Արցախի հիմնախնդիրը

[Վիշապ]

Մի հատ շրջանակ կա, որ գրեթե նույն բառերով էս սուտ թեզը ֆռացնում ա, հիմնականում քոչարյանամերձ: Հուսամ, որ ինքնուրույն ես էս սխալ մտքին եկել:

Ադրբեջանում հեղափոխության պահանջ ու ներքին խժդժություններ շատ շուտ էին սկսվել: Խոջալուի դեպքերը, Մատաղիսի, Շուշիի ազատագրումը, Լաչինի վերցնում, որոնք թերևս ամենակարևոր դրվագներից էին, եղել են էդ ներքին խժդժությունների ժամանակ (սրանք 1992-ի փետրվարի 25-ից մինչև 1992 մայիսի 18-ի ընթացքում են եղել): Էս ընթացքում Ադրբեջանը 4 «գերագույն գլխավոր հրամանատար» փոխեց, իսկ երկրի «առաջատար» ուժերն ու «մտավորական» զանգվածը զբաղված էին հեղափոխությամբ:

Լավ կլինի մի քիչ ինֆորմացվես։ Ադրբեջանում պրեզիդենտները փոխվել են ամեն հերթական պարտությունից հետո, ու դրա պատճառով, ու ոչ թե հակառակը։
Օրինակ կարող ես մտնել ստեղ ու բոլորի պատմությունը հերթով կարդալ։

Հայաստանում էլ անընդհատ ներքին խժդժություններ են ու իշխանակռիվ է, որոնք Ղարաբաղի ռազմական դրության վրա առանձնապես չեն ազդել։ Քո տրամաբանությամբ փաստորեն մարտի 1-ը Հայաստանի անվտանգությանն ու միավորմանը ուղղված սպառնալիք է եղել, բայց դրա մասին լռում ենք, իսկ հիմա ով Սերժին մի բան ասի՝ չաթլախ ա։ Այ այ այ․․․
Եթե քեզ թվում է, թե 90-ականների ղարաբաղյան պատերազմի ժամանակ մեր գերագույնի ու ուժայինների հետ ամեն ինչ համաձայնեցված է եղել ու մերոնք միավորված են եղել, ու մեր բոլոր ռազմական հաջողությունները բացառապես միավորման արդյունք են եղել, ապա առաջարկում եմ պատմությունը մի հատ նորից կարդալ դեպքերի մանրամասնություններով։ Չնայած, ոնց ուզում ես, առանձնապես հույսեր չունեմ, թե դա քեզ կօգնի:

[Chuk]

Լավ կլինի մի քիչ ինֆորմացվես։ Ադրբեջանում պրեզիդենտները փոխվել են ամեն հերթական պարտությունից հետո, ու դրա պատճառով, ու ոչ թե հակառակը։
Օրինակ կարող ես մտնել ստեղ ու բոլորի պատմությունը հերթով կարդալ։

Հայաստանում էլ անընդհատ ներքին խժդժություններ են ու իշխանակռիվ է, որոնք Ղարաբաղի ռազմական դրության վրա առանձնապես չեն ազդել։ Քո տրամաբանությամբ փաստորեն մարտի 1-ը Հայաստանի անվտանգությանն ու միավորմանը ուղղված սպառնալիք է եղել, բայց դրա մասին լռում ենք, իսկ հիմա ով Սերժին մի բան ասի՝ չաթլախ ա։ Այ այ այ․․․
Եթե քեզ թվում է, թե 90-ականների ղարաբաղյան պատերազմի ժամանակ մեր գերագույնի ու ուժայինների հետ ամեն ինչ համաձայնեցված է եղել ու մերոնք միավորված են եղել, ու մեր բոլոր ռազմական հաջողությունները բացառապես միավորման արդյունք են եղել, ապա առաջարկում եմ պատմությունը մի հատ նորից կարդալ դեպքերի մանրամասնություններով։ Չնայած, ոնց ուզում ես, առանձնապես հույսեր չունեմ, թե դա քեզ կօգնի:

Լավ կլինի, որ դու ինֆորմացվես՝ տուֆտեկուց առաջ։ Իմ գրած սակավ ինֆոն հերիք ա հադկանալու համար, որ դու ոչ միայն չես հասկանում եղելությունը, այլև մի այլ կարգի գերագնահատում ես իրանց հասարակությանը։

Sent from my A0001 using Tapatalk

[Chuk]

