Ես Ղարաբաղում ծառայել եմ, իսկ դու ընդհանրապես չես ծառայել ու դրա համար էլ էդքան բարձր կարծիք ունես ազգի հայրենասիրության մասին: Էնքան օրինակներ ու դեպքեր կպատմեմ, որ կարդացողները ինքնասպան կլինեն, բայց չեն գնա Ղարաբաղ ծառայելու: Պարզպես խուճապ չեմ ուզում առաջացնեմ: Ի դեպ իմ ամենալավ ընկերներից մեկը Ղարաբաղցի ա ու իմ համար ավելի շատ բան ա արել, քան որևէ այլ մարդ, բայց փաստը մնում ա փաստ: Ղարաբաղցիների ճնշող մեծամասնությունը մեզ համարում ա ռեսուրս:
«Մուկ վաքսող, պիժոն Երևանցիներ», «շան լյուզվով հայաստանցիք», «սուտասան հայաստանցիք», «վախկոտ հայաստանցիք», «գլյոխ գովան հայաստանցիք»: Էս արտահայտությունները ծառայության ժամանակ եմ սովորել կարաբաղցի սպաներից:
Ցավալի դեպքերի մանրամասնություններ կարող եմ ինչքան ուզում ես պատմեմ ու անուններ էլ տամ: Կոչում, պաշտոն, ազգանուն, ստորաբաժանում:
Էջանիշներ