Մեջբերումներ Աստվածաշնչից

[Ալիք]

9Այս առակն էլ ասաց ոմանց, որոնք իրենք իրենցով պարծենում էին, թէ արդար են, եւ արհամարհում էին ուրիշ շատերին։ 10«Երկու մարդ տաճար ելան աղօթքի կանգնելու. մէկը՝ փարիսեցի, միւսը՝ մաքսաւոր։ 11Փարիսեցին կանգնած էր մեկուսի եւ, ինքն իրեն, այս աղօթքն էր ասում. «Աստուած իմ, շնորհակալ եմ քեզնից, որ ես նման չեմ ուրիշ մարդկանց, ինչպէս՝ յափշտակողները, անիրաւներն ու շնացողները, եւ կամ ինչպէս այս մաքսաւորը. 12այլ շաբաթը երկու անգամ ծոմ եմ պահում եւ տասանորդ եմ տալիս իմ ամբողջ եկամտից»։ 13Իսկ մաքսաւորը կանգնած էր մեկուսի եւ չէր իսկ կամենում իր աչքերը երկինք բարձրացնել, այլ ծեծում էր կուրծքը եւ ասում. «Աստուա՛ծ, ների՛ր ինձ՝ մեղաւորիս»։ 14Ասում եմ ձեզ, սա՛ իջաւ իր տունը արդարացած, ոչ թէ միւսը. որովհետեւ, ով որ բարձրացնում է իր անձը, կը խոնարհուի, եւ ով որ խոնարհեցնում է իր անձը, կը բարձրացուի»։
Ղուկաս 18:9-14

[Ալիք]

......իսկ երբ մարդու Որդին գայ, արդեօք երկրի վրայ հաւատ կը գտնի՞»։ Ղուկ. 19- 8

[հովարս]

Անզգամը իր սրտին մեջ ըսավ թե՝ Աստուած չկայ: Ապականեցան ու պիղծ գործեր ըրին, մեկը չկայ որ աղեկությիւն ընէ: Տերը երկնքեն նայեցավ մարդոց որդիներուն, որպես զի տեսնե թե կա՞յ արդեոք իմաստուն մեկը, որ Աստուած փնտրէ: Ամենքը խոտորեցան, մեկտեղ անպիտան եղան. աղեկութիւն ընող մը չկա, հատ մըն ալ չկայ: Սաղմ. 14:1-3

[Ալիք]

29 Իմ լուծը ձեր վրայ վերցրէ՛ք եւ սովորեցէ՛ք ինձնից, որ հեզ եմ եւ սրտով խոնարհ. եւ ձեզ համար հանգիստ պիտի գտնէք,
30 որովհետեւ իմ լուծը քաղցր է եւ իմ բեռը՝ թեթեւ»։
Մատթ 11:29-30

[Ալիք]

17Քանզի Քրիստոս ինձ չուղարկեց մկրտելու, այլ՝ աւետարանելու, ոչ թէ խօսքերի ճարտարութեամբ, որպէսզի Քրիստոսի խաչը ընդունայն չլինի.
18որովհետեւ կորստեան մատնուածների համար խաչի քարոզութիւնը յիմարութիւն է, իսկ մեզ՝ փրկուածներիս համար՝ Աստծու զօրութիւն.
19քանի որ գրուած է. «Պիտի կործանեմ իմաստունների իմաստութիւնը եւ հանճարեղների մտածումները պիտի արհամարհեմ»։
20Ո՞ւր է իմաստունը, ո՞ւր՝ բանգէտը, ո՞ւր՝ այս աշխարհի քննողը։ Չէ՞ որ Աստուած յիմարացրեց այս աշխարհի իմաստութիւնը. քանզի աշխարհն իր իմաստութեամբ չճանաչեց Աստծուն նրա իմաստութեամբ։
21Աստուած էլ հաճեց փրկել հաւատացեալներին այդ քարոզութեան յիմարութեամբ։
22Իսկ որովհետեւ հրեաները նշան են հայցում, եւ հեթանոսները իմաստութիւն են փնտռում,
23մենք քարոզում ենք խաչուած Քրիստոսին՝ ի գայթակղութիւն հրեաների եւ ի յիմարութիւն հեթանոսների.
24բայց նրանց համար, որ կանչուած են, հրեաներ թէ հեթանոսներ, Քրիստոսը Աստծու զօրութիւնն ու Աստծու իմաստութիւնն է.
25որովհետեւ Աստծու յիմարն աւելի իմաստուն է, քան մարդկային իմաստութիւնը, եւ Աստծու տկարն աւելի զօրեղ է, քան մարդկային զօրութիւնը։
26Իրաւ որ, եղբայրնե՛ր, ձեր իսկ կոչումին նայեցէ՛ք. ըստ մարմնի՝ ոչ շատ իմաստուններ, ոչ շատ հզօրներ եւ ոչ շատ ազնուականներ կանչուեցին.
27բայց Աստուած ընտրեց այս աշխարհի յիմարներին, որպէսզի ամաչեցնի իմաստուններին. եւ Աստուած ընտրեց այս աշխարհի տկարներին, որպէսզի ամաչեցնի հզօրներին.
28եւ Աստուած աշխարհի ոչ-տոհմիկներին, արհամարհուածներին եւ ոչինչներին ընտրեց, որպէսզի իրենք իրենց մի բան կարծողներին ոչնչի վերածի.
29որպէսզի ոչ մի մարդկային էակ չպարծենայ Աստծու առաջ.
30որովհետեւ նրանո՛վ դուք կաք Քրիստոս Յիսուսի մէջ, որը եղաւ մեզ համար Աստծուց եկած իմաստութիւն, արդարութիւն, սրբութիւն եւ փրկութիւն,
31որպէսզի, ինչպէս գրուած էլ է. «Նա, ով պարծենում է, թող պարծենայ Տիրոջով»։

