Բիձ ներիր, բայց քեզնից այսպիսի «վազգենմանուկյանական» կարծիք չէի սպասում
Ինձ թվում է դու աղավաղում ես պատմությունը. Նախ Տեր–Պետրոսյանի լեգիտիմությունը այն ժամանակ ակտուալ չէր, Վազգեն Մանուկյանի հետ առանձնապես այդքան հույսեր չէին կապում, ինչքան որ մեծ էր դժգոհությունը սոցիալական–տնտեսական կարգավիճակից, դա 96 թվին էր
97 թվին ОБСЕ (Организация по безопасности и сотрудничеству в Европе) եռյակը Ղարբաղի հակամարտությունը լուծելու նոր փաթեթ առաջարկեց, որից էլ սկսվեցին աժիոտաժները, եթե հիշում ես
Տեր–Պետրոսյանը կողմ էր ОБСЕ–ի առաջարկին, համարելով որ քանի Ադրբեջանը թուլացած է քան երբևէ, այս հարցը կարելի է լուծել, ու որի դեմ դոշ տվեցին մարդիկ, որոնց մեծամասնությունը հիմա հանդերձյան աշխարհում է, ինչպես նաև դեմ էին Քոչարյանը և նույն ինքը՝ Սերժ Սարգսյանը, որը հիմա բոլորիս համոզում է, որ Մադրիդյան սկզբունքները լավ են, և որոնք իմ կարծիքով տարբերվում են այն ժամանակվա ОБСЕ–ի պլանից միայն նրանով, որ այն ժամանակ Հայաստանի դիրքերը միջազգային ասպարեզում շատ ավելի ուժեղ էին, քան հիմա, իս Ադրբեջանի պարագայում ճիշտ հակառակը, այսինքն դեռ այն ժամանակ գուցե կարելի էր ավելիին հասնել նվազագույն կորուստներով։ Միայն այն փաստը, որ Տեր–Պետրոսյանը համաձայն էր քո ասած «դրսի»՝ ԱՄՆ–ի, Ռուսաստանի և Ֆրանսիաի՝ հանձինս ОБСЕ–ի պլանին, իսկ Հայաստանի ընդդիմություն կոչվածները՝ ոչ, դա արդեն վկայում է, որ քո «դրսից աջակցություն» ստանալու համար Տեր–Պետրոսյանի «խաղերի» մասին ենթադրությունը անհիմն է։ Եվ մի «փոքրիկ» նյուանս, սա իմիջայլոց։ Ռուսաստանը ԱՄՆ–ի ու Ֆրանսիայի նախաձեռնություններին թեպետ մասնակցում էր, բայց քողարկված դժկամությամբ, Տեր–Պետրոսյանի արևմտյան կոմպլեմենտարիզմը այդքան էլ Ռուսաստանի սրտով չէր, և չի, դրա համար էլ պաշտոնական Ռուսաստանը առնվազն խրախուսող հայրիկի հայացքով «հետևեց» 99–ի Հոկտեմբերի 27–ի, և 08–ի մարտի մեկի իրադարձություններին, բայց սա ուրիշ երգից է արդեն…
Պատ. Ղարաբաղյան հակամարտություն
Վիշապ-ի խոսքերից
Բիձ ներիր, բայց քեզնից այսպիսի «վազգենմանուկյանական» կարծիք չէի սպասում
Մեջբերել
Էջանիշներ