Կարոտ բառի ֆրանսերենը չկա...(անտիպ մտքեր)

[ivy]

Գալ, նենց խորքից ես գրում... ու մի հարց է հա մոտս առաջանում, ի վերջո որոշեցի տալ. ամեն տեղ նշվող այդ «դու»-ն միևնույն մարդո՞ւն է վերաբերվում, թե՞ իրենք տարբեր են:

[Գալաթեա]

Գալ, նենց խորքից ես գրում... ու մի հարց է հա մոտս առաջանում, ի վերջո որոշեցի տալ. ամեն տեղ նշվող այդ «դու»-ն միևնույն մարդո՞ւն է վերաբերվում, թե՞ իրենք տարբեր են:

Այվ, ահավոր տարբեր են ու խայտառակ կերպով նույնը

[Գալաթեա]

Այսօր երկինքը աներևակայելիորեն մաքուր էր: Սպիտակ ամպերը կապույտի վրա այնքան պարզ էին երևում, որ հավատս չէր գալիս. անգամ ամենաթափանցիկ քուլան ուղիղ աչքիս առաջ էր:
Համոզվեցի վերջերս, որ ավելի սուր եմ սկսել ամեն ինչ զգալ: Մարդկանց, անձրևը, փշատի հոտը, բնության ձայները:
Ինձ անընդհատ ժպտալուց եմ բռնացնում: Գիժ եմ երևի:
Կամ մոտ եմ գժվելուն:
Մեղքի զգացում, շնչակտուր անող քնքշանք, չունեցածս կորցնելու անհիմն վախ:
Իսկ ամբողջն իրար հետ` Քաոս:
Իմ Քաոսը:
Գարուն, մի գնա:

[Գալաթեա]

Տեսնես օրվա առաջին բաժակ սուրճից լավ բան կա՞ աշխարհում:
Չնայած չէ...կլինի` ոնց էլ լինի..
Բա որ սիգարետ էլ լիներ հետը...այ էս դեպքում ուրիշ լավ բան դժվար թե լիներ:
Լիակատար երջանկության համար մնում է պարզել` ես չափից դուրս ուժե՞ղ եմ, թե՞ չափից դուրս թույլ: Իրար են հավասարվել այս երկու բևեռները: Վերցրել ու ձուլվել են մի սահմանի վրա:
Հիմա ես ո՞նց հասկանամ:
Թուլությունս արցունքով չի խորհդանշվում արդեն վաղուց: Այս մի հնարավորությունը կորավ: Տրամադրության անկումներ գրեթե չեմ ունենում` մարդկանց մոտ արդյունքում թողնելով անզգա կոճղակտորի տպավորություն: Սա էլ փչվեց:
Դեպրեսիան որպես հոգեվիճակ ընդհանրապես դադարել է այցելել: Շան տեղ չի դնում: Ու մտքով չի անցկացնում, որ միգուցե ես, այ քեզ բան, ուզում եմ դեպրեսիայի մեջ ընկնեմ.. Այս վերջին փաստը, ի դեպ, նկատող է եղել, գիտես, այ դեպրեսիա, կա մի մարդ, որը առանց ինձ ճանաչելու հասկացել է, որ դու իմ վրա թքած ունես...
Բա լավ...ո՞նց հասկանամ` թույլ ե՞մ, թե՞ ուժեղ:
Բռնեմ ինտերնետում հերթական էժանագին հոգեբանական թեսթը գտնեմ լրացնեմ: Իր ապուշ հարցերով ու անկապ միավորներով:
Որ վերջապես հասկանամ` հոգուցս ամեն օր, ամեն ժամ խմվող արյան կաթիլները բացի ինձ` հոգու արյուն հանձնելու կախվածության մեջ գցելուց, որևէ մեկին որևէ օգուտ տալիս ե՞ն: Ուրիշի հոգու համար դառնում ե՞ն դոնորական արյուն:
Թե՞ հերթական բարեգործությունս է:
Լավ, է...գնամ երկրորդ բաժակ սուրճս խմեմ:

[Գալաթեա]

Ամեն անգամ, երբ ինձ թվում է, որ մոտեցել եմ ինձ պարուրող խավարի սահմանագծին, այն նոսրանալու փոխարեն ավելի է խտանում: Գրեթե շոշափելի է արդեն դարձել:
Ես փախչում եմ` ինքը հետապնդում է..Աչքերս փակում եմ` դրսի խավարին փոխարինում է ներսինը` առավել վախեցնող ու ցուրտ: Աչքերս բացում եմ` թվում է`չեմ բացել..
Այդ խավարիս ողջ լույսը, որ հիմա ի վիճակի եմ ծվեններով դուրս հանել, թեկուզ մի փոքր ջերմություն ստեղծելով, քեզ եմ ուղարկում, ջան: Պինդ կաց: սեղմիր բռունցքներդ` ցավալու, արյունը կանգնելու աստիճան ու ասա մտքումդ` ապրելու եմ...
Կողքիդ եմ...

[Գալաթեա]

Էլի խմածի պես եմ...թե հենց խմած եմ...
Կյանքս բաժանվել է երկու մասի` երկուշաբթիից առաջ և երկուշաբթիից հետո:
Առաջին դեպքում` անիմաստ ու խելագար սպասում, իսկ երկրորդի` զուր ջանքեր զսպել զայրույթը կամ մենավոր հուշի շնչակտուր անող քնքշանքը:
Եթե Ֆրեդդին մեռած չլիներ` Բարսելոնան կերգեի հետը...Մոնսերատը նախանձից կկանաչեր..
Հերիք է ժպտաս, այ աննորմալ...
Հերիք է, վայ
Չէ...խմած եմ:
Ինձ մի հարբեցրու:

[Գալաթեա]

Էլի լացել եմ ուզում: Ու էլի չկան արցունքներ: Ինչու՞ եմ էսքան չորացած..
I feel so funny, I feel so sad....
Տեսնես Նինան էս երգելուց նույնն է՞ զգացել` ինչ ես հիմա:
Ես կամ շատ լավ եմ հասկանում, թե ինչ է հետս կատարվում, կամ ընդհանապես` գրողս էլ չեմ հասկանում:
Երկակի կյանքը վերածվեց եռակիի: Կարելի է մտածել` երկակին բեսամփթ յոլա էի տանում...հոգնել եմ ախր..
Ուզում եմ հոգուս վերքերն էլ ձեռքիս վրայի վերքի պես տեսանելի լինեն: Ու սա էն դեպքում, որ ավելորդ էքսգիբիցիոնիզմի մարմաջով չեմ տառապում:
Հասկանալի՞ եմ ուզում դառնալ.. չգիտեմ...
Ուզում եմ մի զույգ աչքերին նայելիս մի այլ հայացք չհիշել: Ու չի ստացվում:
Ուզում եմ ԵՍ-ս վեր դասեմ ամենից ու ամենքից: Ու չի ստացվում:
Ուզում եմ բոլորին լավ լինի: Ու չի ստացվում:
Ուզում եմ ԻՆՁ լավ լինի..այ սա երբեք չի ստացվել...
Ընկերուհուս մասին լուրը...տեսնես ճիշտ է...երնեկ սխալ լիներ...որ էսքան փալաս չզգայի ինձ իր փոխարեն...իր ու էդ բ..-ի տղու...ու կյանքի` իր ողջ բ..-ի տղությամբ..
Գարունն էլ կամ չի գալիս, կամ եկել է` ինձ տեղյակ չի պահել:
Անձրև:
Անձրև:
Ցեխ...
Էսօր Վիվալդիի գարունն էր միացրած: Մի տեսակ ռաբիզոտ էր էդտեղ հնչում...բայց դե...գարունն էր ..

Ւ սառույցե այն ամրոցում
Նրա կրակը չի մարած...