Էդքան գրում եք, թե որն ա չաթլախություն: Նենց ա, որ 90-ականներից մինչեւ հիմա պատերազմը ակտիվ, թե ոչ, հա էլ շարունակվել ա: Ստացվում ա, որ կարանք ասենք, որ մինչեւ էսօր ՀՀ-ում ինչքան մարդկանց իշանափոխության տանելու դեպքեր եղել են, բոլորը չաթլախություն են: Այսինքն` իմ մոտ երբեք նման տեսակետ չի եղել ու հիմա էլ չկա, բայց էս թեմայի վերջին քննարկումները ոչ բացահայտ էդ էլ են ասում:
Եթե տենց նայենք, պիտի ընդհանրապես ոչ մի իշխանափոխության ձգտում չլինի ու միշտ պատերազմից վախեցած սուս փուս հանդուրժենք էն ամենը, ինչ սերժիկասաշիկախառը մեր գլխին արվում ա: Հա, հիմա մի քիչ ավելի վատ ա վիճակը, սահմանին լարված ա, կորցրած տարածքներ ունենք, բան, բայց ասածս էն ա, որ նենց չի, որ ուրիշ վախտ շատ խաղաղ ա եղել ու խաղաղ ա լինելու: Ուրեմն, ըստ էդ տրամաբանության, պետք ա մտքեր անգամ չունենալ իշխանափոխության մասին, քան դեռ բոլոր կոնֆլիկտները հարթված չեն, քանի որ հարաբերական խաղաղությունը միշտ խաբուսիկ կարա լինի ու հակառակորդը միշտ կարա հարմար պահի սպասի ինչ-որ բան անելու համար:
Ռամշ, նկատե՞լ ես ինչ ա լինում, երբ իշխանափոխության հարցը շատ ուժեղ սրվում ու գրեթե հավանական ա դառնում: Բանակը հանում են ժողովրդի դեմ: Ու երբ բանակն իրա պարտավորությունը կատարելու փոխարեն հրաման ա ստանում իշխանությանը պաշտպանելու, ազիկների համար Ղարաբաղն էլ, տո ՀՀ-ն էլ հետը գրավելը վայրկյանների հարց ա դառնում:
Անկեղծ ասած, ես շատ կողմ եմ իշխանափոխությանը, բայց հավատում եմ, որ դա հեղափոխության միջոցով չպիտի լինի: Հեղափոխությունը վտանգավոր բան ա՝ անկախ նրանից տվյալ պետությունն արտաքին թշնամի ունի, թե չէ: Ցույց տվեք մի պետություն, որը հեղափոխությունից հետո շահել ա (հատկապես մեր օրերում): Իսկ իշխանափոխության մասին պետք ա մտածել հենց հիմիկվանից սկսած, հենց հիմիկվանից պետք ա մտածել՝ ինչ անել, որ հաջորդ ընտրությունները չկեղծվեն: Դա հսկայական աշխատանք ա պահանջում: Իսկ փողոց դուրս գալ, հրաժարական պահանջելն ավելի հեշտ ա, չէ՞: Շատ ավելի դժվար ա բավարար չափով դիտորդ ու վստահված անձ պատրաստելը, որ թույլ չտան ընտրությունները կեղծվեն:
Հեղափոխությունը վտանգավոր ա Հայաստանի համար՝ անկախ նրանից արտաքին թշնամի կա: Իսկ արտաքին թշնամու առկայության դեպքում է՛լ ավելի վտանգավոր ա:
Ռամշ հիշում ես մարտի դեպքերը? Էն որ պոստ կորցրեցինք հետո հետ վերձրեցինք?? Մարտի 4 ի դեպքն եմ ասում։ Գոնե գիտես խի տենց եղավ?? Թշնամուն թերագնահտում ես? Հրադադարից հետո դեռ սենց լայնածավալ ռազմական գործողություններ չէր իրականցվել, գոնե հասկանում ես, որ մենք կարող էինք Արցախը կորցնեինք ու շատ ջահել տղերքի արյուն թափվեր։ Հիմա հեղափոխություն էդ նշանակում ա ժողովրդի ուշադրությունը շեղել, թուլացնել դիրքերը պոստերում ու շատ ոռի իրավիճակ ստեղծել։ Ինձ թվում ա դու ու Շինը կոնկրետ չեք գիտակցում ինչ ա կատարվում։
Բա իմ ասածն էլ էդ ա հենց: Այսինքն մինչեւ հիմա ինչ եղել ա, ըստ էդ տրամաբանության պետք ա չլիներ` իմանալով հանդերձ, որ իշխանությունը ամեն ինչի կգնա, անգամ պետական սահմանը վտանգի կենթարկի, կթուլացնի, իրա դիրքը չզիջելու համար:
Ընդհանուր համաձայն եմ, բայց ես իմ հույսը կտրել եմ, չեմ հավատում, տենց բան կլինի, նորմալ ընտրություններ կլինեն: Անգամ եթե լինեն ու արդար ընտրություն լինի, չեմ հավատում, որ իշխանության կգա նենց ուժ, որը երկիրը կծաղկացնի ու չի թալանի:
Շինարար (07.05.2016)
