Արցախի հիմնախնդիրը

[Mephistopheles]

Ախպերս, ճիշտը որնա? 21թվին "զիջեցինք" Նախիջևանն ու Արցախը, արդեն մի 40 տարի հետո Նախիջևանի Ինքնավարությունում արդեն ոմչ մի հայ չկար` և այն էլ սեվատական "եղբայարասեր" ու ազգություն չճանաչող տարիներին, ու առանց ռազմական ուժի գործածության, Արցախում (Լեռնային ու Դաշտային Ղարաբաղները միասին) էլ 0-ից թուրքեր քանակը հասավ ահռելի մեծ մեծ թվի: Արդյունքում` նորից պատերազմ եղավ, ու ասյ անգամ ավելի ծանր, որովհետև Հայ-Ադրբեջանական նախորդ բախումները ավելի շատ հիշեցնում էին խուլիգաններին ցրելու պրոցես: Եթե հիմա էլ մի բան զիջենք, մի 20 տարի հետո էլ Արցախում մարդ չի մնա, հետո կանցնեն Զանգեզուրին, Տաուշին, Գեղարքունիքին....
Ամեն անգամ խաղաղություն ունենալու պատրվակով մի բան կզիջենք ու վերջում օդանավակայանի լույսերը անջատելու համար սեփական անջատիչ էլ չենք ունենա:

Ղարաբաղի հարցը դու սխալ ես պատկերացնում… դու այն նայում ես որպես հողերի հարց, դրա համար էլ հարցը միայն մեկ լուծում ունի քեզ ու շատ-շատերի համար… իրականում Ղարաբաղի հարցը ԻՐԱՎՈՒՆՔԻ հարց է…

[Varzor]

Varzor, Շնորհակալություն հետաքրքիր բանավեճի համար, ինձ թվումա եկանք հանգուցալուծման ու իրար չենք համոզելու:

Շնորհակալություն, լոխ լավա, ամալա կյամ

Օրինակների մասով կրկին համաձայն չեմ Զավթելը դա մեկ պետության ինքնիշխանությունից տարածքի անցումա մյուս պետության ինքնիշխանության տակ: Զավթում էր Նացիստական Գերմանիան: Իսկ Հայաստանին ագրեսոր ոչ մի իրավական ուժ ունեցող պաշտոնական փաստաթուղթ չի ճանաչել: Քաղաքական ֆուֆլո վերլուծությունները լուրջ ընդունել պետք չի, թեկուզև միջազգային լինեն:

Էէէ, չեմ խոսում զավթելու, ախր խոսում ենք գրավելու մասին
Այո, Զավթելը այն է, երբ պետությունը կորցնում է վերահսկողությունը իր տարածքի մի մասի կամ ամբողջ տարածքի վրա, իսկ մյուսը` ձեռք է բերում այդ վերահսկողությունը:
Փաստացի զավթելը, գրավելու մասնավոր դեպքն ա
Հիմա Շոտլանդիան զավթել են թե գրավել

Իսկ հայաստանի մասով ոչ թե վերլուծություններ էին, այլ միջազգայինկառույցներում և կառույցներից հնչած կարծիքներ ու սահմանումներ: Նունիսկ մակում քննարկվել է ՀՀ-ն ագրեսոր ճանաչելու հարցը:

հ.գ.
աբորիգենը բառը ենթադրում է նաև հին բարքերով ապրող ու միջազգային զարգացումից հետ ընկած բնիկ ժողովուրդ:

Պետք չէ գրական և գեղարվեստական ֆուֆլո արտահայտույթունները հիմք ընդունել:
Նեգռ էլ փոխաբերական նշանակում ա շատ աշխատող, բայց չվարձատրվող կամ քիչ վարձատրվող, բայց արի ու տես, որ հայաստանում նեգռը գրանցված, բայց չաշխատող մարդն է
Բայց էդ բանը կարծում եմ Հարլեմում չենք հասցնի բացատրել

