Ես շատ եմ սիրում, երբ դերասանը բեմում շատ բնական է խաղում իր դերը: Շատ եմ ցավում , որ մեր լավագույն դերասաններից շատերը մեզ հետ չեն:
Ես շատ եմ սիրում, երբ դերասանը բեմում շատ բնական է խաղում իր դերը: Շատ եմ ցավում , որ մեր լավագույն դերասաններից շատերը մեզ հետ չեն:
Մի լացի նրա համար, որ դա վերջացել է, այլ ժպտա` որ դա եղել է:
Շատ ես սիրում թատրոն, կաշխատեմ հաճախացնել իմ այցելությունները: Վերջին անգամ այս կիրակի էի գնացել՝ դրամատիկական, Չաո բեմադրությոն: Ասեմ, որ երբեք չեմ փոշմանի թատրոն գնալու համար, բայց որ նյարդայնանում եմ մեր դերասանների խաղից, դա փաստ է: Ցանկություն է առաջանում դուրս գալ բեմ և տանել դերը այնպես ինչպես հարկն է: Վերջը դերասան եմ դարնալու…
Իրոք մեր դերասանները շատ վատ են խաղում: Բայց ամեն անգամ, երբ թատերականում գնում էի ներկայացում դիտելու, զարմանում էի նրանց խաղի վրա: Չեմ հասկանում. տաղանդավոր սերու՞նդ է մեծանում, թե՞ ռեժիսորներն են տաղանդավոր:
Ի դեպ, ինքս էլ մի ժամանակ թատերական կյանքով ապրած լինելով կարող եմ ասել, որ ներկայացման և խաղի որակը ավելի շատ կախված է ռեժիսորից, քան դերասանից:
Ահավոր
![]()
Կարոտը մարդկային ապրումներից ամենից անպտուղն է...
Եթե թատերական ընդունվեն բանակ չգնալու համար,պարզ է,որ «հիանալի» կլինի…
«Հեռո՛ւ ստութիւնից եւ լի նրանով,ինչ ընդդէմ է ստութեան»
Մովսես Խորենացի
ֆինանսապես գուցե, բայց տաղանդով հետ չի մնում համաշխարհայինից
Օրինակ ամսի 16-ին բոլորով եկեք գնանք ՀԱՄԼԵՏ նայելու, հիանալի խաղ, մանավանդ Համելտը, գերազանց պատրաստվածություն etc.. etc...
Երկրորդ անգամն եմ նայելու, ու համոզված եմ, որ տպավորություններս ավելի ճոխ են լինելու !Պրեմիերային ես նույնիսկ հուզվել էի
![]()
Թռիչքի մեջ են փորձվում թևերը.....
Dr. M, լավ է, որ լավատես եք ու սիրում եք հայ թատրոնը: Բայց մի 2 ներկայացում կհիշեք, որ ետ չենք մնում համաշխարհայինից: Մեկ էլ համաշխարհային ժամանակակից ներկայացումներից խնդրում եմ ասեք ինչ եք տեսել, ինչ եք սիրում????????![]()
Hab (25.04.2011)
Ես էլ եմ «Չաո»-ն տեսել:Նույնիսկ երկու անգամ,մի անգամ հաջողված էր, մի անգամ ոչ այնքան (տարբեր դերասաններ եին խաղում): Կարծում եմ հաջող բեմադրություն է: Իսկ ընդհանրապես, սիրում եմ գնալ միայն դրամատիկական,Երևանի մյուս թատրոնները ցավոք առանձնապես չեն փայլում...
Ավելացվել է 18 րոպե անց
Անցյալ շաբաթ դրամատիկականում էի,«Համլետ»-ն էր բեմադրված:Կարծում եմ,որ ընդհանուր առմամբ հաջող էր,բայց պահեր կար, որ ձգձգած էր…Մեկ էլ չսիրեցի թագավորին,մի տեսակ արհեստական էր խաղը,ոչ համոզիչ:Բայց հաջող պահեր էլ եղան,արժի նայել: Նույն թատրոնում տեսել եմ նաև Պերճ Զեյթունցյանի «Կանգ առ, երկրագունդը»,երեխեք ես հավանել եմ:Մեր էսօրվա իրականության մասինա:Խորհուրդ կտամ գնալ:![]()
Վերջին խմբագրող՝ Arminka_: 05.03.2007, 23:25: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Ւմ կարծիքով այնքան էլ վատ չի,միայն պայմանները երևի լավը չեն,իսկ մեր դերասաները շատ էլ տաղանդավոր են:
Ռմբահարված![]()
«Հեռո՛ւ ստութիւնից եւ լի նրանով,ինչ ընդդէմ է ստութեան»
Մովսես Խորենացի
ԿՎՆ...ԿՎՆ... Սր կողմ պտտվում ես - կվն: Ոնց եմ զզվել էս անվերջ ԿՎՆ-ներից ու կվնչինկներից:
Շատ կուզենաի նայել "Ռոմեր ու Ջուլետ"... "Իմ սիրտը լեռներում է"...
Սակայն վախենում եմ հայկական թատրոն հաճախեմ: Վախենում եմ պակասի սերս Շեքսպիրի, Սարոյանի... մյուս մեծերի հանդեպ...
Մի անգամ տենց դեպք եղել է Յան Գիլանի երեվանյան համերգից հետո: Մինչև էսօր իրեն չեմ կարող լսել:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