Մի տեսակ ձանձրալի ա դառնում։ Ռամշ, մի անգամ արդեն նախորդ էջերից մեկում Աթեիստին գրել եմ, որ պատերազմական իրավիճակ ասելով նկատի ա ունեցվում 91-94 ու վերջին 1 ամսվա դեպքերը։ Թե ինչի, ինքդ էլ կարող ա հասկանաս։ Եթե իշխանափոխության նախորդ փորձերի դեպքում (96, 98,2003, 2008, 2013) նման սրացում լիներ, ընդդիմությունը պարտավոր կլիներ զադնի տալ, հակառակ դեպքում խաղալով երկրի ճակատագրի հետ։ Էս անտերը լոտո չի, պատերազմական իրավիճակում էլ երկիրը ներսիսրացումներից հնարավորինս հեռու պահելն ու ուժերը արտաքին սպառնալիքին կենտրոնացնելը քաղաքական այբուբենի առաջին տառերից ա։ Մ ի քիչ մտածեք, թե էդ վիճակում ներքին էսկալացիան ինչերի կարող ա բերի, պապից ավելի կաթոլիկ վարք դրսևորելով հո չի՞
Sent from my A0001 using Tapatalk
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Չգիտեմ, Բյուր, ասելը հեշտ ա: Բարդը էդ ամենն իրագործելն ու երաշխիքներ ունենալն ա, որ իրոք լավ կլինի: Թե չէ եթե ունենանք զուտ արդար ընտրության համար լավ մշակված մեխանիզմ, բայց չունենանք ընտրված իշխանության վրա ազդելու, պետք եղած վախտ ժամկետից շուտ (առանց երիրը ցնցումների ենթարկելու) փոխելու մեխանիզմ, վիճակախաղ ա ստացվելու` եկողը լափող կլինի, թե՞ չէ: Շատերին 5 տարի լափելն էլ հերիք կլինի, էլ չի մտածի` քիչ լափեմ, բայց կրկնակի շատ մնամ իշխանության:
Մեր իշխանությունը մարդու օրգանիզմում ուռուցքի պես մի բան ա. ինքը օրգանիզմը գնալով վարի ա տալիս, իրան բուժելու կոնկրետ դեղ դեռ չկա, իսկ վիրահատելուց մարդը համ լավանալու ոչ փոքր շանս ունի, համ` մեռնելու:
ժող, ոչ մեկ էստեղ հեղափոխության կոչեր չէր անում, նենց մի դրած համոզում եք, որ պետք չի: Ես, ու ինձ թվում ա՝ նաև Ռամշը, ասում էինք, որ պետք չի սենց անասունավարի պահել իրանց ու պահանջել, որ մենք հասարակ մահկանացուներս պիտի իրանցից առավել գիտակցենք պահի իրավիճակը, երբ Սեյրան Սարոյանն ա ազգին դուխ տվողը, երբ փուչիկ Կարենն ա մեդալ հանձնողը, կարա հանգեցնի նրան, որ մի օր «ոչ էնքան գիտակից», բայց եբեք չատլախ, մասսան չդիմանա, պոռթկա, դուրս գա փողոց, ու էդ դեպքում չատլախը դրան հանգեցնողն ա: Իմ ասելն էն ա, որ գոնե էս իրավիճակում իրանց նենց պահեն, որ քիչ թե շատ վստահություն վաստակեն, ոչ թե անորոշություն, ստեր, չատլախների փառաբանում և այլն:
Ի՞նչն ենք սխալ ասում:
Chuk (07.05.2016)
Ըհը, ես էլ ասում, եմ, որ քո ասած 91-94-ի ու վերջին մի ամսվա միջեւ եղած ժամանակահատվածը չի կարելի խաղաղություն համարել ու քո թվարկած տարեթվերի իշխանափոխության փորձերի ընթացքում եթե հանկարծ հակառակորդը ավելի լուրջ տրամադրված լիներ, կարող ա էլ զադնի տալ չստացվեր ու անդառնալի բաներ լինեին: Այլկերպ ասած` ըստ հենց քո գրածների տրամաբանության, էդ ֆորմատի իշխանափոխության փորձերը վատ բան են ու պետք ա այլեւս երբեք չարվեն, քանի որ եթե մինչեւ հիմա էժան ենք պրծել, ապա մյուս անգամ կարա տենց չլինի: Դու տենց չե՞ս համարում:
Հ.Գ. Եթե ձանձրալի ա, կարաս չպատասխանես:![]()
Հա՞, չգիտեի:
Գայլ, արի չնստեմ մանրամասն բացատրեմ, վերլուծեմ գրածս: Մենակ կասեմ, որ չէ, ես չեմ ասել ու չեմ ակնարկել, որ հիմա նորմալ ա հեղափոխություն անելը:
Խաղաղ իշխանափոխությունը` հա, եթե ինչ-որ հրաշքով հաջողվի, բայց հեղափոխությունը` չէ: Ու ոչ միայն հիմա ՉԷ, այլեւ «խաղաղ» պայմաններում, որտեւ էդ «խաղաղը» շատ հեռու ա խաղաղ լինելուց:
Այս պահին թեմայում են 6 հոգի. (0 անդամ և 6 հյուր)
Էջանիշներ