Զվարճալի պատմություններ

[terev]

Դպրոցական հուշերս արթնացան

Ուրեմն մեր դասարանից մի տղա առաջին դասարանից ինձ էր սիրում, ամեն տարի Վալենտինի օրը առաջարկություն էր անում: Էս տղան պոչիկներիցս քաշում էր միշտ Մի անգամ էլ ընկերուհուս աղաչեց-պաղատեց՝ Արուսիկի գլխից մի հատիկ մազ կպոկե՞ս ինձ տաս, շա՜տ եմ խնդրում: Էս ընկերուհիս էլ պոկեց տվեց, հետո որ ինձ պատմեց, իրանից նեղացա: Գնաց էդ տղային ասեց՝ քո պատճառով իմ ամենամոտիկ ընկերուհին նեղացել ա ինձնից Մեկ էլ էս տղան գրպանից ինչ-որ տոպրակ հանեց, մեջից մի հատիկ մազ հանեց տվեց ընկերուհուս, ասեց՝ էս ա քո տվածը, վերցրու Դու մի ասա մազերս պոկում հավաքում էր տոպրակի մեջ

Երևի ուզեցելա քեզ մազ-մազ պոկի, հետո տանի տունը հավաքի:

[Մանուլ]

10-րդ դասարան, գրականության դասն է։ Թեման Համո Սահյանի ստեղծագործություննեն են։ Մեր դասարանցի երկու տղա (վատ սովորողներ էին) միասին նստել են առաջին նստարանին։ Ուսուցչուհին մեկին դաս է հարցնում– պիտի ինչ որ մի բանաստեղծություն անգիր ասի։ Պատրաստ չեր, բայց ելքը գտավ. կողքի տղան ցածրաձայն կարդում է, իսկ ինքը՝ կրկնում։ "Գնում ես, չես էլ ասում, թե մեկ էլ երբ ես գալու, Եկար էլ,.... ինչիս ես պետք...."–կողքի տղան էր որոշել սրամտել… Ինքը սկզբում գլխի չնկավ ու աչքով–ունքով հասկացնում է որ մյուսը շարունակի օգել, բայց օգնողից էլ բան չեր մնացել– ամբողջ դասարանի հետ ինքն էլ ծիծաղից թուլացել էր… Վերջը իրեն էլ ասեցինք մեր ծիծաղի պատճառը, ինքն էլ կիսանեղացած "Լավ էլի,արա, իբր բան էր արիր…"–նստեց տեղը…

Մեր դասարանում էլ էին մեկ-մեկ վատ սովորողներին սխալ բաներ հուշում : Բայց իմ մեղքը գալիս էին, ես չէի ասում :
Բայց դրանք տենց չեմ հիշում :

Ուրիշ բան պատմեմ:
Մի անգամ մի տղա պատմության դաս էր պատմում: Գրքում գրված ա «այդ ժամանակ երևան եկան առաջին քարե գործիքները» (մթա ա, հին աշխարհի պատմություն էինք անցնում), ասում ա` «այդ ժամանակ Հայաստան եկան առաջին քարե գործիքները» :

Մի անգամ էլ հայոց լեզվի դասին ուսուցչուհին հարցական նախադասությունների մասին դաս էր պատմում ու օրինակներ էր բերում: Մեկ էլ մի օրինակ ասաց` «Ո՞վ եմ ես»: Տղաներից մեկը` «Հապետն ես դու» : Էդ մանկական հաղորդումը տեսել եք, չէ՞ :

[My World My Space]

Մի անգամ էլ հայոց լեզվի դասին ուսուցչուհին հարցական նախադասությունների մասին դաս էր պատմում ու օրինակներ էր բերում: Մեկ էլ մի օրինակ ասաց` «Ո՞վ եմ ես»: Տղաներից մեկը` «Հապետն ես դու» : Էդ մանկական հաղորդումը տեսել եք, չէ՞ :

ես էլ մի օր դասատուիս լավ ջղայնացրեցի, ասեց. "զգուշ եղի, քո գլխի վերևը սև ամպեր են կուտակվում", հելա կանգնեցի աթոռին ու սկսեցի երգել "Я тучи разгоню рукаааааами......", ասեց. "այ տղա իմացի ով ես դու, ով եմ ես", ասեցի " հայ ես դու, հայ եմ ես, վախ քո ցավը տանեմ ես......" մի խոսքով էտ օրվա դասը պռավալ գնաց....

[Մանուլ]

Մի բան էլ պատմեմ դպրոցից:

Ուրեմն մեր դասարանում մի տղա կար, որ Ապարանից էր, ու դրա համար բոլորն իրեն Աբո էին ասում : Կարևոր չի` անունն ինչ էր, բայց էդ մականունը բոլորովին կապ չուներ իր անվան հետ : Կարևորն էն ա, որ ինքն ապարանցի էր, ու էս պատմությունը ինձ համար ապացուցեց ապարանցիների մասին պատմվող անեկդոտների իրական լինելը (ստեղ ներողություն եմ խնդրում բոլոր ապարանցիներից ):

Սայաթ-Նովա էինք անցնում: Մեր ուսուցչուհին սիրում էր երգել, ու եթե ինչ-որ բանաստեղծություն էինք անցնում, որի հիման վրա երգ կար, անպայման երգում էր: Էս անգամ էլ սկսեց երգել, Աբոն էլ ձայնակցում էր շշուկով: Ուսուցչուհին ասաց` եթե երգես, 5 կդնեմ, եթե չէ` 3 : Մենք էլ սկսեցինք համոզել, որ երգի, վերջը համաձայնվեց: 2 երգ երգեց, ու ես շատ զարմացա, որովհետև ընդհանրապես չէի սպասում, որ Աբոն կարող ա Սայաթ Նովա երգել իմանար :
Մեկ էլ հարցնում եմ.
- Աբո, էս երգը որտեղի՞ց գիտես :
- Սկզբից:
- :

Մինչև հիմա հիշում եմ, ծիծաղս գալիս ա :

__________

Մի բան էլ` կապված Աբոյի հետ : Ինչպես գիտենք, բոլոր դասղեկներն էլ ասում են, որ սեպտեմբերի մեկին երեխեքը սև-սպիտակ հագած գան: Մի սեպտեմբերի մեկին Աբոն համապատասխան հագուստով չէր եկել, դասղեկը տուն էր ուղարկել, որ շորերը փոխի, գա: Մեկ էլ Աբոյի մաման ա զանգել դասղեկին, բա` Դուք չէիք ասե՞լ, որ սև ու սպիտակ հագնեն, ես տենց էլ հագցրել եմ : Բայց Աբոն հագել էր սև շալվար ու հազիվ տեսանելի, բարակ սպիտակ գծիկներով սև վերնաշապիկ :

[Ուլուանա]

ես էլ մի օր դասատուիս լավ ջղայնացրեցի, ասեց. "զգուշ եղի, քո գլխի վերևը սև ամպեր են կուտակվում", հելա կանգնեցի աթոռին ու սկսեցի երգել "Я тучи разгоню рукаааааами......", ասեց. "այ տղա իմացի ով ես դու, ով եմ ես", ասեցի " հայ ես դու, հայ եմ ես, վախ քո ցավը տանեմ ես......" մի խոսքով էտ օրվա դասը պռավալ գնաց....

Վերջին երգի մասին կարդալն ու ավատարիդ նայելը նենց համահունչ էր։

[Ուլուանա]

Բան եմ հիշել...
Ուրեմն մամաս իր դասարանում մի աշակերտուհի ուներ, որի հետ տանն էլ էր պարապում մասնավոր։ 2-3–րդ դասարանցի աղջիկ էր, իրենից էլ մի տարով փոքր քույր ուներ, երկուսով էին գալիս պարապմունքի։ Մամաս դեռ դպրոցից նկատել էր, որ էս աղջկա «ձեռքը մաքուր» չի. դասարանում ում ինչը կորեր, վերջը, որպես կանոն, էս աղջկա պայուսակից էին գտնում։ Ծնողին էլ զգուշացրել էր դստեր հակումների մասին, բայց հետո տարբեր ծանոթներից իմացանք, որ դրանք ամբողջ ազգուտակով են գող։ Հիմա էս աղջիկը որ սկսեց քրոջ հետ մեր տուն հաճախել, նկատեցինք, որ ամեն անգամ քույրիկների հեռանալուց հետո մեր գրիչներն անհետանում են... Մենք էլ ընտանիքում բոլորս թուղթ ու գրչի հետ ամեն օր գործ ունեցող մարդիկ էինք, էնպես որ սեղանին ու դրա մոտակայքում տարբեր տեղեր համարյա միշտ գրիչներ էին դրված լինում։ Եթե հանկարծ մի տեղ մի կոնֆետ լիներ դրված, դա էլ պարտադիր կանհետանար։ Զգացվում էր, որ կարգին վարպետացած էին. միշտ աննկատ հաջողացնում էին թռցնել ինչ աչքներով ընկներ։ Մենք էլ արդեն հատուկ հոգում էինք, որ դրանց գալուց առաջ ամեն ինչ հավաքենք, պահենք, որ թռցնելու բան չմնա։

Մի անգամ էլ որոշեցինք սրանց գլխին մի օյին խաղալ... Բռնեցինք բավական գրավիչ կոնֆետի թղթերի մեջ կաղիններ փաթաթեցինք ու սիրուն դրեցինք մի հարմար տեղ՝ պահարանի գոգին, որի մոտով համարյա հպվելով ենք անցնում սենյակից դուրս գալիս. մի խոսքով՝ թռցնելու համար իդեալական տեղ էր։ Գող քույրիկները մեզ չհիասթափեցրին. պարապմունքից հետո, երբ բոլորս աչքներս չորս արած նայում էինք սիրուն կոնֆետի թղթերի մեջ ծպտված կաղիններին, քույրիկների հեռանալուն պես դրանք, իհարկե, անհետացան։ Մենք էլ մեր արածից գոհ պատկերացնում էինք էն հիասթափությունը, որ պիտի ապրեին էդ «կոնֆետները» բացելիս։

[Դեկադա]

Թարմ դեպք: Ընկերուհուս հետ գնացել ենք տոնավաճառ: Իր ամուսինը այդտեղ ոսկու բաժնում է աշխատում: Ընկերուհիս էլ որոշեց այցելել: Դե պարզա չէ՞ ինչ կկատարվի այդ բաժնում՝ օրվա այս ժամին առնում, ծախում, նայում: Մի խոսքով: Կողքներիս մի զույգ ա կանգնած: Ամուսինը ուզում էր կնոջ համար ականջօղեր գներ: Երկար ընտրելուց հետո վերջապես մեկը հավանեցին: Հիմա էս աղջկը ուզում ա ականջօղը անց կացնի չի ստացվում: Բավականին չարչարվելուց հետո տեսնելով, որ չի ստացվում ամուսինը որոշեց անց կացնի :Էլի չստացվեց: Վաճառողն էլ տեսնելով, որ չի ստացվում առաջարկեց իր օգնությունը: Մի 10 րոպե չարչարվելուց հետո էս խեղճը կարմրելով ասաց.
- Կներեք, դուք երեւի երկար ժամանակ ձեր անցքը չեք օգտագործել, դրա համար էլ չի մտնում:

պատկերացնում եք ինչ ձեւի կծիծաղենք: Ոչ մեկը չկարեցավ իրան զսպի, իսկ ամուսինն էլ խճճված կնոջ թեւից քաշելով տարավ: Երեւի գնացին բացը լրացնելու...

[Ուլուանա]

Երեկ էստեղ էլի էի բան գրել, հայտնի տեխնիկական վթարի հետևանքով կորել է, փաստորեն... Նորից եմ դնում։

LJ–ի բլոգներից մեկում կարդացի, մեռել էի... Ինչքան հասկացա, իրական դեպք է.

Վիվասելի գրասենյակ է մտնում սև շորերով մի երիտասարդ.

– Քույրիկ ջան,– դիմում է նա աշխատողին,– իմ մոտ ջուջուլը չի աշխատում։
– Ի՞նչը։
– Ջուջուլը... Ջուջուլ.քոմ–ը։

Համենայնդեպս, ասեմ, որ խոսքը google–ի մասին էր։

Աղբյուրը՝ http://norayr.livejournal.com/203330.html

[Արևածագ]

Հորաքրոջս տղան ուսանող տարիներին հանրակացարանում էր ապրում: Իր քրոջ աղջիկն էլ երեք տարեկան էր: Մի օր, երբ իրերը հավաքած, պատրաստ դուրս է եկել, որ մեկնի Երևան, փոքրիկը մոտեցավ ու ասաց.
-Քեռի, էլը գնում ես հանրածակարա՞ն...

[Ռուֆուս]

Երեկ էստեղ էլի էի բան գրել, հայտնի տեխնիկական վթարի հետևանքով կորել է, փաստորեն... Նորից եմ դնում։

LJ–ի բլոգներից մեկում կարդացի, մեռել էի... Ինչքան հասկացա, իրական դեպք է.

Վիվասելի գրասենյակ է մտնում սև շորերով մի երիտասարդ.

– Քույրիկ ջան,– դիմում է նա աշխատողին,– իմ մոտ ջուջուլը չի աշխատում։
– Ի՞նչը։
– Ջուջուլը... Ջուջուլ.քոմ–ը։

Համենայնդեպս, ասեմ, որ խոսքը google–ի մասին էր։

Աղբյուրը՝ http://norayr.livejournal.com/203330.html

Ես չկաաա՜մ

Էս օրվանից Ջուջուլը մտավ լեքսիկոնիս մեջ, խնդրում եմ նկարներս ուղարկեք Ջուջուլիս վրա

[SSS]

2 կամ 3 դասարան էի,առավոտյան արթնացա և մեջս "իմպրովիզացիոն" մի տաղանդ հայտնաբերեցի,որոշեցի բոլորի անվանը "ուկ" փաղաքշականն ավելացնել
Եկա տատիկիս մոտ.
_Տատուկ?,_արդյունքից գոհ էի,մոտեցա մամայիս,-Մամուկ?
Հասա պապային.
_Պապուկ?

