Հարգելիս, եթե ուշադիր կարդաս, ես ասել եմ եթե դժբախտ ես քեզ զգում, հիշիր, թե որքան քեզնից դժբախտ մարդիկ կան, այսինքն այստեղ գոյություն ունի համեմատության աստիճան. դժբախտից դժբախտ էլ կա…
Մեջբերում Է Ն Ց Ո-ի խոսքերից
հասկանում եմ բացարձակ երջանիկ կամ բացարձակ դժբախտ մարդ չկա բա ում հիշի են մարդը երբ հասելա դժբախտության սահմանին ու ել մարդ չկա որ հիշի ու երջանիկ զգա ?
կասես?
Եվ նայիր քո մեջբերումը, ինքդ ես ասում , երբ մարդը հասել է դժբախտության սահմանին, ես չեմ դա ասում, այսինքն դու ես կարծում, որ նման սահման գոյություն ունի, իսկ ես այդպես չեմ կարծում:
Եվ ընդհանրապես, ինձ դուր չէ գալիս, որ այս ֆորումում որոշ մարդիկ ուզում են ինչ-որ մեկին ինչ-որ բան ապացուցել, իրենց կարծիքը պարտադրել, և կառչել բառերից: Ֆոռումը նրա համար է, որ դու հայտնես քո կարծիքը, այլ ոչ թե փորձես մյուսին ապացուցել, որ նա սխալ է…