Սերժը վաղուց արդեն բռնապետ էRammer-ի խոսքերից
Մարտի մեկին ու՞մ ավտոմատավորներն էին կրակում ժողովրդի վրա։ Պարզ է, որ ինքնագլուխ չի սկսի, կասեն սկսի՝ կսկսի։ Սերժի անվտանգությունը ապահովում է բռնապետության բանակը, ինչի՞ մասին է խոսքը։
Սերժը վաղուց արդեն բռնապետ է
Si vis pacem, para bellum
Էտ մարտի մեկի մասին բան չեմ ասի...Սերժը վաղուց արդեն բռնապետ է
Երկրորդ մասը դուրս շատ եկավ
1. Իսկ ուր է լինելու այդ բանակը պատերազմի ժամանակ???
2. Պատերազմի ժամանակ զինվելու են նաև նրանք ովքեր հիմա ատում են Սերժին...Եթե հիմա ` խաղաղ պայմաններում ինչ որ արտաքին ու ներքին շանտաժի միջոցով ստացվում վերահսկել իրավիճակը, պատերազմի ժամանակ մի քանի անգամ դժվար է լինելու...Եթե պատերազմ սկսի այլևս ռիսկի գործոն չկա, որ արտաքին թշնամին կարող է պահը օգտագործել`ինչպես որ եղավ: Առանց վարանեու տեղում կսատկացնեն...
Tig (11.05.2009)
Rammer, չգիտեմ ե՞ս եմ միամիտ, իսկ դու՝ լավատես, թե՞ հակառակը… Բանակը պատերազմի ժամանակ բնականաբար պատերազմելու է, պատերազմի ժամանակ նախագահին ինքնադատաստանի ենթարկելու թեկուզ միտքը հավասարեցվելու է ծանրագույն դավաճանության հենց նաև ընդդիմադիր լիդերների կողմից։ Պատերազմի ժամանակ զինվելու են զինվորական տարիքի տղամարդիկ, իսկ թիկունքը վերահսկելու է ԱԱԾ–ն, և չկասկածես, որ հենց թիկունքից կթրխկացնեն բոլոր ներքին ատելություն ու պառակտում դրսևորողներին։ Սկզբունքորեն ճիշտ կանեն, քանի պատերազմի ժամանակ ներքին պառակտություններ առաջնելն ու հրահրելը իրոք դավաճանություն կարող է լինել իր ելքով։Էտ մարտի մեկի մասին բան չեմ ասի...
Երկրորդ մասը դուրս շատ եկավ
1. Իսկ ուր է լինելու այդ բանակը պատերազմի ժամանակ???
2. Պատերազմի ժամանակ զինվելու են նաև նրանք ովքեր հիմա ատում են Սերժին...Եթե հիմա ` խաղաղ պայմաններում ինչ որ արտաքին ու ներքին շանտաժի միջոցով ստացվում վերահսկել իրավիճակը, պատերազմի ժամանակ մի քանի անգամ դժվար է լինելու...Եթե պատերազմ սկսի այլևս ռիսկի գործոն չկա, որ արտաքին թշնամին կարող է պահը օգտագործել`ինչպես որ եղավ: Առանց վարանեու տեղում կսատկացնեն...
Si vis pacem, para bellum
Առաջակում եմ մի հատ իմի բերել և տեսնել թե ուր հասանք.
Դու ասում ես որ բռնապետ Սերժը կաշին փրկելու համար կարող է պատերազմ սկսել:
Ես ասում եմ որ Սերժը բռնապետ լինելու համար չունի բավական ռեսուրս: Մանրամասն եմ. Երկիրը չունի բավական տնտեսական, ֆինասական ռեսուրս ժողովրդին կուշտ պահելու համար: Չունի նաև բավականաչափ մարդկային ռեսուրս: Մենք տեսել ենք նրա առավելագույն մարդկային ռեսուրսը մարտի մեկի ժամանակ: Իսկ դա համատատած երկրում ծայրահեղ տրամադրություններ ունեցող ժողովրդի համամատ ուղղակի ոչինչ է: Բռնապետը բավական մարդկային ռեսուրս ունենալու դեպքում վաղուց արդեն լռեցրել էր այդ մարդկանց ձայները, բողոքները և այլն: Բայց ինչպես գիտես այդպես չէ: Հաջորդը: Նա այնքան անկախ չէ արտաքին աշխարհից որ բռնապետ լինի: Մենք որտեղ ենք տեսել բռնապետ որ դրսից դաբռո ստանա ներսում, իր երկրում այս կամ այն գործողությունը իրականացնելու համար: Բայց քանի որ այդպես է, դա արդեն բռնապետ չի այլ բռնապուտանկա…Բռանապետ է օրինակ Կիմ Չեն Իրը: Սերժը ինչ բռնապետ? Սերժի ռեսուրս հազիվ հերքի 10 հոգի երիտասարդներ թռուցիկ բաժանելուց հարձակվեն վախացնեն: Կամ գան կրակեն ու իրանք զենքերով թողեն թռնեն:Կներես բայց համաձայն չեմ քո հետ: Սերժը բռապեձիկա ոչ թե բռանպետ:
Ես ասում եմ որ պատերազմ լինել չլինելը Սերժից ու Ալիևից կախված չի, հետևեբար նրանք դա չեն կարող օգտագրոծել ներքին խնդիրները լուծելու համար: Հնարավոր է, որ իրոք պատերազմ լինի և որպես հետևանք սերժը փորձի լուծել իր խնդիրները: Ըստ էության դու իմ հետ համաձայնվում ես ասելով, որ այո պետք է թույլտվություն ունենա Սերժը դրսից: Այսինք թույլտվություն պատերազմ սկսելու `ներքին խնդրները լուծելու համար: Իսկ սա հնարավոր չէ: Կամ չէ սպասի հնարավոր է:
Ասեմ ոնց:
Սերժը նեգրոիդին ուղարկում ա Օբամայի մոտ, որ հարազատ մարդիկ են համոզի թույլ տա կռիվ սկսել ազերիների դեմ, որովհետեև իր գործը բուրդա…Օբաման նայում ա սևուկին ասում ա “Լավ գնացեք մի քիչ կռիվ կռիվ խաղացեք, թողնում եմ` քանի որ դու ինձանից black ես”:
Սերժը գնում ա Մեդվեևի մոտ ասում ա հոպար կթողես? Ասում ա լավ գնա մեռնեմ ուռած աշքերիդ: Քիչ քաշի արա: Խելոք կպահեք ձեզ իրար վրա բոշկա չգլորեք:
Բայց… Եթե ինչ որ ձևով այդ պատերազմը սկսի: Ես ասում եմ, որ դրանով կնվազի Սերժի անվտանգությունը, քանի որ կնվազի ավազակապետության ռեսուրսը: Դու ասում ես, որ բանակն է ապահովում իր անվտանգությունը: Ես համաձայնվում եմ քո հետ, բայց ասում եմ որ պատերազմի դեպքում Սերժը կկորցնի իր և ավազակապետության անվտանգություն ապահովվող գլխավոր ու ամենամեծ ռեսուրսը`բանակը: Բայց եղբայր մի րոպե: Ստացվեց սերժը պետք է պատերազմ սկսի իր գլխավոր պաշտպաններից զրկվելու համար? Համաձայնվի չի կպնում : Արդեն իսկ մոտիվացիա, որ Սերժին ձեռ չի տալիս պատերազմը: Բայց ես շարունակում եմ, ասելով որ պատերազմի ժամանակ կզինվեն նաև Սերժի թշնամիներ: Ու արդեն նույն ոստիկանը կվախենա հյուսիայնում բեսպրիդելություն անի, որովհետև այդ կնոջ որ ծեծի, կարող է իր ամուսինը կռիվի դաշտից գալ ու տեղում ցխինվալ անել…
Բայց դու ասում ես չէ. բա ԱԱԾ-ն: Ես էլ ասում եմ, որ ԱԱԾ-ն, որ կրակից հալված չայնիկի կողքը լռիվ նոր, սիրուն, չօգտագործաց շպիռց էր դնում ու ժգուտ: Էտ ԱԱԾ-ն?
Մի բան ասեմ այս հաշվով: Չկա մարդ որին վերացնելը կարելի կամ հնարավոր չլինի: Ու ոչ մի ԱԱԾ, ոչ մի բանակ, ոչ մի ախռանիկ չի կարող երաշխավորել ոչ մեկի կյանքի անվտանգությունը:
Բայց գլխավորը սա չի: Գլխավորը վերջին միտքն է, որ ինձ սադրեց էս լեկիցաին գրել
Բայց երբ ես ասում եմ պատերազմը սկսելուն պես պետք է դրանց սատկացնել, դու դա սկզբունքորեն համարում ես ազգային դավաճանություն: Այսինքն մարդը անձնական շահի համար ազգը տանում եմ մահվան բերան`պատերազմի, թալանում է երկրիը, բեսպրդլություն է անում ու ես ասում եմ դրանց Կտրուկ ստակցնել ա պետք, բայց արի ու տես դա արդեն ազգային դավաճանություն ա…Չեմ հասկանում Վիշապ ջան:Բա ուր մնաց կտրուկ գործողությունները եղբայր??: Հիմա`երբ շատ մեծ բան կան կոնին դրած և դա հաշվի առնելով դու կողմ ես կտրուկ գործողություններին ,բայց պատերազմի ժամանակ, երբ էլ այդ ռիսկերը չկան`դա համարում ես ազգային դավաճանություն: Եթե ֆորում չլինքին ես կարող եմ շատ սցենարներ բերել, որ ընդհանարապես չի ազդի պատերազմի ընթացքի վրա..., իսկ եթե ազդի էլ ամենայան հավանականությամբ դրական ուղղությամբ` հաշվի առնելով Լևոնի փորձը:
Էս իչքան գրեցի: Անվերջ խոսակցություն ա սա…զգում եմ
Rammer ջան, խոստանում եմ, մի օր իրար հետ կխմենքԱռաջակում եմ մի հատ իմի բերել և տեսնել թե ուր հասանք.
Դու ասում ես որ բռնապետ Սերժը կաշին փրկելու համար կարող է պատերազմ սկսել:
Ես ասում եմ որ Սերժը բռնապետ լինելու համար չունի բավական ռեսուրս: Մանրամասն եմ. Երկիրը չունի բավական տնտեսական, ֆինասական ռեսուրս ժողովրդին կուշտ պահելու համար: Չունի նաև բավականաչափ մարդկային ռեսուրս: Մենք տեսել ենք նրա առավելագույն մարդկային ռեսուրսը մարտի մեկի ժամանակ: Իսկ դա համատատած երկրում ծայրահեղ տրամադրություններ ունեցող ժողովրդի համամատ ուղղակի ոչինչ է: Բռնապետը բավական մարդկային ռեսուրս ունենալու դեպքում վաղուց արդեն լռեցրել էր այդ մարդկանց ձայները, բողոքները և այլն: Բայց ինչպես գիտես այդպես չէ: Հաջորդը: Նա այնքան անկախ չէ արտաքին աշխարհից որ բռնապետ լինի: Մենք որտեղ ենք տեսել բռնապետ որ դրսից դաբռո ստանա ներսում, իր երկրում այս կամ այն գործողությունը իրականացնելու համար: Բայց քանի որ այդպես է, դա արդեն բռնապետ չի այլ բռնապուտանկա…
Ես ասում եմ որ պատերազմ լինել չլինելը Սերժից ու Ալիևից կախված չի, հետևեբար նրանք դա չեն կարող օգտագրոծել ներքին խնդիրները լուծելու համար: Հնարավոր է, որ իրոք պատերազմ լինի և որպես հետևանք սերժը փորձի լուծել իր խնդիրները: Ըստ էության դու իմ հետ համաձայնվում ես ասելով, որ այո պետք է թույլտվություն ունենա Սերժը դրսից: Այսինք թույլտվություն պատերազմ սկսելու `ներքին խնդրները լուծելու համար: Իսկ սա հնարավոր չէ: Կամ չէ սպասի հնարավոր է:
Ասեմ ոնց:
Սերժը նեգրոիդին ուղարկում ա Օբամայի մոտ, որ հարազատ մարդիկ են համոզի թույլ տա կռիվ սկսել ազերիների դեմ, որովհետեև իր գործը բուրդա…Օբաման նայում ա սևուկին ասում ա “Լավ գնացեք մի քիչ կռիվ կռիվ խաղացեք, թողնում եմ` քանի որ դու ինձանից black ես”:
Սերժը գնում ա Մեդվեևի մոտ ասում ա հոպար կթողես? Ասում ա լավ գնա մեռնեմ ուռած աշքերիդ: Քիչ քաշի արա: Խելոք կպահեք ձեզ իրար վրա բոշկա չգլորեք:
Բայց… Եթե ինչ որ ձևով այդ պատերազմը սկսի: Ես ասում եմ, որ դրանով կնվազի Սերժի անվտանգությունը, քանի որ կնվազի ավազակապետության ռեսուրսը: Դու ասում ես, որ բանակն է ապահովում իր անվտանգությունը: Ես համաձայնվում եմ քո հետ, բայց ասում եմ որ պատերազմի դեպքում Սերժը կկորցնի իր և ավազակապետության անվտանգություն ապահովվող գլխավոր ու ամենամեծ ռեսուրսը`բանակը: Բայց եղբայր մի րոպե: Ստացվեց սերժը պետք է պատերազմ սկսի իր գլխավոր պաշտպաններից զրկվելու համար? Համաձայնվի չի կպնում : Արդեն իսկ մոտիվացիա, որ Սերժին ձեռ չի տալիս պատերազմը: Բայց ես շարունակում եմ, ասելով որ պատերազմի ժամանակ կզինվեն նաև Սերժի թշնամիներ: Ու արդեն նույն ոստիկանը կվախենա հյուսիայնում բեսպրիդելություն անի, որովհետև այդ կնոջ որ ծեծի, կարող է իր ամուսինը կռիվի դաշտից գալ ու տեղում ցխինվալ անել…
Բայց դու ասում ես չէ. բա ԱԱԾ-ն: Ես էլ ասում եմ, որ ԱԱԾ-ն, որ կրակից հալված չայնիկի կողքը լռիվ նոր, սիրուն, չօգտագործաց շպիռց էր դնում ու ժգուտ: Էտ ԱԱԾ-ն?
Մի բան ասեմ այս հաշվով: Չկա մարդ որին վերացնելը կարելի կամ հնարավոր չլինի: Ու ոչ մի ԱԱԾ, ոչ մի բանակ, ոչ մի ախռանիկ չի կարող երաշխավորել ոչ մեկի կյանքի անվտանգությունը:
Բայց գլխավորը սա չի: Գլխավորը վերջին միտքն է, որ ինձ սադրեց էս լեկիցաին գրել
Բայց երբ ես ասում եմ պատերազմը սկսելուն պես պետք է դրանց սատկացնել, դու դա սկզբունքորեն համարում ես ազգային դավաճանություն: Այսինքն մարդը անձնական շահի համար ազգը տանում եմ մահվան բերան`պատերազմի, թալանում է երկրիը, բեսպրդլություն է անում ու ես ասում եմ դրանց Կտրուկ ստակցնել ա պետք, բայց արի ու տես դա արդեն ազգային դավաճանություն ա…Չեմ հասկանում Վիշապ ջան:Բա ուր մնաց կտրուկ գործողությունները եղբայր??: Հիմա`երբ շատ մեծ բան կան կոնին դրած և դա հաշվի առնելով դու կողմ ես կտրուկ գործողություններին ,բայց պատերազմի ժամանակ, երբ էլ այդ ռիսկերը չկան`դա համարում ես ազգային դավաճանություն: Եթե ֆորում չլինքին ես կարող եմ շատ սցենարներ բերել, որ ընդհանարապես չի ազդի պատերազմի ընթացքի վրա..., իսկ եթե ազդի էլ ամենայան հավանականությամբ դրական ուղղությամբ` հաշվի առնելով Լևոնի փորձը:
Էս իչքան գրեցի: Անվերջ խոսակցություն ա սա…զգում եմհակառակ պարագայում Մեդվեդ ըլնեմ, թե հասկանում եմ, ինչ ես ուզում ասել։ Մենակ մի բան հասկացա, աչքիս ախմախ բաներ եմ ասել իմ յանի կանխագուշակումներում։ Համարենք չեմ ասել, շառից փորձանքից հեռու, Սերժին լավ է շանս չտանք որևէ բան անելու, քան գուշակենք թե էլ ինչ կանի եթե շանս տանք։
Si vis pacem, para bellum
Հարց չկա Վիշապ ջանRammer ջան, խոստանում եմ, մի օր իրար հետ կխմենք
Մեր մեջ ասած երկուսիդ գրածն էլ կարդալուց գլուխս մի լավ ֆռաց: Երկու բաժակ կոֆե եմ խմել, մի կես ժամ էլ քնել եմ, որ հելնեմ թարմ ուժերով մի հատ էլ կարդամ))))))
Բայց Վիշապի վերջին մտքի հետ չեմ կարող չհամաձայնվել - Սերժոին ամեն դեպքում պետք է մեկուսացնել, անկախ այն բանից պատերազմ կլինի թե չի լինի: Իսկ եթե, Աստված չանի, պատերազմ լինի, Սերոժին պետք է ռեսկի գնդակահարել: Մարդը եթե խաղաղ պայմաններում արդեն բանակցում ա պահենք Փարաքյարը թե ոչ, որ Երևանը արտաքին աշխարհի հետ կապող միջանցք ունենանք, բա որ պատերազմ սկսի ինչ կանի:
Mephistopheles (15.05.2009)
ԱՌԱՋԻՆ ԱՆԳԱՄ ԵՐԵՔ ԳԼՈԲԱԼ ԽԱՂԱՑՈՂՆԵՐԻ ՇԱՀԵՐԸ ՀԱՄԸՆԿՆՈՒՄ ԵՆ
Հարցազրույց Ազգային ժողովի Ժառանգություն խմբակցության ղեկավար Արմեն Մարտիրոսյանի հետ
- Պրահայում Սերժ Սարգսյան-Իլհամ Ալիեւ հանդիպումից հետո համանախագահները հայտարարեցին, որ հունիսին Սանկտ-Պետերբուրգում նրանց հերթական հանդիպման ընթացքում ակնկալում են բեկում: Դուք ակնկալիքներ ունե՞ք նրանց հանդիպումից, իրո՞ք բեկում կարող է արձանագրվել:
- Բեկումն ընդհանրապես դրական ելեւէջ է ունենում, երբ պայքարի պրոցեսում, երբ քիչ է մնում զիջես, հանկարծ՝ հաղթող ես դուրս գալիս: Եթե նման իրավիճակ ստեղծվի, եթե նման բեկում լինի, ինքս շատ կուրախանամ: Սակայն մինչ այժմ իմ ունեցած ինֆորմացիան, որ ստացել եմ դիվանագետների հետ հանդիպումների ժամանակ, այս պահին նման լավատեսություն չի ներշնչում: Ես կարծում եմ, որ այսօր գոյություն ունեցող իրավիճակը եթե այդ ձեւով փաստաթղթի վրա արձանագրվի, ապա հայկական կողմի համար շահեկան չէ: Ես եւ Ժառանգություն կուսակցությունն այն կարծիքին ենք, որ ԼՂՀ անկախությունը պետք է ճանաչվի՝ ԼՂՀ Սահմանադրությամբ ընդունված տարածքների շրջանակում, եւ բացի այդ, ԼՂՀ-ն պետք է լինի բանակցային կողմ: Վերջին մի քանի օրերին ես եղել եմ ԼՂՀ-ում, եւ այնտեղ տարբեր քաղաքական ուժերի ներկայացուցիչների, հասարակ քաղաքացիների հետ շփումների արդյունքում եւս մեկ անգամ եկել եմ այն եզրակացության, որ իրենք էլ են ուզում լինել բանակցային կողմ: Դա միանշանակ է:
- ԼՂՀ պաշտոնյաները, պատգամավորները, բոլորն էլ իրենց մտահոգությունն ու դժգոհությունն են հայտնում, որ ԼՂՀ-ն բանակցային գործընթացից դուրս է մնացել, որ պետք է ԼՂՀ-ն վերադառնա բանակցային սեղանին՝ որպես լիիրավ կողմ: Սակայն, որեւէ կտրուկ քայլ ԼՂՀ իշխանությունների կողմից դեռ չի արվել այդ ուղղությամբ: Ձեր կարծիքով, ի՞նչն է պատճառը, որ նրանք նման կտրուկ պահանջով հանդես չեն եկել:
- Ես կարծում եմ, տակտիկական առումով սխալ եղավ, երբ Ռոբերտ Քոչարյանը, լինելով ԼՂՀ քաղաքացի, եկավ Հայաստան, դարձավ վարչապետ, հետո դարձավ նախագահ: Այդ պահից սկսած արդեն իսկ սկսվեց սխալը, եւ դրանում մեղավոր են եւ Հայաստանի, եւ ԼՂՀ իշխանությունները: ԼՂՀ իշխանությունները որոշակի կարճատեսություն դրսեւորեցին ու թույլատրեցին, որ իրենց քաղաքացին դառնա ՀՀ նախագահ, ներկայացնի Ղարաբաղը: Սա կոպիտ սխալ էր, եւ կարծում եմ՝ Ղարաբաղում այդ սխալը հասկացել են: Հիմա նրանք ցանկանում են, որ ԼՂՀ-ն անպայման ներկայացված լինի բանակցություններին: Իսկ թե ինչո՞ւ կտրուկ քայլերի չեն դիմում, կարծում եմ՝ դա տակտիկական որոշում է: ԼՂՀ-ում բոլորն են ցանկանում, որ ԼՂՀ-ն բանակցային կողմ լինի: Հիմա մնում է միայն որոշել, թե ո՞րն է հարմար պահը, ե՞րբ է նպաստավոր այդ առումով կտրուկ քայլերի գնալը:
- Իսկ Ձեր կարծիքով, ո՞րն է նպաստավոր, հարմար պահը:
- Նպաստավոր պահը երեկ էր: Այսինքն՝ որքան հնարավոր է՝ մեկ օր շուտ նրանք պետք է լինեն բանակցային սեղանի շուրջ:
- Հաճախ ածանցվում է հայ-թուրքական հարաբերությունները եւ ԼՂ հիմնախնդիրը:
- Դրանք չեն կարող չածանցվել: Թեեւ փաստաթղթային առումով արձանագրված չէ այդ դրույթը, ԼՂ հակամարտության լուծումը չի նշվում որպես նախապայման, սակայն դա դեռ չի նշանակում, որ մեկը մյուսի հետ կապ չունի, այսինքն՝ երկու հարցով էլ բանակցությունները զուգահեռ են տեղի ունենում, եւ երկու հարցով էլ մեծ ակտիվություն է նկատվում: Բացի այդ, թուրքական կողմն անընդհատ բանավոր հայտարարում է այդ մասին: Այնպես որ, իմ կարծիքով, ճիշտ չէ, երբ ասում են, թե այս երկու խնդիրներն իրար հետ պայմանավորված չեն:
- Սակայն Սերժ Սարգսյանը հայտարարում է, որ հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման հարցում նախապայմաններ չեն դրվել Հայաստանի առաջ, մինչդեռ թուրքական կողմը, թուրք պաշտոնյաները բազմիցս են հայտարարել, որ այս խնդրի լուծումը, սահմանների բացումը կարող է տեղի ունենալ ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորումից հետո: Կարելի՞ է ասել, որ Սերժ Սարգսյանը մոլորտության մեջ է գցում հասարակությանը:
- Նշեմ, որ տարբերություն կա ձեւակերպումների, բայց ոչ էության մեջ: Այսինքն՝ Սերժ Սարգսյանը կարող է ասել, որ ինքը ճիշտ է, փաստաթղթերում չկան նախապայմաններ, ոչ մի փաստաթղթում որեւէ տող չկա այդ նախապայմանի մասին: Սակայն քանի որ բանակցությունները բովանդակային առումով շոշափում են Ղարաբաղի հակամարտության թեման, այս հարցով բանակցողները, միջնորդներն են նույնը, նույնիսկ հանդիպումներ են տեղի ունենում Թուրքիայի եւ Ադրբեջանի, Թուրքիայի եւ ՌԴ-ի, Ադրբեջանի եւ ՌԴ-ի ղեկավարների, Հայաստանի եւ մնացածների հետ, տեսնում ենք, որ այս երկու հարցերը զուգահեռ շոշափվում են իրար հետ, եւ նրանց մեջ արդեն իսկ մեծ կապ կա:
- Մեծ ակտիվություն է նկատվում հայ-թուրքական հարաբերությունների կարգավորման հարցում: Եթե նկատի ունենանք, որ Թուրքիան նախապայմանների թվում նշում է նաեւ Ղարաբաղի խնդրի լուծումը, կարո՞ղ ենք ասել, որ մոտ է նաեւ Ղարաբաղի խնդրի լուծումը՝ անկախ դրա ելքից:
- Մտավախություն ունեմ, որ այդ փաստը հավանական է: Առաջին անգամն է, որ ըստ էության երեք գլոբալ խաղացողների շահերը համընկնում են: Այս առումով ես վտանգ եմ տեսնում, հատկապես, երբ այդ շահերի համընկնումը տեղի է ունենում հենց մեր շահերի հաշվին: Ես կարծում եմ, որ այս անգամ ձեր ասածի հավանականությունը կա. եւ ՌԴ-ի, ԵՄ-ի եւ ԱՄՆ-ի ներկայացուցիչները բազմիցս նշել են, որ հայ-թուրքական հարաբերությունների եւ ԼՂ խնդրում նրանք հակասություններ չունեն: Ու նույնիսկ նշում են, որ սա այն եզակի դեպքն է, երբ նրանց, հատկապես ՌԴ-ի եւ ԱՄՆ-ի կարծիքները, համընկնում են: Այս ամենը հաշվի առնելով, նաեւ նկատի ունենալով, որ Հայաստանում չկա իշխանություն, որը վայելում է հասարակության վստահությունը եւ որը կարող է իսկապես իր վճռական “ոչ”-ը հայտնել, կարծում եմ, որ Ղարաբաղի հարցի լուծման հավանականությունը մեծ է: Իշխանությունը ոչ միայն նրա համար է, որ միշտ ժպտա ու “այո” ասի արտաքին աշխարհին, այլեւ՝ իշխանություն է, որպեսզի իր պետական, ազգային շահերը պաշտպանելուց իր վճռական “ոչ”-ն ասի: Այս իշխանությունը երկրի ներսում չունի այդ ռեսուրսը՝ արտաքին աշխարհին վճռական “ոչ” ասելու եւ արտաքին աշխարհի ճնշումներին դիմակայելու համար, ուստի ստիպված է գնալու այն քայլերին, որին կթելադրեն:
- Իսկ Ադրբեջանն ունի՞ այն ռեսուրսները՝ իր տեսակետները պնդելու համար: Նավթային գործոնը նրան օգնո՞ւմ է այս հարցում, թե՞ ոչ:
- Ես չէի ասի, որ Ադրբեջանն այդպիսի մեծ օբյեկտ է բանակցություններում: Ինքը նույնպես սուբյեկտ է բանակցություններում: Սակայն ինքն ավելի մեծ սուբյեկտ է բանակցություններում, քան՝ Հայաստանը: Ադրբեջանն ունի նավթային գործոն, եւ բացի այդ, ավելի ճիշտ արտաքին քաղաքականություն է իրականացնում, քան Հայաստանը: Այնպես որ, ես կարծում եմ՝ այս պահի դրությամբ առավել մեծ չափով տուժում են Հայաստանի շահերը:
lragir.am
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
Այս պահին թեմայում են 11 հոգի. (0 անդամ և 11 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