Արէա-ի խոսքերից
Լավ, ինչքան իրականությունից կտրված պիտի մարդ լինի, որ չհասկանա, որ Արցախը էլ երբեք, գոնե մոտակա մի քանի հարյուր տարում, Հայաստանի մաս չի լինելու, ինչպես Հայաստանի մաս չեն լինելու Գանձակը, Նախիջևանը, Ջավախքը, Կարս-Արդահան-Սարիղամիշ-Սուրմալու-Իգդիրը, Տրապիզոն-Էրզրում-Մուշ-Բիթլիս-Վանը, Խոյ-Սալմաստ-Ուրմիան։ Չեն լինելու, եղբայր։ Ու ինչքան մենք պահանջներ ներկայացնենք էս տարածքների նկատմամբ, էնքան իրենք են ներկայացնելու Ալեքսանդրապոլի, Լոռիի, Տավուշի, Սյունիքի, շատ որ հալից ընկանք Երևանի ու Սևանի նկատմամբ էլ։
Ո՞ւմ հույսին ենք թողել Արցախի մեր հայրենակիցներին։ Երեխաներին, կանանց ովքե՞ր են պաշտպանելու թուրք-ադրբեջանական նոր ագրեսիայից։ Մե՞նք։ Մենք էն օրը գցեցինք մեր երկիրը, որ մեզ բաժին հասած 29.8 հազար քառակուսի կիլոմետրը չենք կարողանում պաշտպանել, ուր մնաց Արցախը պաշտպանենք։ Ռուսնե՞րը։ Հող կերեք մեռեք էլի։
Էս արկածախնդրության վերջը պիտի տրվի, ու ատամներով բռնվի ՀՀ ամեն թզից, դրանից ոչ մի միլիմետր դուրս չգալով, ու ոչ մի միլիմետր ներս չթողնելով որևէ մեկին։ Սա լիներ մեր գլխավոր խնդիրը, պատմական օնանիզմի փոխարեն, հիմա խելքը գլխին երկիր կունենայինք, ոչ թե էս կիսատ-պռատ, կործանման շեմին կանգնած, Ռուսաստանի ողորմածությանը հանձնված տարածքը։
Էջանիշներ