Եղբայր իմ ազգացեղային բարեկամության դարաշրջանն արդեն անցել է: Արդեն գենետիկ մակարդակի վրա բարեկամություն անելը անհնար է:
Հույները շատ շովինիստ ազգ են, ֆրանսիացիները կամաց-կամաց վերանում ենիսկ ռուսները թուրքից ոչ պակաս վնաս են տվել հայերին, հենց մենակ Արցախի համար հիմա պայքարում ենք ռուսների արածների պատճառով: Դե ասորիներն էլ անհայրենիք ազգ են, համ էլ սեմիթական ազգ են
![]()
aragats (19.06.2011)
Ասենք թե մեծամասնություն են կազմել: Ու՞: 1000 տարի ապրել ենք էդ տարածքում, 70 տարում ճագարի նման բազմացել մեծամասնություն են դառել էտ նշանակում ա դառավ իրանցը: Ասա միանգամից հրաժարվենք Արևմտյան Հայաստանից: Դե հիմա ցեղասպանել-ցեղասպանել եք, ինչ եղել եղել ա, արդեն ձերն ա:
Մոնթեն ու մնացած տղերքն էլ հավայի զոհվեցին նդեղ երևի: Մոնթեի մասին վիդեոյից մի հատված Քելբաջարի շրջանը գրավելու ժամանակ:
http://www.youtube.com/watch?v=pJUdr_KnP_A#t=6m35s
Մի քանի գրառում վերև Տիգի դրած հոդվածից էլ մի հատված՝
Ամեն տարի տների ու գոմերի պատերից, փողոցների սալահատակից վերաբնակները դուրս էին հանում խաչքարեր ու տապանաքարեր` հայոց միջնադարյան վիմագրերով:
Ու են, որ եթե ազգերի ինքնորոշում ես աղաղակում, պետքա ընդունես, որ տարածքները, որտեղ հայեր չեն ապրում, չեն կարող ինքնորոշվել որպես հայկական պետության մաս: Պատմությունից ասորիներն էլ կարան խոսան, խոսացողին լսողա պետք: Առանց պատերազմի խնդրի լուծման միակ տարբերակը այդ շրջանների գնով ԼՂՀ անկախության ճանաչման ձեռբքերումն է: Մյուս տարբերակը պատերազմն է: Այլ տարբերակ գոյություն չունի:
Արևմտյան Հայաստանը լռիվ ուրիշ պատմությունա, որոշ տարածքներ հետ ստանալը հնարավորա որպես պատասխանատվություն ցեղասպանության կատարման համար: Բայց դա արդեն Թուրքիայի կողմից ճանաչման կամ դատարանի վճռից հետո:
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Chuk (20.06.2011), Mephistopheles (20.06.2011)
Որտե՞ղ հայեր չեն ապրում։ Օրինակ Քարվաճառում ու Բերձորում հայեր են ապրում ու էն էլ ոնց են ապրում։ Շրջանների գնով անկախություն ձեռք բերելը դա հայերի պլաններն են, որոնք Ադրբեջանի պլանների հետ որևէ կապ չունեն։ «Փուլային տարբերակին» Ադրբեջանը նույնիսկ կարող է համաձայնվել այն պայմանով, որ Ղարաբաղի ստատուսը կորոշվի հետո, ասենք պլեբիսցիտի միջոցով ու հիմա «նաղդ» տարածքներ ստանալու պայմանով։ Եթե հայերը համաձայնվեն նման նիսյա տարբերակի ու Ադրբեջանի կտերին, այ դա կլինի Ադրբեջանի դիվանագիտական հաղթանակը ու ստրատեգիական դիրքերի ամրապնդումը։ Ներկայիս Ադրբեջանի քաղաքականության պայմաններում Ղարաբաղի խնդրին խաղաղ լուծում չկա, մոռացեք։ Ալիևների կլանին էլ միջազգային մութ ու լուսավոր ուժերին էլ, Ռուսաստանին էլ ձեռնտու է ներկայիս չլուծված վիճակը, բոլորն էլ այդ խնդիրը իրար չախելու համար որպես կոզր են օգտագործում։ Խնդիրը չլուծված կմնա այնքան ժամանակ, միչև տարածաշրջանում հավասարակշռությունը խախտվի խաղացողներից մեկի օգտին կամ Իրանի նկատմամբ հետաքրքրությունը կտրուկ մեծանա։ Էդ ժամանակ կհաղթի նա, ով որ ամենալավն է պատրաստվել։ Մնացած «համամարդկային», «դեմոկրատական», «մարդասիրական» տարբերակները կեղծ են և չաշխատող։ Արդար ու պայծառ նկրտումներին հավատացողներն էլ մոլորվածներ են ու պատմությունից դասեր չքաղածներ են։
Հայերս պիտի իրատես լինենք, տարերային վիճակից դուրս գանք, կամք հավաքենք, շատ աշխատենք, հույսներս դնենք միայն մեզ վրա, ուժեղանանք ու զինվենք։ Էդ ժամանակ նոր միայն խաղաղ լուծումներից կարելի է խոսել։ Հիմիկվա խաղաղ լուծումը իրականում պատերազմի տանող ճանապարհ է։
Si vis pacem, para bellum
Ոնց, ստացվում ա եթե մի 50 տարի ձգենք էս վիճակը, նորի՞ց մերը կդառնա: Իմ ասածը էն ա, որ էտ տարածքները հայկական են, բազմաթիվ մշակույթային արժեքները ապացուցում են դա: Ու եթե ինչ որ մեկը ինչ որ զարտուղի ճանապարհներով եկել տիրացել ա դրանց էտ չի նշանակում որ դառավ իրանցը:
Նույնն ա որ ինչ որ ձեր շենքում սաղ հարևանները միանան, նենց պայմաններ ստեղծեն դուռս կողպեմ գնամ, ու իրանցից մեկը վերցնի դուռը ջարդի տանս ապրի: Հետո ուժեղանամ գամ իրան լարես ըտեղից սաղ հարևաններին էլ հետը, ու ինքը գա ասի տուր իմ տւնը ես յոթանասուն տարի ապրել եմ էտ տանը, արդեն իմն ա: Ջանդամին թե պատից մինչը հիմա իմ տոհմածառը չի կախած:
Իսկ ընդհանրապես էտ մադրիդյան սկզբունքները ֆուֆլո են, մի գրամ մեր կողմին չի ավելանում, միայն զիջում ենք: Օրինակ ասենք թե էտ կետերը կատարեցին, ինչով ա հակասում Ադրբեջանի կազմում Արցախի ինքնավարությունը էս կետերին: Ու՞ր ա ստեղ երաշխիք որ ինչ որ մեկը ճանաչելու ա անկախությունը: Շատ հանգիստ տարածքները վերցնելուց հետո Ադրբեջանը կարող ա նորից շարունակի իրա դիրքորոշումը ու ոնց հիմայա փակուղում տենց էլ հետո մնա:
Մռավի լեռնաշղթայից մի քայլ հարավ հանձնելը դավաճանություն ա, էլի ուզում են նենց վիճակ ստեղծենք որ հարմար պահ ունենան միանգամից Բերձորը կտրե՞ն ու Կալցո 2:
Հարց համար երկու. Ի՞նչ ռեֆերենդումի մասին ա խոսքը: Ռեֆերենդումը վաղուց միջազգային իրավունքի բոլոր նորմերին համապատասխան կայացել ա:
Հարց համար երեք. Ինչի՞ համար ա առանձին կետով նշվում Քարվաճառի հանձնումը ու համապատասխանաբար առանձին հանձնաժողով որ միայն էտ հարցով զբաղվի: Ինչի՞ չի օրինակ Հորադիզի համար տենց կետ ու հանձնաժողով մտցնում:
Հարց համար չորս. Ինչի՞ կետ ու համապատասխան հանձնաժողով չկա Շահումյանի շրջանի, Արծվաշենի ու այլ տարածքները մեզ հանձնման մասին: Տենց փոխզիջու՞մ ա լինում:
Լրիվ էն Վարդան Պետրոսյանի հավի պատմությունն ա: Ոչ մի բան չեն խոստանում, բայց մենք բանակցություններ սկսելու ու հանձնաժողովներ ստեղծելու համար պիտի իրանց տարածքներ տանք:
Ու ժամանակին որ Մոնթեն ու մնացած Արցախի ազատագրության ղեկավարները լսեին «միջազգային իրավունքի» պահապան ԱՄՆ, Անգլիա, Թուրքիաների պահանջներին ու դրանից վախեցած Լևոն Տեր-Պետրոսյանին էսօր էտ տարածքներն էլ չէինք ունենա: Եթե հետաքրքիր ա կարող եմ գրքից հավաքեմ. Markar Melkonian, My brother's road, 2003, էջեր 251-252:
Վերջին խմբագրող՝ Ներսես_AM: 19.06.2011, 15:26:
Մենք ինքնորոշում չենք աղաղակում, էդ ինքնորոշումը միջջազգային աչքակապություն ա: Մենք 1000 տարվա ավերված տունն ենք ուզում վերականգնել:
Համ էլ էդ տարածքներում հիմա լավ էլ հայերն են ապրում, լավ էլ ապրել են մինչև թուրքերի գալը, նույնիսկ մինչև խորհրդայնացումը: Հակառակի պես հիմա այդ տարածքներում 20 տարիա ընդհանրապես թուրեքն չեն ապրում: Նույն քո տրամաբանությամբ ստացվում ա իրենք իրավունք չունեն այդ հողերի վրա
Հա 1988թ.-ին ազատագրված 5 շրջաններում շատ քիչ հայ էր ապրում, բայց էդ տարածքներում այնքան հայկական մշակութային ու պատմական արժեքներ կան, էլ չեմ ասում գերեզմանատները, որ մենակ էդքանի համար չարժի էդ հողերը հետ տալ:
Ով ասեց, որ արևմտյան Հայաստանի հարցն ուրիշա? Նույն բանն ա տեղի ունեցել` հայերին սպանել, տեղահանել ու քշել են, իսկ իրենք վերցրել են մեր տարածքները: Այս մասը կարողացել ենք հետ ենք վերցրել առանց դիվանագիտական խաղերի: Արևմտյան Հայաստանն էլ, եթե կարողանայինք, ապա էլի առանց դիվանագիտական խաղերի կվերցնեինք ու ՈՉ ՄԵԿԻՆ ԷԼ ՉԷԻՆՔ ՀԱՐՑՆԻ![]()
Lion (21.06.2011)
Համամիտ եմ; դրսից Հայաստանը իրենց ազդեցության ոլորտում պահելու համար, խաղաղ ժամանակներում աշխատում են կրճատել անկախ մտածող խավի տոկոսը կանխել բարգավաճման և ժողովրդի ինքնքգիտակցության աճի միտումը, որպեսզի բացառեն այլ երկրների կողմից ծրագրավորվող հնարավոր հեղաշրջումները:Այդ մոտեցումը իրականացնելու համար անգնահատելի գանձ են պրախոդ ստացած օլիգարխները և կոռուպցված կառավարման համակարգը, վերջիններիս գոյությունը օբեկտիվ անհրաժեշտություն է մեզ որպես ֆորպոստ ծառաեցնող երկրի համար:Պրախոդը, որ մասնակիորեն որպես մենաշնորհ է մեկնաբանվում, հավատարմության դիմաց "ֆեոդի" նման մի բան է, իսկ բյուրոկրատական ապարատը մասնագիտացել է արտասահմնյան ներդրումները "չեզոքացնելու" գործում:Պատերազմի վտանգի դեպքում, մեր խնամակալները այլ կերպ են իրենց դրսևորում;նման հնարք էր օրինակ Եգոր Սվիրիդովի սպանությունը, նացիոնալիստների վայրագությունները և հայ երիտասարդներին հետ ուղարկելը:
Ավելի նրբորեն էր ծրագրված գազի թանկացումը Հայաստանում և կարիքավորներին զեղջեր տրամադրելը, ցույցի կգնաք... կզրկվեք զեղջերից, քանզի ԼՏՊ-ի էլեկտորատը հիմնականում նման մարդիկ են:
Տեր Աստված, քեզ դուր է գալիս? քո ստեղծած աշխարհը...
Varzor (19.06.2011)
Խոսքս չի գնում միայն արտագաղթի պատճառով բնակչության նվազմանը: Խոսքս գնում է նաև բնական աճի բացակայության մասին` հայաստանում ծնվող երեխաների քանակը դեռևս չի հասել նույնիսկ 1984թ.-ին գրանցված ցուցանիշներին:
Եթե Ադրբեջանը տոնում է 9մլն-երորդ քաղաքացու ծնունդը (բնական է, որ սա նույնպես ուռճացված թիվ, է սակայն ինչքան էլ ուռճացված լինի, մենք էլ ենք լավ տեսել թե որքան արագ են բազմանում դրանք` ընդամենը մի 50-60 տարվա մեջ ՀՀ տարածքում արդեն 300-400 հզ թուրք-ադրբեջանցի էր ապրում), ապա ՀՀ-ում , չգիտես ինչու արդեն 20 տարի է նշվում է նույն սովետական 3.2մլն թիվը` փաստորեն ստացվում է, որքան աճենք ունեցել (երբ որ ունեցել ենք), այդքան էլ արտագաղթ ենք ունեցել: Այսինան 20 տարում հանրապետության մարդկայնի ռեսուրսները չեն ավելացել:
Յուրաքանչյուր պետության գլխավոր ռեսուրսը մարդն է` այն էլ էթնիկ քաղաքացին, (ՀՀ համար մանավանդ էթնիկ հայ քաղաքացին), որին չես կարող գնել կամ արագ տեմպերով աճեցնել` 2-3 տասնյակ տարիներ են պետք լիարժեք քաղաքացի մեծացնելու համար: Մասնավորապես այն երկրները, որոնք գտնվում են ռազմական գործողությունների մեջ:
Իսկ այս վերջին տարեիներին կարծես հակառակ քաղաքականությունն է տարվում ` մտածված քչացնում են ՀՀ բնակչությունը, կարծես թե ուզում են պահել այնքան, որքան անհրաժեշտ է իրենց գործերի համար, ոչ ավել, ոչ պակաս:
Արցախի հիմնահարցի վերջնական և միանշանակ լուծումը կտա Արցախի ողջ տարածում բնակչության աճը, սակայն ոչ թե մեծապես ՀՀ բնակչության հաշվին, այլ ներգաղթի և բնական աճի: Ադրբեջանը բնդում է, որ "գրավված" տարածքներից գաղթել են մոտ 200-250 հզ. քաղաքացիներ: Ենթադրենք, որ այդ թիվը կեղծ է, միևնույն է մի 100-150հզ. գաղթաց կլինեն (չնայած կարծում եմ, որ Ադրբեջանն այս անգամ չի ստում): Այսինքն ազատագրված տարածքներն ընդունակ են պահելու և կերակրելու առնվազն 100.000 քաղաքացիների, իսկ հաշվի առնելով հայի աշխատասիրությունն ու ճկուն տրամաբանությունը, ինչպես նաև ներկայիս գիտության և տեխնիկայի ձեռքբերումները կարելի է այդ տարածքներում և ԼՂՀ-ում բարգավաճ կյանք ապահովել մոտ 500.000 մարդկանց համար: Ակնհայտ է, որ Ադրբեջանի կողմից 120.000 Արցախի հետ այդպես էլ չկարողանալով նորմալ հարցեր լուծել, արդեն իմաստ է փորձել 500.000-ի հետ, նույնիսկ եթե թիկունքում էլի նույն 3.2մլն Հայաստանն է
![]()
Tig (20.06.2011)
Ազգը իրավունք ունի ապրել այն տարածքներում, որտեղ որ ապրումա: Եթե հայ ազգը թույլա եղել ու կորցրելա իր ունեցածի 90%-ը պետքա ընդունել դա ու առաջ անցնել!!! Հիմա լռիվ այլ վիճակա, փաստացի մենք ունենք ԼՂՀ, ինձ օրինակ շատ ձեռնտուա փաստացի վիճակը, որը սակայն իմ համոզմամբ բերելու է պատերազմի! Իսկ պատերազմից խուսափելու և պատմություն գրելու միակ ելքը որոշ տարածքներ զիջելու փոխարեն ԼՂՀ անկախության ճանաչումը ու առանց պատերազմ սպասելու խաղաղ ապագայի կառուցումն է մեր սերունդների համար: Այսքանը:
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Chuk (20.06.2011), Mephistopheles (20.06.2011)
Ախր դու շատ "ՌԵԱԼԻՍՏ" ես
Ոչ մի տարածք զիջելով պատերազմից չես խուսափիԲա որ զիջեցինք, իսկ անկախությունը չճանաչվեց, կամ ձգձգվեց այնքան, որ նորից պատերազմական իրավիճակ եղավ? Այ ընկեր, հայրենիքը ՉԵՆ ԶԻՋՈՒՄ !!! տենց ճիշտ աշխարհի երեսին չկա ու չի եղել, գոնե մտածում ես ինչ ես ասում? Փաստորեն հազարավոր մարտիկներ զոհվեցին, որ ՓԱՍՏԱՑԻ ԼՂՀ-ն անկախ լինի, հիմա ինչ որ դե յուրե անկախության "կտի" դիմաց, փուչ և անորոշ խոստումների դիմաց զիջենք այն, ինչ արյան գնով են ձեռք բերել: Դա էլ առվազն անհարգալից վերաբերմունք ա այն բոլոր ընտանիքների և անձանց նկատմամբ, ովքեր պատերազմում կորցրել են իրենց հարազատներին:
Որպեսզի ավելի լավ հասկանաս իրավիճաըկ, փորձիր ավելի լավ տեղեկանալ Արցախյան հարցից: Առաջինը 1921թ. -ին Ադրբեջանի կոմկուսն ա ընդունել, որ ԼՂ-ն, ինչպես նաև Զանգեզուրը և Նախիջևանը ՀԽՍՀ ամբաժանելի մասն են կազմում, հետո իրենք իրենց որոշումից հետ են կանգնել: Արդեն դաս չի?, պարզ չի ում հետ գործ, ունենք? պետք եղած ժամանակ ոնց ուզեն կփոխեն իրենց խոսքը: Գայլի խոսքն ա "сам дал, сам взял обратно":
Ես չեմ հասկանում, դու կռվից վախում ես?
Չեմ ասում, թե պատերազմը լավ բանա, բայց տվյալ պարագայում ամենա օպտիմալ ելքնա` ուզում ես հայրենիք ունենալ, ուրեմն պատրաստ եղիր կռվի` հողը արյունով են պահում:
Ինչպես ասում են` հույսը դնել Աստծո վրա, բայց վառոդը միշտ չոր պահել: Կամ էլ, ոնց էին ասում հին աշխարհում? Ուզում ես խաղաղություն, պատրաստվիր պատերազմի:
Թուրքի հետ խաղաղությունը, էդ նույն գայլի ու գառան բարեկամություննա, հենց սեվածացավ, աչքդ թեթեցիր կուտի: Ավելի լավ չի, քանի ուժեղ են միանգամից հարցները լուծենք?
Ակնհայտ փաստ ա, եթե Ադրբեջանը լիովին վստահ լինի, որ արագ կհաղթի, առանց քեզ ու ինձ հարցնելու էլ կհարձակվի, իր անելիքը կավարտի ու մենք էլ որպես պարտվող կողմ դրանից հետո բոլոր Մադրիդներին էլ համաձայն կլինենք ու "խաղաղ" կապրենք: Եթե չի հարձակվում, որեմն իր շանսերը լավ էլ գնահատել ա, ու ռիսկի չի գնում: Իսկ եթե մենք այնքան պատրաստ լինենք պատերազմի, որ դիմացինը հասկանա, որ մինչև վերջ գնալու ենք, հաստատ գլխից ձեռ չի քաշել, ոչ էլ պատերազմի մեջ կմտնի: Մի անգամ մտավ, տեսանք ինչ եղավԱդրբեջանը Արցախում այնպիսի ամոթալի և խայտառակ պարտություններ է կրել, որ ող ջաշխարհի ռազմական գրագիտութուն ունեցող մարդիք ծիծաղում էին: Ռուս գեներալներից մեկն էլ ասել է. "ինչպես տվեցին Շուշին հայերին? Այնտեղից կարելի էր միայն քարեր նետելով հարձակվողներին կանգնեցնել": Էլ չեմ ասում Քարին տակը, որ տենց էլ չկարողացան վերցնել, Կուբատլի օպերացիան, Քելբաջար օպերացիան, Օմարի օպերացիան ... որ մեկան ասեմ?: Փաստացի բոլոր հանգուցային մարտերում, ունենալով թվային և տեխնիկական գերակշռություն Ադրբեջանը պարտվել է!!!:
Բան չունեմ ասելու Ռուսաստանը որոշում էր ով ինչքան գնա, բայց մարտի դաշտում էլ հո Ռուսաստանը չէր հրահանգներ տալիս կամ կրակում զինվորների փոխարեն?
Հիմա փաստացի ազատագրված տարածքներում ապրում են հայեր, փաստացի այդ տարածքները գտվում են ԼՂՀ իշխանության ներքո և այդտեղ տեղակայված են ԼՂՀ պաշտպանության բանակի ստորաբաժանումները և ՀՀ-ն ոչինչ չի կարող զիջել կամ որոշել:
Եթե պատերազմից վախենալով սկսենք զիջումներ կատարել, ապա անընդհատ կսպառնան ու ինչ-որ կտեր կզիջենք, վերջում էլ իմ ու քո տունը ու բակերը: Լավա?
Ես հիմա չեմ ասում որ մենք անկասկած բարեկամություն ունենանք այս երկիրների հետ, ուղղակի պահպանենք ջերմ հարաբերություններ այս ազգերի հետ, մանավանդ ռուսների հետ ովքեր այսօրվա դրությամբ մեր ստրատեգիական դաշնակիցներն են: Պարզ է որ տարբեր երկիրներ, օրինակ ռուսաստանը, մեզի օգտագործել են ընթացքում իրենց շահերի համար: Ի վերջո, մենք պետք է միշտ աշխատենք մեր երկիրը ինքնուրույն կառավարել և բարելավել, ու շատ չկախվենք ուրիշ երկիրներից, բայց դրանով էլ մենք պետք է հարմար հարաբերություններ պահպանենք ու շատ չմեկուսանանք:
Ի՞նչ ասեմ այստեղ...
Ռեալիստ ջան, ուզում ես, որ մենք նորից թույլ լինե՞նք: Էս արդեն քանի դար ա կուտ տալով մեզնից զիջումներ են կորզում: Հերիք չի՞: Հերիք չի՞ նույն սխալը անընդհատ անենք: Հերիք չի՞ նույն փոցխի վրա անընդհատ կանգնենք ու ճակատներիս մի լավ զխկոց ուտենք: Ինչոր խոստումի դիմաց հող հետ չեն տալիս: Ախր ամեն ինչ պարզից էլ պարզ ա, ինչո՞ւ ենք մենք էսքան խուճուճացնում ու բարդացնում:
հ.գ. շնորհակալություն Վառզոր ջան, շատ ռեալիստական վերլուծությունների համար![]()
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Համաձայն եմ:
Չերչիլի տակտիկան էչկան հավերժ թշնամիներ և հավերժ բարեկամներ:
Սակայն այստեղ տարբերություններ կան: Ռուսաստանը մեր ստրատեգիական դաշնակիցը չէ, նա մեր ստրատեգիական "բարեկամն" է, ընդ որում միակը: Իսկ եթե քո բարեկամը միակն է, ապա նա ինչ ուզի կանի` այլընտրանք չկա:
Որևէ պետության հետ "ջերմ հարաբերություններ" ահպանելու համար պետք է լինեն ընդհանուր շահեր և համագործակցության շրջանակներ: Ներկայիս իրավիճակում մենք ոչ մեկին ոչինչ չենք կարող առաջարկել համագործակցության համար: Հունաստանը ֆինանսական պրոբլեմներ ունի, ֆրանսիան ձգտում է վերգտնել իր ազդոցությունը Աֆրիկայում և արևեկյան Եվրոպայում, Ռուսաստանին արդեն ենքան բան ենք ձրի "առաջարկել", որ հաջորդ առաջարկը արդեն ՀՀ-ն Ռուսաստանի կազմ ներգրավելն է:
Ժողովուրդների բարեկամությունը արդեն վաղուց թևակոխել է տնտեսական և քաղաքական շահերի բարեկամության փուլ: Մակույթի և արվեստի որոլտում ջերմ շփումները չեն ապահովում քաղաքական և տնտեսական դաշտում անհրաժեշտ "քվեներ":
Որպես պետութուն, տարածաշրջանում մեր անդավաճան բարեկմը ԼՂՀ-ն է
Փաստացի մեր մնացած բոլոր հարևանները թշնամական վերաբերմունք ունեն` Թուրքիան և Ադրբեջանը բացահայտ և գործողություններով և խոսքով, Վրաստանը` դեմքներս ժպտալով քանդում է հայկական մշակութային արժեքները և իրավիճակ է ստեղծում Ջավախի հայաթափման գործընթացի արագացման համար, Իրանը` ակնհայտ հեռանկարներ ունի Ադրբեջանի հետ կապված, սակայն առայժմ հայասըտանի հետ նորմալ դրացիական հարաբերությունների մեջ է, բայց ոչ մի պետական օժանդակության մասին խոսք գնալ չի կարող:
Ժողովուրդ, քանին որ այնուամենայնիվ հայերի մեջ կան փոխզիջումային տարբերակների կողմնցկիցներ, ինչը իմ կարծիքով տարօրինակ է և մեծապես գալիս է ինֆորմացիայի բացակայությունից (չեմ ուզում ասել հայրենասիրության, որովհետև միշտ չի, որ այդպես է), ապա այդ անձանց առաջարկում եմ առաջին իսկ հնարավորությնա դեպքում (մանավանդ դիմացը ամառային արձակուրդներն են) այցելել ազատագրված շրջանները` հանգստանալու և քեֆանելու, մանավանդ Քարվաճառ: Ինձ թվում է դրանից հետո արդեն պարզ կլինի, որ միայն ափսոսելու տեսանկյունից չի կարելի զիջել` հրաշալի բնություն (անտառներ, մարգագետիններ` Ծաղկաձորից հաստատ պակաս տեղ չի
), պատմամշակութային արեքներ, ինչպես նաև տնտեսական լուրջ հեռանկարներ` օգտակար հանածոների հանքեր (մասնավորապես ոսկի, սնդիկ և նրանց ուղեկցող այլ մետաղներ), խմելու և հանքային ջրի բազմաթիվ աղբյուրներ և այլն: Այս ամենը միայն գումարային արտահայտությամբ ավելին է, քան մեկ պրոֆեսիոնալ բանակը վարձելը, որպեսզի այդ տարածքը պաշտպանի` զուտ տնտեսապես ավելի շահավետ է
Էլ չեմ ասում, որ ռազմական տեսանկյունից ստրատեգիապես շատ կարևոր տարածք է:
Մյուս շրջաններն էլ պակաս չեն` դաշտավայրային և շատ բերրի հողերն են, մանավանդ, որ վերջին 2 տասնամյակում պրակտիկորեն չեն մշակվել: Առանձնապես կարևոր է այն փաստը, որ հացահատիկի աճեցման համար կարելի է ասել իդեալական պայմաններ են, ինչպես նաև այգեգործության համար: Եթե չեմ սխալվում Զանգելանում, Հորադիզում ծովի մակարդակից միջին բարձրությունը 400-500մ է (արդեն ռազմական քարտեզով նայեցի` չեմ սխալվում): Նաև այդ տարածքների շնորհիվ երկարում է հայ-պարսկական սահմանը: Ի դեպ հենց այս տարածքների հանդեպ էլ Իրանը պատմական "իրավունքներ" ունի, ու գիտի, որ հայերի ձեռքից հետագայում բան վերցնելը շատ ավելի դրժար և վտանգավոր գործ է , դրա համար էլ, չնայած շահագրգռված չի, որ Ադրբեջանն ուժեղանա, այնուամենայնիվ կողմ է, որ տարածքները զիջենք
![]()
Վերջին խմբագրող՝ Varzor: 20.06.2011, 09:25:
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)
Էջանիշներ