Ինչպես արդեն ասել եմ, Տրիբուն ձյա, փոշմանել եմ առաջին գրառմանս համար, եթե համեմատում ես՝ քո գործն ա: Հա, ուղղակի ասեմ, որ չես համոզում, համեմատել ես ու դու էլ դա գիտես: Բոլորն էլ գիտեն, հասկանում են: Բայց քո գործն ա, համեմատել ես, լավ ես արել:Տրիբուն-ի խոսքերից
Իսկ եթե կողմնորոշված չես, էդ առավել քան նորմալ ա: Ինքս համարում եմ սխալ, բայց բնականաբար չեմ պնդում. հնարավոր ա, որ մակերեսային եմ նայում խնդրին: Միանգամից պատասխանեմ Բիձու հարցին, շատ կարճ, լակոնիկ. ես հասկանում եմ, որ ճանաչելով մենք ավտոմատ դուրս ենք գալիս ցանկացած բանակցությունից ու գնում սուր հակամարտության, որը իմ կարծիքով ներկայումս ոչ մի բանով չի կարող արդարացված լինել: Մենք էս պահին, իմ կարծիքով, ունենք առաջնային ուրիշ խնդիր. հնարավորինս խիտ բնակեցնել Ղարաբաղը, հնարավորինս շուտ ԼՂՀ-ին վերադարձնել բանակցային սեղան: Այ երբ բանակցություններում ԼՂՀ-ն նստած կլինի, ու Ղարաբաղն էլ էնպես բնակեցված կլինի, ՀՀ-ն կարող ա ճանաչել:
Իսկ սենց յանիմ ի՞նչ:
Մեջբերել
Էջանիշներ