Հ.գ. եթե կարդացածդ ընկալեիր կարենաիր, մարտիմեկի ու մյուսների մասւն տեսակետս ըկալած կլինեիրվաղուց։

Sent from my A0001 using Tapatalk

[Mephistopheles]

Մոռացա մի բան էլ ասել «չաթլախության» մասով։ Եթե երկիրը պարտվում է իշխանությունների արտաքին ու ներքին ապաշնորհ քաղաքականության պատճառով, ապա այդ իշխանություններին ռադ անելը չաթլախություն չի, անհրաժեշտ հրամայական է, թեպետ ուշացած։ Այն փաստարկները, թե Ադրբեջանը 90 ականներին ռազմապես ձախողվեց, որովհետև երկրում իշխանության կռիվ էր գնում bullshit են, Ադրբեջանում իշխանությունները փոխվեցին Ադրբեջանի ձախողումներից հետո և դրանց պատճառով կամ հետևանքով, ոչ թե իշխանությունները փոխվեցին, նոր Ադրբեջանը ձախողվեց (Ալիևի գալուց հետո ինչ որ մի պահ հաջողվեց ու հետո էլի ձախողվեց)։ Ու ընդհարապես ներքին քաղաքական իրավիճակն ու տվյալ պահի ռազմական իրավիճակը իրար հետ կարող են կապ ունենալ ու կարող են և կապ չունենալ։ Ու կարող է այնպես լինել, որ բոլորը համախմբվեն Սերժիկի շուրջ, բայց մեկ է մենք պարտվենք, ու կարող է նաև այնպես լինել, որ Սերժիկը հրաժարական տա, ու մենք հաղթենք, այնպես որ «չաթլախության» թեզը իմ կարծիքով անհիմն թեզ է։

Վիշ... յուղ ես վառում... պատերազմի ժամանակ իշխանություն չեն փոխում...

[Mephistopheles]

Պատերազմի ժամանակ հետըթաց էլ կլնի առաջընթաց էլ... ամեն հետընթացին որ իշխանություն փոխես ու՞ր կհասնի.. հեն ա ադրբեջանցիք փոխեցին մերոնք հասան հորադիզ... կիպրոս...

[Mephistopheles]

Վիշ... ուզում ես ասել եթե սահմանից մեզ խփում են, մենք էլ թիկունքից պտի խփե՞նք...

[Վիշապ]

Վերջին անգամ եմ փորձում բացատրել հատուկ հասկանալու հետ անհաղթահարելի դժվարություններ ունեցողների համար:
ա) Ես չեմ ասում որ պատերազմի ժամանակ իշխանափոխություն ա պետք: Ընհհանրապես լավագույն տարբերակն է ունենալ կայուն, վճռական, կոմպետենտ, ադեկվատ իշխանություններ ու հաղթել պատերազմը:
բ) Բայց: Պատերազմի ժամանակ եթե իշխանափոխություն է տեղի ունենում, այնպես չի որ դա միարժեքորեն չաթլախություն է,
մասնավորապես, եթե պետությունը պատերազմը տանուլ է տալիս իշխանությունների ակնհայտ ոչ կոմպետենտտության, անադեկվատության, դավաճանության, վախկոտության, դեբիլության և այլ անցանկալի հատկանիշների առկայության պարագայում,
ապա իշխանության փոփոխությունը կարող է (հատուկ դժվար հասկացողների համար՝ «կարող է» բառը ենթադրում է հնարավորություն կամ հավանականություն, սակայն ոչ պարտադիր անհրաժեշտություն) փրկել պետությունը պարտությունից:
Եվ վերջապես գ) Քաղաքականության, ինչպես նաև պատերազմի մեջ գործողությունների սխալ կամ ճիշտ լինելու առումով միարժեք պնդումներ անելը կամ ինչ-որ բան բացարձակեցնելը կամ բացարձակապես բացառելը հիմարություն է:
Պատմության մեջ լիքը պատերազմներ անսպասելի հաջող ելք են ունեցել որոշ փայլուն գործիչների ոչ սովորական կամ «տրամաբանական» խիզախ կամ «խելահեղ» որոշումներ կայացնելու շնորհիվ, և սպասելի անհաջող ելք են ունեցել որոշ անտաղանդ գործիչների վախկոտության կամ ոչ ադեկվատության կամ անվճռականության պատճառով: Տվյալ կոնտեքստում ես կզգուշանայի պնդել, թե պատերազմի ժամանակ իշխանափոխությունը բացարձակ չաթլախություն է:

Հ.Գ. Լևոնի ելույթը ցռանություն էր: Այնպես չի որ Լևոնը չլիներ, Հայաստանը հեսա բռնելու էր ու ճանաչեր Ղարաբաղի անկախությունը: Բայց հրապարակավ ելնել ու սեփական ժողովրդին վախեցնելը առնվազն ոչ ադեկվատ պահվածք է: Կարող էր ամփովել Սերժին ու Բակոյին հանդիպելով:

Hope this helps.

