Քանի մտքիսա պատմեմ
Մի անգամ գործից ահավոր հոգնած ու անջատված տուն եմ գնում: Ու շատ մտքերով եմ էլի: Այնպես ստացվեց, որ դեռ կանգառ չհասած երթուղային հանդիպեց՝ կանգնացրի ու բարձրացա մինգամից: Մտա ներս ու միանգամից ոգևորված ասացի.
- բարև ձեզ ,-ու նստեցի:
Բոլորն ինձ նայեցին, ես էլ նստեցի հետո զգացի ինչ կատարվեց, չգիտեմ ոնց ստացվեց ախր: Հիմա կարմրել եմ, բայց փորձում եմ ցույց չտալ ու իբր նենց ձևանալ, որ ինչ որ ծանոթ մարդ էի տեսել երթուղայինում: Մի կողմից էլ փորձում եմ ծիծաղս զսպել
: Լավա շատ մարդ չկար, մի 5-6 հոգի էին:
Մի 4 տարի առաջ էլ, երբ միջազգային կապում էի աշխատում (դե պատկերացրեք ինչքան «ալո» ասած կլինեմ) տենց, էլի անջատված մի անգամ տուն գնալիս երթուղայինի վարորդին ասացի.
- Ալո մի հատ ստեղ կպահե՞ք,Նենց ամոթ էր
![]()
Էջանիշներ