1 Կորնթացիներ

[Ալիք]

9Այս առակն էլ ասաց ոմանց, որոնք իրենք իրենցով պարծենում էին, թէ արդար են, եւ արհամարհում էին ուրիշ շատերին։ 10«Երկու մարդ տաճար ելան աղօթքի կանգնելու. մէկը՝ փարիսեցի, միւսը՝ մաքսաւոր։ 11Փարիսեցին կանգնած էր մեկուսի եւ, ինքն իրեն, այս աղօթքն էր ասում. «Աստուած իմ, շնորհակալ եմ քեզնից, որ ես նման չեմ ուրիշ մարդկանց, ինչպէս՝ յափշտակողները, անիրաւներն ու շնացողները, եւ կամ ինչպէս այս մաքսաւորը. 12այլ շաբաթը երկու անգամ ծոմ եմ պահում եւ տասանորդ եմ տալիս իմ ամբողջ եկամտից»։ 13Իսկ մաքսաւորը կանգնած էր մեկուսի եւ չէր իսկ կամենում իր աչքերը երկինք բարձրացնել, այլ ծեծում էր կուրծքը եւ ասում. «Աստուա՛ծ, ների՛ր ինձ՝ մեղաւորիս»։ 14Ասում եմ ձեզ, սա՛ իջաւ իր տունը արդարացած, ոչ թէ միւսը. որովհետեւ, ով որ բարձրացնում է իր անձը, կը խոնարհուի, եւ ով որ խոնարհեցնում է իր անձը, կը բարձրացուի»։
Ղուկաս 18:9-14

http://armenianbiblechurch.org/armen...u_maksavor.pdf

[fanaid]

Եսայ. 53գլ.
…Անիկա կերպարանք կամ վայելչություն չուներ, որպես զի անոր նայեինք, ոչ ալ այնպիսի երևույթ մը, որպես զի անկե ախորժեինք: Անիկա մարդոցմե անարգվեցավ ու երեսե ձգվեցավ, վիշտերու տեր ու ցավերու տեղեակ եղավ: Անկե երես դարձնելու մարդու պես եղավ, անարգուեցավ ու զանիկա չհարգեցինք:
Իրաւցընե անիկա մեր ցավերը վերցուց ու մեր վշտերը իր վրայ առավ: Մենք զանիկա վիրավորված, Աստուծմէ զարնուած ու չարիքի հանդիպած սեպեցինք: Բայց անիկա մեր մեղքերուն համար վիրավորուեցավ և մեր անորենութիւններուն համար ծեծուեցաւ: մեր խաղաղութեան պատիժը անոր վրա եղաւ և անոր վերքերովը մենք բժշկուեցանք:
Ամենքս ոչխարներու պես մոլորեցանք, ամեն մեկս իր ճամբան դարձաւ: Տերը մեր ամենուն անօրենութիւնը անոր վրա դրաւ: Անիկա անիրաւութիւն կրեց ու չարչարուեցաւ, բայց իր բերանը չբացաւ:……