Աբորիգեն բառը որպես տերմին ընդունված է միայ մեկ իմաստով, իսկ քանի որ եվրոպայում այլևս ոչի մի աբորիգեն չեն մնացել, ուստի աբորիգենները մնացած "թերզարգացած" կղզյակային աշխարհն էր

[Varzor]

Ղարաբաղի հարցը դու սխալ ես պատկերացնում… դու այն նայում ես որպես հողերի հարց, դրա համար էլ հարցը միայն մեկ լուծում ունի քեզ ու շատ-շատերի համար… իրականում Ղարաբաղի հարցը ԻՐԱՎՈՒՆՔԻ հարց է…

Մեֆ ջան, իմ հայրենիքի իրավունքի կայացումը տվյալ պարագայում պատմական բնօրրանի սահմանների մաս-առ մաս վերականգնումն ա` մարդու ամենամեծ իրավունքները իր տանն են, ժողովրդինը` իր հայրենիքում
համ էլ ձեր ասած իրավունքը վերացական հասկացողություն ա, իսկ հողը` շոշափելի ու մնայուն, ինչպես նաև ժամանակների մեջ արժեվորված Իսկ իրավունքները անընդհատ փոփոխվում են` ամորֆ հասկացողութոյւն ա
Ես չեմ կարող այդ հարցին այլ կերպ նայել` իմ պապական տունը ու նախնիներիս գերեզմանները ոչ մեկին էլ չեմ ուզում զիջել, ինչա գոյություն ունի միջազգային իրավունք: Առաջինը իմ իրավունքն ա!!!!
Առաջինը ՀԱՅԻ իրավունքնա, որը հայը վաստակել ա թշնամում մզզացնելով !!!
Իսկ եվրոպայի կամ մեկ այլ ռեգիոնի իրավունքների վրա ես թքած ունեմ: Եթե մի օր առավոտյան զարթնեմ և իմանամ, որ Մբողջ եվպորան անցել է ջրի հատակը, ապա մի վայրկյան անգամ չեմ էլ տխրի կամ մտահոգվի` նրանք կան, թե չկան ինձ համար միևնույն է, մենակ թե ինձ չխանգարեն

[Mephistopheles]

Մեֆ ջան, իմ հայրենիքի իրավունքի կայացումը տվյալ պարագայում պատմական բնօրրանի սահմանների մաս-առ մաս վերականգնումն ա` մարդու ամենամեծ իրավունքները իր տանն են, ժողովրդինը` իր հայրենիքում
համ էլ ձեր ասած իրավունքը վերացական հասկացողություն ա, իսկ հողը` շոշափելի ու մնայուն, ինչպես նաև ժամանակների մեջ արժեվորված Իսկ իրավունքները անընդհատ փոփոխվում են` ամորֆ հասկացողութոյւն ա
Ես չեմ կարող այդ հարցին այլ կերպ նայել` իմ պապական տունը ու նախնիներիս գերեզմանները ոչ մեկին էլ չեմ ուզում զիջել, ինչա գոյություն ունի միջազգային իրավունք: Առաջինը իմ իրավունքն ա!!!!
Առաջինը ՀԱՅԻ իրավունքնա, որը հայը վաստակել ա թշնամում մզզացնելով !!!
Իսկ եվրոպայի կամ մեկ այլ ռեգիոնի իրավունքների վրա ես թքած ունեմ: Եթե մի օր առավոտյան զարթնեմ և իմանամ, որ Մբողջ եվպորան անցել է ջրի հատակը, ապա մի վայրկյան անգամ չեմ էլ տխրի կամ մտահոգվի` նրանք կան, թե չկան ինձ համար միևնույն է, մենակ թե ինձ չխանգարեն

