Հուսով եմ, որ «Երբ ամուսինը կնոջը ծեծում է» թեմայում աղջիկների հայտնած կարծիքները հիշում ես։ Նենց որ պրոբլեմի ավելի լավ լուծում արժե փնտրել։
Հուսով եմ, որ «Երբ ամուսինը կնոջը ծեծում է» թեմայում աղջիկների հայտնած կարծիքները հիշում ես։ Նենց որ պրոբլեմի ավելի լավ լուծում արժե փնտրել։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
կարելի ա խի չի կարելի
Ռոմանտիկ է: Գեղեցիկ: Հաճելի: բայց..... կան բայցեր
Ընտանիք կազմող մարդիկ դրա մասին չեն մտածում: Սա սովորաբար նկատվում է երկարատև հարաբերությունների ընթացքում (ընկերություն և հաճախ ամուսնություն):
Սիրո հետ կապված մենկնաբանությանդ հետ լիովին համաձայն եմ, բայց չես կարծում, որ գալիս է մի պահ, երբ դու պարզապես չես կարողանում կիսվել այն ամենի մասին սիրեցյալիդ հետ, ինչ կատարվում է քեզ հետ: Կան բաներ որ դու պարզապես քեզ թույլ չես տա արտահայտվել "կնոջդ"/"տղամարդուդ մոտ/հետ: Իսկ այդ ժամանակաընթացքում դու փնտրում ես մի մարդու , որ քեզ լսի, կամ հասկանա , ընդունի ինչպիսին դու ես այդ պահին , մտնի դրությանդ մեջ, որ գուցե իրականում գոյություն էլ չունի ու դրանից կարող է բխել շատ բան, ընդհուպ մինչև սեր (այս անգամ արդեն մեկ այլ անձի նկատմամբ) ուրիշ բան է, որ նրան "առավել քիչ" կսիրես, կամ միայն կապվածություն կլինի, որը հաճախ շփոթում են սիրո հետ, չնայած երբեմն դա սիրո դսևորումներից մեկն է լինում: Ինչևէ..... բոլորի կյանքում էլ կարող է լինել նման իրավիճակներ: Կախված պահանջանքից ու գիտակցության ու ինքնահսկողության զարգացվածության աստիճանից մեկի մոտ դա արտահայտվում է, մյուսի մոտ թաքցվում այնպես, որ ինքն էլ է սկսում հավատալ, որ նման բան չկա , գոյություն չունի
Հ.Գ.
Կարծում եք շատ փիլիսոփայական ձևով եմ մեկնաբանում այո?
բայց միթե իրականությունից հեռու է այս ամենը?
Վերջին խմբագրող՝ Dr. M: 21.06.2007, 22:00:
Թռիչքի մեջ են փորձվում թևերը.....
Իրական սեր, երջանկություն, ռոմանտիկ, գեղեցիկ, հաճելի, ու ոչ մի բայց... Ահա ևա յն, ինչ ըստ ինձ կատարյալ սեր է
Իմ պատկերացրած սիրո դեպքում քո նկարագրածը տեղ չունի պարզապես, որովհետև այդ դեպքում չեն կարող լինել հարցեր, որ չկիսվես նրա հետ, բայց կարողանաս ասել ուրիշին, ուրիշից խորհուրդ ակնկալել և այլն. ո՛չ, միանշանակ Ու ոչ թե դա կախված է ինքնահսկողության զարգացվածության բարձր աստիճանից, որի արդյունքում սկսում ես հավատալ, թե իբր ուրիշի կարիքը չունես, այլ որովհետև իրոք չունես:
Հ.Գ. Սիրուն պետք չէ փիլիսոփայորեն կամ այլ կերպ մոտենալ, այն պետք է զգալ, ապրել ու հասկանալ
True wisdom comes to each of us when we realize how little we understand about life, ourselves, and the world around us
Socrates
Ես կարծում եմ այո, բայց դա Շատ դժվա՛րա… և´քո , և´ երկուսի համար…Guest-ի խոսքերից
Կիսում եմ Esmeralda-ի կարծիքը:
Esmeralda-ի խոսքերից
Վերջին խմբագրող՝ Guest: 22.06.2007, 13:37: Պատճառ: Փոքր ուղղումներ
Սիրիր դիմացինիտ,բայց երբեք մի մոռացիր.. սիրել ինքտ քեզ...
Իմ պրակտիկայում չի հանդիպել:
Բայց քանի որ մուսուլմանները ունենում են մի քանի կին, կարծում եմ , որ նրանց կանանցից առնվազը մի քանի հատը լինում են սիրված: Այնպես որ հավանաբար կարելի է:
Հետո նկատել եմ, որ աղջիկները սիրում են ունենալ "զապաս" վարիանտներ : Դա էլ կարելի է դիտարկել որպես մի քանի սիրո դեպք:
Լինում է, երբ չես կարողանում կողմնորշվել երկուսի, անգամ երեքի միջեւ, բայց դա՛ սեր չէ, այլ կրքի փոռթկում, երբ միանգամից մի քանիսը դուր են գալիս, բայց միշտ էլ կողմնորոշվում ես թէ՛ նրանցից որն է ավելի լավը, բայց դա՛ էլ սեր չէ, այլ ընտրություն. Իսկական սերը կարիք չունի կողմնորոշվելու, ընտրելու, այն ձեւավորվում է ամենից զատ, անկախ եւ աննման եւ նրան մեկ երկրորդի հետ չես շփոթի, ընտրելու կամ կողմնորոշվելու համար եւ դա՛ սերն է.