[հովարս]

Ճամբայ կայ, որ մարդուն շիտակ կ'երեւնայ բայց անոր վերջաւորութիւնը ՄԱՀՈՒԱՆ ՃԱՄԲԱՆ Է: "Առակաց 14.12"
Զօրքերու Տէրը այսպէս կ'ըսէ. ՁԵՐ ՃԱՄԲԱՆԵՐՈՒՆ ՄԱՍԻՆ ՄՏԱԾԵՑԷ՛Ք: "Անգեայ 1.7"

[Ավետիք]

«Վասն զի Աստված է, որ ներգործում է ձեզանում կամենալն էլ, անելն էլ Իր հաճության պես»: Փիլիպեցիս 2:13
«Նույն Ինքը Հոգին վկայություն է տալիս մեր հոգու հետ, որ մենք Աստծո որդիներ ենք»: Հռոմեացիս 8:16

[հովարս]

19Ինչ որ կարելի է իմանալ Աստծու մասին, յայտնուած է նրանց, քանզի Աստուած ինքը յայտնեց այն նրանց. 20արդարև ի սկզբանէ աշխարհի Աստծու աներևոյթ յատկութիւնները, այն է՝ Նրա մշտնջենաւորութիւնը և զօրութիւնը և աստուածութիւնը, իմանալի կերպով տեսանելի են Նրա ստեղծածների մէջ. այնպէս որ, աﬔնևին արդարանալ չեն կարող. 21որովհետև ճանաչեցին Աստծուն, բայց իբրև Աստուած չփառաւորեցին կամ գոհութիւն չմատուցեցին նրան, այլ իրենց մտածուﬓերի մէջ նանրացան, և նրանց սրտերը անմտութեամբ խաւարեցին։ 22Իրենք իրենց իմաստունների տեղ էին դնում և յիմարացան։ 23Եւ անեղծն Աստծու փառքը փոխեցին՝ այն նմանեցնելով մարդու եղծելի պատկերի և թռչունների և չորքոտանիների և սողունների։ 24Դրա համար, ըստ իրենց սրտերի ցանկութեան, Աստուած նրանց մատնեց պղծութեան, որ անարգեն իրենց մարﬕնները իրենք իրենց մէջ. 25նրանք փոխանակեցին Աստծու ճշմարտութիւնը ստով, հնազանդուեցին ու պաշտեցին արարածներին և ոչ Արարչին, որ օրհնեալ է յաւիտեանս։ Ամէն։ 26Ահա թէ ինչու Աստուած նրանց մատնեց անարգ կրքերի. որովհետև նրանց էգերը բնական կարիքները փոխանակեցին անբնական կարիքներով։ 27Նոյնպէս և արուները, թողնելով էգի հանդէպ բնական կարիքները, իրենց ցանկութիւններով բորբոքուեցին ﬕﬔանց հանդէպ. արուները արուների հետ խայտառակութիւն էին գործում և փոխարէնը իրենք իրենց անձերի մէջ ընդունում էին իրենց մոլորութեան հատուցումը։ 28Եւ քանի որ չկաﬔցան ճանաչել Աստծուն, Աստուած նրանց մատնեց անարգ մտքերի, որ անվայել բաներ անեն՝ ... (Հռովմ. Ա գլ.)

[Տրիբուն]

ԳԻՐՔ ԾՆՆԴՈՑ

1. Աստուած ասաց. «Մարդ ստեղծենք մեր կերպարանքով ու նմանութեամբ, նա թող իշխի ծովի ձկների, երկնքի թռչունների, ողջ երկրի անասունների եւ երկրի վրայ սողացող բոլոր սողունների վրայ»։ 27Եւ Աստուած մարդուն ստեղծեց իր պատկերով, Աստծու պատկերով ստեղծեց նրան, արու եւ էգ ստեղծեց նրանց։

[Տրիբուն]

