Արցախի հիմնախնդիրը

[Chuk]

Զինվելը լավ բան ա: Բայց ահավոր քիչ ա: Դրա հետ միասին պետք ա կարողանալ արտագաղթի դեմն առնել, ավելին, արդեն ներգաղթ ապահովել: Պետք ա տնտեսապես անկախանալ: Ծեծված կարող եք համարել միտքը, բայց պետք ա օրինակարգ իշխանություն հաստատել: Ու սենց լիքը բաներ:

Ու քանի որ փաստացի սրանք չեն արվում (կամ չի հաջողվում), ժամանակը մենակ վնասով ա աշխատով մեր համար: Ու հետևաբար ինչքան ուզում եք «մակերեսային» համարեք, բայց խնդրի լուծումը որքան արագ լինի, էնքան մեր համար ավելի անվնաս կլինի: Ու սա ես դիտարկում եմ որպես աքսիոմ, ու սրան ցանկացած հակաճառության ուղղակի լուրջ չեմ վերաբերվում:

[Chuk]

Եվ երբ Ադրբեջանի ղեկավարությունը, Ադրբեջանի նախագահը մշտապես ասում է, որ Հայաստանում գրեթե մարդ չի մնացել, Հայաստանը կործանման եզրին է և այլն, շատ պարագաներում նա կրկնում է մեր, այսպես ասած, որոշ ընդդիմադիրների կարծիքները: Ուզում եմ ասել, որ այդպիսի վերաբերմունքը ոգևորում է ադրբեջանցիներին: Ուղղակի իմ խնդրանքն է մեր ընդդիմադիրներին՝ որոշ դեպքերում և որոշ հարցերի շուրջ լինել զուսպ:

Ես նրանց կոչ չեմ անում մեր դեմ չպայքարել: Ընդդիմությունը նրա համար է, որ որպեսզի պայքարի իշխանությունների դեմ, բայց երբ ոչ պատերազմ, ոչ խաղաղություն վիճակ է, երբ սահմաններին կոնֆլիկտների թիվը ավելանում է հակառակորդին ոգևորելը լավ բան չէ:

(c) Սերժիկ Սարգսյան


Իշտահի՛դ քացախ: Սի՛կ:

[Ձայնալար]

Յանի ինչ ա ասածդ։ Հա անհապաղ լուծելը լավ ա, բայց ո՞նց ես պատկերացնում էդ լուծումը։ Կարանք անհապաղ ղարաբաղը տանք թուրքին։ Ուրիշ անհապաղ լուծում թե գիտես, ասա։ Ընդ որում, եթե ներքին խնդիրները ի վիճակի չենք լուծել, մեկ ա ժամանակն ի վնաս մեզ ա աշխատելու։ Հետո կտանք զանգեզուրը, տավուշը, լոռին վերջում Երևանը։ Ղարաբաղը հավայի հանձնելը մենակ կարագացնի պրոցեսը։

[Chuk]

Յանի ինչ ա ասածդ։ Հա անհապաղ լուծելը լավ ա, բայց ո՞նց ես պատկերացնում էդ լուծումը։ Կարանք անհապաղ ղարաբաղը տանք թուրքին։ Ուրիշ անհապաղ լուծում թե գիտես, ասա։ Ընդ որում, եթե ներքին խնդիրները ի վիճակի չենք լուծել, մեկ ա ժամանակն ի վնաս մեզ ա աշխատելու։ Հետո կտանք զանգեզուրը, տավուշը, լոռին վերջում Երևանը։ Ղարաբաղը հավայի հանձնելը մենակ կարագացնի պրոցեսը։

Ղարաբաղը հանձնելու միակ տարբերակը շարունակաբար սպասելն ա, Բագ ջան:

Իսկ այ փոխզիջումային տարբերակով մտածված գնալու տարբերակներ միշտ էլ կան: Ուրիշ հարց, որ գնալով քո կողմի զիջումները ավելի շատ են դառնալու, ընդհուպ մինչև Ղարաբաղի տալը, եթե սենց սպասենք:

[Արէա]

