Ձայնալար (22.02.2010)
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
Մի մոռացեք,որ Իրանը են պետություններից ա,որ թքած ունի հրեական խաղերի վրա....հարգում եմ ետ պետությանը....
Ով չի ճանաչում իր հայրենիքը, չի կարող ճշմարիտ սիրել այն...
Tig (04.03.2010)
Մի հատ նոր Yerevan City խանութի գնով հնարավոր է մի 20-30 նման գյուղ պահել...
Երբեք չեմ հանդիպել կատվի, որին հետաքրքրեր մկների կարծիքն իր մասին:
Հայաստանն իր առաջարկներն է ներկայացրել մադրիդյան նորացված սկզբունքների վերաբերյալ
Հայաստանը Մադրիդյան նորացված սկզբունքների վերաբերյալ իր առաջարկներն ուղարկել է ԵԱՀԿ Միսնկի խմբին: Այս մասին մարտի 4-ին կայացած ասուլիսում հայտնել է ԱԺ-ում ՀՀ նախագահի ներկայացուցիչ Գառնիկ Իսագուլյանը: «Ղարաբաղի խնդրի լուծման համար կային մադրիդյան սկզբունքներ, իսկ հիմա նոր փաստաթուղթ է ի հայտ եկել՝ մադրիդյան սկզբունքների նորացված տարբերակը, որի հետ կապված կողմերին առաջարկվել էր առաջարկություններով հանդես գալ։ ՀՀ-ն հստակ իր առաջարկներն արել է, իսկ մինչ օրս, մեր ունեցած տեղեկություններով, Ադրբեջանի նախագահը որևէ առաջարկություն չի արել»,- ասել է նա:
Հիշեցնենք, որ Հայաստանի ու Ադրբեջանի նախագահների Սոչիում կայացած հանդիպումից հետո ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահները նշել էին, որ կողմերին են ներկայացվել մադրիդյան նորացված սկզբունքները, որոնց վերաբերյալ նրանք պետք է 2 շաբաթում առաջարկություններ ներկայացնեն: Երկու շաբաթը վաղուց անցել է, բայց մինչ օրս որեւէ տեղեկություն չկար, թե արդյոք կողմերը որեւէ առաջարկություն ներկայացրել են համանախագահներին:
Գ. Իսագուլյանը նաեւ ասել է. «Եթե երեկ դուք լսեիք փոխարտգործնախարար Շավարշ Քոչարյանի հարցազրույցը, ապա կտեսնեիք. նա հստակ ասել է, որ Հայաստանի կողմից եղել են առաջարկություններ, իսկ Ադրբեջանի կողմից՝ ոչ», հավելելով, որ չգիտի հայկական կողմից ներկայացված այդ առաջարկությունների բովանդակությունը:
Հիշեցնենք, որ Ադրբեջանը դեռ մեկ շաբաթ առաջ էր հայտարարել, որ առարկություններ չունի նորացված սկզբունքների վերաբերյալ, եւ դրանք լիովին բավարարում են իրեն:
http://news.am/am/news/15880.html
Հետաքրքիր վերլուծություն է, կարդացեք՝
«Խաղաղության» և «պատերազմի» կուսակցությունների մասին
Si vis pacem, para bellum
Լեռնցի (09.03.2010)
Chuk (08.03.2010)
Վիշապ ջան, երբ հոդվածագիր/քաղմեկնաբանը կոմպրոմիսը համարում ա քիրվայություն, ապա էդ մարդու հետ քաղաքականությունից զրուցելն անիմաստ ա… ինքը տիպիկ կովկասյան մենտալիտետով անձնավորություն ա… երբ քաղաքական մեկնաբանություններ ես անում նամանավանդ երկու երկրների միջև կոնֆլիկտների մասին ու ու կոմպրոմիսը ոչ մի անգամ տեղ չի գտնում հոդվածիդ մեջ, ես սկսում եմ խիստ կասկածել էդ մարդու անալիտիկ կարողությունների վրա… կոմպրոմիսը քաղաքականության անբաժանելի մասն է… եթե Իսրայելի օրինակն է բերում ապա պիտի չմոռանա նշել որ որ Իսրայելը խաղաղության դիմաց Սինայի անապատը հետ տվեց որն իր տարածքի 3-4 չափն էր ու ինչ է սա եթե ոչ կոմպրոմիս… էլ չեմ ասում Գազայից միակողմանի դուրսբերումը… իսկ ԱՄՆ-ի "բազե" հանրապետականների վարած քաղաքականության հետևանքներն ինքն իր կաշվի վրա չի զգացել, որ հասկանա թե այնուամենայնիվ ինչու են դեմոկրատները երկրի գլուխ գալիս եթե "բազեները" տենց լավն են … ու ՍՍՀՄ-ի փլուզումն էլ կապել Ռեյգան/Բուշ ու Գորբաչովի հետ պարզապես մանկամտություն ա… ես մնացածների հարկ չեմ համարում անդրադառնալ, միայն ասեմ որ նա շատ ֆրագմենտալ ու մակերեսային մոտեցում ունի քաղաքական պրոցեսներին…
էլ չեմ ասում որ Ժիրայր Լիպարիտյանին "տխրահռչակ" ա համարում որովհետև Հայաստանի քաղաքացի չի եղել իսկ Վարդան Օսկանյանին այնուամենայնիվ գերադասում ա որովհետև քաղաքացի ա եղել… առնվազն պտի տեղյակ չլինես թե ինչ "ծառայություններ" ա մատուցել հայ ժողովրդին ու հայկական դիվանագիտությանը Միստեր Օսկանյանը ու նրա վերաբերմունքը Մարտի 1-ն… համենայն դեպս Լիպարիտյանը մեզ թողեց մի իրավիճակ որտեղ կարելի էր գնալ բանակցությունների (հայաստան-ղարաբաղ-ադրբեջան ֆորմատով), իսկ Օսկանյանից հետո պտի դառնանք "բազե" , այսինքն մոռանանք բանակցությունների մասին… ու հենց տենց էլ կա, բանակցություններում մենք մեր բոլոր լծակներն ու մենեվրելու հատկությունները կորցրինք նրա "քաղաքացի-հայրենանվեր" գործունեության շնորհիվ…
… շատ չեմ ուզում խորանալ նրա վերլուծությունների մեջ, Վիշապ ջան, էս հոդվածի անգամ գրաֆիկան կարիկատուռայի տպավորություն ա թողնում… անվերջ չակերտներ, մականուններ ու սարկազմ… լուրջ չի… "Հայոց Աշխարհի" մատերիալ ա…
Վիշապ ջան, ես քո քննարկումները մեծ հաճույքով եմ կարդում, որովհետև տեսնում եմ հստակ տրամաբանություն, մեծ հավանականություն ու որ ամենակարևորն ա մտածել ա տալիս կարդացողին… ավելի լավ ա դու գրես
Շնորհակալ եմ Վիշապ ջան, լավ վերլուծություն էր, հուսով եմ տեղ կհասնի:
Մեֆիստոֆել ջան, ես շատ զարմանցա, որ դու կետադրական սխալներ էլ չգտար էդ հոդվածի մեջ:
Որպես կանոն, մարդու մասին կարելի է դատել նրանով, թե ինչի վրա է նա ծիծաղում:
Լիպարիտյանի դիվանագետ լինելու մասին լսած չկամ: Ինքը, ոնց հիշում եմ ընդամենը խորհրդականն էր: Դիվանագետը Վահան Փափազյանն էր, որի մասին վատը չեմ կարող ասել: Այնպես որ համեմատությունը կոռեկտ չի - /արտգործնախարար- խորհրդական/: Մենակ Լիպարիտյանը չէր, կողքը լիքը խորհրդականներ կային: Սկզբից, մինչև մինիստր դառնալը Թաշչյանն էլ էր խորհրդական: Մի կոդլ դեսանտ էր, որը և դրեց նոր Հայաստանի ծուռ հիմքերը բոլոր ասպարեզներում:
Իսրայելի մասով: Անապատը որպես տարածք կամ ունեցվածք միայն ապուշը կարող էր պահել: Իսկ հրեներին ես իսկապես շատ խելոք ազգ եմ համարում և չեմ կարծում որ նրանք այլ բան պետք է անեին: Գազայից միակողմանի դուրս բերելը առհասարակ անհասականալի է- ինչն են դուրս բերել- զորքը՞: Բա երկկողմը որը կլիներ- որ արաբները ողջ բնակչությունը դուրս բերեին՞ :
Աշխարհի պատմության մեջ մի պետություն լսած կաս, որ ինքնակամ իր տարածքը նվիրի ծայրամասային աբորիգեններին, դառնա դրանց գերին ու լավ երկրի համաբավ ձեռք բերի՞: Այդպիսի պետությանն ու նրա առաջնորդին որակում են որպես դեբիլ: Հարցը պետության լավ ու վատի, դեմոկրատական կամ բռնակալական լինելու մեջ չի- հարցը պետության սուբյեկտայնության մեջ է: Եթե պետության տիտուլային ազգն ու ղեկավարը ինքնակամ քայքայում են իրենց նույնիսկ վատ երկիրը, դրանք քաղաքականորեն դեբիլ են: Ելքը ռեֆորմացիան է: Չինաստանը 1000 հոգու գնդակահարեց /չգիտեմ ճիշտ թիվը/ հիմա աշխարհ է կզացնում: Դեմոկրատ ռուսերը, սկզբից երկիրը զոհեցին, հետո իրենց պառլամենտը գյուլլեցին, հիմա էլ ընգել են չեչեն ու ադրբեջանցու ձեռը ու վոբշեմ, ողբամ իրանց:
Սովետն էլ, Չինաստանն էլ կոմունիսկական էին: էդ ոնց եղավ որ էնտեղ երկիրը մնաց, հաղթահարեցին կոմունիզմի դեֆեկտները ու հաղթեցին, իսկ ռուսները կզեցին ու մի 20 տարուց առհասարակ կվերանան որպես պետություն /բանակը կդառնա մուսուլման ըստ դեմոգրաֆիական դինամիկայի/
Քո սանդղակում որն է ճիշտը՞:
Բա չստացվեց որ գորբաչը հիմար էր, որ կերավ կուտը՞:
Ես գիտեմ, որ դու ընդգծված դեմոկրատ ես: Եվ գիտեմ որ քաղաքականությունը կողմնակալություն ունի իր մեջ: Բայց երբ կողմնակալությունը չափից շատ է լինում, դեսադաշտը գունազրկվում է, կորչում են դետալները, անբնականորեն սրվում են մի քանի ոչ հիմնական բնորոշիչներ և քննարկելն էլ է անիմաստ դառնում:
Վերջին խմբագրող՝ Բիձա: 09.03.2010, 04:38:
Անդրանիկ Թևանյանի հոդվածը կարդա կիմանաս Բիձա ջան, ես էլ եմ կարծում դիվանագետ է, խորհրդականներն էլ են դիվանագետներ…
Ինչի՞… Սուեզի ծոցի ու ջրանցքի գլխին կանգնելը, պաղեստինցիներին էլի մի կյանք Եգիպտոսից հեռացնելը ապուշություն ա՞, թե ՞ քեզ թվում ա հրեաները կարող ա մի բան չգտնեին Սինայի հետ անելու… դե որ տենց ա Եգիպտոսն էլ ինչ ոտուձեռ էր ընկել… թե՞ արաբ են ապուշ են չեն հասկանում… Գազայի հրեական բնակատեղիները դուրս բերեցին Գազայից, միակողմանի… նրանք ծրագիր ունեին Գազան հրեաներով վերաբնակցնելու և Շարոնն էլ հեղինակն էր, բայց վերջում Շարոնը հանեց բնակատեղիները… երկկողմ կլիներ եթե պայմանավորվեին որ Համմազը դրա դիմաց Իսրայելի հարավային շրջանները չռմբակոծեր… բայց ըստ երևույթին նրանք հաշվարկել էին որ բնակավայրերը պահելն ու ռմբակոծվելն ավելի վատ է քան միայն ռմբակոծվելը և այդ բնակատեղիները նրանց ավելի խոցելի են դարձնում… ենթադրում եմ… Իսրայելում, գազայում ու արևմտյան ափում կա 5 մլն պաղեստինցի և 6 մլն հրեա, սա ծայրամասային աբորիգեններին հող տալ չի… այնպես որ իրենք հստակ խնդիր են լուծում, իսկ եթե հենց ընենց հող տալու վարյանտ ես ուզում ապա դա Խրուշչովն արեց Ղրիմը նվիրելով Ուկրաինային…Իսրայելի մասով: Անապատը որպես տարածք կամ ունեցվածք միայն ապուշը կարող էր պահել: Իսկ հրեներին ես իսկապես շատ խելոք ազգ եմ համարում և չեմ կարծում որ նրանք այլ բան պետք է անեին: Գազայից միակողմանի դուրս բերելը առհասարակ անհասականալի է- ինչն են դուրս բերել- զորքը՞: Բա երկկողմը որը կլիներ- որ արաբները ողջ բնակչությունը դուրս բերեին՞ :
Աշխարհի պատմության մեջ մի պետություն լսած կաս, որ ինքնակամ իր տարածքը նվիրի ծայրամասային աբորիգեններին, դառնա դրանց գերին ու լավ երկրի համաբավ ձեռք բերի՞: Այդպիսի պետությանն ու նրա առաջնորդին որակում են որպես դեբիլ: Հարցը պետության լավ ու վատի, դեմոկրատական կամ բռնակալական լինելու մեջ չի- հարցը պետության սուբյեկտայնության մեջ է: Եթե պետության տիտուլային ազգն ու ղեկավարը ինքնակամ քայքայում են իրենց նույնիսկ վատ երկիրը, դրանք քաղաքականորեն դեբիլ են: Ելքը ռեֆորմացիան է: Չինաստանը 1000 հոգու գնդակահարեց /չգիտեմ ճիշտ թիվը/ հիմա աշխարհ է կզացնում: Դեմոկրատ ռուսերը, սկզբից երկիրը զոհեցին, հետո իրենց պառլամենտը գյուլլեցին, հիմա էլ ընգել են չեչեն ու ադրբեջանցու ձեռը ու վոբշեմ, ողբամ իրանց:
Սովետն էլ, Չինաստանն էլ կոմունիսկական էին: էդ ոնց եղավ որ էնտեղ երկիրը մնաց, հաղթահարեցին կոմունիզմի դեֆեկտները ու հաղթեցին, իսկ ռուսները կզեցին ու մի 20 տարուց առհասարակ կվերանան որպես պետություն /բանակը կդառնա մուսուլման ըստ դեմոգրաֆիական դինամիկայի/
Քո սանդղակում որն է ճիշտը՞:
Բա չստացվեց որ գորբաչը հիմար էր, որ կերավ կուտը՞:
Ես գիտեմ, որ դու ընդգծված դեմոկրատ ես: Եվ գիտեմ որ քաղաքականությունը կողմնակալություն ունի իր մեջ: Բայց երբ կողմնակալությունը չափից շատ է լինում, դեսադաշտը գունազրկվում է, կորչում են դետալները, անբնականորեն սրվում են մի քանի ոչ հիմնական բնորոշիչներ և քննարկելն էլ է անիմաստ դառնում:
Չինաստանը 1000 հոգու սպանությունից հասկացավ որ փոփոխություններն անհրաժեշտ են ու գնաց տնտեսական փոփոխությունների, բայց աշխարհին կզցնելը մի քիչ չափազանցված է … Ռուսաստանը դեմոկրատական երկիր չի Բիձա ջան, նա էսօր դեմոկրատիայից ավելի հեռու է քան սովետի ժամանակ ու նրա էս վիճակը դեմոկրատիայի արդյունք չի, ավելի շուտ դրա իսպառ բացակայությունն է… Հայաստանը ռուսաստանի մանրակերտն է էդ տեսակետից… երբ Ռուսաստանը կդառնա դեմոկրատական էն ժամանակ էլ կասեմ իմ սանդղակով որն ա լավը…
Գարբաչովի հիմարության ու խելոքությունն այստեղ կապ չունի ինչպես և դեմոկրատիան… սովետի հիմքերը քանդվում էին այն ժամանակ երբ երկիրը թվանկարչությամբ էր զբաղվում… երբ էկոնոմիկան զուտ ռազմարդյունաբերության տեսքով էր ու ոչ մրցնունակ… ամբողջ արդյունաբերությունը ծառայում էր բացարձակապես սպառազինության մրցավազքին… կարծում ես դա կարող էր անվերջ շարունակվե՞լ… կարող ա՞ սովետը փայլուն երկիր էր Գորբաչեվն էլ դեմոկրատական դառնա ու երկիրը 2 տարվա մեռ փուլ եկավ… ի հարկե ոչ… փլուզման պատճառներն ավելի խորն են քան կարծում ենք…
… իսկ վերջին պարբերությունդ վստահ չեմ որ հասկացել եմ ու չեմ մեկնաբանի… կներես
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