Հնարավոր չէ՛ միարժամանակ սիրել երկուսին.
Ուրախ գրառում:
Օֆֆտոպա երևի..
Ես մի քանի տարի շարունակ սիրել եմ մի մարդու, և ընդհանրապես, երբևեէ սիրել եմ միայն իրան, ու ամենայն լրջությամբ ինձ իրավունք եմ վերապահում օգտագործել Սեր բառը:
Էտ տարիների ընթացքում ինչ ասես չի եղել, ով ասես չի եղել իմ կյանքում:
Բայց երբեք ոչ մեկին չեմ խաբել, ու "սիրում եմ " բառը բացի իրանից ոչ ոք ինձանից չի լսել: Ու որ պահին էլ ինքս ինձ հարցնեի, առանց կես վարկյան մտածելու ես գիտեի, որ սիրում եմ իրան, ու միայն իրան:
Ու ես ուղղակի ուղեղիս ոչ մի մասով չեմ կարող ընկալել, ոնց ես կարամ իրա կողքին, ինձ համար` իրան հավասար մեկին էլ դասեմ: Դա абсолютно անհնարա:
Ու տենց ամիս չէ, տարի չէ, 5 տարուց ավել:
Գիտեք, երևի մարդիք տարբեր են, բայց ով կարողա ինց բացատրել մի բան: մի իսկականից սիրված մարդու վրա այնքան միտք, էներգիա, հույզեր ա , կոպիտ ասած ծախսվում, մեկ հոգին արդեն այնքան շատա, ամենինչա...
Ոնց ա հնարավոր մի հատ էլ երկրորդը?.. Չէ..))) Կխելագարվես 100% ))
Իսկ վերը նկարագրած աղջկա պատմությունը.. Ուրա տեղ սեր, ես չհասկացա?))
Տեղ լռիվ ընկերությունա, притом խաբելով, եսիմ ոնց..
Իսկ հարցը Սիրո մասին էր..
Էն որ ոչ մի բան կարևոր չի, փափուկա , հանգիստա, ուժեղա, գոռոզա, կարճա, բոյովա, թե ինչա, չես էլ մտածում, ինչնա քեզ դուր գալիս քեզ իրա մեջ, հակառակը, դուրա գալիս ուրիշների մեջ են, ինչ որ կա իրա մեջ..
Թե չէ գիտեմ-չգիտեմ, 2 հոգի - 3 հոգի..
Դա ՍԵՐ ՉԻ:
այդ իմ ունեցած ու ապրած սիրուց, որը եթե հիշողությունս չի դավաճանում արդեն 6 տարի է, մնացել են փշրանքներ և հաճելի հուշեր.....և ինչպես ասեց մեր բարեկամը, միայն նրան են պատկացել սիրո խոստովանությունը:
Վերջնականապես կարելի է ասել, ՍԵՐԸ մի անգամ է այցելում, մնացածը պատահականություն է կամ ավանտյուրա
հիմա երևի այլ կերպ եմ նայում այս ամենին
Վերջին խմբագրող՝ Dr. M: 22.06.2007, 23:19:
Թռիչքի մեջ են փորձվում թևերը.....
Չեի ուզում այս թեմայում գրառում ունենալ, բայց չդիմացա:
Գիտեք սիրել երկուսին միարժամանակ անհնար է, բայց սիրել մեկի մեջ մյուսին հնարավոր է: Եթե ավելի պարզ արտահայտվեմ, ապա մարդ սիրում է կամ սիրել է մեկին հետո կորցրել, կամ եթե սիրում է բայց նրա կողքին չէ, գտնում է մեկ ուրիշին, որն իր մեջ ինչ-որ նմանություններ, մասնիկներ է պարունակում, կարող է արտաքին կարող է ներքին: Եվ դա արվում է լրիվ ենթագիտակցաբար, գուցե հետո հասկանա մարդ, բայց ենթագիտակցաբար փնտրում է նրա նմանին, ՆՐԱ-իր առաջին սիրո նմանին:
Նորից չեն սիրում սիրում են կրկին…
“То, что вы не можете выразить – это Любовь.
То, что вы не можете отвергнуть/не признать – это Красота.
То, чего вы не можете избежать – это Истина”.
~ Шри Шри
Դե սիրեք նորից կամ կրկին ու մի մոլորեցրեք բարի քրիստոնյաներին Ձեր փիլիսոփայական "կրքերով" .... հազիվ ենք կարեղանում մեկին սիրել ու դրանից խեյր ~ ստանալ հերիք չի դուք էլ մյուս կոմից 2 ~ 3~ բազմա .
Ասումա մուկը ծակը չի մտնում ցախավելնել պոչից են կապում
Չես կարող միանշանակ ասել։ Առաջին լուրջ սիրուց հետո գուցե այդպես հաճախ է լինում, ինձ մոտ այդպես եղել է, բայց, օրինակ, իմ առաջին և ներկայիս սերերը, կարելի է ասել, ոչ մի ընդհանուր բան չունեն։ Ժամանակի ընթացքում մարդու հայացքները, վերաբերմունքն ամեն ինչի նկատմամբ փոփոխվում են, և դրա հետևանքով մարդուն կարող են գրավել այնպիսի մարդիկ, որոնք բոլորովին նման չեն իր առաջին սիրոն... Եվ դա բնական է։
Բայց կարծես թե թեմայից շեղվում ենք...
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