Արցախի հիմնախնդիրը

[Նաիրուհի]

Ինձ հոդվածը դուր եկավ: Զարմանալիորեն առաջին անգամ էի այնպիսի բան կարդում, որի հետ գրեթե 99 տոկոսով համաձայն եմ:
Ըստ իս՝ ես քաղաքականությունից առանձնապես բան չեմ հասկանում, դրա համար աշխատում եմ շատ չմտնել բանավեճի մեջ
Բայց հոդվածում մի տեսակետ կար, որի արծարծումը մեր կողմից, ըստ իս, ճիշտ չէ: Խոսքս հինգ շրջանների վերադարձի մասին է: Իհարկե, տեսականորեն ոչինչ հնարավոր չէ բացառել, բայց ես դա համարում եմ մեզ համար ամենավատ ելքերից մեկը: Առանց այդ էլ մենք օդ ու ջրի պես տարածքի կարիք ենք զգում: Ես Հայաստանը ավատարիցս թեկուզ մի թիզ պակաս չեմ ուզում տեսնել: Խնդրում եմ սա հուզական մոտեցում չհամարել: ՀՀ Արցախի մարզի մարզկենտրոն Ստեփանակերտը արևելքից տարածքներ տալու դեպքում հայտնվում է Ադրբեջանից մի քանի կիլոմետր հեռավորության վրա, հիմա էլ խորությունը մի բան չի: Իսկ հարավից հանձնելն ավելացնում է լրացուցիչ կիլոմետրեր Ադրբեջանի հետ սահմանին՝ միաժամանակ նվազեցնելով սահմանն Իրանի հետ, որը, իմ խորին համոզմամբ, նույնիսկ Իրանին ձեռնտու չէ, իսկ մեզ՝ առավել ևս:
Համ էլ «Աղվանից» Տիգրանակերտը մե՛ր տարածքում պիտի լինի...

[Chuk]

գոնե Չուկը աչքով անց կացնի

Անկացրի
Գնահատում եմ աշխատասիրությունը Բիձա ջան, լրիվ անկեղծ: Տրամաբանական ընթացքը ու կառուցվածքը նկատվում ա, բայց հաշվի առնելով, որ դոգմայիկ ա, այսինքն ընդունվել ա որոշակի հարցերի կոնկրետ գնահատական ու ամեն ինչը դրա վրա կառուցվել, հակառակ հնարավորությունները պարզապես չքննարկվելով, պարզ ու անկհայտ ա, որ տրամաբանությունը մեծ հավանականությամբ սխալ ընթացքով էր գնալով: Ընդհանրապես հակված եմ սենց հոդվածները կոչել ոչ թե վերլուծական հոդվածներ, այլ «քարոզչական» հոդվածներ (քարոզչական չի նշանակում, որ դու պարտադիր ուզում էիր տեսակետդ քարոզել, բայց ինքն իրա կառուցվածքով որոշակի տեսակետի համոզում ա, ոչ թե համակողմանի քննարկում): Անկախ էս գնահատականներիցս հոդվածդ բարձր եմ գնահատում, թեև ինքն իմ համար հեչ համոզիչ չի, չափազանց միակողմանի ա, ու իմ համոզմունքներին ու գաղփարներին դեմ, առավել նացիոնալիստական շեշտադրումներով ա, չի պարունակում պրագմատիզմ, իրատեսություն:

[Բիձա]