[Mephistopheles]

Վիշ... պատերազմի ժամանակ իշխանափոխություն չի լինում... լինում ա իշխանության տոտալ փլուզում, կամ պերեվառոտ/դավաճանություն...

պատերազմի ժամանակ պետութկունը նորմալ ռեժիմով չի աշխատում... ինչ պետություն էլ լինի...

ֆոկուսնիկություններ պետք չկ

[Mephistopheles]

Իրականում ոչ թե իշխանության փլուզում ա լինում, այլ պետության փլուզում...

[Mephistopheles]

Երևի զարուհի փոստանջյանն ա քաջ ելույթ ունենում, չէ՞

[Վիշապ]

Իրականում ոչ թե իշխանության փլուզում ա լինում, այլ պետության փլուզում...

Մեֆ մեռնեմ թե հույս ունեի թե դու կհասկանաս ինչ եմ ասում: Բայ:

[Mephistopheles]

Մեֆ մեռնեմ թե հույս ունեի թե դու կհասկանաս ինչ եմ ասում: Բայ:

վիշ... փաստերն աղավաղում ես, հատկապես ադրբեջանի 90-ականների պահով... չգիտեմ դիտմամբ ես անու՞մ թե չէ...

[Gayl]

Հ.Գ. Լևոնի ելույթը ցռանություն էր: Այնպես չի որ Լևոնը չլիներ, Հայաստանը հեսա բռնելու էր ու ճանաչեր Ղարաբաղի անկախությունը: Բայց հրապարակավ ելնել ու սեփական ժողովրդին վախեցնելը առնվազն ոչ ադեկվատ պահվածք է: Կարող էր ամփովել Սերժին ու Բակոյին հանդիպելով:

Վիշապ համաձայն եմ որ Արցախը պիտի Հայաստանի մի մասը կազմի դե յուրե...վստահ եմ որ կարող ենք դրանց սատկացնել,բայց հիմա չէ, որովհետեվ զոհեր շատ կունենանք ու եթե միակ տարբերակը Լեվոնի ասածն ա ապա ճիշտը դա է։

[Տրիբուն]

Կներեք, որ խառնվում եմ Կարա՞մ ես էլ քֆուր տամ։

Լևոնի էտ վերջին ելույթը, Ղարաբաղի անկախության ճանաչման հետ կապված, իրա բոլոր բոզիղա ելույթներից բոզիտղագույնն ա։ Էլի համեմված ինչ-որ ծայրահեղացված սահմանումներով - «կասկածից վեր է», «խելահեղություն է» ․․․․․ հղումներ ինչ-որ մարդկանց ինչ-որ ասածների վրա, որոնք էսօր մի բան էն ասում, վաղը ուրիշ բան են ասում, համեմատություններ անհամեմատելիների միջև, ասենք Կոսովո ու Ղրիմ: Զարմանում եմ, որ վիքիլիքսին հղումներ չկային։ Իսկ էն ամփոփումը, հեսա ֆրանսիայից մի հատ գժական իրավաբան ա գալիս (հետը էն օրը սքայփով, վիդեոյով խոսացել եմ, լավ էլ սիրուն տղա էր) սաղ թղթերը դասավորում ա, ու մենք ձրի տուն ենք ստանում, լրիվ մանկապարտեզ թեմայից ա։ Լևոնը սենց «կասկածից վեր» 2009 թե 2010 թվին երեք ամսվա ընթացքում Ղարաբաղի հարցը լուծել էր։

