Արցախի հիմնախնդիրը

[Լեռնցի]

Կարծում եմ, որ մոտակա ժամանակաշրջանում կտրուկ իրադարձություններ են սպասվում: Տպավորությունն այնպիսինն է, որ դիտավորյալ ամեն ինչ խառն են ներկայացնում, կամ հենց ամեն ինչ, իրականում էլ խառն է... Կոսւակցություններն էլ ամեն մեկն իր հայտարարություններում, նաև հետապնդում են իրենց շահերը... դրանով ավելի խառնելով ամեն ինչ...Չէէէէ... պատմական ժամանակաշրջան ենք ապրում... ոնց որ շուտով լինել չլինելու հարցը նորից գլխներիս են տալու... Էհ, .... Ինչ պիտի անենք... Նժդեհի ու Անդրանիկի խոսքը վերջապես պիտի որդեգրենք` վճռական մենակի սկզբունքը:

[Արիացի]

Ռամմեր, այնպիսի տպավորություն է, որ դու հատուկ ֆիլտրում ես այն հոդվածները, որտեղ ասվում է, որ Ռուսաստանը մեր թշնամին է: Ես էլ կարող եմ լիքը հոդվածներ բերել, որտեղ ասվում է, որ Ռուսաստանը մեր բարեկամն է, բայց իմաստ չեմ տեսնում: Լենինականի երկրաշարժից հետո այդ նույն ռուսներն էին մեզ փլատակների տակից հանում: Իսկ թե ինչ է ասել ոմն Դուգինը, որի ազգանունն առաջին անգամ եմ լսում, ես թքած ունեմ:

Լավ ասիր:
Ի դեպ էդ դուգինը, որ ինչ-որ Եվրասիա հիմնադրամ է ղեկավարում, ընդգծված թուրքոֆիլ է ու հայաֆոբ: Նրա ֆինանսական աղբյուրը Բաքուն է ու հետևաբար նա էլ ծառայում է Բաքվին: Ու շատ ցավալի է, որ նման ոչնչության բարբաջանքը 1news.az-ից հասնում են tert.am, իսկ էնտեղից էլ` akumb.am.

[Վիշապ]

Ռամմեր, այնպիսի տպավորություն է, որ դու հատուկ ֆիլտրում ես այն հոդվածները, որտեղ ասվում է, որ Ռուսաստանը մեր թշնամին է: Ես էլ կարող եմ լիքը հոդվածներ բերել, որտեղ ասվում է, որ Ռուսաստանը մեր բարեկամն է, բայց իմաստ չեմ տեսնում: Լենինականի երկրաշարժից հետո այդ նույն ռուսներն էին մեզ փլատակների տակից հանում: Իսկ թե ինչ է ասել ոմն Դուգինը, որի ազգանունն առաջին անգամ եմ լսում, ես թքած ունեմ:

Մեկ դիտարկում. Սպիտակի երկրաշարժի ժամանակ մենք դեռ ԽՍՀՄ կազմում էինք, ռուսների մասնակցությունը բնական էր։ Եվ խնդրեմ պարզապես այնպես չներկայացնել, որ մենակ ռուսներն էին մեզ փլատակների տակից հանում, որովհետև մեզ փլատակների տակից հանում էին նաև բրիտանացիները, ֆրանսիացիները, գերմանացիները, իտալացիները, շվեյցարիացիները, ուկրաինացիքները, վրացիները… իմիջայլոց վրացիների ձեռքոց սարքված ողջ թաղամասեր կան Գյումրիում, Սպիտակում, Տաշիրում… իհարկե ԽՍՀՄ որակական չափանիշներին համապատասխան… Եվ մի մոռացիր, որ երկրաշարժի ժամանակ Գորբաչովը ԱՄՆ–ում էր, և ԱՄՆ–ից Գորբաչովը հումանիտար օգնություն խնդրեց ու վերադարձավ ԽՍՀՄ։ Ռուսաստանը մեր բարեկամը չի, Ռուսաստանի հետ մենք ունենք ռազմական դաշինք, ու լիքը համաձայնագրեր ու պայմանագրեր։ Ու համ էլ ինքը գազը մեզ թանկ ա ծախում։

[One_Way_Ticket]

Ռուսաստանը մեր բարեկամը չի

Քո բարեկամը չի, իմ ու լիքը այլ հայերի բարեկամն է Ի դեպ, 23 տարի ապրում էի, առաջին անգամ ակումբում հայտնաբերեցի, որ հայը կարող է ռուսին չսիրել:

[Բիձա]

