ժող, ոչ մեկ էստեղ հեղափոխության կոչեր չէր անում, նենց մի դրած համոզում եք, որ պետք չի: Ես, ու ինձ թվում ա՝ նաև Ռամշը, ասում էինք, որ պետք չի սենց անասունավարի պահել իրանց ու պահանջել, որ մենք հասարակ մահկանացուներս պիտի իրանցից առավել գիտակցենք պահի իրավիճակը, երբ Սեյրան Սարոյանն ա ազգին դուխ տվողը, երբ փուչիկ Կարենն ա մեդալ հանձնողը, կարա հանգեցնի նրան, որ մի օր «ոչ էնքան գիտակից», բայց եբեք չատլախ, մասսան չդիմանա, պոռթկա, դուրս գա փողոց, ու էդ դեպքում չատլախը դրան հանգեցնողն ա: Իմ ասելն էն ա, որ գոնե էս իրավիճակում իրանց նենց պահեն, որ քիչ թե շատ վստահություն վաստակեն, ոչ թե անորոշություն, ստեր, չատլախների փառաբանում և այլն:
Ի՞նչն ենք սխալ ասում:
Մեջբերել
Էջանիշներ