Խնդիրը գիտես ինչումն է, որ չես հասկնում որտեղից Հայաստանը անընդհատ հայտնվում է մի իրավիճակում, երբ նա անկախ չէ: Այ տես երբ ասում ես մեր պապերի ձևով ենք շարժվում ուրեմն նորից կկորցնենք, սակայն պետք է հասկանանք սկզբերի, կամ պատճառների պատճառը: Ինչու է անընդհատ մեր ժողովուրդը հայտնվում ջարդված տաշտակլի առաջ, ինչու են անընդհատ մեր պապերը հիմա էլ մենք ստիպված գնում զիջումների: Եվ քանի դեռ պատճառների պտճառը մենք ինքներս մեր մեջ չենք տեսնում, դարավոր մեր պատմական փորձից հետևություններ անելով, անընդհտ կսխալվենք: Այո այժմ կարող ենք չորով գնանք թշնամու դեմ կարողա հաղթենք կարողա ոչ, սակայն մեկ է քանի հիմքը լավը չէ, մեր թոռների թոռները ևս բախվելու են նույն խնդրին: Ղարաբաղյան հակամարտությունը պարզ հնի շարունակությունն է: եվ քանի դեռ մենք չցանկանանք երկիր ունենալ չենք էլ ունենա, այ այսենց յոլա գնլով էլ կապրենք: Օրինակ պարզ մի բան ինչու պետք է մեր տատիկները կամ մեծերը այդ աստիճան հյուծված տխուր տեսք ունենան, մինչդեռ Դոդը այնքանա այլասերվել, որ նույնիսկ ալարում է խոսելուց աչքերը բացի: Այսպիսով գոնե մեր սերունդը պետք է հասկանա ուր է ցանկանում գնա և վերջ դնի այս դարավոր ճորտությանը:Tig-ի խոսքերից
Հա, Ադրիանու ջան, երեկ գտա «տրամաբանությունը»
Մեր համարյա թե բոլոր հաղթանակներն էլ տրամաբանությունից դուրս են եղել… Հենց թեկուզ արցախյանը… Շատերը չէին հավատում, որ կհաղթենք: Բայց արի ու տես, որ թեկուզ քիչ ռեսուրսներով՝ կարողանում ենք հաղթել ու անտրամաբանորեն հաղթել… Այնպես որ…
Մեջբերել
Էջանիշներ