Քո բարեկամը չի, իմ ու լիքը այլ հայերի բարեկամն է Ի դեպ, 23 տարի ապրում էի, առաջին անգամ ակումբում հայտնաբերեցի, որ հայը կարող է ռուսին չսիրել:

One_Way ջան, 23 տարեկան ես, դրա համար էլ առաջին անգամ ես հայտնաբերում: Տարիքիդ ու փորձիդ համեմատ, այդ կարգի նորանոր հայտնագործություններ այնքան կանես::
Վիշապն ընդգծել էր նախկին Սովետ այժմյան Ռուսաստան տարբերությունը:
Հավատա, ոչ մի ազգ էլ որիշ ազգ չպետք է սիրի, այլ հաշվի նստի:
Հենց մեր մշտապես սրան-նրան սիրահարված լինելն է /քամակ մտնելը/ մեր պրոբլեմը:
Դու էլ սեր մի դիր ազգամիջյան հարցերում-միայն հարգանք, հաշվարկ, սթափ մտաշելակերպ, շաղախված կասկածով առ թակարդի պանիրները:

[One_Way_Ticket]

Չէէ, բիձա ձյա, կոնկրետ այս դեպքում հարցը տարիքի մեջ չէ: Ես ուզում էի ընդգծել տարբերությունը իրական կյանքի ու ֆորումի միջև: Ինչքան ծանոթ ունեմ, աղջիկ թե տղա, հարուստ թե աղքատ, մեծ թե փոքր, լևոնական թե հակալևոնական, բանվոր թե գիտնական, բոլորը ռուսներին որպես բարեկամ ազգ են վերաբերվում: Իսկ akumb.am մտնում եմ, մեծամասնությունը ռուսներին թշնամաբար է վերաբերվում: Բայց դե ակումբցիներն այնքան էլ շատ չեն, թող իրենք էլ այդպես վերաբերվեն

Իսկ ազգին որպես բարեկամ վերաբերվելու մեջ ոչ մի վատ բան, կամ երեխայություն չեմ տեսնում: Ի դեպ, ես ազգի մասին եմ խոսում, ոչ թե պետության: Առաջնային ազգն է: Ու ռուս ազգի մեծ մասը հաստատ մեր կողմից է ղարաբաղյան հակամարտության հարցում (դե ով որ տեղյակ է կոնֆլիկտից): Իսկ սեր չդնել ազգամիջյան հարցերում ու սառը մտածել... Մի քիչ առաջ գնանք, ներազգային հարցում էլ կարող եմ չդնել: Ոչ մի ծանոթ-բարեկամ չունեմ Ղարաբաղում: Հիմա ինձ համար ի՞նչ տարբերություն, այդ տարածքը հայերինն է թե ադրբեջանցիներինը, սառը դատողությամբ Ղարաբաղյան պատերազմը ինձ միայն վնաս է տվել: Չլիներ, հիմա Ադրբեջանի հետ նորմալ հարաբերություններ կունենայինք, շրջափակման մեջ չէինք լինի:

Իսկ իրականում Ղարաբաղի և այլ մանր-մունր բաների հետևից ենք ընկել: Ռուսների հետ միասին մենք պետք է պայքարենք ընդհանուր թշնամու` ԱՄՆ-ի դեմ

[Վիշապ]

Չէէ, բիձա ձյա, կոնկրետ այս դեպքում հարցը տարիքի մեջ չէ: Ես ուզում էի ընդգծել տարբերությունը իրական կյանքի ու ֆորումի միջև: Ինչքան ծանոթ ունեմ, աղջիկ թե տղա, հարուստ թե աղքատ, մեծ թե փոքր, լևոնական թե հակալևոնական, բանվոր թե գիտնական, բոլորը ռուսներին որպես բարեկամ ազգ են վերաբերվում: Իսկ akumb.am մտնում եմ, մեծամասնությունը ռուսներին թշնամաբար է վերաբերվում: Բայց դե ակումբցիներն այնքան էլ շատ չեն, թող իրենք էլ այդպես վերաբերվեն

Իսկ ազգին որպես բարեկամ վերաբերվելու մեջ ոչ մի վատ բան, կամ երեխայություն չեմ տեսնում: Ի դեպ, ես ազգի մասին եմ խոսում, ոչ թե պետության: Առաջնային ազգն է: Ու ռուս ազգի մեծ մասը հաստատ մեր կողմից է ղարաբաղյան հակամարտության հարցում (դե ով որ տեղյակ է կոնֆլիկտից): Իսկ սեր չդնել ազգամիջյան հարցերում ու սառը մտածել... Մի քիչ առաջ գնանք, ներազգային հարցում էլ կարող եմ չդնել: Ոչ մի ծանոթ-բարեկամ չունեմ Ղարաբաղում: Հիմա ինձ համար ի՞նչ տարբերություն, այդ տարածքը հայերինն է թե ադրբեջանցիներինը, սառը դատողությամբ Ղարաբաղյան պատերազմը ինձ միայն վնաս է տվել: Չլիներ, հիմա Ադրբեջանի հետ նորմալ հարաբերություններ կունենայինք, շրջափակման մեջ չէինք լինի:

Իսկ իրականում Ղարաբաղի և այլ մանր-մունր բաների հետևից ենք ընկել: Ռուսների հետ միասին մենք պետք է պայքարենք ընդհանուր թշնամու` ԱՄՆ-ի դեմ

Իսկապես որ հարցը տարիքի մեջ չի։ Որովհետև ես չէի պատկերացնի, որ 23 տարեկան հասուն մարդը կարող է նման կարծիք հայտնել։ Թերևս եղբայր, առանց նեղանալու, անկեղծ խորհուրդ կտամ քիչ շփվել կիսագրագետ Տանյաների հետ, ոչ մի դրական արդյունք դրանից չես ունենա։
Որպեսզի պարզես, թե Ղարաբաղյան պատերազմը քեզ ինչ է տվել, լավ կանես տեղեկանաս Ղարաբաղյան կոնֆլիկտի նախապատմությունից ու առաջացման պատճառներից, որովհետև գրածիցդ թվում է, թե Ղարաբաղյան պատերազմը հայերն են սկսել առանց քեզ ու քո սիրելի ռուսներից հարցնելու։ Կամ էլ Ղարաբաղյան պատերազմը սկսվել է, որ դու օգուտ ստանայիր, այնինչ վնաս ես ստացել ու բողոքում ես։
Ու ադրբեջանցիներն էլ նեղացել են իրենցից հող գրավելու համար։ Ռուսական մտածելակերպի հետևա՞նքն է Ղարաբաղը մանր–մունր բան համարելը, գուցե Հայաստանն է՞լ է մանր–մունր բան…
Մի հատ բացատրիր խնդրեմ, թե ինչու է ԱՄՆ–ն մեզ թշնամի այն էլ մեզ ու Ռուսաստանի համար ընդհանուր։ Եվ ինչու է Ռուսաստանը մեզ բարեկամ, որովհետև դու ինտերնետով շփվում ես Տանյայի հետ, և քեզ լա՞վ ես դրանից զգում։ Տեսնում եմ որ կարծիքս կոպիտ է, կներե՛ս։

[Արիացի]

Մի քանի օր առաջ երկխոսություն էր գնում իմ և Սամիր անունով մի Բաքվեցի ադրբեջանցու հետ:Բնականաբար մեր խոսակցության թեման Արցախն էր և նրա շուրջ զարգացող դեքերը:
Բավականին գրագետ անձնավորություն էր լավ տպավորություն թողեց:
Բնականաբար չորս ժամվա զրույցը բավականին լարված էր ես չեմ ցանկանում շարադրել մեր խոսակցության ընթածքը սակայն ցանկանում եմ անդրադառնալ նրա կողմից բարձրացրած երկու հարցադրմանը:
Նա հաստատեց ,որ այս պատերազմում մենք հաղթել ենք և այն քննարկման նյութ չէ սակայն մեկ հարցադրում նա կատարեց, այդ ինչու է հաղթող կողմի մոտ դեմոգրաֆիան այդքան վատ:
Մեհք քննարկեցինք այս հարցը և զուգահեռ անցկացրեցինք Ադրբեջանի դեմոգրաֆիկ վիճակի հետ: Ադրբեջանում ազգաբնակչության աճը հստակ է նույնքան հստակ է մեր ազգաբնակչության աճի մեղմ ասած դաթարը :
Նա մտորում էր մեկ հարցի շուրջ անկախ այն բանից թե ինչ լուծում կստանա Արցախյան խնդիրը հայ ազգաբնակչությունը գտնվում է դեմոքրաֆիայի կրիտիկական սահմանում :
Հաջորդը ավելի լուրջ էր ,նա հաստատ համոզված էր և պնդում էր այն պահից սկսված երբ կլուծվի Արցախյան հարցը (ի դեպ նրա համար էական չէր Ադրբեջանը կշահի թե կտուժի)
Ադրբեջանի համար պայքարը տեղափոխվելու է այլ հարթության վրա ,նրանք սկսելու կազմակերպված դեմոգրաֆիկ էքսպանսիա Հայաստանի դեմ:
Նա շատ համոզված աում էր, որ հարցի լուծումից հետո հայերը երբեք ադրբեջանցի ազգաբնակչության համար խնդիրներ չեն առաջացնի ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՏԱՐԱՑՔՆԵՐՈՒՄ:
Ես ցնցվեցի նա ճիշտ էր մտածում:

Մեղապարտ ջան, էդ դեմոգրաֆիկ էքսպանսիան միշտ էլ եղել է: Միշտ էլ թուրքերը հայերից շատ են եղել ու դրա համար էլ մենք էդքան տարածք ենք կորցրել: Մինչև ղարաբաղյան հակամարտությունը Հայաստանի տարածքում թրքերը լցած էին: Համարյա բոլոր շրջաններում էլ թրքեր կային: Նույնիսկ իրենց այն ժամանակվա քաղաքական դեմքերից մեկը ադրբեջանի իշխանություններին պախարակում էր, թե ինչու պատերազմ սկսեցիք, մենք Հայաստանում ապրող մեր հայրենակիցների միջոցով տակտիկապես Հայաստանը կգրավեինք: Բայց ինչպես տեսնում ես, բոլորին մաքրել ենք ու փառք աստծո, էսօր Հայաստանում թուրք չկա: Իսկ հարաբերությունների բարելավումը համարյա բացառվում է մոտակա 50 տարում ու ավելի շատ հավանական է պատերազմի վերսկսումը, քանի որ այն սկի չի էլ ավարտվել ու չի ավարտվի: Պատերազմը կավարտվի միայն երկու դեպքում` կամ մենք հասնելու ենք Կուրի ափ ու արևելքում վերականգնենք մեր սահմանները, կամ իրանք գրավելու են Արցախը ու Սյունիքը ու միանան Նախիջևանին: Այնպես որ, միամտություն է կարծել, թե պատերազմը ավարտվել է ու կարող է նույնիսկ հարցը դիվանագիտական ճանապարհով լուծվել:

Հիմա մի հարց քեզ: Դու Գերմանիայում ծնվել ու մեծացել ես, թե անկախություն ձեռքբերելուց հետո ես տեղափոխվել Հայաստանից?

[Rammer]

Չէէ, բիձա ձյա, կոնկրետ այս դեպքում հարցը տարիքի մեջ չէ: Ես ուզում էի ընդգծել տարբերությունը իրական կյանքի ու ֆորումի միջև: Ինչքան ծանոթ ունեմ, աղջիկ թե տղա, հարուստ թե աղքատ, մեծ թե փոքր, լևոնական թե հակալևոնական, բանվոր թե գիտնական, բոլորը ռուսներին որպես բարեկամ ազգ են վերաբերվում: Իսկ akumb.am մտնում եմ, մեծամասնությունը ռուսներին թշնամաբար է վերաբերվում: Բայց դե ակումբցիներն այնքան էլ շատ չեն, թող իրենք էլ այդպես վերաբերվեն

Իսկ ազգին որպես բարեկամ վերաբերվելու մեջ ոչ մի վատ բան, կամ երեխայություն չեմ տեսնում: Ի դեպ, ես ազգի մասին եմ խոսում, ոչ թե պետության: Առաջնային ազգն է: Ու ռուս ազգի մեծ մասը հաստատ մեր կողմից է ղարաբաղյան հակամարտության հարցում (դե ով որ տեղյակ է կոնֆլիկտից): Իսկ սեր չդնել ազգամիջյան հարցերում ու սառը մտածել... Մի քիչ առաջ գնանք, ներազգային հարցում էլ կարող եմ չդնել: Ոչ մի ծանոթ-բարեկամ չունեմ Ղարաբաղում: Հիմա ինձ համար ի՞նչ տարբերություն, այդ տարածքը հայերինն է թե ադրբեջանցիներինը, սառը դատողությամբ Ղարաբաղյան պատերազմը ինձ միայն վնաս է տվել: Չլիներ, հիմա Ադրբեջանի հետ նորմալ հարաբերություններ կունենայինք, շրջափակման մեջ չէինք լինի:

Իսկ իրականում Ղարաբաղի և այլ մանր-մունր բաների հետևից ենք ընկել: Ռուսների հետ միասին մենք պետք է պայքարենք ընդհանուր թշնամու` ԱՄՆ-ի դեմ

Ազգը բաժանված է լևոնականների ու հակալևոնականների...
Ես ընդհանրապես ազգերի նկատամբ վերաբերմունք չունեմ: Կենցաղային մակարդակով կա վերաբերմունք կոնկրետ մարդկանց նկատամաբ: Քաղաքական տերմինալոգիայով ու տրամաբանությամբ այս դեպքում կա քաղաքացու վերաբերմունքը պետության նկատմամբ: Ես չեմ համարում Ռուսաստան պետությունը մեզ բարեկամ երկիր: Մենք դաշնակիցներ չենք: Ուղղակի ֆորպոստ,,,Ռուսաստանի քաղաքացինների նկատմամբ ըստ էույթան վերաբերմունք չկա, որովհետև տենց բան էլ չկա...
Իսկ ինձ հետաքրքիր է թե դու որտեղից գիտես ռուս ազգի վերաբերունքը ղարաբաղյան հարցի շուրջ:????Կամ դա ինչ կարևոր է ընդհանարապես? Ռուս ազգը Ռուսաստանում հարց չի լուծում...
Իսկ կարծիքդ Ղարաբաղի հարցի շուրջ ընդհանարապես դաշնակացական է: Այսինքն թքած թե ինչ կլինի կարևորը ես եմ ու իմ հարազատնները, բարեկամնները...Հետո ինչ որ բարեկամ չուենս Ղարաբաղում? Եթե ասենք 16 կվառտալում էլ չունես, ուրեմն ինչ էտ էլ տանք ազերիններին:
Քո տրամաբանությամբ թշնամին մինչև չգա հասնի բնակարանիդ դռան մոտ ուրեմն չարժի ասենք մուտքի մոտ հետը կռիվ անել...Վտանագավոր մտածելակերպ ա շատ.

[One_Way_Ticket]

Որպեսզի պարզես, թե Ղարաբաղյան պատերազմը քեզ ինչ է տվել, լավ կանես տեղեկանաս Ղարաբաղյան կոնֆլիկտի նախապատմությունից ու առաջացման պատճառներից, որովհետև գրածիցդ թվում է, թե Ղարաբաղյան պատերազմը հայերն են սկսել առանց քեզ ու քո սիրելի ռուսներից հարցնելու։ Կամ էլ Ղարաբաղյան պատերազմը սկսվել է, որ դու օգուտ ստանայիր, այնինչ վնաս ես ստացել ու բողոքում ես։
Ու ադրբեջանցիներն էլ նեղացել են իրենցից հող գրավելու համար։ Ռուսական մտածելակերպի հետևա՞նքն է Ղարաբաղը մանր–մունր բան համարելը, գուցե Հայաստանն է՞լ է մանր–մունր բան…

Ղարաբաղյան կոնֆլիկտի մասին արդեն ասացի, որ այդպես է "եթե սառը մտածեմ", ինչը ես չեմ անում: Այո, եթե սառը մտածեմ, Հայաստանն էլ ինձ պետք չէ, կարող եմ գնալ ավելի զարգացած երկիր, հանգիստ ապրել:

Թերևս եղբայր, առանց նեղանալու, անկեղծ խորհուրդ կտամ քիչ շփվել կիսագրագետ Տանյաների հետ, ոչ մի դրական արդյունք դրանից չես ունենա։
Մի հատ բացատրիր խնդրեմ, թե ինչու է ԱՄՆ–ն մեզ թշնամի այն էլ մեզ ու Ռուսաստանի համար ընդհանուր։ Եվ ինչու է Ռուսաստանը մեզ բարեկամ, որովհետև դու ինտերնետով շփվում ես Տանյայի հետ, և քեզ լա՞վ ես դրանից զգում։ Տեսնում եմ որ կարծիքս կոպիտ է, կներե՛ս։

ԱՄՆ-ը թշնամի է, որովհետև ինչ ուզում, անում է, արդեն քանի տարի: Եվ մեր` Ռուսաստանի հետ լավ հարաբերությունները փչացնելը ևս մեկ քայլ կլինի դեպի միաբևեռ աշխարհ (կամ էլ պիտի հույսներս Չինաստանի վրա դնենք): Կարող եմ ֆիլմի հղում տալ ԱՄՆ-ի սխրագործությունների մասին, բայց կարծում եմ անիմաստ է, դու ռուսների պատրաստած ֆիլմը չես նայի:

Իսկ "Տանյայի" մասով դու քո մակարդակն ես ցույց տալիս, հազար ներողություն: Ես ռուս բազմաթիվ ծանոթներ ունեմ տարբեր տարիքների և սեռերի, շատերի հետ ծանոթ եմ ոչ միայն ինտերնետի շրջանակներում, կիսագրագետ մարդիկ նրանց մեջ չկան: Այնպես որ նման խորհուրդները... լավ, ես քո մակարդակին չեմ իջնի, որ կոպիտ պատասխանեմ:

[Բիձա]

Ղարաբաղյան կոնֆլիկտի մասին արդեն ասացի, որ այդպես է "եթե սառը մտածեմ", ինչը ես չեմ անում: Այո, եթե սառը մտածեմ, Հայաստանն էլ ինձ պետք չէ, կարող եմ գնալ ավելի զարգացած երկիր, հանգիստ ապրել:


ԱՄՆ-ը թշնամի է, որովհետև ինչ ուզում, անում է, արդեն քանի տարի: Եվ մեր` Ռուսաստանի հետ լավ հարաբերությունները փչացնելը ևս մեկ քայլ կլինի դեպի միաբևեռ աշխարհ (կամ էլ պիտի հույսներս Չինաստանի վրա դնենք): Կարող եմ ֆիլմի հղում տալ ԱՄՆ-ի սխրագործությունների մասին, բայց կարծում եմ անիմաստ է, դու ռուսների պատրաստած ֆիլմը չես նայի:

Իսկ "Տանյայի" մասով դու քո մակարդակն ես ցույց տալիս, հազար ներողություն: Ես ռուս բազմաթիվ ծանոթներ ունեմ տարբեր տարիքների և սեռերի, շատերի հետ ծանոթ եմ ոչ միայն ինտերնետի շրջանակներում, կիսագրագետ մարդիկ նրանց մեջ չկան: Այնպես որ նման խորհուրդները... լավ, ես քո մակարդակին չեմ իջնի, որ կոպիտ պատասխանեմ:

One_Way ջան ես շեշտել էի քո տարիքը որպես ֆակտոր, հարցերին տեղյակ լինելու և առհասարակ անձնական փորձի առումով: Բայց դու նախնական եռանդով շարունակում ես քննարկել հարցերը հենց նույն երիտասարդական պարզամիտ կամ մաքսիմալիստական դիքերից:
Գոնե կարող ես ընդունել, որ ասենք անձնական փորձի պակասի պատճառով ինչ որ հարցերում բավարար գիտակ չես հարցը իր ամբողջության մեջ տեսնելու առումով՞: Ես օրինակ որպես "բիձա" գիտեմ, որ ջահելների շատ ու շատ դրսևորումների վերաբերյալ կարող եմ սխալ վերաբերմունք ունենալ: Դրա համար պատրաստ եմ ընդունել իմ այդպիսի սայթաքումները:
Քո ակտիվ մասնակցությունը քաղաքացիական, հասարակական հարցերին շատ ողջունելի է և կարծում եմ որ Հայաստանի ոչ թե ապագան, այլ հենց այսօրվա հարցերը քո պես ակտիվ երիտասարդների ձեռքերում են:
Իմ միակ խնդրանքն է, որ կարողանաս չեզոք պահել քեզ քիչ ծանոթ հարցերում, կուտակես այդ ինֆորմացիան հետո նոր գաս վերջնական եզրակացությունների: Նկատել եմ, որ լավ հիշողություն ունես, իսկ դա արդեն բավարար է միջինից շատ ու շատ բարձր մասնագետ կամ գործիչ դառնալու համար:
Վերադառնալով մեր խնդիրներին, կուզենայի բացատրես քո տեսակետը, թե ինչու մենք հայերս պետք է պայքարենք միաբևեռ աշխարհի դեմ, երբ որ մենք ոչ բևեռ ենք, ոչ բևեռի տղեն կամ հորեղբայրը, կամ նույնիսկ քեռու տղի ընկերը:

[Լեռնցի]

Մեր բարեկամը մենք ենք... մեր քաղաքական մոտեցումը` վճռական մենակի սկզբունքը:
ՌԴ-ն այսօր մեր դաշնակիցն է և այսօր մենք շատ ենք կախված ՌԴ-ից: Բայց հավատացեք, ՌԴ-ն էլ մեզնից է կախված:
Իսկ ԱՄՆ-ն այն պետությունն է, որ արդեն 94 տարի է չի ճանաչել Թուրքիայի կատարած ոճիրը հայերի հանդեպ` Ցեղասպանությունը, իսկ դա պետք է սթափեցնի բոլորին, որ ՍՈՒՏ են նրա հայերի համար կատարած ԲԱՐԵԳՈՐԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ:
Այնպես որ սթափվել է պետք...

[One_Way_Ticket]

One_Way ջան ես շեշտել էի քո տարիքը որպես ֆակտոր, հարցերին տեղյակ լինելու և առհասարակ անձնական փորձի առումով: Բայց դու նախնական եռանդով շարունակում ես քննարկել հարցերը հենց նույն երիտասարդական պարզամիտ կամ մաքսիմալիստական դիքերից:
Գոնե կարող ես ընդունել, որ ասենք անձնական փորձի պակասի պատճառով ինչ որ հարցերում բավարար գիտակ չես հարցը իր ամբողջության մեջ տեսնելու առումով՞: Ես օրինակ որպես "բիձա" գիտեմ, որ ջահելների շատ ու շատ դրսևորումների վերաբերյալ կարող եմ սխալ վերաբերմունք ունենալ: Դրա համար պատրաստ եմ ընդունել իմ այդպիսի սայթաքումները:
Քո ակտիվ մասնակցությունը քաղաքացիական, հասարակական հարցերին շատ ողջունելի է և կարծում եմ որ Հայաստանի ոչ թե ապագան, այլ հենց այսօրվա հարցերը քո պես ակտիվ երիտասարդների ձեռքերում են:
Իմ միակ խնդրանքն է, որ կարողանաս չեզոք պահել քեզ քիչ ծանոթ հարցերում, կուտակես այդ ինֆորմացիան հետո նոր գաս վերջնական եզրակացությունների: Նկատել եմ, որ լավ հիշողություն ունես, իսկ դա արդեն բավարար է միջինից շատ ու շատ բարձր մասնագետ կամ գործիչ դառնալու համար:
Վերադառնալով մեր խնդիրներին, կուզենայի բացատրես քո տեսակետը, թե ինչու մենք հայերս պետք է պայքարենք միաբևեռ աշխարհի դեմ, երբ որ մենք ոչ բևեռ ենք, ոչ բևեռի տղեն կամ հորեղբայրը, կամ նույնիսկ քեռու տղի ընկերը:

Բիձա ջան, ես քաղաքականությունից հեռու մարդ եմ իրականում, և այստեղ գրառումներս "սիրողական մակարդակի" են, կարծում եմ ինձ նման մարդիկ նույնպես իրավունք ունեն տեսակետներ արտահայտելու: Կարելի է հատուկ բաժին բացել լավ տեղակացված քաղաքագետների համար, որտեղ կգնան պրոֆեսիոնալ քննարկումներ, այ դրանց ես չեմ մասնակցի:

Ինչ վերաբերվում է միաբևեռ աշխարհին, ցանկանալ միաբևեռ աշխարհ, առավել ևս Ամերիկա բևեռով, դա նույնն է, ինչ ապրել մի տանը, որտեղ տան տերը տիրան է, և մի բան իր ուզածով չանես, գլուխդ կջարդի: Գուցե սխալվում եմ, բայց հենց այդ տպավորությունն ունեմ Ամերիկայի մասին: Բազմաբևեռ աշխարհի դեպքում գոնե զսպող ուժ կա:

Ինչ վերաբերվում է քեռու հորեղբոր տղին, ես ասացի, ես ռուսներին մեզ բարեկամ ազգ եմ համարում: Ոչ մեկին չեմ պարտադրում վերաբերվել ինձ նման, սակայն համաձայնվեք, որ ես էլ իրավունք ունեմ այդպես վերաբերվել: Եվ այսուհետ դրա հետ կապված վիրավորական գրառումներին (քեզ չի վերաբերվում, դու բարեբախտաբար ավելի քան կոռեկտ ես ) կպատասխանեմ նույնպես վիրավորական ոճով:

[Chuk]

One_Way ջան ես շեշտել էի քո տարիքը որպես ֆակտոր, հարցերին տեղյակ լինելու և առհասարակ անձնական փորձի առումով: Բայց դու նախնական եռանդով շարունակում ես քննարկել հարցերը հենց նույն երիտասարդական պարզամիտ կամ մաքսիմալիստական դիքերից:

Վերջին օրերին նորից ժամանակ չեմ գտնում քննարկումներին հետևելու, բայց որոշ հատվածներ կարդում եմ:

Փոխգնդապետ ջան, ի՞նձ թվաց, թե՞ զրուցակցիդ (ոչ քաղաքական գործիչին ու ոչ հրապարակախոսին) «գնահատեցիր», «համեմատեցիր»:

[Վիշապ]

Ղարաբաղյան կոնֆլիկտի մասին արդեն ասացի, որ այդպես է "եթե սառը մտածեմ", ինչը ես չեմ անում: Այո, եթե սառը մտածեմ, Հայաստանն էլ ինձ պետք չէ, կարող եմ գնալ ավելի զարգացած երկիր, հանգիստ ապրել:

One_Way_Ticket, քո այս մտածելակերպը ինձ զայրացրեց։ Այստեղ քաղաքականության մասին ենք խոսում, ոչ թե մեր անձնական շահերի, իսկ քաղաքականությունը դա հազարավոր մարդկանց շահերն են։ Առհասարակ մարդուս գոյության ու ապրելակերպի երկու հակադիր բևեռներ կան, մեկը՝ երբ մարդը ընդունում է, որ ինքը սոցիալական արարած է և իր շահերը տեսնում է ընդհանուրի շահերի մեջ, և երկրորդը՝ մարդը չի ընդունում, որ ինքը սոցիալական արարած է, և իր շահերի ու ընդհանուրի շահերի միջև ընդհանուր եզրեր չի ուզում տեսնել, կարևորը իր համար լավ լինի թեկուզ և շատ ուրիշների վատ լինելու գնով։ Զուտ միայն ֆիզիկական իմաստով հաղթում է երկրորդ տարբերակը, այն էլ կարճ ժամանակահատվածի համար, բայց հենց հաշվի ենք առնում, որ մարդը նաև հոգևոր արարած է, ապա երկրորդ տարբերակը կորցնում է իր արժեքը։ Նույնսիկ շատ կենդանիների բնազդի մեջ սոցիալական համակարգ է գործում, որը թույլ չի տալիս թշնամի կենդանիներին ամբողջ ցեղով ոչնչացնել։
Հիմա եթե ես հայ եմ ու ապրում եմ Հայաստանում, դա չի նշանակում որ ես կարող եմ թքած ունենալ ասենք աբխազների շահերի վրա, և ինձ համար մեկ կլինի թե Աբխազիայում ինչ վիճակ է, որովհետև եթե ուղղակիորեն, կարճ ժամանակահատվածի համար չենք տեսնում այն Աբխազիայի վիճակի ու իմ կյանքի որակի միջև կապը, դա չի նշանակում, որ այն չկա։ Առհասարակ ողջ մոլորակը մի կենդանի օրգանիզմ է, որտեղ չկան անկախ օրգաններ, ամեն ինչ փոխկապված է։ Նույնը տնտեսության մեջ է, նույնը քաղաքականության մեջ է։ Այդ կապերը չտեսնելը և առհամարելը կարող է բերել անկայուն վիճակների, և մասնավորապես Ղարաբաղյան կոնֆլիկտն էլ նման անհեռատեսության արդյունք էր, ինչ–ինչ քաղաքական գործիչներ իրենց նեղ անձնական շահերը չափից շատ էին անկախացրել ընդհանուր շահերից։ Ու՞ր են հիմա այդ գործիչները՝ այն աշխարհում, բավարարված և երջանի՞կ են արդյոք նրանք՝ սատանան գիտի

ԱՄՆ-ը թշնամի է, որովհետև ինչ ուզում, անում է, արդեն քանի տարի: Եվ մեր` Ռուսաստանի հետ լավ հարաբերությունները փչացնելը ևս մեկ քայլ կլինի դեպի միաբևեռ աշխարհ (կամ էլ պիտի հույսներս Չինաստանի վրա դնենք): Կարող եմ ֆիլմի հղում տալ ԱՄՆ-ի սխրագործությունների մասին, բայց կարծում եմ անիմաստ է, դու ռուսների պատրաստած ֆիլմը չես նայի:

Չեմ ուզում ծավալվել այս ասածիդ շուրջ, սսրանից երկար ու հոգնեցնող վիճաբանությունների հոտ է գալիս։ Միայն մի խորհուրդ, մեկ անգամ փորձիր գնալ ու այդ «թշնամական» երկիրը տեսնել, ու փորձիր համեմատել այդ երկրում ու մեր «բարեկամական» երկրում մարդու արժեքները։ Գուցե պարզես, թե ինչու է Սահակաշվիլին Բուշի անունով փողոց կոչել, ու Բուշին էլ մեդալ տվել…

Իսկ "Տանյայի" մասով դու քո մակարդակն ես ցույց տալիս, հազար ներողություն: Ես ռուս բազմաթիվ ծանոթներ ունեմ տարբեր տարիքների և սեռերի, շատերի հետ ծանոթ եմ ոչ միայն ինտերնետի շրջանակներում, կիսագրագետ մարդիկ նրանց մեջ չկան: Այնպես որ նման խորհուրդները... լավ, ես քո մակարդակին չեմ իջնի, որ կոպիտ պատասխանեմ:

Ներիր, ես քո ճանապարհորդության նկարագրությունը հետաքրքրությամբ կարդացել եմ, թերևս չեմ խորանա նյուանսների մեջ, ուղղակի սեփական երկրի այն էլ անցյալ տարի տարած պատերազմի մասին չիմանալը դա կատարյալ անգրագիտություն է իմ կարծիքով։ Լավ հանգիստ թողնենք Տանյային, Աստված նրա հետ։ Քեզ հետ նույնպես։