Ղարաբաղի անկախության ճանաչման դիմաց հարակից տարածքները հանձնելը էսօր քննարկվո՞ւմ ա ընդհանրապես:
Թե՞ շատ ավելի ռազմահայրենասիրական ա ամեն ինչ, իբր՝ ոչ մի թիզ հող:

[Chuk]

Ղարաբաղի անկախության ճանաչման դիմաց հարակից տարածքները հանձնելը էսօր քննարկվո՞ւմ ա ընդհանրապես:
Թե՞ շատ ավելի ռազմահայրենասիրական ա ամեն ինչ, իբր՝ ոչ մի թիզ հող:

Պաշտոնական բանակցություններում քննարկվում ա: Էն էլ շատ ինտենսիվ:

[Արէա]

Պաշտոնական բանակցություններում քննարկվում ա: Էն էլ շատ ինտենսիվ:

Իմ կարծիքով սա միակ լուծումն ա, որ հնարավոր ա ընդհանրապես, խաղաղության հասնելու ու մարդավարի ապրել, զարգանալու համար:

[The silent river]

Մեր նախաձգահը մեր ժողովրդի ու մեր ամբողջ Հայասանի, թեկուզ միայն աշխատատեղերի վրա եդքան փող չի ծախսել քան Ղարաբաղի միայն ճանապարհների: 4 անգամ հիմնադրամ կազմակերպեցին 4-ից էլ հայաստանին մենակ մի չնչին բան մնաց` Սերժի թազա դաչան: Մնացածը գնաց Ղարաբաղի նախագահին, ճանշինների պետերին, հումք մատակարարողներին, մեկել մի 12% պռարաբներին: Մնացածից խաբար չկա: Հա մեկել Մադաղիսում մի հատ դպրոց վերանորոգեցին: Էդքա հավաքած փողը որ դնեին հայաստանի վրա, մի հատ նավթի հանք էլ Իրաքից ստեղ կքաշեին:
Ու էդքանը անելուց հետո կամ պատերազմ կսքսեն ու ղարաբաղը կտան Ադրբեջանին, կամ էլ պատերազմը կհաղթեն, Ղարաբաղի անկախությունը կճանաչեն ու Ղարաբաղը հայաստանին 3 մատի արագ գործողությամբ կասի ում համար եք արել, չանեիք: Ոնցոր մեր դասերի ժամանակ ասում էին Ղարաբաղի սպաները. -"Են որ պատերազմը հաղթեցինք էդ մեր շնորքն էր, թեչե հայերը շարվել էին ձեր սահմանի մոտ ու սպասում էին որ պաշտպանվեն: 2 ջոկատ մտավ Շուշին ազատագրեց անունը դրիք դուք եք հաղթել:" Իրանց ասելով Մարտակերտնել էին իրանք վերցրել, Քելբաջարն էլ, Իստիսուն էլ: Ու ամենա վատը են էր, որ իրանք շատ էին շեշտում "Հայաստանցի" ու "Ղարաբաղցի" արտահայտությունները: Տարբերություններ էին դնում աղգերի մեջ: Դրա համար էլ բոլոր դեպքերում "Ղարաբաղը մերը չի": Ուղակի վատն են ա որ մեր իշխանություններին դա հասանելի չի, իրանց ուղեղի համար դա շատ բարդ մաթեմատիկայա:

[Chuk]

Ու ամենա վատը են էր, որ իրանք շատ էին շեշտում "Հայաստանցի" ու "Ղարաբաղցի" արտահայտությունները: Տարբերություններ էին դնում աղգերի մեջ:

Բռատ, էս պահին անանուն մարդկանց հղվելով տարբերություն դնողը ԴՈՒ ես:

[Ձայնալար]

Ղարաբաղը հանձնելու միակ տարբերակը շարունակաբար սպասելն ա, Բագ ջան:

Իսկ այ փոխզիջումային տարբերակով մտածված գնալու տարբերակներ միշտ էլ կան: Ուրիշ հարց, որ գնալով քո կողմի զիջումները ավելի շատ են դառնալու, ընդհուպ մինչև Ղարաբաղի տալը, եթե սենց սպասենք:

Դու ինֆ ունե՞ս, թե՞ ինչ փոխզիջումային տարբերակ կա, որին Ադրբեջանը համաձայն ա, իսկ մենք ոչ, դրա համար անհապաղ չենք կարում լուծենք կոնֆլիկտը:

Իմ կարծիքով երկու կողմն էլ «ոչ մի թիզ թշնամուն» են, դրա համար էի գրել, որ կոնֆլիկտը կլուծվի եթե երկու կողմում էլ ժողովրդավարական բարեփոխումներ լինեն:

[Chuk]

Դու ինֆ ունե՞ս, թե՞ ինչ փոխզիջումային տարբերակ կա, որին Ադրբեջանը համաձայն ա, իսկ մենք ոչ, դրա համար անհապաղ չենք կարում լուծենք կոնֆլիկտը:

Իմ կարծիքով երկու կողմն էլ «ոչ մի թիզ թշնամուն» են, դրա համար էի գրել, որ կոնֆլիկտը կլուծվի եթե երկու կողմում էլ ժողովրդավարական բարեփոխումներ լինեն:

Բագ, էդ «անհապաղ» բառը ես չեմ գրել, ես գրել եմ «հնարավորինս արագ»: Գրել եմ, որ ինչքան ուշացնում ենք, էնքան ավելի վատ վիճակում ենք հայտնվում: «Անհապաղ» բառը Մեֆն էր գրել, ես էլ տակը շնորհակալություն եմ դրել, որտև դրա տակ հասկացել եմ էդ «հնարավորինս արագը»:

Ես գիտեմ, որ յուրաքանչյուր պահի կողմերից ամեն մեկը դնում ա իրա պահանջները (ոչ թե «ոչ մի թիզը»), ու քանի գնում ա մեր պահանջներն ավելի «մեղմանում» են, Ադրբեջանինը ավելի կոշտանում:

Ես կոնկրետ լուծում չեմ կարող առաջարկել հասարակ պատճառով. ամբողջովին ծանոթ չեմ ու չեմ էլ կարող լինել բանակցային գործընթացին: Բայց որ կոմպրոմիսի գալ միշտ էլ հնարավոր է, դրանում վստահ եմ: Նաև վստահ եմ, որ քանի դեռ «ոչ մի թիզ»-ով խոսենք, կոմպրոմիսի պայմանը մեր համար ավելի անբարենպաստ ա լինելու: Նաև վստահ եմ, որ վաղ թե ուշ պետք ա գանք կոմպրոմիսի, եթե անգամ գնանք զենքի տարբերակով, կռիվ լինի, հետո նորից պետք ա բանակցությունների փուլ սկսվի՝ անկախ նոր կռվի վերջնարդյունքից:

[Ձայնալար]

Ես գիտեմ, որ յուրաքանչյուր պահի կողմերից ամեն մեկը դնում ա իրա պահանջները (ոչ թե «ոչ մի թիզը»), ու քանի գնում ա մեր պահանջներն ավելի «մեղմանում» են, Ադրբեջանինը ավելի կոշտանում:

Ի՞նչ գիտես:

[Շինարար]

Մեր նախաձգահը մեր ժողովրդի ու մեր ամբողջ Հայասանի, թեկուզ միայն աշխատատեղերի վրա եդքան փող չի ծախսել քան Ղարաբաղի միայն ճանապարհների: 4 անգամ հիմնադրամ կազմակերպեցին 4-ից էլ հայաստանին մենակ մի չնչին բան մնաց` Սերժի թազա դաչան: Մնացածը գնաց Ղարաբաղի նախագահին, ճանշինների պետերին, հումք մատակարարողներին, մեկել մի 12% պռարաբներին: Մնացածից խաբար չկա: Հա մեկել Մադաղիսում մի հատ դպրոց վերանորոգեցին: Էդքա հավաքած փողը որ դնեին հայաստանի վրա, մի հատ նավթի հանք էլ Իրաքից ստեղ կքաշեին:
Ու էդքանը անելուց հետո կամ պատերազմ կսքսեն ու ղարաբաղը կտան Ադրբեջանին, կամ էլ պատերազմը կհաղթեն, Ղարաբաղի անկախությունը կճանաչեն ու Ղարաբաղը հայաստանին 3 մատի արագ գործողությամբ կասի ում համար եք արել, չանեիք: Ոնցոր մեր դասերի ժամանակ ասում էին Ղարաբաղի սպաները. -"Են որ պատերազմը հաղթեցինք էդ մեր շնորքն էր, թեչե հայերը շարվել էին ձեր սահմանի մոտ ու սպասում էին որ պաշտպանվեն: 2 ջոկատ մտավ Շուշին ազատագրեց անունը դրիք դուք եք հաղթել:" Իրանց ասելով Մարտակերտնել էին իրանք վերցրել, Քելբաջարն էլ, Իստիսուն էլ: Ու ամենա վատը են էր, որ իրանք շատ էին շեշտում "Հայաստանցի" ու "Ղարաբաղցի" արտահայտությունները: Տարբերություններ էին դնում աղգերի մեջ: Դրա համար էլ բոլոր դեպքերում "Ղարաբաղը մերը չի": Ուղակի վատն են ա որ մեր իշխանություններին դա հասանելի չի, իրանց ուղեղի համար դա շատ բարդ մաթեմատիկայա:

Եղբայր ջան, նույնիսկ եթե ինչ-որ մեկը ազգային տարբերակում ա դնում մեր ու Արցախի մեջ, նույնիսկ եթե վերջին հաշվով Արցախը մերը չի, շատ ավելի լավ ա, եթե մեր կողքին ազատ ու անկախ Արցախ լինի, քան ոչինչ՝ թե մեր ազգային ու պետական շահերից ելնելով, թե ուղղակի էդ տարածքում ապրող մարդկանց ազգային ինքնորոշման իրավունքի իրագործման, պարզ ասած՝ արդարության տեսակետից (էս էն դեպքում եթե իրոք ազգային տարբերակում դրվում ա, ինչին մեծ հաշվով հակված չեմ լիովին հավատալու, մի երկուսի ասելով չի):
Արցախի կռիվը հողի կռիվ չի եղել երբեք, էնպես չի եղել, որ մերոնք մտել են իրանց պատմական հայրենիքը հետ գրավել, էդ մարդիկ ի սկզբանե, էդ շարժաման ժամանակ էդտեղ ապրում էին: Էդ լիներ՝ Նախիջևանն էլ կազատագրեին էլի:

Արեք չմոռանանք, որ Թուրքիայի արևելքում գուցե Հայաստանի բնակչությունից շատ էթնիկ հայեր կան՝ իսլամացած, մեզնից շատ հեռացած, ու վաղը, զուտ տեսականորեն, ենթադրենք էդ մարդիկ էլ են ազգային ինքնորոշման հարց բարձրացնում, էդ դեպքում մենք գոնե էսպես ասած հոգեպես ու բարոյապես պատրա՞ստ ենք լինելու աջակցել նրանց, ու եթե հա, հանուն ինչի՞, էդ տարածքների Հայաստանին կցմա՞ն, թե՞ էդ տարածքում ապրող մարդկանց ազգային ինքնորոշման իրավունքի իրագործման (մի պետության մեջ խաղաղ գոյատևումը չեմ պատկերացնում, ու էդ նույն տրամաբանությամբ իրանք էլ կարան ուզեն, որ մենք կցվենք իրանց՝ թե բնաչության ավելի մեծ թիվ, թե ավելի մեծ տարածք): Մի խոսքով, սա շատ քիչ հնարավոր, զուտ տեսական հարց տարբերակ էր:

Եթե մեր պայքարը, գտնում ենք, արդար ա, պետք ա մեր մոտեցումներն էլ արդար լինեն: Ինձ տենց ա թվում:

[Chuk]

Ի՞նչ գիտես:

Նախորդ էջում էլ էի գրել՝ պատվիրակության կազմում եմ:

[Ձայնալար]

Նախորդ էջում էլ էի գրել՝ պատվիրակության կազմում եմ:

Ուրեմը նաև կիմանաս, թե ինչ ա ուզում ադրբեջանը, որ չենք տալի, որ հարցը լուծենք պրծնենք՝ անհապաղ