Դիտել եմ, հավանել եմ
Դիտել եմ, լավը չի
Չեմ դիտել, բայց կդիտեմ
Չեմ դիտել, չեմ էլ դիտի
Որ Թոխատյանը այդքան ներվերիս չազդեր, գուցե ես էլ նայեի![]()
![]()
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Երկար ժամանակ է, ինչ ուզում էի դիտել այս ներկայացումը և չէր ստացվում. Վերջապես տոմս գնեցի ու երեկ դիտեցի : Դերասանական խաղով ուղղակի ապշած եմ: Թոխատյանին այդքան էլ չեմ սիրում,բայց խոստովանում եմ,որ փայլուն դերասան է ու փայլուն խաղաց: Մեր իրականության մասին էր ներկայացումը: Կային ծիծաղելի պահեր, կային նաև պահեր` որ չէիր կարող չհուզվել: 2-րդ անգամ մեծ հաճույքով կդիտեմ
Դիտել եմ կարծեմ 3 անգամ, վերջինը` ամենաքիչը 4 տարի առաջ
Սիրել եմ էս ներկայացումը, որովհետև Հրանտ Թոխատյանը շա~տ համով է խաղում, էն Վագրիկը, Նապոլեոնը, Հիտլերը... շա~տ լավ կերպարներ է ստեղծել. մենակ ափսոսում եմ, որ Մկոյի մասնակցությամբ չեմ նայել, միշտ Պոնչոն է խաղացել...
Շա~տ ծիծաղելի, գտած բաներ կան, վստահ եմ, որ հիմա էլ շատ բաներ փոխած կլինեն, բայց նորից նայել չի ստացվում, համ էլ` մեծացել եմ, մեկ էլ տեսար էս անգամ չհավանեցի, չեմ ուզում հիասթափվել... թեև, իհարկե, լուրջ ներկայացում չես անվանի, մեզ մոտ "մոդա" է` ուրախ-ուրախ պահել հանդիսատեսին, վերջում ամբողջ ասելիքը ուղիղ շպրտել ճակատին. էս սկզբունքով են Կամերայինի ու Վարդան Պետրոսյանի գրեթե բոլոր ներկայացումները, էսպիսին է նաև Մեա Կուլպան: Իսկ արվեստը հենց նրանով է արվեստ, որ ասելիքը այլաբանության միջոցով է տեղ հասցնում, կամ գոնե էդպես ճակատային չի արտահայտվում. էնպես որ Մեա Կուլպան արվեստի գործ չէ, բայց լավ ուրախանալու հնարավորություն է. բացի դրանից, ամեն դեպքում, երևի իր քարոզչական միսիան էլ մի փոքր կատարում է, որովհետև ներկայացումը դիտող հանդիսատեսի գոնե կեսը հենց էն մասսան է, ում ճակատին մինչև չես ասում, բան չի հասկանում![]()
" I still ask myself the question: Is cinema more important than life ?"
François Truffaut (այնպայման դիտեք - "The 400 Blows, or the Sea, Antoine, the Sea!")
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