Ծննդոց 1

6Աստուած ստեղծեց երկու մեծ լուսատուներ. մեծ լուսատուն՝ ցերեկն իշխելու, իսկ փոքր լուսատուն՝ գիշերն իշխելու համար, ինչպէս նաեւ աստղեր։ 17Աստուած դրանք դրեց երկնքի տարածութեան մէջ՝ երկիրը լուսաւորելու համար, 18ինչպէս նաեւ ցերեկուայ ու գիշերուայ վրայ իշխելու եւ լոյսն ու խաւարը իրարից բաժանելու համար։
......
24Աստուած ասաց. «Թող երկիրն արտադրի չորքոտանի կենդանիներ իրենց տեսակներով, սողուններ եւ գազաններ իրենց տեսակներով»։ Եւ եղաւ այդպէս։ 25Աստուած ստեղծեց երկրի գազաններն իրենց տեսակներով, անասուններն իրենց տեսակներով եւ երկրի բոլոր սողուններն իրենց տեսակներով։ Աստուած տեսաւ, որ դրանք լաւ են։

Ցանկանում եմ համաձայնվել Աստվածաշնչյան այս մեջբերման վերջին նախադասության հետ - դրանք իրոք լավ են: Պահենք ու պահպանենք բնությունն ու կենդանական աշխարհը՝ մարդու մեծագույն հարստությունը: Ամեն:

[Տրիբուն]

Ժողովուրդ, բայց Աստվածաշնչում իրոք լիքը հետաքրքիր բաներ կան: Մի շաբաթ ա լռված եմ առաջին էջի վրա, ու ամեն անգամ մի նոր բան եմ իմ համար հայտնաբերում:

Ծննդոց 1

7Աստուած ստեղծեց տարածութիւնը, որով Աստուած տարածութեան ներքեւում եղած ջրերը անջրպետեց տարածութեան վրայ եղած ջրերից։ 8Աստուած տարածութիւնը կոչեց երկինք։ Աստուած տեսաւ, որ լաւ է։ Եւ եղաւ երեկոյ, եւ եղաւ առաւօտ՝ օր երկրորդ։

Որ խորանում ես տարածության-ժամանակի կոնտինուումի մասին բոլոր հարցերի պատասխանը երկու տողով տրված ա: Ներքև-վերև ալեգորիայի միջոցով էլ բացատրվում ա գրավիտացիան: Թե չէ, դրել եք Պուանկարե, Էնշտեյն, Մինկովսկի ...... պարզ բաները հավայի տեղը բարդացրել են:

Ու նորից ու նորից չեմ կարող չհամաձայնվել, որ երկինքն ու ջուրը լավ է: Հատկապես երբ երկինքն ու ջորը մաքուր են լինում: Չաղտոտենք մթնոլորտն ու ծովերը, խնայողաբար օտգագործենք խմելու ջուրը, վարենք էկոլոգիապես մաքուր հիբրիդային ավտոմեքենաներ: Toyota Prius forever, Ամեն:

[հովարս]

Յիմարին իր յիմարութեանը համեմատ պատասխան տուր, որպես զի անիկա ինքզինք իմաստուն չկարծէ: Առակ 26:5

[Տրիբուն]

Ծննդոց 2

10Գետ էր բխում Եդեմից, որպէսզի ոռոգէր դրախտը, եւ այնտեղից բաժանւում էր չորս ճիւղերի։ 11Մէկի անունը Փիսոն էր։ Նա է, որ պատում է ամբողջ Եւիլատ երկիրը, այնտեղ, ուր ոսկի կայ։ 12Այդ երկրի ոսկին ազնիւ է։ Այնտեղ կայ նաեւ սուտակ եւ դահանակ ակնաքարը։ 13Երկրորդ գետի անունը Գեհոն է։ Նա պատում է Եթովպացւոց երկիրը։ 14Երրորդ գետը Տիգրիսն է։ Սա հոսում է դէպի Ասորեստան։ Չորրորդ գետը Եփրատն է։ 15Տէր Աստուած իր ստեղծած մարդուն տեղաւորեց բերկրութեան դրախտում, որպէսզի սա մշակի ու պահպանի այն։

Էսօր հասա երկրորդ մասին, առաջին մասը մանրամասն կարդալուց ու ուսումնասիրելուց հետո: Ու արդեն խառնվել եմ իրար:

Վռոդի, Ադամն ու Եվան դեռ բանից բեխաբար են, պիտի նոր-նոր հող մշակեն, բարքի ստանան: Բայց Աստվածաշունչն արդեն ոսկուց (ազնիվ ոսկուց), սուտակից ու դահանակից ա խասում

Բայց ստիպված եմ նորից համաձայնվել վերջին մտքի հետ. մշակենք հողը, բարքի ստեղծեն, ուտենք մեր ստեղծած բարիքը, սիրելի՛ մարդիկ: