one step at a time, ապեր ....Mephistopheles-ի խոսքերից
Լֆիկին ու Սերժիկին հանի, մի հատ տես ինչքան օգուտ ա տնտեսությունը ստանում, հետո նոր արտաքին գործոնների մասին կմտածես: Էսօրվա Հայաստանի տնտեսությունը քսան տարվա թուրք-ադրբեջանական բլոկադային արդեն իրա կոնյուկտուռայով ադապտացվել ա: Ոչ մեկը չի ասում, որ փակ սահմանն ավելի լավ ա: Ամնբողջ խնդիրը նրանում ա, որ մինչև սահմանին հասնելը հազար այլ խնդիր կա, որոնք պետք ա լուծել:
Կոպիտ ասած, մարդը եթե թոքաբորբով հիվանդ ա ու թոփալ, սկզբից թոքաբորբն են բուժում, որ չմեռնի, հետո նոր ոտն են դզում, որ չոլախ ման չգա:
Կամ քո համար ավելի պարզ, երբ շենք ես սարքում, մի հատ ամուր հիմք ես քցում, մի հատ պատերն են բարձրացնում, հետո նոր տանիք ես կապում ու հետո շենքը միացնում ես լույսին, գազին, ջրին, կանալիզացիային:
Կամ թվաբանորեն, առաջին դասարանցում համար.
10 (ՀՀ իդեալական տնտեսություն) - 4 (ներքին խնդիրներ) - 4 (փակ սահմաններ) = 2 (ՀՀ ներկա տնտեսություն)
10 (ՀՀ իդեալական տնտեսություն) - 4 (փակ սահմաններ) = 6 (ՀՀ պոտենցիալ տնտեսություն)
6>2
4 (փակ սահմաններ) = Ղարաբաղի անվտանգություն, քանի որ գոնե էսօրվա Ադրբեջանին վստահել հնարավոր չի: Քանի որ եթե մենք վատ երկիր ենք, ապա Ադրբեջաննն այլանդակ երկիր ա: Քանի որ, եթե մենք բարդութներ ունենք, ադրբեջանցիները թաղված են բարդույթների մեջ: Քանի որ, եթե մենք չենք սիրում թուրքերին ու ադրբեջանցիներին, ադրբեջանցինեըրը մեզ ատում են: Քանի որ, եթե էսօրվա Ադրբեջանին թուլություն ցույց տվեցիր, կեզ հում-հում կուտի մինչև վարդապետի խազը: Քանի որ, եթե քսան տարի մի բանը պահել ես, հավայի հետ տալը ցռանություն էլ չի, էշություն ա:
Մեջբերել
Էջանիշներ