...........Arisol-ի խոսքերից
Մի լացի նրա համար, որ դա վերջացել է, այլ ժպտա` որ դա եղել է:
Ահագին ծիծաղելի պատմություն էրArisol-ի խոսքերից
Ты так хотел побед -
так забирай свой приз...
Ուրեմն էսօր երկրորդ ժամից էի դասի, պապիկս ասեց, որ զանգենք իրեն, ասենք, որ մեքենան ուղարկի հետևիցս, քանի որ երթուղային տաքսիներով հիմա վտանգավոր ա երթևեկել՝ վիրուսներ են տարածված: Դե վեր կացա, հագնգնվեցի, համարյա պատրաստ էի, տատիկիս ասացի, որ զանգի պապիկիս: Զանգեց: Անցավ 10-15 րոպե, մեքենան դեռ չկար, իսկ ինստիտուտից մինչև մեր տուն մաքսիմում 10 րոպե ա: Նորից զանգեցի պապիկիս, ինքն էլ ասաց, որ մոռացել ա ավտոն ուղարկի, հիմա կուղարկի: Մի քիչ ջղայնացա ու ասացի. «լա՛վ, սպասում եմ»: Երբ հեռախոսն անջատեցի, անմիջապես նայեցի ժամին ու տեսա, որ արդեն դասն սկսելու ժամանակն ա , ներվայնացա, զանգեցի պապիկիս ու ասացի. «Հիմա որ ուղարկես 10 րոպե ստեղ ա գալու, հետո մի էդքան էլ հետ ա գնալու, ես էլ ընդամենը մի ժամ ունեմ, 60 րոպեանոց դասից 20-25 րոպե ուշանամ, էլ ու՞մ ա պետք, որ գամ դասի, չե՛մ գալու, հետո էլ չասես, թե ես եմ ծույլ ու դասի չեմ գալիս :»: Խեղջ պապիկս համեստորեն լռեց, բան չասաց, մենակ ասաց. «լավ, պետք չի գաս…»: Ես էլ կատաղած շան պես շարունակում էի ջղայնանալ, տատիկս էլ ինձ էր նայում ու ծիծաղում, ես էլ ասացի. «տեղերս նորից կբացեմ ու կքնեմ :» ու էնենց մի մռութ էի արել, էն որ փոքր երեխուն նեղացնում են ու ինքը պռոշ ա անում է՜, այ տենց : Տեղերս բացեցի, շորերս հանեցի, պիժամաս հագա, մազերս քանդեցի, պարկեցի ու էլի պռոշ արած ասացի. «չարթնացնե՛ք ինձ», տատիկս էլ ծիծաղից մեռնում էր, չեր հավատում, որ հավես կանեմ շորերս հանեմ, պիժամաս նորից հագնեմ ու նորից պարկեմ քնելու :
Դե մոտ կես ժամ ննջեցի, բայց հետո պապիկս ռեմոնտչիկ բերեց տուն ու էլի ստիպված էի վեր կենալ, շորերս հագնել ու էլի կատաղած շան պես ջղայնալան : Կարճ ասած. денек не удался сегодня :
Моя религия очень проста, моя религия - доброта.
(c)<<The Dalai Lama: Kindness, Clarity and Insight>>
http://www.buddhism.am
Ես պատմությունը ընկերս է պատմել:
Մի նորեկ զինվորի տանում են դիրքեր,Ղարաբաղում:Զինվորը առաջին անգամա դիրքերում լինում ու վախից ինքնաձիքը լիցքավորումա,ապահովության համար:Գիշերը չի կարողանում դիմանա ու քնումա, ազերի հետախուզը գալիսա ու հանումա ինքնաձիքի պահունակը,նստում խրամատի գլխին քարով խփում զինվորին ,որ զարթնի վախենա:Ես մեր զինվորն էլ աչքերը բացումա թե չե ինքնաձիգում եղած գնդակով ես հարիֆին շանսատակա անում ,ու տենց ետ թուրքը մանթո մեռնումա:
Այս պատմությունը տեղի է ունեցել նախորդ ձմռանը:Արենի գյուղում տատիկիս կողմից հեռու բարեկամ ունեինք չեմ հիշում ինչ առիթ էր բայց գերդաստանով հավաքվել գնացել էինq:Ետ գալուց էլ մի լավ գինու լավ պաշար էին հետներս դրել:Թարսի պես երթուղային տաքսու վառարանը չեր աշխատում և մենք տաքանում էինք այդ գինով:
Տատիկիս եղբայրը նոր էր բջջ. հեռախոս գնել Դե առաջարկեց փոխանակվել համարներով վերջ իվերջո բարեկամներ ենք պիտի իմանանք միմյանց համարները:
Առաջինը ես առաջարկեցի նրան ասել իր համարը, որպեսզի ես զանգեմ իր մոտ կգրանցվի:
Նա ասաց:Ես հավաքում եմ համարը ինձ մոտ ցույց է տալիս, որ զագը գնում է, բայց նրա հեռախոսը լռում է:Խնդրեցի նրան կրկնել համարը նա կրկնեց (նույնն էր) ես զանգեցի ոչ մի արդյունք:
Վերջապես ասացի, որ նրա ասած համարը սխալ է, նա բարկացավ ասաց մի՞թե սեփական համարը չգիտի և այլն և այլն վերցրեց իմ ձեռքից հեռախոսս և զանգեց <<իրեն>>:Բոլորը անհամբեր սպասում էին, վերջապես պարզվելու էր ով է շատ խմել նա թե ես
Մի քանի րոպե քար լռությունից հետո: Նա սկսեց գոռգոռալ:
_Ով է՞, այս համարը որտեղից է հայտնվել ձեզ մոտ :
Վերջին խմբագրող՝ Նորմարդ: 30.11.2006, 21:53:
Մի քանի օր առաջ Արմենիա հեռուստաըներություն էի հրավիրված, վերադառնալիս, երբ Դավթաշենի կամրջիի մոտ սպասում էի երթուղային տաքսիին, հենց առաջին պատահած երթուղայինը կանգնացրեցի, բայց նա շատ մեծ արագությամբ անցնելիս, ինձ չնկատեց (համենայնդեպս ինձ այդպես թվաց ): Հետո տեսա, որ ինձնից ահագին հեռու կանգնեց, մտածեցի, երեվի իմ համար չէ կանգնել, այլ ուրիշ իջնող կա և չփորձեցի նույնիսկ մոտենալ: Մի քանի րոպե հետո, երբ նորից շրջվեցի տեսա, որ երթուղայինը դեռ կանգնած է և իջնող չկա: Մեկ էլ տեսնեմ երթուղայինը, որը ի դեպ դատարկ չեր այլ, լավ էլ <<լիքը>> ետ է դառնում հատուկ ինձ համար: Ես իհարկե մոտեցա, ներս մտա, և դեռ շնորհակալություն չհասցրեցի ասել, վարորդը հրամայելով գոռաց, որ ինձ արագ տեղ տան , իհարկե, հաշվի չառնելով, որ երթուղայինում բացի ինձնից ելի կանգնաց մարդիկ կային
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