Տասը...
Տասը...
Միշտ էլ մաթեմից վատ եմ եղել։
Բայց որ վեց հատիկ թիվ հավաքելն էդքան դժվար լիներ..նման բան դեռ չէր գրանցվել..
Միշտ էլ "Ամադեուս" ֆիլմից վատացել եմ։
Բայց որ էդքան ազդի վրաս..օրիգինալ լեզուն..ներքին զգացողությունս..
Միջակություններ ամբողջ տիեզերքի...Սալիերին ներում է ձեզ...նա ձեր առաջնորդն է..
Ու այդ ծիծաղը...հիստերիկ, աննորմալ, խելառահամ..հետս է լինելու, երկար։
Սենյակիս խավարն ու անձրևի խուլ խշշոցը...
Ու ամեն ինչ խլացնող սրտիս զարկերը։ Դրանց ներքո լռություն դարձող մեքենայի ձայնը, որ քեզ տանելու էր..հեռուստացույցի աղմուկը..հոսող ջրի ձայնը..
Նոտաները երբեք չափից դուրս շատ չեն լինում..հակառակը..
Չեն հերիքում։
Դու իմ երաժշտությունն ես։
Վերջին խմբագրող՝ Գալաթեա: 18.06.2009, 01:40:
Եկվոր (19.06.2009)
1դար=3155760000 վայրկյան։ Անտեղի մի՛ ծախսիր դարդ։
1դար=3155760000 վայրկյան։ Անտեղի մի՛ ծախսիր դարդ։
Ինչ լավն էր Դիլիջանը..
6 ժամ աշխարհից դուրս: Թունելի երկար, մութ ու համբույրահամ միջանցքից հետո հայտնվում ես ինչ-որ այլ տարածականության մեջ..
Պարզվում է` Հայաստանում ծառեր կան...
Երթուղայինից իջնում ես ու մաքուր օդի ապտակից հազիվ ես ոտքի վրա մնում:
Ու ինչ-որ հրաշքով դիմացդ հայտնվում են ժպտացող ընկերներդ..
Տեսողական ապարատս դադարել էր կանաչ գույնն ընկալել, որպես բնության շունչ:
Երեկ այդ թաքնված հատկությունս վերադարձավ:
Չվերջանար երեկվա օրը:
- Երբեք,- ասացիր այսօր հարցիս ի պատասխան։
Աչքերս փակեցի ու կադրերի պես սկսեցին վազել...
Վեստը, սկզբի սրահի աջ կողմից երկրորդ կամ երրորդ սեղանը, պատի մոտ, երկու գավաթ գարեջուր, ջրից էներգիա ստացած երկուսը, հանդարտ խոսակցություն։
Կարապի լիճը, հիստերիկ արձանը, սրտիս դողը։ Չէի ուզում գնալ։
Եկա։ Կարողացա։ Էլի Վեստ։ Ներսի սրահ։
Առաջինը...
Այգին։ Վախս։ Շուրթերիդ տաքը..աշունը։
28-ը։ Արաղը։ Դանակը։ Գինին։ Շադեն։
Դեռ կհանդիպենք նույն տեղում։
Գյուղը։ Լռությունը։ Պատը։ Վերջինիս բացակայությունը..
Կադրեր..
Կադրեր...
Առանց դեմքի մարդը, որ ամբոխից դուրս էր, Մոցարտը, իր դեբիլ ծիծաղով, աղջկան բանտում գտած հայրը, Մինոտավրոսը, Վարուժանը, ժակ-Հովսեփը...կիսել եմ...կիսել ենք, դեռ կիսելու ենք։
Մի ափսոսա նրա համար ինչ իրականում քոնը չի եղել։
Մի կասկածիր քո վրա՝ որևէ մեկի, ցանկացածի ասած հիմարության պատճառով, որովհետև ես քեզ գիտեմ։
Զրույցի վերջում գրածդ հիշում ե՞ս։
Ես էլ։
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