Լևոնի ասածները, ինչպես բոլորին հայտնի է, երբեք իրականություն չեն դառնում։ Սերժի ասածները, ինչպես հայտնի է, տեղի են ունենում ճիշտ հակառկ ձևով։ Նենց որ, ես չգիտեմ, թե հայ ազգի համար որն ա ավելի վտանգավոր, բայղուշ Սերժիկը, թե՞ անկանխատեսելի Լևոնը։ Սերժի դեպքում գոնե գիտենք ինչ սպասենք - ճիշտ հակառակը։ Իսկ Լևոնի դեպքում չենք իմանում։ Տոշնի գիտենք, որ իրա ասածը չի լինելու, բայց ինչ ա լինելու, չգիտենք։ Երևի ամեն դեպքում Սերժիկը նախընտրելի ա։

Ոռին էն ա, որ էսօրվա Հայաստանում բոլորը խոշոր կալիբրի գործիչներ են, սկսած Հերմինե Նաղդալյանից։ Ամեն մեկը իրա պարտքն ա համարում սեփական ոռից մեծ վերլուծություններ անի։ Բայց սաղից խելոքը Լևոն Զուրաբյանն ա, ինքը գիտի կազուս բելլին ինչ ա, ու կարում ա տերմինը խելոք դեմքով օգատգործի։

[Mephistopheles]

Կներեք, որ խառնվում եմ Կարա՞մ ես էլ քֆուր տամ։

Լևոնի էտ վերջին ելույթը, Ղարաբաղի անկախության ճանաչման հետ կապված, իրա բոլոր բոզիղա ելույթներից բոզիտղագույնն ա։ Էլի համեմված ինչ-որ ծայրահեղացված սահմանումներով - «կասկածից վեր է», «խելահեղություն է» ․․․․․ հղումներ ինչ-որ մարդկանց ինչ-որ ասածների վրա, որոնք էսօր մի բան էն ասում, վաղը ուրիշ բան են ասում, համեմատություններ անհամեմատելիների միջև, ասենք Կոսովո ու Ղրիմ: Զարմանում եմ, որ վիքիլիքսին հղումներ չկային։ Իսկ էն ամփոփումը, հեսա ֆրանսիայից մի հատ գժական իրավաբան ա գալիս (հետը էն օրը սքայփով, վիդեոյով խոսացել եմ, լավ էլ սիրուն տղա էր) սաղ թղթերը դասավորում ա, ու մենք ձրի տուն ենք ստանում, լրիվ մանկապարտեզ թեմայից ա։ Լևոնը սենց «կասկածից վեր» 2009 թե 2010 թվին երեք ամսվա ընթացքում Ղարաբաղի հարցը լուծել էր։

Լևոնի ասածները, ինչպես բոլորին հայտնի է, երբեք իրականություն չեն դառնում։ Սերժի ասածները, ինչպես հայտնի է, տեղի են ունենում ճիշտ հակառկ ձևով։ Նենց որ, ես չգիտեմ, թե հայ ազգի համար որն ա ավելի վտանգավոր, բայղուշ Սերժիկը, թե՞ անկանխատեսելի Լևոնը։ Սերժի դեպքում գոնե գիտենք ինչ սպասենք - ճիշտ հակառակը։ Իսկ Լևոնի դեպքում չենք իմանում։ Տոշնի գիտենք, որ իրա ասածը չի լինելու, բայց ինչ ա լինելու, չգիտենք։ Երևի ամեն դեպքում Սերժիկը նախընտրելի ա։

Ոռին էն ա, որ էսօրվա Հայաստանում բոլորը խոշոր կալիբրի գործիչներ են, սկսած Հերմինե Նաղդալյանից։ Ամեն մեկը իրա պարտքն ա համարում սեփական ոռից մեծ վերլուծություններ անի։ Բայց սաղից խելոքը Լևոն Զուրաբյանն ա, ինքը գիտի կազուս բելլին ինչ ա, ու կարում ա տերմինը խելոք դեմքով օգատգործի։

ի՞նչ ես ուզում որ ասի... գնացեք ճանաչեք սաղ լավ ա լինելու, ուժեղ ենք ու հզո՞ր... թե՞ սերժի հրաժարականն ա պահանջելու ու մասսային հանի դուս... դու էլ գիտես որ դրանք կոլապսի ռեցեպտներ են...

լևոնը կանխատեսումներ չի անում... էտի վանգան ա... քաղգործիչները անում են հնարավոր զարգացման ընթացքի հավանականյթյուն ելնելով ներկա իրադրությունից... գուշակությունը գնահատվում ա ելնելով էն բանից թե դա եղավ թե չէ... իսկ զարգացմանը ընթացքը հող ա նախապատրաստում կամ իրականացնելու կամ դեմն առնելու...