Արցախի հիմնախնդիրը

[Chuk]

Լայքեցի:
Ոնց որ ընդհանուր հայտարարի եկանք:



Կարծում եմ կհամաձայնես, որ էդ անորոշությունները դեռ երկար են մեզ ուղեկցելու:
Առնվազն՝ մոտակա 5 տարին՝ մինչև պայմանագրում նշված ՌԴ ԽՈՒ տեղակայման ժամկետի երկարաձգման վերանայումը:
Եթե բարով-խերով երկարաձգվի՝ ևս 5 տարի ու տենց շարունակ:

Ստացվում ա մենք կամ պիտի անորոշ անվերջություն սպասենք՝ քո առաջարկած երկրորդ կետից սկսելու համար, կամ էլ՝ ադեկվատ քայլեր սկսենք ձեռնարկել առաջին կետիդ շուրջ՝ հընթացս շարունակելով բանակցել բոլոր կողմերի հետ, իսկ բանակաշինությունն էլ զարգացնել թե՜ պաշտպանական ուղղությամբ ու թե՜ հարձակողական (խոսքի՝ 3:1 հարաբերությամբ կամ չգիտեմ որն ա ճիշտ, փորձագետների որոշելիքն ա):

Գաղթական ջան, ինձ մի տեսակ վատ եմ զգում, որ ով ինչ ասում ա հակառակվում եմ, բայց էլի համաձայն չեմ:

Քաղաքական ուժերը առաջիկայում վիթխարի անելիք ունեն: Պետք է շատ լավ հասկանան ստեղծված իրավիճակը ու գծեն տեսլականները, նպատակները: Ես կարծում եմ, որ ունենք կեսից մեկ տարի ժամանակ էդ անորոշությունների մեջից լուծում գտնելու ու ճանապարհային քարտեզ գծելու: Արտահերթ ընտրություններն ամեն գնով պետք ա հաջողացնենք ու ամեն գնով, առանց ջանք խնայելու պետք ա դրանք քաղաքական դարձնենք: Մենք շռայլություն չունենք էս ընտրություններին «ընտրել Նիկոլին, որ քոչենք հետ չգան», կամ ընտրել «Մանուկյանին, որտև Նիկոլը դավաճան ա»: Բոլորն անխտիր պետք ա հստակ նպատակներ, գաղափարներ, տեսլականներ ներկայացնեն: Ով ընտրության կգա անձնապաշտական կամ անձնականացված ընտրությամբ, պիտի լուռ ուղարկենք գրողի ծոցը: Սա պետք ա լինի, վերջապես, գաղափարական ու քաղաքական ընտրություն: Ու եթե դա չհաջողացրինք, ապա ցավոք էլի ճահիճի մեջ ենք ընկնելու ու էլի ենք բաներ կորցնելու: Էդ իմ համոզմունքն ա:

Մենք չենք կարող 5 տարի սպասենք, որ տեսնենք խաղաղապահներն իրանց ոնց են պահում ու հետո ինչ ա լինելու: Մենք պետք ա որոշենք, թե ինչ ձևի ենք ուզում շարունակել: Կարող ա շատ ցավոտ որոշումներ ընդունենք: Բայց պարտավոր ենք:

[Գաղթական]

Գաղթական ջան, ինձ մի տեսակ վատ եմ զգում, որ ով ինչ ասում ա հակառակվում եմ, բայց էլի համաձայն չեմ:

Քաղաքական ուժերը առաջիկայում վիթխարի անելիք ունեն: Պետք է շատ լավ հասկանան ստեղծված իրավիճակը ու գծեն տեսլականները, նպատակները: Ես կարծում եմ, որ ունենք կեսից մեկ տարի ժամանակ էդ անորոշությունների մեջից լուծում գտնելու ու ճանապարհային քարտեզ գծելու: Արտահերթ ընտրություններն ամեն գնով պետք ա հաջողացնենք ու ամեն գնով, առանց ջանք խնայելու պետք ա դրանք քաղաքական դարձնենք: Մենք շռայլություն չունենք էս ընտրություններին «ընտրել Նիկոլին, որ քոչենք հետ չգան», կամ ընտրել «Մանուկյանին, որտև Նիկոլը դավաճան ա»: Բոլորն անխտիր պետք ա հստակ նպատակներ, գաղափարներ, տեսլականներ ներկայացնեն: Ով ընտրության կգա անձնապաշտական կամ անձնականացված ընտրությամբ, պիտի լուռ ուղարկենք գրողի ծոցը: Սա պետք ա լինի, վերջապես, գաղափարական ու քաղաքական ընտրություն: Ու եթե դա չհաջողացրինք, ապա ցավոք էլի ճահիճի մեջ ենք ընկնելու ու էլի ենք բաներ կորցնելու: Էդ իմ համոզմունքն ա:

Մենք չենք կարող 5 տարի սպասենք, որ տեսնենք խաղաղապահներն իրանց ոնց են պահում ու հետո ինչ ա լինելու: Մենք պետք ա որոշենք, թե ինչ ձևի ենք ուզում շարունակել: Կարող ա շատ ցավոտ որոշումներ ընդունենք: Բայց պարտավոր ենք:

Բայց իմ ասածին հակառակ բան չասեցիր եղբայր:
ՈՒ էս ասածներիդ հետ համաձայն եմ:

Կարծում եմ բոլոր ադեկվատ քաղաքական ուժերն էլ պետք ա իրենց ծրագիրը սկսեն 1-ին կետով՝ «Պատրաստ ենք ադրբեջանի ինչպես նաև թուրքիայի հետ բազմաշերտ հարաբերությունների՝ Արցախի ինքնորոշման ճանաչման դեպքում»:
Նոր դրանից հետո ճգնաժամից դուրս գալու ճանապարհային քարտեզ, գաղափարախոսություն և այլն:

Սա որպես մեսիջ, թե գնդակն իրենց դաշտում ա ու իրենց հետագա քայլերից ա կախված մեր բարիդրացի թե ռևանշիստ լինելը:

[Chuk]

«Արցախի ինքնորոշման ճանաչման դեպքում»

Ցավում եմ, բայց սա տարբերակներից միայն մեկն ա:

[Գաղթական]

Ցավում եմ, բայց սա տարբերակներից միայն մեկն ա:

Կարծեմ՝ մեր համար ընդունելի միակ տարբերակը:
Քանզի արդեն ունենք էդ դառը փորձը, թե ազերփայչանի կազմում հնարավոր ամենալայն ավտոնոմիան ինչ ա իրենից ենթադրում Նախիջևանի մոտ 45% հայկական բնակչության ու բազմահազար մշակութային կոթողների համար:

[Chuk]

Կարծեմ՝ մեր համար ընդունելի միակ տարբերակը:
Քանզի արդեն ունենք էդ դառը փորձը, թե ազերփայչանի կազմում հնարավոր ամենալայն ավտոնոմիան ինչ ա իրենից ենթադրում Նախիջևանի մոտ 45% հայկական բնակչության ու բազմահազար մշակութային կոթողների համար:

Պետք ա շատ լավ հաշվարկվի ու գործվի ռացիոնալության դաշտում: Երեկ մենք ունեինք հաղթաթղթեր Արցախի կարգավիճակը պնդելու ու դրան հասնելու: Էսօր գուցե չունենք: Տես, գուցե-ով եմ խոսում, որտև էլ անորոշությունը հստակ գնահատականներ տալու հիմք չի տալիս: Ու եթե պարզվի, որ նման պահանջ դնելը բերելու է Արցախի վերջնական հայաթափմանն ու կորստին, իսկ մեկ այլ քաղաքականություն ընտրելու դեպքում օրինակ շանս ենք ստանալու ավելացնել Արցախի հայկակական բնակչությունն ու այն հայկական պահելու, էդ դեպքում պետք ա պատրաստ լինենք ցավոտ, բայց անհրաժեշտ ռացիոնալ լուծում տալուն: Եթե մենք նորից առավելապաշտության հետևից գնալով ավելին ենք կորցնելու, էդ լավ տարբերակ չի: Մենք էսօր ունենք երեկվանից կտրուկ տարբերվող իրավիճակ: Բոլորովին հեշտ չի էս մասին խոսելը: Բայց անհրաժեշտ ա:

[Գաղթական]

Պետք ա շատ լավ հաշվարկվի ու գործվի ռացիոնալության դաշտում: Երեկ մենք ունեինք հաղթաթղթեր Արցախի կարգավիճակը պնդելու ու դրան հասնելու: Էսօր գուցե չունենք: Տես, գուցե-ով եմ խոսում, որտև էլ անորոշությունը հստակ գնահատականներ տալու հիմք չի տալիս: Ու եթե պարզվի, որ նման պահանջ դնելը բերելու է Արցախի վերջնական հայաթափմանն ու կորստին, իսկ մեկ այլ քաղաքականություն ընտրելու դեպքում օրինակ շանս ենք ստանալու ավելացնել Արցախի հայկակական բնակչությունն ու այն հայկական պահելու, էդ դեպքում պետք ա պատրաստ լինենք ցավոտ, բայց անհրաժեշտ ռացիոնալ լուծում տալուն: Եթե մենք նորից առավելապաշտության հետևից գնալով ավելին ենք կորցնելու, էդ լավ տարբերակ չի: Մենք էսօր ունենք երեկվանից կտրուկ տարբերվող իրավիճակ: Բոլորովին հեշտ չի էս մասին խոսելը: Բայց անհրաժեշտ ա:

Միակ հարցը հետևյալն ա.
Մեզ Արցախը պե՞տք ա, թե՞ ոչ:
Եթե այո, ուրեմն այն հայկական պահելու միակ տարբերակը Հայաստանի հետ ա:
Այլ տարբերակ ուղղակի հնարավոր չի:
Սա՝ եթե իրոք պատրաստ ես ռացիոնալ լինել:

Իսկ եթե Արցախը մեզ պետք չի, ուրեմն պետք է պատրաստ լինել դա ընդունել ու դրանից ելնելով «հզոր երկիր» կառուցել, եթե իհարկե հնարավոր լինի, պարտությունից հետո մի հատ էլ էդ նոր հարվածից հետո կոտրված ողնաշարն ուղղել ու ազգին մոտիվացնել արժանապատիվ ապագային հավատալու:


Հ.Գ. Արցախի հայկական պահելն իրականում էդքան անլուծելի հարց չի, քանի որ աշխարհում մենակ մենք ու թուրքերը չեն էլի: Պետք ա ընդամենը ավելի խելացի ու նպատակաուղղված արտաքին քաղաքականություն վարել ու սկսել ի վերջո օգտագործել Սփյուռքի պոտենցիալը՝ ոչ միայն կթու կովի նկատառումներից ելնելով:

[Chuk]

Արցախը մեզ պետք ա: Դրա համար ես պայքարելու եմ, որ էս անգամ կենացների ու «ոչմիթիզականության» ծիրին մեջ վերջնական չկորցնենք: