Արցախի հիմնախնդիրը

[Բիձա]

Չիունաստանը չի կարող հանդես գալ ադրբեջանի շահերի ԴԵՄ, քանի որ ոչ միայն ույգուրների այլև տիբեթի հարց ունի, այստեղ նույն ազգերի ինքնորոշման հարցն է....

Հայաստանի համարա Արցախը ոչ մի տարածքային առավելություն չունի բացառությամբ եթե ամբողջ Արցախը և լեռնային և հարթավայրային ընդհուպ մինչև Քուռ չմիացնես...


Հայաստանը Ադրբեջան պետությունը չի ճանաչել ու չպիտի ճանաչի ու առավել ևս նրա հետ հարաբերություններ, առ ու ծախ անել ՉԻ կարելի, դրանով կլարենք մեր դեմ բոլոր ազգային փոքրամասնություններին, որոնց զոռով, փողով, սապոգով պահում են այդ պետականության սահմաններում։




Անկախ Արցախ եղել է մինչև 1998ը, բայց քանի որ որոշ մարդիկ Հայաստանում չեին գիտակցում, որ այդ անկախությունը արժեք է ու միայն «ղարաբաղը ՄԵՐՆ է» թմրած ազգայնամոլ կոչերով էին շարժվում ու ցանկանում կցել այն Հայաստանին, որպես նրա մաս, ԼՏՊին հեռացրին ու Արցախը կցին Հայաստանին, նրա նախագահին էլ Քոչարյանին էլ դրին համայն հայող նախագահ, հայաստանի քաղաքացիներն էլ բանակում ծառայելուց ներառյալ Արցախի սահմաններն են պաշտպանում ....

Դրանից դեն Արցախը Հայաստանին ոնց էս պատկերացնում որ կցեն՞ Թե իսկապես համարում ես, որ Արցախը այսօր ԱՆԿԱԽ է ու դրանից անկախ լինել չի կարող՞

Վոտեր , ույգուրները թուրքերի նախահայրերն են. Եթե Տիբեթի հարցը ինքնորոշման հարց է, ապա ույգուրների հարցը թուրանի ու Սիբիրի

Ամեն երկիր իր փաստական տարածքներով է բնութագրվում, այլ ոչ թե հարևան երկրներում եղած ազգակից ավտոնոմիաներով.

Հայաստանը ոչ միայն փաստացի ճանաչել է, այլ վաղուց կզած է ադրբեջանի դեմ ցանկացած միջազգային ատյանում.

Դու իհարկե ճիշտ ես, հիշում եմ, որ մինչև 1998 ղարաբաղյան փող կար շրջանառության մեջ, Ղարաբաղը անկախ երկիր էր. բա ոնց.
ԼՏՊ-ն էլ արդար հաղթել էր ընտրություններում ու , աշխարհով մեկ ֆռֆռում էր որպես դեմոկրատ ստրատեգ ու ազգայնամոլները ամեն ինչ վարի տվին. Գնացին ԼՏՊ-ի կամքին հակառակ Ռոբին բերին կարգեցին թագավոր ու ըտեղից կաշը գնաց.

Ես թքած ունեմ արցախի սպասվելիք, անիրական, արհեստական-կեղծ ստատուսի վրա. Նույնիսկ եթե հրաշքով դա կատարվի մի երկու տարի հետո էնտեղ ոչ մի հայ չի մնալու. Մենք տարածք պահող ազգ չենք, մենք նույն մեկ քառակուսի մետրի համար հարևան հայի կոկորդ կրծող ազգ ենք. Դրա համար էլ իմ համար լավ ելք կլինի, որ եղածից հայաստանը գոնե մի պատառ փախցնի. Սա պարտվողականություն չի, սա իրականության հետ հաշվի նստել է կոչվում.
Հայ գեներալ կոչվածների փորերի չափսը գնահատած կաս՞ Կռիվներից մի երկու տարի հետո էդ ջահել տղերքն արդեն աներևակայելի մեծության փորեր գցեցին. դրանք են քո հողը պահողը՞ , ռոբը, սերժը, որ մեկը՞.
Եթե հիմիկվա արցախ ասածը բացի գեներալների անմշակ տարածքներից ու էնտեղ մնացած նախկին քսան տոկոս խեղճուկրակ ժողովրդից նաև այլ բան է քեզ համար, ապա մենք տարբեր բաների մասին ենք խոսում.

[Հայկօ]

երևի էլի խուճուճ եմ գրել ու լրիվ ուրիշ տպավորություն էն թողել մտքերս։ Չնայած համոզված եմ, որ ԱՄՆի ազդեցության տակ անցնելու մասին ես չեմ գրել ու առավել ևս Ղարաբաղի կամ Հայաստանի բնակչության ձայնի ՀԵՆՑ վճռորոշ լինելու մասին եմ համոզում։ Իմ ասածը նրանում է, որ այդ ձայները ՔԻՉ են ավելին է պետք։

Պնդումս նա է, որ ոչ մի ԱՄՆի, ոչ Ռուսաստանի ոչ էլ Թուրքերի ձայնը դեր չի կարող այլևս խաղալ, եթե տեղում իրար հետ համաձայնության գան հայերը, քրդերը, ասորիները, թաթերը, ավարները, լեզգիները, թալիշները ևյլն...

Այդ իսկ համաձայնությունը կանխելու համար և Ռուսաստանը և ԱՄՆ չեչեններին ֆինանսավորել է, որ նրանք համը հանեն իրենցից կովկասի տերեր երևակայեն ու մնացած ազգերին իրենց ենթարկելու տպավորություն ստեղծեն, հետո էլ Վրացիներին ու Ադրբեջանին էին ֆինանսավորում նույն իմպերիալիստական մոտեցումներով շարժվելու ու փոքրամասնությունների հալածանքների քաղաքականությունը շարունակելու համար։

Կարծում եմ Հայաստանը ազգային փոքրամասնությունների անկախության ձգտումները ամեն կերպ պիտի աջակցի ու անի դա Արցախի պետականության միջոցով։

Նման համաձայնությունը կարող է դառնալ խանգարող, բայց ոչ վճռորոշ հանգամանք: Չնայած՝ այդպիսի բանի գոյությունն ինքնին աբսուրդ կլինի: Սկզբունքորեն պարզապես չի կարող նման համաձայնություն գոյություն ունենալ: Իսկ գրածդ վերջին նախադասությունը ընդհանրապես ուտոպիայի բնագավառից է: Տեսականորեն՝ ճիշտ գաղափար է, բան չունեմ ասելու, բայց գործնականում... Գործնականում Հայաստանը ձայնազուրկ է, խամաճիկ. բոլոր թելերը Ռուսաստանի ձեռքում են: Դու պատկերացնու՞մ ես, որ հանկարծ մի օր Սերժ Սարգսյանը Հայլուրի ուղիղ եթերով հայտարարի, որ ՀՀ-ն աջակցում է եղբայրական չեչեն ժողովրդին իրենք արդարացի ու սուրբ պայքարում՝ ընդդեմ ռուս զավթիչների: Զավեշտ է, չէ՞:

ԱՄՆ–ն նույնքանով կոնֆլիկտի պղտոր ջրում ձուկ որսալու ցանկություն ունի ինչ Ռուսաստանը։

Համաձայն չեմ՝ այն իմաստով, ինչ որ դու ես գրել: Իսկ դու, եթե չեմ սխալվում, ԱՄՆ-ի «պղտոր ջուր» ասելով հասկանում ես կրկին պատերազմ: Պատերազմը (ավելին՝ ցանկացած անհանգստությունը) այսօր ոչ մի տնտեսապես հզոր երկրի ձեռնտու չէ: Հարց լուծելու բազմաթիվ այլ լծակներ կան, ու ԱՄՆ-ն հաջողությամբ օգտվում է դրանցից՝ պատերազմական քաղաքականություն կիրառելով միայն ամենածայրահեղ դեպքում, երբ մնացած բոլոր միջոցները սպառված են (Իրաքում, օրինակ): Ավելին՝ նման երկրների շահերին հակառակ է ոչ միայն այն, որ իրենք պատերազմեն, այլ նաև ցանկացած թեժ իրադրություն գոնե իրենց ազդեցության տակ գտնվող տարածաշրջաններում: Կարծում ես՝ ԱՄՆ-ն սիրով ու գուրգուրանքո՞վ է նայում Իսրայել-պաղեստինյան կոնֆլիկտին: Բնավ ոչ: Կամ երազու՞մ է Իրաքում զորք պահել: Իհարկե՝ ոչ: ԱՄՆ-ին շատ ավելի ձեռնտու կինի, եթե նույն Իսրայելը այս պահին ոչ մի ուրիշ «գլխացավանք» չունենա՝ Իրանին ավելի լիարժեք հակակշիռ դառնալու համար (թե չէ՝ Պաղեստին, Գազա, Հոլանյան բարձունքներ, Լիբանան, Հզբոլլա, Եգիպտոս, տո եսիմինչ...), իսկ իրաքցիները իրենց նավթը ոչ թե M4-ի հրացանափողի տակ տան ԱՄՆ-ին, այլ կամավոր՝ իրենք ամերիկամետ նախագահի ցանկությամբ: Նույնն է Ղարաբաղի, Հայաստանի ու Ադրբեջանի դեպքը:

Դա արդեն անցել էնք, ապրել ենք... Առավելագույնը էն նույն, կռիսները որ այն ժամանակ թռնում էին Մոսկվա վաննա ընդունելու, էլի կթռնեն իսկ մնացողները կմնան։ Իհարկե երկար ժամանակ դա տևել չի կարող, բայց դրա համար էլ ռեսուրսով հարուստ երկրների միջև միշտ մրցակցություն կա, ընդհամենը անհրաժեշտ կլինի դիմանալ այնքան, մինչև նրանցից մեկն ու մեկը չշտապի ուրիշից առաջ դաշնակցային հարաբերություններ սկել իր ազդեցությունը մեր վրա ունենալու համար։

Լրիվ նույն բանը չի կարող եղած լինել: Անգամ անկախության առաջին տարիները կարող են դրախտ թվալ այն բանի հետ համեմատած, ինչ կարող է լինել: Դու հիշիր, թե քանի կարևորագույն օբյեկտ է դրանից հետո ծախվել ռուսներին:

Իրանի վերաբերմունքը քրդական հարցի նկատմամբ շատ բան է փոխելու, եթե արդեն չի փոխել, այն առումով, որ նրանք հյուսիսային Իրաքում Քրդստանի դե ֆակտո գոյությունը ընդունում են և ոչ թե թուրքական գեներալների նման ներվային հա պատճառ են ման գալիս կրակեն քրդստանի ուղղությամբ...

Ես հույս ունեմ, որ Իրանը ազգային փոքրամասնությունների անկախացման կողմնակիցն է, հասկանալով, որ դրանով նա ավելի շատ ազդեցություն է ձեռք բերում այդ իսկ փոքրամասնությունների ու նրանց տիրապետության տակ գտնվող տարածքների վրա, ինչպես հիմա հարավային Իրաքը լրիվ իր ազդեցության տակ է...

Իրանը խիստ մեծ տրամաչափի խաղացող է հիմա տարածաշրջանում ու կարող է է՛լ ավելի մեծ դառնալ (Ռուսաստանին հավասար), եթե թոթափի այսօրվա կրոնական պարտադրանքներն ու «դեմոկրատականացվի»: Քրդական հարցը Իրանը, բնականաբար, օգտագործում է ոչ թե հանուն քրդերի, այլ ընդդեմ Թուրքիայի: Ամեն դեպքում՝ Հայաստանի համար Իրանի աջակցությունը ստանալը անչափ կարևոր է հիմա:

[Վիշապ]

…
Ես թքած ունեմ արցախի սպասվելիք, անիրական, արհեստական-կեղծ ստատուսի վրա. Նույնիսկ եթե հրաշքով դա կատարվի մի երկու տարի հետո էնտեղ ոչ մի հայ չի մնալու. Մենք տարածք պահող ազգ չենք, մենք նույն մեկ քառակուսի մետրի համար հարևան հայի կոկորդ կրծող ազգ ենք. Դրա համար էլ իմ համար լավ ելք կլինի, որ եղածից հայաստանը գոնե մի պատառ փախցնի. Սա պարտվողականություն չի, սա իրականության հետ հաշվի նստել է կոչվում.
Հայ գեներալ կոչվածների փորերի չափսը գնահատած կաս՞ Կռիվներից մի երկու տարի հետո էդ ջահել տղերքն արդեն աներևակայելի մեծության փորեր գցեցին. դրանք են քո հողը պահողը՞ , ռոբը, սերժը, որ մեկը՞.
Եթե հիմիկվա արցախ ասածը բացի գեներալների անմշակ տարածքներից ու էնտեղ մնացած նախկին քսան տոկոս խեղճուկրակ ժողովրդից նաև այլ բան է քեզ համար, ապա մենք տարբեր բաների մասին ենք խոսում.

Բիձ, մի հատ հակառակ կողմից նայիր։ Եթե Արցախը տրվցվի Ադրբեջանին, ի՞նչ ես կարծում, Արցախի գետերով սկսելու է կարագ ու մեղր հոսել, ու ազերները գալու են Արցախ յուղի մեջ ապրելու՞։ Լինելու է նույն տականքությունը, և դեռ ազգային բախումների վտանգն էլ քեզ նվեր, քեզ թվում է միջազգային ուժերը կգան ու տարածքում օրինականություն կհաստատե՞ն։ Նպատակները ճիշտ հակառակն են, ամեն մեկը ուզում է իր ուժային դիրքերը հաստատել տարածքում, ու բոլորն էլ թքած ունեն այնտեղի բնակչության վրա։ Դրա համար առավել ևս ներկայիս ստատուս–քվոն ամենակայֆ տարբերակն է, մինչև բնական ճանապարհով կողմերից մեկը բացահայտ առավելություն ստանա քաղաքական–տնտեսական–իրավական դաշտում, կամ էլ հենց Արցախը ի վերջո բնական ճանապարհով ինքնադրսևորվի, նորմալ կառավարություն–տնտեսություն–դրվածք ձևավորի, իր սեփական հունով զարգանա ու դառնա Հայաստան–Ադրբեջան փոխհարաբերությունների կապող օղակ։ Սա իդեալական մոդելն է իմ կարծիքով, քանզի հիմա ոչ Հայաստանն է պատրաստ իրականում զիջումներ անել, ոչ Ադրբեջանն է պատրաստ այդ հողերը ընդունել, քանի որ երկուսն էլ այնտեղի բնակչության ստատուսի որևէ իրավական մոդել ու անվտանգության սահմանումներ չունեն։ Էդ մադրիդյան սկզբուքները վերացական լոլոներ են, դրանցից միայն պատերազմի հոտ է գալիս։ Կարճ ասած, իմ կարծիքով երկու տարբերակ կա, կամ պահպանել սատուս–քվոն անորոշ երկար ժամանակով ու պոչ խաղացնել միջազգային կառույցների առաջ, կամ էլ պատերազմել ու վերջում տարածաշրջանի վերահսկումը հանձնել կամ Ռուսաստանին, կամ եվրոպոսներին, կամ էլ երկուսը հենց այստեղ իրար միս կուտեն ու կսկսվի Ռուսաստան–ՆԱՏՕ–ԱՄՆ–Իրան կաշը խիստ անորոշ ելքով, որտեղ ազերներն ու հայերը ոտի տակ ընկած թնդանոթի միս են դառնալու։ Սերժն ու Ալիևը թեկուզ իրենց իշխանությունն ու անձնական անվտանգությունը պահելու համար պիտի իրար հետ ներքին պայմանավորվածություն ունենան ու կրակի վրա յուղ չավելացնեն։ Հայերը հենց այնպես չեն կզի ազերների մանիպուլյացիաների առաջ, եթե նույնիսկ Հայաստանը բարձր մակարդակով կազմակերպի հողերի հանձնումը, ապա արցախցիները թեկուզ 10–20000 հոգու սահմաններում կանցնեն պարտիզանական գործողությունների, ադրբեջանական կառավարությունը դրան կդրդի, չկասկածես, էնտեղ ոչ մեկն էլ ֆիլանտրոպիայով չի տառապում, որ կարողանա հրաժարվել ազերի–հայ ջոկողությունից, մանավանդ որ հենց այդ կառավարությունը հակահայ մթնոլորտի թեժացման պատասխանատուն է։ Ու այդտեղ հակազդեցությունը կուժեղանա, ու պատերազմը «նաղդ» է։ Մի խոսքով երկու ապիկար ղեկավարներն էլ կրակի հետ են խաղում, թերևս չհասկանալով, որ հոշոտվելու են հենց իրենց ստեղծած թոհուբոհից։ Դժվար չի գուշակելը, որ սրանք եթե մի բան անեն, ապա վատ են անելու, ավելի լավ է չանեն ու մեռնեն իրենց մահով ու իրենց հետ էլ բազմաթիվ անմեղների քարշ չտան այն աշխարհ։

[Բիձա]

[B]Վ
Ապեր սխեման ավելի քան պարզ է...Հայկական ուժերը հետ են քաշվում, որոշվում է Ղ, Ճ, Մ գյուղերում ազերիններ են ապրելու, Բ,Դ, Ս տեղերում` հայեր: Զորքերն են բերում դնում որ համ ներսում իրար հետ կռիվ-կռիվ չխաղաղան, համ էլ ասենք Հասյատանը իրան ագրեսիվ չպահի...Օբշի փող են քցվում Ղարաբաղում տուն-մուն են սարքում...Հիմա ղարաբաղցի գյուղացու համար ինչ տարբերութունը իրա տված փողը Բակոի ջեբն ա գնում թե Ալիևի:
Ալիևի ինչին ա պետք ցեղասպանություն անի? Թող ղարաբաղցի գյուղացին իրա համարա աշխատի էլի ինչ ա եղել...Չի ուզում թող թողի գնա:Արդեն շատերը գնացել են: Կբարիշացնեն լավ էլ կապրեն, ոնց որ ապրել են.

Պատերազմ կարող ա լինի, բայց ոչ թե Ալիևի կամ Սերժի ցանկությամբ կամ առավել ևս Բակոի...

Խուճուճ ես գրել, դրա համար պարզ չէր…
Ես չեմ առաջարկել զորքերը հետ քաշել ու մարդկանց ազգային պատկանելությամբ բաժանելով, նրանց վերաբնակեցնելուց հետո հայերին թողնել ադրբեջանի ղեկավարության տակ…
Ես առաջարկել էի, որ այդ բաժանումից հետո Հայաստան-ադրբեջան սահմանը գծվի ըստ բաժանման գծի… Արանքում այլևս Ղարաբաղ չի մնում, տարածքը բաժանվում է կողմերի միջև ըստ պայմանագրի…
Ես հասկանում եմ, որ հայերը հետպատերազմյան պայմանագիր կյանքում մշակած ու ստորագրած չկան… Մենք միայն ուրիշների թելադրածի տակ ենք ընդունակ ստորագրելու… Հետո էլ մաուզերով դեբոշ սարքելու ու հավերժ հայրենասերի դիմակի տակ մտած ժողովրդի արյուն ծծելու…
Ոնց հասկանում եմ, Պարույրը նման մի բան է առաջարկում… Չգիտեմ, թե ով Պարույրին ինչի մեջ կմեղադրի, բայց մի բանում -ռազբիրատի մեջ, նա անգերազանցելի է…
Լավ էլ հասկացել է որ հասել է հայ-ադրբեջանական վերջնական ռազբիրատի պահը և իր հստակ դիրքն է հայտնում ի տարբերություն մկան ծակեր մտած մյուսների…

[Լեռնցի]

Հարգելիներս, էդ ԿարաԲաղը տալու պահը կարաք չքննարկեք, չենք տալու... մի թիզ էլ չենք տալու... արխային էղեք:

[Բիձա]

Բիձ, Եթե Արցախը տրվցվի Ադրբեջանին, ի՞նչ ես կարծում, Արցախի գետերով սկսելու է կարագ ու մեղր հոսել, ու ազերները գալու են Արցախ յուղի մեջ ապրելու՞։ .

Նպատակները ճիշտ հակառակն են, ամեն մեկը ուզում է իր ուժային դիրքերը հաստատել տարածքում, ու բոլորն էլ թքած ունեն այնտեղի բնակչության վրա։

Դրա համար առավել ևս ներկայիս ստատուս–քվոն ամենակայֆ տարբերակն է,
Կարճ ասած, իմ կարծիքով երկու տարբերակ կա, կամ պահպանել սատուս–քվոն անորոշ երկար ժամանակով ու պոչ խաղացնել միջազգային կառույցների առաջ, կամ էլ պատերազմել ու վերջում տարածաշրջանի վերահսկումը հանձնել կամ Ռուսաստանին, կամ եվրոպոսներին, կամ էլ երկուսը հենց այստեղ իրար միս կուտեն ու կսկսվի Ռուսաստան–ՆԱՏՕ–ԱՄՆ–Իրան կաշը խիստ անորոշ ելքով, որտեղ ազերներն ու հայերը ոտի տակ ընկած թնդանոթի միս են դառնալու։

եթե նույնիսկ Հայաստանը բարձր մակարդակով կազմակերպի հողերի հանձնումը, ապա արցախցիները թեկուզ 10–20000 հոգու սահմաններում կանցնեն պարտիզանական գործողությունների, ադրբեջանական կառավարությունը դրան կդրդի, չկասկածես, ։

Վիշապ ջան իմ ասածը ավելի պարզեցրել եմ նախորդ- Ռամմերին պատասխան գրառման մեջ…
Նորից եմ կրկնում ես ղարաբաղը չեմ առաջարկում տալ, այլ առաջարկում եմ մի անգամ թասիբ ունենալ ու ջայլամությունից անցնել ռեալ սուբյեկտի ինքնագիտակցության ու եղած հնարավորի սահմաններում պայմանագիր ստորագրել տարածքների բաժանման մասին…
Էդքան անորոշ եմ գրել՞
Քո դիրքորոշումներում պետական մոտեցումը չկա, մարդասիրական- ազգային զգայական մոտեցումն է միայն… Նման բան աշխարհում գոյություն չունի, պետությունների հարաբերությունների հարց է, ոչ թե ժողովուրդների, կամ մարդկանց… Ազգերը քաղաքական սուբյեկտ չեն…
Մինչև հիմա միայն հրեաներին է հաջողվել բացարձակապես նույնացնել հրեական ազգային և պետական շահերն ու նպատակները և ուրիշներին էլ պարտադրել դա… Բայց ի տարբերություն հրեաների մենք մեր միլիոն ու կեսանոց գենոցիդի ձեռը կրակն ենք ընկել…
Ինչ ասեմ, քննարկում , քննարկում ենք, բայց հարցը ֆոկուսի չի գալիս, Ուր ասես մտնում ելնում ենք, բացի էությանը մոտենալուց…

[voter]

Հա հիմա կարծես հասկացա ինչ ես ասում...Դու ասում ես, որ բացահայտ դուրս գալ ազատագրական պայքարի դեմ ճիշտ չի` քաղաքական տեսակտետից, բայց ոչ այն պատճառով, որ զենք կիրառելով հնարավոր չի այն ճնշել...Ուղղակի պատճառը, ավելի ճիշտ մեկնաբանությունը այլ պետք է լինի:

Եթե ինքնասպանության շեմին կանգնի Ռուսաստանը կարող է ատոմային էլ կիրառել Չեչնյաի հարցը փակելու համար, բայց դրանից հետո նա այլևս գոյություն չի ունենա։

Այդ առումով ԼՏՊի մանեվրները ու Հայաստանի անկախության ձգձգելը 90ականներին ճիշտ էին, որ մեր ազգային ազատագրական պայքարը սատկող կատաղած գազանի ԽՍՀՄի վերջին ձգռտումների զոհ չդառնար։

Բայց Արցախի անկախացումը ձգելը այնքան, որ նաֆթը Ադրբեջանում պրծնի սխալ է, Ադրբեջան պետությունը չի պրծնի, քանի դեռ ճանապարհները այնտեղով են անցնում։ Ժամանակն է զբաղվել այդ պետության քայքայմամբ, ձգտել ազգային ազատագրական պայքարի հանել բոլոր ժողովուրդներին, ապաստան տալով նրանց ղեկավարներին Արցախում, ղեկավարելով նրանց պայքարը Արցախից։

[voter]

Համաձայն եմ, ևս մի անգամ նշեմ, որ ԼՏՊ շարժումը չի հասնում իր ցանկացածին հենց այդ պատճառով՝ նա մեծամասնության, համազգային չէ: Համենայն դեպս՝ դեռ:

Զենքը լավ է, բայց մեր քանակությամբ՝ անբավարար: Սխալվում եք, եթե կարծում, որ Շվեյցարիան իր օրինակելի բանակով կարող է պաշտպանել իր նեյտրալիտետը: Հիտլերին որ պետք լիներ, երկու օրում կգրավեր երկիրը: Ամենաուժեղ պաշտպանությունը քաղաքական և տնտեսական լծակներն են: Հիտլերին շատ ավելի հարմար էր ունենալ ազատ ու նեյտրալ Շվ., որտեղ ինքն էլ, հակառակորդներն էլ անվտանգ կպահեին հափշտակած փողը, քան գրավել այդ մի կտոր լեռնային տարածքը, անվստահ շահույթ ստանալ ( իսկ տեղացի ժողովուրդն ակնհայտ ագրեսսիա հաստատ չէր դիմանա), մի օր էլ նորից կորցնել:

Մի այդպիսի հզոր, բոլորին հմայիչ լծակ պիտի առաջարկի Հայաստանը Արցախի հետ լինելու դեպքում (միայն Արցախն ախր շատ փոքր է), որ նրան հանգիստ թողնեն, որ մեծերն իրենք հոգան իրենց հարմարավետ կետի անկախության մասին:

Կովկասի հաար Արցախը շատ ել մեծ է, իսկ ավելի մեծ պետական կառուցվածք, որտեղ իսկապես բազմազգի բնակչությունը խաղաղ ապրի, անհնար եմ համարում...

[voter]

մարդը կարող է նաև 50000 կազմակերպված, մինչև ատամները զինված զորքով 3000000 անզենին ստիպել անելկ են, ինչ որ ինքը ուզի, ընթուպ տկլորանալ ու հրապարակում տրնգի պարել: ինչ էլ անում են հաջողությամբ հայկական թագավորիկները 1991, 1992-ից սկսած:


Հայաստանում մեծամասնություն ասածը ամորֆ է արդեն 2000 տարի ու հլա երկար էլ ամորֆ մնալու է: Էտ ամորֆ մասսային է, որ ով ոնց ուզում ձևափոխում է: մի վախտ ա լինում,. որ ասենք "թաղեմ քյոռ Լևոնի բոյը", ու մի վախտ հետո էլ "Լևոնիս ցավը տանեմ":
Դա հենց էտ ամորֆույթան վիճակի վառ արտահայտումն է:
…
հիմա կասես, որ սաղ աշխարհում էլ ըտենց ա: բայց ասեմ, որ ըտենց չի, որովհետև "սաղ" աշխարհում կա քչից-շատից գիտակից միջին խավ /գերակշիռ խավ/: ու հիմա էտ խավի մեջ եր Նիքսոնը խաղեր տվող մտավ, էլ երբեք ինքը նորմալ մարդու կերպարի տակ չի մտնի:

Հայաստանի պես բանանային երկրներում որոշում ա ՌՈՒՍԸ, ու իրա ԶԵՆՔԸ /ալֆա, կամ նմամատիպ իր զիբիլներով/:
Արցախի պատերազմը ու հիմիկվա կարգավիճակը լրիվ որոշեց ռուսը: ու ելի որոշելու ա ռուսը: ցավոք սրտի: որովհետև էն ժամանակ անզեն էինք ու անկազմակերպ: իսկ հիմա լրիվ տկլոր ենք, անկազմակերպ ու հլա պլուս դրան էլ ղեկավարի աթոռին նստածները ու պետական ապարատը ծայրից-ծայր հոտած, կոռումպացված, ծախված: սենց պետություն ունեցողը մաքսիմում կարա երազի, որ հանկարծ էլի խառը ժամանակներ չլինի, որ մի նոր ցեղասպանությունից Աստված իրեն ազատի:
…
ռեալ բաներից խոսեք… Շվեցարիա… Հոլանդիա… տռը-պռը…
էս դուք մի հատ աչքերներտ բացեք ու նայեք, թե ինչի մեջ ենք նստած, ինչ քաքի: ոնց որ քաքի բոչկի մեջ նստած մեկը կողքի քաքի բոչկի մեջ նստածի հետ քննարկի, թե կոմսի պարահանդեսին ինչ շորեր հագնի որ լավ լինի:
…

Միայն այն փաստը, որ վերջերս խոսվում է այն մասին, որ Մարտի 1-ին հնարավոր է, որ ոստիկանին ժողովրդի վրա կրակելու հրամանին չնազանդվելու համար գնդակահարել է ինքը ոստիկանության ուժերի ղեկավարը, խոսում է այն մասին, որ նման բան անհնար է – 50 հազարի 3000000 դեմ այն էլ սեփական ազգի չես հանի, սկի կասկածում եմ, որ 500ից ավելի մարդ կարողանան հանեն, բայց դրա մասին արդեն կարծեմ գրել եմ, իզուր չէին խոսակցությունները, որ Արցախից են մարդ բերել, սահմանից են մարդ բերել, հաբռգածների թիկնապահներին են խառնել։

Ինքդ գրում ես, որ կա ինչ որ ամորֆ զանգված ինքդ էլ պնդու ես, թե մեկի որոշելով է, էլ ռուս էլ պարսիկ էլ յանկի, բայց չես գիտակցում, որ մեկ է չես ազատվում այդ փաստից, որ մեկ է եթե քո պնդմամբ մեկը որոշի, ապա այդ որոշումշ ի կատար ածելը հնարավոր է միայն այդ ամորֆին համոզելուց հետո։

Իսկ համոզելը թագավորական «գյադեք ես յան գյադեք են յան» հրամանով չի լինում, բացատրական պարզաբանման դաստիարակման մեծ ջանքեր են պետք, որտեղ էլ հենց շունը թաքնված է – ամեն տեգետ միտք ու անտրամաբանական ցանկություն չես կարող համոզել, բացատրել պարզաբանել դաստիարակել, կզռռա որ էշություն է կամ հակասում է այդ ամորֆի շահերին ու ոչինչի էլ չես հասնի։

Եթե դա գիտակցես, կհասկանաս ինչու է խոսքի ազատությունը ամենից կարևոր ազատությունը Եվրոպաներում ԱՄՆներում, հուշեմ, քանի որ խոսքի ազատությունը սահմանափակելով կարելի է խուսափել պարզաբանումների անհրաժեշտությունից, ասում ես ու ցվրվում, որ հարցեր չտան, իսկ հարց տվողին, թե բայց կներեք չհասկացա, բանտարկում, ոչնչացնում ես։ Այդ իսկ պատճառո խոսքի ազատության համար բանտարկյալ ունենալը լակմուսային թղթիկ է, որ ցույց է տալիս, ղեկավարույունը ՏԳԵՏ ու ՎԱԽԿՈՏ է, իր մտքերը ի վիճակի չէ տրամաբանորեն բացատրել համոզել, խուսափում է դրա համար ազատ բանավեճից....

[voter]

Վոտեր , ույգուրները թուրքերի նախահայրերն են. Եթե Տիբեթի հարցը ինքնորոշման հարց է, ապա ույգուրների հարցը թուրանի ու Սիբիրի

Ամեն երկիր իր փաստական տարածքներով է բնութագրվում, այլ ոչ թե հարևան երկրներում եղած ազգակից ավտոնոմիաներով.

Հայաստանը ոչ միայն փաստացի ճանաչել է, այլ վաղուց կզած է ադրբեջանի դեմ ցանկացած միջազգային ատյանում.

Դու իհարկե ճիշտ ես, հիշում եմ, որ մինչև 1998 ղարաբաղյան փող կար շրջանառության մեջ, Ղարաբաղը անկախ երկիր էր. բա ոնց.
ԼՏՊ-ն էլ արդար հաղթել էր ընտրություններում ու , աշխարհով մեկ ֆռֆռում էր որպես դեմոկրատ ստրատեգ ու ազգայնամոլները ամեն ինչ վարի տվին. Գնացին ԼՏՊ-ի կամքին հակառակ Ռոբին բերին կարգեցին թագավոր ու ըտեղից կաշը գնաց.

Ես թքած ունեմ արցախի սպասվելիք, անիրական, արհեստական-կեղծ ստատուսի վրա. Նույնիսկ եթե հրաշքով դա կատարվի մի երկու տարի հետո էնտեղ ոչ մի հայ չի մնալու. Մենք տարածք պահող ազգ չենք, մենք նույն մեկ քառակուսի մետրի համար հարևան հայի կոկորդ կրծող ազգ ենք. Դրա համար էլ իմ համար լավ ելք կլինի, որ եղածից հայաստանը գոնե մի պատառ փախցնի. Սա պարտվողականություն չի, սա իրականության հետ հաշվի նստել է կոչվում.
Հայ գեներալ կոչվածների փորերի չափսը գնահատած կաս՞ Կռիվներից մի երկու տարի հետո էդ ջահել տղերքն արդեն աներևակայելի մեծության փորեր գցեցին. դրանք են քո հողը պահողը՞ , ռոբը, սերժը, որ մեկը՞.
Եթե հիմիկվա արցախ ասածը բացի գեներալների անմշակ տարածքներից ու էնտեղ մնացած նախկին քսան տոկոս խեղճուկրակ ժողովրդից նաև այլ բան է քեզ համար, ապա մենք տարբեր բաների մասին ենք խոսում.

Ինչ ասեմ, միամիտ անտեղյակություն – ոչ գաղափար ունես, ինչու համար են ույգուրները բողոքում, ոչ էլ պատկերացում ունես, կամ երևի չես ուզում հիշել, որ Ղարաբաղյան պետությունը 1994ին ինքը Ադրբեջանը ու Ռուսաստանը անուղղակի ճանաչել են ու խաղաղության պայմանագիր կնքել, էլ չասած ԼՏՊ –Արցախ խմորումների մասին, որոնց պատճառով մինչև հիմա լարում են ղարաբաղցիներին հայաստանի ու ԼՏՊի ղեկավարած ընդիմության դեմ, հերիքա ԼՏՊի նկարը իրանց ցույց տան։

Ինքնավարություն են Արցախցիք բանակ են ստեղծել եկել Հայաստանը իրենց են միացրել –այդպես ձևակերպեմ միգուցե համաձայնվես, որ Արցախը անկախ պետություն է եղել....

Իսկ հայերի անընդունակության հարցում, կարծում եմ ու հուսով եմ քո ասած անբարտավանությունը ու ազգայնամոլությունը կվերացվի, առավել ևս եթե հասկացնեն իրենց, որ այլընտրանք չունեն, պիտի ազգայնամոլություն չանեն այլ ընդունեն քրդերին, ուդիններին, թաթերին Արցախ բնակության ու միասին անկախ պետականություն ստեղծեն։

Եթե հայերը ուրիշների հետ յոլա գնացող չեն, զարմանալի է, ինչու են աշխարհով մեկ սուս փուս ապրու ուրիշների հետ....

[Բիձա]

Ինչ ասեմ, միամիտ անտեղյակություն – ոչ գաղափար ունես, ինչու համար են ույգուրները բողոքում, ոչ էլ պատկերացում ունես, կամ երևի չես ուզում հիշել, որ Ղարաբաղյան պետությունը 1994ին ինքը Ադրբեջանը ու Ռուսաստանը անուղղակի ճանաչել են ու խաղաղության պայմանագիր կնքել, էլ չասած ԼՏՊ –Արցախ խմորումների մասին, որոնց պատճառով մինչև հիմա լարում են ղարաբաղցիներին հայաստանի ու ԼՏՊի ղեկավարած ընդիմության դեմ, հերիքա ԼՏՊի նկարը իրանց ցույց տան։

Ինքնավարություն են Արցախցիք բանակ են ստեղծել եկել Հայաստանը իրենց են միացրել –այդպես ձևակերպեմ միգուցե համաձայնվես, որ Արցախը անկախ պետություն է եղել....

Իսկ հայերի անընդունակության հարցում, կարծում եմ ու հուսով եմ քո ասած անբարտավանությունը ու ազգայնամոլությունը կվերացվի, առավել ևս եթե հասկացնեն իրենց, որ այլընտրանք չունեն, պիտի ազգայնամոլություն չանեն այլ ընդունեն քրդերին, ուդիններին, թաթերին Արցախ բնակության ու միասին անկախ պետականություն ստեղծեն։

Եթե հայերը ուրիշների հետ յոլա գնացող չեն, զարմանալի է, ինչու են աշխարհով մեկ սուս փուս ապրու ուրիշների հետ....

Դե իհարկե, բացի քեզանից էլ ով գիտի ույգուրների ուզածի մասին՞, կամ էլ թե չէ Ղարաբաղի բանակով Հայաստանը գրավելու մասին…
Ես իհարկե գիտեմ Հայաստանը ղարաբաղցիների կողմից գրավելու մասին, բայց չգիտեի, որ ղարաբաղյան բանակն է մտել ու մեզ գրավել, կարծում էի թե էն հերոս տղեն է դրանց համոզելով բերել…
Ես օրինակ չգիտեմ, թե էստեղ Ղարաբաղի հարցի քննարկման մեջ եղածներից քանիսն է ղարաբաղցի ու քանիսն է իսկապես միամիտ… Ես շատ բան չգիտեմ…
Հուսով եմ,որ դու առաջինը կլինես, որ կտեղափոխվես ու կբնակվես քո պատկերացրած այդ տեսական Շվեյցարիա-Ղարաբաղում… Մենք էլ կգանք, մի- մի թաս թթի օղի կխմենք ու կօրհնենք նման սկիզբը…
Իսկ դե ուրիշ երկրներում հայերն ախպեր, քո ասած լավ էլ սուս ու փուս են, հենց ըտենց- սուս ու փուս-փուս-փուս……………

[voter]

Նման համաձայնությունը կարող է դառնալ խանգարող, բայց ոչ վճռորոշ հանգամանք: Չնայած՝ այդպիսի բանի գոյությունն ինքնին աբսուրդ կլինի: Սկզբունքորեն պարզապես չի կարող նման համաձայնություն գոյություն ունենալ: Իսկ գրածդ վերջին նախադասությունը ընդհանրապես ուտոպիայի բնագավառից է: Տեսականորեն՝ ճիշտ գաղափար է, բան չունեմ ասելու, բայց գործնականում... Գործնականում Հայաստանը ձայնազուրկ է, խամաճիկ. բոլոր թելերը Ռուսաստանի ձեռքում են: Դու պատկերացնու՞մ ես, որ հանկարծ մի օր Սերժ Սարգսյանը Հայլուրի ուղիղ եթերով հայտարարի, որ ՀՀ-ն աջակցում է եղբայրական չեչեն ժողովրդին իրենք արդարացի ու սուրբ պայքարում՝ ընդդեմ ռուս զավթիչների: Զավեշտ է, չէ՞:



Համաձայն չեմ՝ այն իմաստով, ինչ որ դու ես գրել: Իսկ դու, եթե չեմ սխալվում, ԱՄՆ-ի «պղտոր ջուր» ասելով հասկանում ես կրկին պատերազմ: Պատերազմը (ավելին՝ ցանկացած անհանգստությունը) այսօր ոչ մի տնտեսապես հզոր երկրի ձեռնտու չէ: Հարց լուծելու բազմաթիվ այլ լծակներ կան, ու ԱՄՆ-ն հաջողությամբ օգտվում է դրանցից՝ պատերազմական քաղաքականություն կիրառելով միայն ամենածայրահեղ դեպքում, երբ մնացած բոլոր միջոցները սպառված են (Իրաքում, օրինակ): Ավելին՝ նման երկրների շահերին հակառակ է ոչ միայն այն, որ իրենք պատերազմեն, այլ նաև ցանկացած թեժ իրադրություն գոնե իրենց ազդեցության տակ գտնվող տարածաշրջաններում: Կարծում ես՝ ԱՄՆ-ն սիրով ու գուրգուրանքո՞վ է նայում Իսրայել-պաղեստինյան կոնֆլիկտին: Բնավ ոչ: Կամ երազու՞մ է Իրաքում զորք պահել: Իհարկե՝ ոչ: ԱՄՆ-ին շատ ավելի ձեռնտու կինի, եթե նույն Իսրայելը այս պահին ոչ մի ուրիշ «գլխացավանք» չունենա՝ Իրանին ավելի լիարժեք հակակշիռ դառնալու համար (թե չէ՝ Պաղեստին, Գազա, Հոլանյան բարձունքներ, Լիբանան, Հզբոլլա, Եգիպտոս, տո եսիմինչ...), իսկ իրաքցիները իրենց նավթը ոչ թե M4-ի հրացանափողի տակ տան ԱՄՆ-ին, այլ կամավոր՝ իրենք ամերիկամետ նախագահի ցանկությամբ: Նույնն է Ղարաբաղի, Հայաստանի ու Ադրբեջանի դեպքը:



Լրիվ նույն բանը չի կարող եղած լինել: Անգամ անկախության առաջին տարիները կարող են դրախտ թվալ այն բանի հետ համեմատած, ինչ կարող է լինել: Դու հիշիր, թե քանի կարևորագույն օբյեկտ է դրանից հետո ծախվել ռուսներին:



Իրանը խիստ մեծ տրամաչափի խաղացող է հիմա տարածաշրջանում ու կարող է է՛լ ավելի մեծ դառնալ (Ռուսաստանին հավասար), եթե թոթափի այսօրվա կրոնական պարտադրանքներն ու «դեմոկրատականացվի»: Քրդական հարցը Իրանը, բնականաբար, օգտագործում է ոչ թե հանուն քրդերի, այլ ընդդեմ Թուրքիայի: Ամեն դեպքում՝ Հայաստանի համար Իրանի աջակցությունը ստանալը անչափ կարևոր է հիմա:

Որ բանը բանից անցնում է Սահակաշվիլիին էլ է մեդալ տալիս, այնպես որ ուտոպիա չէ, բայց և Չեչենների ազգային ազատագրական պայքար այսօր գոյություն էլ չունի, քանի որ չեչեն ժողովուրդը խարակիրի է եղել, խեղդվել գերտերությունների խաղերի մեջ։

Բայցի դրանից Հայաստաից չի պահանջվում աջակցություն այլ Արցախից, իսկ Հայաստանը կմիջնորդի օրինակ և Օսեթների և Լեզգիների և Ինգուշների և Աբխազների անկախությանը...

[Elmo]

Մի թեթև կոչ անեմ զսպվածության, որովհետև մի քիչ լարվածության մթնոլորտ ա զգավցում:
Մի քիչ էլ համաձայնվեմ այս խոսքերի հետ

Ես իհարկե գիտեմ Հայաստանը ղարաբաղցիների կողմից գրավելու մասին

Մի քիչ էլ ավելացնեմ, որ Հայաստանը սկուտեղի վրա հանձնվեց ղարաբաղցիներին ու հայաստանցի որոշ պնդաճակատների: Լևոնի փայլուն գաղափարների մատաղ:

[voter]

Դե իհարկե, բացի քեզանից էլ ով գիտի ույգուրների ուզածի մասին՞, կամ էլ թե չէ Ղարաբաղի բանակով Հայաստանը գրավելու մասին…
Ես իհարկե գիտեմ Հայաստանը ղարաբաղցիների կողմից գրավելու մասին, բայց չգիտեի, որ ղարաբաղյան բանակն է մտել ու մեզ գրավել, կարծում էի թե էն հերոս տղեն է դրանց համոզելով բերել…
Ես օրինակ չգիտեմ, թե էստեղ Ղարաբաղի հարցի քննարկման մեջ եղածներից քանիսն է ղարաբաղցի ու քանիսն է իսկապես միամիտ… Ես շատ բան չգիտեմ…
Հուսով եմ,որ դու առաջինը կլինես, որ կտեղափոխվես ու կբնակվես քո պատկերացրած այդ տեսական Շվեյցարիա-Ղարաբաղում… Մենք էլ կգանք, մի- մի թաս թթի օղի կխմենք ու կօրհնենք նման սկիզբը…
Իսկ դե ուրիշ երկրներում հայերն ախպեր, քո ասած լավ էլ սուս ու փուս են, հենց ըտենց- սուս ու փուս-փուս-փուս……………

Հերոս տղեն ԼՏՊին «դավաճանել» է, երբ Քոչարյանի ու Արցախի հետ ռազբիրատի հարց է կանգած եղել դրա համար հատուկ կտրել դրել եմ նրա ելույթի դրվակը։


ԼՏՊն սուս փուս հեռացել է ու հանձնել Հայաստանը Արցախին, իսկ ինպես դա այլևս անվանել, քան մի պետության կողմից մյուսի գրավում, ինչից էլ հետևում է որ Արցախը ԱՆԿԱԽ է եղել, նույնիսկ եթե Ղարաբաղադրամ չի ունեցել։

ՈՒյգուրների մասին էլ նորից կրկնեմ – միամտություն է պնդել, թե նրանք որպես թուրքերի նախնիներ գալիս են թուրան սարքեն։ Թուրքիան ուր~ ույգուրները ուր~։ Իսկ որ Էրդողանը մարդասեր ա պլստում ասում ա մեր ույգուր եղբայրներին ցեղասպանություն են անում, դրանից ույգուրներին ոչ տաք ոչ սառը....

[Բիձա]

Հերոս տղեն ԼՏՊին «դավաճանել» է, երբ Քոչարյանի ու Արցախի հետ ռազբիրատի հարց է կանգած եղել դրա համար հատուկ կտրել դրել եմ նրա ելույթի դրվակը։
http://www.youtube.com/watch?v=cDrqpDghToc

ԼՏՊն սուս փուս հեռացել է ու հանձնել Հայաստանը Արցախին, իսկ ինպես դա այլևս անվանել, քան մի պետության կողմից մյուսի գրավում, ինչից էլ հետևում է որ Արցախը ԱՆԿԱԽ է եղել, նույնիսկ եթե Ղարաբաղադրամ չի ունեցել։

ՈՒյգուրների մասին էլ նորից կրկնեմ – միամտություն է պնդել, թե նրանք որպես թուրքերի նախնիներ գալիս են թուրան սարքեն։ Թուրքիան ուր~ ույգուրները ուր~։ Իսկ որ Էրդողանը մարդասեր ա պլստում ասում ա մեր ույգուր եղբայրներին ցեղասպանություն են անում, դրանից ույգուրներին ոչ տաք ոչ սառը....

Իմ հանրակացարանային տարիներին կողքի սենյակում ույգուր էր ապրում, որը ազատ հաղորդակցվում էր ադրբեջանցիների հետ թուրքերենով… Իրար ախպեր տղերք էին…

Սիբիրի մեծ մասը բնակեցված է էթնիկ թուրքերով… Ինչպես կա արաբական աշխարհ հասկացությունը, էնպես էլ հիմա կիրառություն է մտնում "թուրքական աշխարհ" տերմինը…

Հատուկ ԼՏՊ-ի հրաժարականի մասին հեքիաթներով հիպնոսացվածներին թեկուզ կրկնվելով, բայց հիշեցնեմ պատմությունը…Ոչ մի ռազբիրատ չի եղել, էդ պահին ղարաբաղի հարց առհասարակ չի եղել,
- ԼՏՊ-ի հեռանալը որևէ կապ չունի Ղարաբաղի հարցի հետ, այն ամբողջովին ոչ լեգիտիմության հետևանք էր…
Վազգենին հենց ԼՏՊ-ն ուղարկեց որ Ռոբին բերի որպես վարչապետ, որպեսզի Բագրատյանին ժերտվա տալով հանդարտեցնի կեղծված ընտրություններից հետո ստեղծված հայաստանյան լարված մթնոլորտը, և ինչ որ ձևով հետին պլան մղի իր ոչ լեգիտիմության հարցը… Հետագայում, երբ արդեն երջանկահիշատակ կաթողիկոսն էլ նույնիսկ չկարողացավ նրա համար արտասահմանյան գոնե մի հատիկ հրավերք կազմակերպել, ինքը սկսեց խաղարկել Ղարաբաղյան խաղաքարտը…
Հիշենք դա 1997-ի սեպտեմբերն էր, Ղարաբաղում հանդարտություն էր, մեկ էլ չեղած տեղը Էկրաններին հայտնվեց ԼՏՊ-ն ու ասեց Ղարաբաղում գնում եմ զիջումների…Դա հաշվարկված էր դրսի համար… Նա մտածում էր, որ ղարաբաղում զիջումների գնալով դրսից լեգիտիմություն կստանա… Դրսից ձեն հանող չեղավ, ԼՏՊ-ն ստիպված մի ամիս հետո նույն բանը արդեն գրեց գրավոր-թերթում…
Նորից լռություն… Պարզ էր, որ նրա հաշվարկը սխալ էր, այդ պահին դրսում բացվի ադրբեջանից ոչ մեկին ղարաբաղ տալը պետք չէր, դրա համար հենց դրսից դոբրո եկավ, թե էդ ղարաբաղ տվողին մի հատ դեն շպրտեք, տեղը ղայդին տղա դրեք…
Էդ ընթացքում արդեն Վազգենն ու Վանոն իրար հրմշտելով քացով ԼՏՊ- դուռը բացելով էին մտնում նրա կաբինետ… ԼՏՊ-ին այլ բան չէր մնում, քան հրաժարականի գնալ…
Վազգենն էլ Ռոբին հարիֆի տեղ դրած ժամանակավոր գործի դրեց, մինչև պաշտոնն իրենով անի… Սա է այդ կեղտոտ պատմության իրական կողմը
Հիմա դու քո վերսիան ես նորից առաջ տանելու… Քո գործն է…
Անկախ ղարաբաղ կամ արցախ նույնիսկ մի վայրկյան գոյություն չի ունեցել… կռված տղերքը կպատմեն քեզ ճշմարտությունը, եթե հետաքրքրվես…