Անկացրի
Գնահատում եմ աշխատասիրությունը Բիձա ջան, լրիվ անկեղծ: Տրամաբանական ընթացքը ու կառուցվածքը նկատվում ա, բայց հաշվի առնելով, որ դոգմայիկ ա, այսինքն ընդունվել ա որոշակի հարցերի կոնկրետ գնահատական ու ամեն ինչը դրա վրա կառուցվել, հակառակ հնարավորությունները պարզապես չքննարկվելով, պարզ ու անկհայտ ա, որ տրամաբանությունը մեծ հավանականությամբ սխալ ընթացքով էր գնալով: Ընդհանրապես հակված եմ սենց հոդվածները կոչել ոչ թե վերլուծական հոդվածներ, այլ «քարոզչական» հոդվածներ (քարոզչական չի նշանակում, որ դու պարտադիր ուզում էիր տեսակետդ քարոզել, բայց ինքն իրա կառուցվածքով որոշակի տեսակետի համոզում ա, ոչ թե համակողմանի քննարկում): Անկախ էս գնահատականներիցս հոդվածդ բարձր եմ գնահատում, թեև ինքն իմ համար հեչ համոզիչ չի, չափազանց միակողմանի ա, ու իմ համոզմունքներին ու գաղփարներին դեմ, առավել նացիոնալիստական շեշտադրումներով ա, չի պարունակում պրագմատիզմ, իրատեսություն:

Իմ ռասչոտը ընդամենը քո աչքի տակով անց կացնելն էր:
Իսկ դու էնքան ես խորացել, որ դոգմատիզմը, "հակառակ հնարավորությունները պարզապես չքննարկելը", "տրամաբանության մեծ հավանականությամբ սխալ ընթացքը", «քարոզչական» լինելը, միակողմանիությունը, առավել նացիոնալիստականությունը, ոչ իրատեսությունն ու ոչ պրագմատիզմն ես դաժե ջրի երես հանել:
Տրիբունը հզոր ա- տղեն գրել էր "Բայց հաստատ կարող եմ ասել, որ նման հոդվածները որպես կանոն ստանում են սպիտակ ագռավի կարգավիճակ ու նրանց նկատմամբ բոլոր կողմերից, անկախ քաղաքական հայացքից, դիրքորոշումից, գույնից, մի անգամից ձևավորվում է անտագոնիզմ, ոչ սխոլաստիկ ձևակերպումների պատճառով:"
Իսկականից շնորհակալ եմ Չուկ ջան:

[Chuk]

Իմ ռասչոտը ընդամենը քո աչքի տակով անց կացնելն էր:
Իսկ դու էնքան ես խորացել, որ դոգմատիզմը, "հակառակ հնարավորությունները պարզապես չքննարկելը", "տրամաբանության մեծ հավանականությամբ սխալ ընթացքը", «քարոզչական» լինելը, միակողմանիությունը, առավել նացիոնալիստականությունը, ոչ իրատեսությունն ու ոչ պրագմատիզմն ես դաժե ջրի երես հանել:
Իսկականից շնորհակալ եմ Չուկ ջան:

Չեմ հանել, Բիձ ջան, չեմ հանել էն իմաստով, որ «մերկապարանոց» վերաբերմունք եմ գրել՝ առանց հիմնավորելու:
Որոշեցի վարվել ճիշտ նույն կերպ, ինչպես վարվում եք թեկուզ նույն Տեր-Պետրոսյանի ելույթների հետ, ասելիքը թողնելով մի կողմ գնահատական հնչեցնել

[Բիձա]

Ինձ հոդվածը դուր եկավ: Զարմանալիորեն առաջին անգամ էի այնպիսի բան կարդում, որի հետ գրեթե 99 տոկոսով համաձայն եմ:
Ըստ իս՝ ես քաղաքականությունից առանձնապես բան չեմ հասկանում, դրա համար աշխատում եմ շատ չմտնել բանավեճի մեջ
Բայց հոդվածում մի տեսակետ կար, որի արծարծումը մեր կողմից, ըստ իս, ճիշտ չէ: Խոսքս հինգ շրջանների վերադարձի մասին է: Իհարկե, տեսականորեն ոչինչ հնարավոր չէ բացառել, բայց ես դա համարում եմ մեզ համար ամենավատ ելքերից մեկը: Առանց այդ էլ մենք օդ ու ջրի պես տարածքի կարիք ենք զգում: Ես Հայաստանը ավատարիցս թեկուզ մի թիզ պակաս չեմ ուզում տեսնել: Խնդրում եմ սա հուզական մոտեցում չհամարել: ՀՀ Արցախի մարզի մարզկենտրոն Ստեփանակերտը արևելքից տարածքներ տալու դեպքում հայտնվում է Ադրբեջանից մի քանի կիլոմետր հեռավորության վրա, հիմա էլ խորությունը մի բան չի: Իսկ հարավից հանձնելն ավելացնում է լրացուցիչ կիլոմետրեր Ադրբեջանի հետ սահմանին՝ միաժամանակ նվազեցնելով սահմանն Իրանի հետ, որը, իմ խորին համոզմամբ, նույնիսկ Իրանին ձեռնտու չէ, իսկ մեզ՝ առավել ևս:
Համ էլ «Աղվանից» Տիգրանակերտը մե՛ր տարածքում պիտի լինի...

Էդ 5 շրջանը ես էլ չեմ ուզում վերադարձվի: Ես կուզենայի Բաքուն էլ, Ստամբուլն էլ մերը լիներ: Որ ուզենալով լիներ, ես կուզենայի հայաստանում դոդլֆիկ վաաբշե չլիներ:
Նաիրուհւ ջան, ցանկությունների ու հնարավորությունների համատեղելիության հարցը փիլիսոփայականից արդեն վաղուց իջեցվել է կենցաղային տրամաբանության մակարդակ: Թշնամու հետ հարաբերություններում երազանքներով առաջնորդվելը հղի է մեծ արյամբ: Ես փորձել եմ գտնել այն միջինը, որը տրամաբանական է, դիվանագիտորեն հնարավոր ու գործնականում իրագործելի:

---------- Ավելացվել է՝ 15:13 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 15:11 ----------

Չեմ հանել, Բիձ ջան, չեմ հանել էն իմաստով, որ «մերկապարանոց» վերաբերմունք եմ գրել՝ առանց հիմնավորելու:
Որոշեցի վարվել ճիշտ նույն կերպ, ինչպես վարվում եք թեկուզ նույն Տեր-Պետրոսյանի ելույթների հետ, ասելիքը թողնելով մի կողմ գնահատական հնչեցնել

Չուկ, ես ուր, ԼՏՊ-ն ուր: Նվաստիս կարգավիճակը հաշվի առ:

[Chuk]

Չուկ, ես ուր, ԼՏՊ-ն ուր: Նվաստիս կարգավիճակը հաշվի առ:

Դե դու շահեկան վիճակում ես Բիձա ջան, դու կարաս Լևոնին քննադատես, իսկ Լևոնը քեզ չէ
Բայց Լևոնի անունը թեև ես տվեցի, արի անցնենք իրան:
Եթե ի սկզբանե հոդվածում առաջարկվող բոլոր տարբերակները կոչվում են պարտվողական ու դրանք ըստ էության չի փորձվում համակողմանի քննարկել, էդ հոդվածն ու՞մ ա պետք: Իհարկե կլինի մարդկանց ահռելի խումբ, ով կոգևորվի, որտև մենք սևացնել սիրող ժողովուրդ ենք: Բայց որպես լուրջ վերլուծություն ինքս չէի կարող նայել հոդվածիդ: Ի դեպ քեզ լուրջ առաջարկ ունեմ: Հիմա էական չի, ես ոնց եմ վերաբերվում էդ հոդվածիդ, ինքն անկախ դրանից արժեք ունի: Ու վստահ եմ, որ նման հոդվածներ էլի ունես և դեռ կգրես: Բլոգ բացիր (ոչ ակումբային բլոգներից): Եթե տեխնիկական աջակցություն ու խորհրդատվություն է պետք, ապա նվաստիս գիտելիքները դնում եմ Ձեր տրամադրության տակ

[Բիձա]

Դե դու շահեկան վիճակում ես Բիձա ջան, դու կարաս Լևոնին քննադատես, իսկ Լևոնը քեզ չէ
Բայց Լևոնի անունը թեև ես տվեցի, արի անցնենք իրան:
Եթե ի սկզբանե հոդվածում առաջարկվող բոլոր տարբերակները կոչվում են պարտվողական ու դրանք ըստ էության չի փորձվում համակողմանի քննարկել, էդ հոդվածն ու՞մ ա պետք: Իհարկե կլինի մարդկանց ահռելի խումբ, ով կոգևորվի, որտև մենք սևացնել սիրող ժողովուրդ ենք: Բայց որպես լուրջ վերլուծություն ինքս չէի կարող նայել հոդվածիդ: Ի դեպ քեզ լուրջ առաջարկ ունեմ: Հիմա էական չի, ես ոնց եմ վերաբերվում էդ հոդվածիդ, ինքն անկախ դրանից արժեք ունի: Ու վստահ եմ, որ նման հոդվածներ էլի ունես և դեռ կգրես: Բլոգ բացիր (ոչ ակումբային բլոգներից): Եթե տեխնիկական աջակցություն ու խորհրդատվություն է պետք, ապա նվաստիս գիտելիքները դնում եմ Ձեր տրամադրության տակ

Շնորհակալ եմ առաջարկիդ համար:
Իմ կարծիքով հայկական քաղաքական ասպարեզը ընդամենը մի 50 մարդ է: Ու էդ 50-ից, կամ դրսին եկած որևէ մեկի կարծիքը 2 համախոհից այն կողմ չի անցնում: Հրանտ Տեր Աբրահամյանի բլոգում մի 2 նյութ գրեցի, նույն 50 -ից մի 1-2-ը կարդացին թե չէ չգիտեմ, ու դրանով ամեն ինչ վերջացավ:Սուրեն Սուրենյանցի բլոգի հասցեն չեմ կարողանում գտնել: Իսկ Ակումբի անգլիատառ անդամի անունը գօօգլվող է:
Ինքս բլոգ բացելու հավես չունեմ: եթե ակտիվ գործող ու հետաքրքիր մտածող բլոգի հասցե ունես, ասա, մի գուցե մտնեմ, քննարկեմ:
Հայաստանը գաճաճ է թե որպես պետություն, և թե որպես ինտելլեկտուալ ասպարեզ: Ակումբը դեռ որ եղածներից ամենաբազմազանն է ու չափի մեջ եղածը:
Որի համար խորին շնորհակալությունս քեզ /անկախ մեր տարակարծություններից/:
Ի դեպ, հիմա էլ հոդվածը ուղարկեցի "Առավոտ" -պատասխան լռություն ստանալու ակընկալիքով:

[Chuk]

Շնորհակալ եմ առաջարկիդ համար:
Իմ կարծիքով հայկական քաղաքական ասպարեզը ընդամենը մի 50 մարդ է: Ու էդ 50-ից, կամ դրսին եկած որևէ մեկի կարծիքը 2 համախոհից այն կողմ չի անցնում: Հրանտ Տեր Աբրահամյանի բլոգում մի 2 նյութ գրեցի, նույն 50 -ից մի 1-2-ը կարդացին թե չէ չգիտեմ, ու դրանով ամեն ինչ վերջացավ:Սուրեն Սուրենյանցի բլոգի հասցեն չեմ կարողանում գտնել: Իսկ Ակումբի անգլիատառ անդամի անունը գօօգլվող է:
Ինքս բլոգ բացելու հավես չունեմ: եթե ակտիվ գործող ու հետաքրքիր մտածող բլոգի հասցե ունես, ասա, մի գուցե մտնեմ, քննարկեմ:
Հայաստանը գաճաճ է թե որպես պետություն, և թե որպես ինտելլեկտուալ ասպարեզ: Ակումբը դեռ որ եղածներից ամենաբազմազանն է ու չափի մեջ եղածը:
Որի համար խորին շնորհակալությունս քեզ /անկախ մեր տարակարծություններից/:
Ի դեպ, հիմա էլ հոդվածը ուղարկեցի "Առավոտ" -պատասխան լռություն ստանալու ակընկալիքով:

Իրականում ճիշտ կազմակերպելու դեպքում կարելի է մեծ քանակներ ապահովել՝ նյութի ընթերցման համար: Բայց դրա համար ժամանակ է պետք ու անխոնջ աշխատանք: Ինչևէ, եթե ունենամ բլոգային համակարգ (ներկայումս չունեմ), տեղյակ կպահեմ: Ինձնից հասնում էր առաջարկելը բլոգ պահելու միտքն ու իմ օգնությունը՝ իրականացնելու համար:

Ինչ վերաբերվում է «Առավոտին», ապա նրանք սովորաբար նման հոդվածները տպում են:

[Monk]

Շնորհակալ եմ առաջարկիդ համար:
Իմ կարծիքով հայկական քաղաքական ասպարեզը ընդամենը մի 50 մարդ է: Ու էդ 50-ից, կամ դրսին եկած որևէ մեկի կարծիքը 2 համախոհից այն կողմ չի անցնում: Հրանտ Տեր Աբրահամյանի բլոգում մի 2 նյութ գրեցի, նույն 50 -ից մի 1-2-ը կարդացին թե չէ չգիտեմ, ու դրանով ամեն ինչ վերջացավ:Սուրեն Սուրենյանցի բլոգի հասցեն չեմ կարողանում գտնել: Իսկ Ակումբի անգլիատառ անդամի անունը գօօգլվող է:
Ինքս բլոգ բացելու հավես չունեմ: եթե ակտիվ գործող ու հետաքրքիր մտածող բլոգի հասցե ունես, ասա, մի գուցե մտնեմ, քննարկեմ:
Հայաստանը գաճաճ է թե որպես պետություն, և թե որպես ինտելլեկտուալ ասպարեզ: Ակումբը դեռ որ եղածներից ամենաբազմազանն է ու չափի մեջ եղածը:
Որի համար խորին շնորհակալությունս քեզ /անկախ մեր տարակարծություններից/:
Ի դեպ, հիմա էլ հոդվածը ուղարկեցի "Առավոտ" -պատասխան լռություն ստանալու ակընկալիքով:

Ներողություն եմ խնդրում օֆֆտոպային միջամտության համար: Սուրենյանցի բլոգի հասցեն է http://surenyants.livejournal.com/

[Բիձա]

Ներողություն եմ խնդրում օֆֆտոպային միջամտության համար: Սուրենյանցի բլոգի հասցեն է http://surenyants.livejournal.com/

Շնորհակալ եմ, լինքի համար:

[Mark Pauler]

Հարգելի Մարկ, արձագանքդ խիստ հակասական էր:
"մի քիչ ազգային ինքնաքննադատության պահով տեղ-տեղ չափն անցել ես"
-Իսկ էդ չափն ով է որոշել, հաստատել ու դրել որպես էտալոն՞: Էդ էտալոնը որտեղ է դրված, որ ես էլ իմ ասելիքն ու մտքերս հետը համեմատեմ, չափեմ, ու լոզուս պապանձեմ՞:
"էդպիսի բառեր հնչեցնելու համար դեռ պետք ա իրավունք վաստակես":
-Ումից՞: Էդ մի էտալոնը որտեղ է դրված՞ Ուրեմն ձայն բարձրացնելու համար մինչև էդ դեռ պետք է մի ահագին կզած եղած լինեմ՞:
"այսինքն գործով ցույց տաս, որ տարբերվում ես":
Վերջին 22 տարվա գործով ցույց տվածներից գոնե մի 2-կենդանի մնացածի անունը տուր, որ իմանամ, թե որ կերպարների մասին է խոսքը՞:
"Միայն գաղափարական ճառերը քեզ էտ իրավունքը չեն տալիս":
-Ժամանակակից աշխարհում ինքնաքննադատական կամ ցանկացած այլ կարծիք հայտնելը իրավունքի խնդիր չի: Չգիտեմ, թե քո պատկերացումններով ովքեր իրավունք ունեն: Օրինակ սեռժը դոդը, լֆիկը, մանվելն ունեն՞: Լեվոնն ունի՞, և եթե ունեն, ապա ինչից ելնելով՞

Արձագանքս խիստ հակասական էր , որովհետև սկզբում երրորդ մասն էի կարդացել, հետո նոր առաջին երկուսը: Քո գրածը ինձ ստիպեց մեծ հարգանքով լցվեմ անձիդ նկատմամբ, բայց ես էն մարդկանցից եմ, որ ամբողջ ուժով պայքարում եմ էն մարդկանց խոսքերի դեմ, ովքեր քննադատում են հայ ազգին: Գուցե ինձ համարես նացիոնալիստ, բայց դրանից ես ինձ վատ չեմ զգա: Ուղղակի քննադատողների գերակշիռ մեծամասնությունը դրանք դատարկ տակառներ են, ինչ չեմ կարա ասեմ քո մասին:
Իմ կարծիքով կարելի ա քննադատել անձին, մարկանց խմբերին ու իրանց արարքները, բայց ոչ ազգին ու աստծուն:
Էսօր ես իսկապես փորձում եմ իմ գործով կոտրել որոշ կարծրատիպեր, որոնք թուլացնում են մեր ազգն ու պետությունը:
Ու դա իմ նպատակների շարքում ամենաբարձր աստիճանների վրայա:
Իմ կարծիքով միայն գործնական իրական քայլերից հետո մարդն իրավունք ունի քննադատի: Եթե ես չեմ ապացուցել, որ ես լավ "կոշկակար եմ" ուրեմն իրավունք չունեմ փնովեմ ուրիշի կարած կոշիկի որակը: Սա իմ տեսակն է և ես այդպես եմ ապրում:
Ցանկացաց դեպքում ես հարգում եմ քո կարծիքը ու նաև մեծամասամբ ընդունում, բայց էլի եմ խնդրում քննադատի առանձին խմբերի ու մարդկանց, բայց ոչ ազգին:
Սրտանց քեզ ցանկանում եմ մեծ ուժ ու իմաստություն, որ ցանկություններդ ի կատար ածես ու ազգդ քննադատելու փոխարեն հպարտանաս նրանով:
Ինչ վերաբերվում ա սեռժին դոդին, լֆիկին, մանվելին ու մնացածին - ասեմ իմանաս - իրանք իմ պատկերացումներով ընդհանրապես հայ կոչվելու իրավունք չունեն: լտպ-ն էլ մարդ կոչվելու իրավունք չունի:

[voter]

Բիձ երկար ես գրել դրանից էլ չեն էլ կարդացել ուր մնաց տպագրեն

Ինչքան, որ դիմացա կարդացի մի բան հասակացա, Հայաստանի շահերի տեսակետից Ղարաբաղի անկախության անիմաստ ու անշահավետ լինելը կարմիր թելով ամբողջ գրածիդ մեջով անցնում է։

Բայց եթե քո տրամաբանությամբ գնանք ու համարենք Հայաստանի համար պիտի շահավետ ՏԱՐԱԾՔԱՅԻՆ լուծում լինի, ապա դա պիտի Ղարաբաղի տարածքների փոխանակումը Նախիջևանի հետ լինի, քանի որ Նախիջևանի տարածքները Հայաստնանին միացնելը ավելի շահավետ ու կարևոր է Հայաստան պետության համար քան Ղարաբաղի միացումը...

Դու դիտարկում ես ինչպես շատ ՀԱԿականներ, Արցախը որպես ՏԱՐԱԾՔ և ոչ թե այսրկովկասում ու միջազգային ասպերզում գործոն , այդ իսկ պատճառով Արցախ պետության անկախությունը ու գոյությունը այդ տեսանկյունից Հայաստնանի շահերից չի բխում։

Բայց դա դեռ չի նշանակում, որ դա Արցախի պետության ու այնտեղ ապրել ցանկացողների շահերից էլ չի բխում։

Հարցը միայն նրանում է, թե ում շահերից է բխում Արցախի անկախությունը, եթե ոչ մեկի նույնիսկ հայ փախստականների շահերից դա չի բխում բնական է, ոչ մեկ էլ չի ընդունի նրա անկախությունը։

Ավելորդ անգամ կրկնվեմ, եթե Արցախ պետությունը ելնի այն հանգամանքից, որ նա պատրաստ է ընդունել ցանկացած մարդու, անկախ նրա ազգային ու կրոնական պատկանելիությունից, որը ընդունում է Արցախի անկախ պետություն լինելը, ապա ոչ մի նշանակություն արդեն չի ունենա թե Երևանի, թե Բաքվի, թե Վաշինգտոնի ու թե Մոսկվայի կարծիքը ու ընդունել չնդունելը, այդ մարդիկ այնտեղ կապրեն ու կլինեն անկախ։

---------- Ավելացվել է՝ 20:05 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 19:54 ----------

Տարածք հանձնող չհանձնողների համար տնային աշխատանք։
ասենք հանձնեցիք ու այնտեղ նաև ոչ հայեր բնակեվեցին, միթե այյդ տարածքներում ոչ հայերի բնակվելը առանց հանձնելու հնարավոր չէ՞ իրականացնել....
անպայման է՞ հանձնել տարածքները դեսպոտիզմով տառապող ադրբեջան պետությանը տիրապետության տակ, որ այնտեղ մարդիկ գան բնակվե՞ն...
Հուշում։եթե հողերի հանձնելը ուրիշ նպատակներով է արվում քան այնտեղ մարդկանց խաղաղ բնակվելու համար, ապա դա լուծում չի կարող լինել այլ ընդհամենը նոր կոնֆլիկտային վիճակի է հանգեցնելու...

[Բիձա]

Արձագանքս խիստ հակասական էր , որովհետև սկզբում երրորդ մասն էի կարդացել, հետո նոր առաջին երկուսը: Քո գրածը ինձ ստիպեց մեծ հարգանքով լցվեմ անձիդ նկատմամբ, բայց ես էն մարդկանցից եմ, որ ամբողջ ուժով պայքարում եմ էն մարդկանց խոսքերի դեմ, ովքեր քննադատում են հայ ազգին: Գուցե ինձ համարես նացիոնալիստ, բայց դրանից ես ինձ վատ չեմ զգա: Ուղղակի քննադատողների գերակշիռ մեծամասնությունը դրանք դատարկ տակառներ են, ինչ չեմ կարա ասեմ քո մասին:
Իմ կարծիքով կարելի ա քննադատել անձին, մարկանց խմբերին ու իրանց արարքները, բայց ոչ ազգին ու աստծուն:
Էսօր ես իսկապես փորձում եմ իմ գործով կոտրել որոշ կարծրատիպեր, որոնք թուլացնում են մեր ազգն ու պետությունը:
Ու դա իմ նպատակների շարքում ամենաբարձր աստիճանների վրայա:
Իմ կարծիքով միայն գործնական իրական քայլերից հետո մարդն իրավունք ունի քննադատի: Եթե ես չեմ ապացուցել, որ ես լավ "կոշկակար եմ" ուրեմն իրավունք չունեմ փնովեմ ուրիշի կարած կոշիկի որակը: Սա իմ տեսակն է և ես այդպես եմ ապրում:
Ցանկացաց դեպքում ես հարգում եմ քո կարծիքը ու նաև մեծամասամբ ընդունում, բայց էլի եմ խնդրում քննադատի առանձին խմբերի ու մարդկանց, բայց ոչ ազգին:
Սրտանց քեզ ցանկանում եմ մեծ ուժ ու իմաստություն, որ ցանկություններդ ի կատար ածես ու ազգդ քննադատելու փոխարեն հպարտանաս նրանով:
Ինչ վերաբերվում ա սեռժին դոդին, լֆիկին, մանվելին ու մնացածին - ասեմ իմանաս - իրանք իմ պատկերացումներով ընդհանրապես հայ կոչվելու իրավունք չունեն: լտպ-ն էլ մարդ կոչվելու իրավունք չունի:

Վերջին նախադասությամբ կատարած ընդհանրացումներդ անսպասելի էին: Ասեմ միայն, որ բոլորս ենք կազմում հայ ազգը՝ հիշյալներն ու նույնիսկ առավոտից իրիկուն թուրքական երգով կյանք մսխողները: Քո տարիքում այլևայլ գաղթակղություններին դիմադրելու համար դու շատ ճիշտ, առանցքային հենակետեր ես ընտրել-ազգին ու աստծոն:
Ուղղակի տարիքովի իրավունքով խորհուրդ կտայի հիմա ավելի շատ լսես, ուսումնասիրես մարդ արարածին, լինի դա հայ, ոչ հայ, կամ նույնիսկ ԼՏՊ: Հետո արդեն ժամանակ կունենաս տեսածդ ու լսածդ թե քեզ և թե ազգիդ ծառայեցնելու:

[Mephistopheles]

Ժողովուրդ, Լևոնն էդ ի՞նչ ա արել որ ըտենց չեք սիրում… Ղարաբաղի հարցում ինքն իր կարծիքն է հայտնել, բոլորս էլ մեր կարծքը հայտնում ենք, բայց ուզում եք որ Լևոնին վտարեն, ամեն ինչի մեղավորը Լևոնն է… մի հատ բան ասեք որտեղ Լևոնը մեղավոր չի…

Ղարաբաղի հարցում էլ մարդը կոմպրոմիսային տարբերակն ա առաջարկում… ամբողջ աշխարհում էլ կոնֆլիկտներն այդ սկզբմունքով են լուծվում…

[dvgray]

Ժողովուրդ, Լևոնն էդ ի՞նչ ա արել որ ըտենց չեք սիրում… Ղարաբաղի հարցում ինքն իր կարծիքն է հայտնել, բոլորս էլ մեր կարծքը հայտնում ենք, բայց ուզում եք որ Լևոնին վտարեն, ամեն ինչի մեղավորը Լևոնն է… մի հատ բան ասեք որտեղ Լևոնը մեղավոր չի…

կարծեմ շատ երկար "ժողովուրդը" մանրամասն շարադրել է, թե ինչ ա արել ու անում Լևոնը:

Ղարաբաղի հարցում էլ մարդը կոմպրոմիսային տարբերակն ա առաջարկում… ամբողջ աշխարհում էլ կոնֆլիկտներն այդ սկզբմունքով են լուծվում…

օրինակ՞: ասեմ մի երկու հատ ես: Ճապոնիան պարտվեց պատերազմում ու կնքվեց զինադադար: Ռուսները գրավեցին կղզիներ ու կցեցին իրենց: մինչև հիմա խոսում խոսում են, բայց մի կտոր քար անգամ էտ կղզիներից հետ տված չկան:
Կալինինգրադը- Քյոնիսբերգը- գրավեցին, ու ուզում ա հազար հատ գերմանաից էլ իջնի պարաշուտով, հետ տվող չկա: Նույնը լեհերը, վերցրին հողեր, ու անվերադարձ…
հետ տալիս են միայն պարտության դեպքում: սերբերը պարտվեցին: Ազերիները պարտվեցին ու զրկվեցին ինչ որ մենք գրավեցիքն: ու ապուշություն արինք էն ժամանակ, որ առանց Շահումյան-Գետաշենի զինադադար կնքեղինք: հլա կարծում եմ Կիրովաբադն էլ պետք էր գրավել ու նոր մտածել…

եթե քո ասելով է, ապա թող թուրքեն էլ մեր հողերը կոմպրոմիսային տարբերակով մեզ վերադարձնեն:
ինչի՞ չէ որ
ու արի նրանց հետ սաղ օրը քյալլա տանք էտ հարցով: միջազգային միջնորդներ ընտրենք, ու մի 10 տարի բանակցելուց հետո Կարսը ու մնացածը հետ ստանանք սկուտեղի վրա: ի՞նչ՞ կարծիքի ես