[Ariadna]

2 կամ 3 դասարան էի,առավոտյան արթնացա և մեջս "իմպրովիզացիոն" մի տաղանդ հայտնաբերեցի,որոշեցի բոլորի անվանը "ուկ" փաղաքշականն ավելացնել
Եկա տատիկիս մոտ.
_Տատուկ?,_արդյունքից գոհ էի,մոտեցա մամայիս,-Մամուկ?
Հասա պապային.
_Պապուկ?

Իսկ ես պապիկիս մինչև երեք տարեկան պապուկ էի ասում, պապիկը ոչ մի կերպ չէր ստացվում մոտս։ Պապս էլ շատ էր նեղվում դրանից, էնքան, որ խոստացել էր, հենց Աննան առաջին անգամ պապիկ ասի, ռեստորան եմ տանելու բոլորիդ՝ նշենք։ Ասեմ, որ խոստումը կատարեց

[Երկնային]

Քանի որ ռակակերության թեմաներ են, էս դեպքը հիշեցի ուրեմն մի ծանոթ պապիկ կա, մի օր մեզ հյուր ա եկել, ես ու պապաս ռակ ենք դրել սեղանին, որոշել ենք նյամ անենք , մեկ էլ տեսավ, թե չէ՝ վա՜յ ռա՜կ, ո՜նց եմ սիրում դե հիմա մենք չենք պատկերացնում, որ ինքը ռակ մենակ հեռվից հեռու ա սիրել եկավ նստեց, ու սենց նայում ա տարբեր կողմերից էս ռակին: Պապաիս մոտ արդեն կասկածներ առաջացան, ասում ա՝ լսի, բայց դու գիտե՞ս ոնց են ռակ ուտում… ուզու՞մ ես ձևը ցույց տամ պատասխանը՝ հա՜, գիտեմ, բա ոնց դե տենց նստեցինք, մեկ էլ որ էս մարդը չբռնեց պատառաքաղը խրեց ռակի մեջքը, պոչից կծեց ու սկսեց խրթխրթացնելով ծամել… էլ չասեմ ինչ եղանք

[Ռուֆուս]

Երեկ քեռուս հետ պետք ա տեղ գնայի, քեռիս եկավ, ինձ ասաց, թե գնա ավտոյում նստի, ես հիմա կգամ: Դե ես էլ ավտոներից շատ բան չեմ հասկանում, գրասենյակից դուրս եկա, տեսնեմ հենց դիմացը քեռուս ջիպը կանգնած է: Դիմացի դուռ բացեցի, նստեցի, մեկ էլ տեսնեմ վարորդի նստատեղում քառակուսի գաբարիտներով եզ ա նստած ու եզավարի, ոչինչ չարտահայտող հայացքով ինձ ա նայում: Ես էլ ամրագոտին եմ գցում ու ասում.
- Բարև ձեզ, դու՞ք եք քշելու, հեսա քեռիս կգա, կգնանք:

Մեկ էլ էդ պահին քեռիս ա դուռը բացում.
- Հայկ ջան, սխալ ավտո ես նստել, էս ավտոն իմը չէ:

Ներողություն խնդրեցի ու իջա ավտոյից, քառակուսի եզը ոչ մի բան չասեց, հետո պարզվեց մեր տեղական օլիգարխներից մեկի Լեքսուսն էի նստել

[Էլիզե]

Մի անգամ իմ ծանոթներից մեկը, որի ուղեղի ընդանուր քաշը 0,000007 գրամ ա, եկավ ինձ մոտ ու ասեց.
-Դիմում պետք ա գրեմ, ձևը չես ասի... ոնց պետք ա սկսեմ???
Ես էլ ասացի`
-Դե սկսի սենց- Ես` ԷՍԻՆՉ ԷՍԻՆՉՅԱՆՍ, (բարձրաձայն կետադրական նշաները ասում եմ` բութ, ստորակետ)...
Մի երկու ժամ անց եկավ էլի ու ասեց.
-Գրել եմ, տես ճիշտ ա?
Նայում եմ գրել ա` "Ես ԲՈՒԹ Էսինչ Էսինչյանս ԸՍՏՈՐԱԿԵՏ... "