Վարզօր ջան, մարդու աչքը մի բուռ հողով ա կշտանում… դու իրավունքին նայի… իրավունքդ կարողացար պաշտպանել, հողը խնդիր չի լինի… իրավունքը քեզ տալիս է ճկունություն ու բացում է բոլոր դռները… հողն ինքնին ոչինչ ա

[Հայկօ]

Բանակցությունները ե՞րբ են սկսվում: Ինտերնետից զուրկ եմ լինելու, խնդրում եմ կարևոր/հետաքրքիր տեղեկությունները ստեղ դնել, էլի, ձեռախոսով կնայեմ:

[yerevanci]

Վարզօր ջան, մարդու աչքը մի բուռ հողով ա կշտանում… դու իրավունքին նայի… իրավունքդ կարողացար պաշտպանել, հողը խնդիր չի լինի… իրավունքը քեզ տալիս է ճկունություն ու բացում է բոլոր դռները… հողն ինքնին ոչինչ ա

հա հիմա Ալիևը ասումա Ղարաբաղի ժողովրդին «իրավունք կտամ», հողերը տանք իրանց թող իրավունքով ապրե՞ն

[Mephistopheles]

հա հիմա Ալիևը ասումա Ղարաբաղի ժողովրդին «իրավունք կտամ», հողերը տանք իրանց թող իրավունքով ապրե՞ն

Երևանցի ջան, մենք էլ միամիտ չենք… լուսնից երեկ չենք իջել… դա նրանք առաջ էլ էին ասում… իրավունքի երաշխիքն ուրիշ տեղ է

[Varzor]

Վարզօր ջան, մարդու աչքը մի բուռ հողով ա կշտանում… դու իրավունքին նայի… իրավունքդ կարողացար պաշտպանել, հողը խնդիր չի լինի… իրավունքը քեզ տալիս է ճկունություն ու բացում է բոլոր դռները… հողն ինքնին ոչինչ ա

Լավ էլի Մեֆ, ոնց ես պաշտպանում իրավունքը? Խոսքերով?, թղթեր ստորագրելով? տարածք զիջելով? Իրավունքը վաստակում են` ԲՌՈՒՆՑՔՆԵՐՈՎ: Բռունցքը հանդիսանում է իրավունքի ամենահուսալի, ամենափորձված և լիարժեք պաշտպանը:
Ոչ մեկը այնքան հիմար չի, որ ուժեղի իրավունքը խախտի: Իսկ ուժեղ պետություն լինելու համար, նախ պետք է ռեսուրսներ ունենալ, առաջին հերթին մարդկային և տարածքային` սրանք նաև փոխկապակցված են
Իսկ ես հակառակն եմ մտածում` եթե պահպանում եմ հայրենիքս, ուրեմն դրանով պահպանում եմ սեփական և անկախ հայրենիք ունենալուս ԻՐԱՎՈՒՆՔԸ

[Varzor]

Երևանցի ջան, մենք էլ միամիտ չենք… լուսնից երեկ չենք իջել… դա նրանք առաջ էլ էին ասում… իրավունքի երաշխիքն ուրիշ տեղ է

Իսկ որտեղա Մեֆ ջան ?
Ինձ թվում ա հասկացար ակնարկս, բայց ասեմ` ուժի դրսևորման մեջա,թույլը երբեք իրավունք չի ունեցել և չի էլ ունենա:
Իմ կոծտ դիրքորոշումը կապված է թուլությոն չցուցաբերելու տակտիկայի հետ

[Mephistopheles]

Լավ էլի Մեֆ, ոնց ես պաշտպանում իրավունքը? Խոսքերով?, թղթեր ստորագրելով? տարածք զիջելով? Իրավունքը վաստակում են` ԲՌՈՒՆՑՔՆԵՐՈՎ: Բռունցքը հանդիսանում է իրավունքի ամենահուսալի, ամենափորձված և լիարժեք պաշտպանը:
Ոչ մեկը այնքան հիմար չի, որ ուժեղի իրավունքը խախտի: Իսկ ուժեղ պետություն լինելու համար, նախ պետք է ռեսուրսներ ունենալ, առաջին հերթին մարդկային և տարածքային` սրանք նաև փոխկապակցված են
Իսկ ես հակառակն եմ մտածում` եթե պահպանում եմ հայրենիքս, ուրեմն դրանով պահպանում եմ սեփական և անկախ հայրենիք ունենալուս ԻՐԱՎՈՒՆՔԸ

բռունցքներից որ խոսենք մենք ընդհանրապես իրավունք չենք կարող պաշտպանել… տնտեսությունը էդ մեղանիզմներից մեկն ա…

[Varzor]

բռունցքներից որ խոսենք մենք ընդհանրապես իրավունք չենք կարող պաշտպանել… տնտեսությունը էդ մեղանիզմներից մեկն ա…

Lավ էլի, ախպեր ջան Էդքան անխելքի տպավորություն եմ թողում ?
Իհարկե տնտեսությունը "բռունցքի" մի ֆալանգն է կազմում` բոռունցքը մահակով ավելի ուժեղ է, իսկ մահակը փող արժե, իսկ փողը օդից չի ծնվում
Իմ ասածը հետևյալն ա.
Հայ ժողովուրդը իրավունք ունի տնօրինելու իր բնօրրանի մի հատվածի կարգավիճակը? Իհարկէ ունի:
Հայ ժողովուրդը իրավունք ունի պաշտպանելու այդ հատվածը? Իհարկե ունի:
Հայ ժողովուրդը իրավունք ունի իր իրավունքների պաշտպանության համար հաշվի չնստելու միջազգային իրավունքի հետ? Իհարկէ ... ես էլ դու ասա

Ես մի բան գիտեմ, որպես ժողովուրդ այդ տարածքների հանդեպ ունեմ սեփականատիրական իրավունքներ (նաև փաստացի փոքրիկ անձնական սեփականություն ) և իրավունք ունեմ պաշտպանելու իմ սեփականությունը կատարվող ոտնձգություններից:
Այլ հարց է, որ այդ սեփականության իրավունքը ճանաչված չէ` բարաթը չկա: Բայց դա հո չի նշանակում, որ պետք է համակերպվենք դրա հետ?
Պեպոին էլ Զիմզիմովը բարաթի բացակայությունը մեյդան բերեց, բայց բարաթի հայտվելուց հետո էլ մեկա Պեպոն նստավ

[Tig]

Աքլորականչի գեներալները

Սերժ Սարգսյանը ԵԽԽՎ ամբիոնից հայտարարել է, որ Կազանում Մեդվեդևի միջնորդությամբ հերթական եռակողմ հանդիպմանը` իր, Ալիևի և Մեդվեդևի միջև քննարկվելու է մի փաստաթուղթ, որը Հայաստանի «երազածը չէ», բայց որը Հայաստանը պատրաստ է ստորագրել: Սերժ Սարգսյանը ստորագրել բառն իհարկե չի արտաբերել, սակայն նա ասել է, որ եթե Ադրբեջանը վերապահումներ չներկայացնի, ապա առաջընթաց կլինի բանակցային գործընթացում: Իսկ դա նշանակում է շատ պարզ, որ եթե Ադրբեջանը ստորագրի, Հայաստանն էլ կստորագրի: Եվ այսպես, եթե Ադրբեջանը ստորագրի, ի՞նչ պետք է ստորագրի Հայաստանը:

Այսինքն` եթե Սերժ Սարգսյանը գնում է փաստաթուղթ ստորագրելու, այն էլ մի այնպիսի փաստաթուղթ, որը «Հայաստանի երազածը չէ», ապա ո՞վ է նրան լիազորել ստորագրել այդ փաստաթուղթը: Հարցն այստեղ այն չէ, կստորագրվի՞ այն իրականում, թե՞ հայկական կողմը վստահ է, որ Ադրբեջանը մերժելու է կամ միջնորդներն ինչ-որ առումով ձախողելու են համաձայնությունը` ելնելով սեփական հակասություններից: Խնդիրն այստեղ բոլորովին այլ բանի մեջ է. ինչո՞ւ իշխանությունը հաշվետու չէ հասարակությանը Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման գործընթացում: Եթե հայտարարվում է կամ բացահայտ կերպով ակնարկվում ինչ-որ թուղթ ստորագրելու կամ ընդունելու պատրաստակամության մասին, ապա ինչո՞ւ հասարակությանը չի ներկայացվում հստակ ու պարզ, թե ի՞նչ թղթի մասին է խոսքը:

Ինչո՞ւ է իշխանությունը հասարակությունից գաղտնի պահում այն, ինչն ուղղակիորեն առնչվում է հասարակության, պետության` Հայաստանի և Ղարաբաղի անվտանգությանը: Ո՞վ է ասել, որտե՞ղ է սահմանված, որ իշխանությունն արտաքին քաղաքականության այդ կարևորագույն հարցում չպետք է հաշվետու լինի հասարակությանը: Երբ խոսք չկա ստորագրության, համաձայնեցվելիք փաստաթղթի մասին, ապա այստեղ իհարկե ամեն ինչ պարզ է` ընթացիկ աշխատանք է, հանրությունը ծանոթ է օրակարգին, կողմերը փորձում են ամեն մեկը ստանալ իր ուզած ձևակերպումը, իր ուզած դրույթները:

Սակայն երբ բանը հասել է «այո» կամ «ոչ» ասելուն, և եթե իշխանությունը հայտարարում է, որ ինքը պատրաստ է, մնում է Ադրբեջանը, ապա այդ դեպքում պարզապես պետական հանցագործությանը հավասարազոր է այդ հաստատվելիք փաստաթուղթը հասարակությունից թաքցնելը: Մենք հասկանում ենք, որ Հայաստանի իշխանությունների համար նման գործելաոճը միանգամայն բնորոշ գիծ է` նկատի ունենալով հայ-թուրքական գիշերներն ու առավոտյան «աքլորականչային» ուրացումները: Սակայն պետք է հենց նման նախադեպերը նկատի ունենալով էլ վերջ տրվի գաղտնի դիվանագիտության պրակտիկային, և որևէ փաստաթղթի համաձայնեցում պետք է նախ տեղի ունենա Հայաստանի հասարակության հետ, հետո նոր բանակցության միջնորդների և կողմերի:

1in.am

[Մովսես]

Դե ես հուսով եմ որ Կազանում Սերժը չի մոռանա ինչքան հայերի արյուն է թափվել մեր Արցախի հողերի համար, այդ մարդիկ այսօր ի՞նչ կմտածեին եթե իմանային որ Սերժը կարող է սենց պայմանագիր կնքի: Մեր հստակ նպատակը ստեղ պետք է լինի Արցախի անկախությունը՝ կամ անկախություն կամ ոչմիբան: Այդ ո՞ր խելոք մարդն էր ասել որ եթե այսօր մենք Արցախը թուրքերին տանք, վաղը Սյունիքը կտանք, և վերջում հայաստանը:

Հուսանք որ մեր նախագահն կհարգի մեր հերոսներին:

[Lion]

Կազանում ոչ մի պայմանագիր էլ չի կնքվի, դրա համար անհրաժեշտ նախապայմաններ ուղղակի չկան:

[Մովսես]

Կազանում ոչ մի պայմանագիր էլ չի կնքվի, դրա համար անհրաժեշտ նախապայմաններ ուղղակի չկան:

Ես էլ եմ այդ կարծում, բայց բնականաբար մի քիչ վախենում եմ: Իհարկե փաստը մնում է փաստ, որ այս հարցի միակ լուծում Արցախի անկախությունն է: