- Դատարկ բա՞ռ է այն, թե իմաստալից Ձեր համար:
- Որտե՞ղ է սկսվում, ու որտե՞ղ ավարտվում այն Ձեր համար:
– "Վաճառու՞մ " եք սկզբունքներ:
– Կա՞ն սկզբունքներ, որոնք չեք "վաճառի", ինչ գին էլ ուզում է առաջարկեն:
- Միգուցե Ձեր համար գործում է - "Ունեմ մի սկզբունք, որն է չունենալ ոչ մի այլ սկզբու՞նք"
Հ.Գ. Մոռացա ասել, որ շատ կգնահատեի ռեալությունից չկտրված անկեղծությունը: Ինչ որ կա իրականում, այլ ոչ թե ինչ կուզեինք որ լիներ իրականում
Ռեալությունից չկտրվելու համար՝ ասեմ, որ էրգիրն էրգիր չի…
Սա է առօրյա կյանքում՝ երբեմն/հաճախ սեփական սկզբունքներին հավատարիմ չմնալու պատճառը:
Արտը խարխուտ , մահանեն կարկուտ , ին՞չ կապ ունի երկրի վիճակըՄարկիզ-ի խոսքերից
Իմաստ չունի գրավել համընդհանուր ուշադրությունը , եթե դրանից հետո առաջարկելիք չունես:
Սկզբունքային չեմ. ոչ եղել եմ, ոչ էլ երևի թե կլինեմ։ Սկզբունքայնությունը սեփական ապրելակերպի ճշտության մեջ համոզվածությունն է, որն ինձ մոտ բացակայում է։ Սկզբունքային մարդկանց հանդեպ ինչ–որ իմաստով հարգանք եմ տածում, բայց, մեղքս ինչ թաքցնեմ, երբեմն նյարդերիս վրա է սկսում ազդել, երբ մարդիկ քարի կարծրության սկզբունքներ են ունենում։
Լավ ու վատ սկզբունքներ չկան իմ կարծիքով, ընդհանրապես լավ ու վատի ընկալումը խիստ սուբյեկտիվ է, և չարժի էլ այն տարածել այս թեմայի վրա։
Սկզբունքները, այսպես թե այնպես, մարդու վերաբերմունքի, աշխարհայացքի համոզվածությունն են արտահայտում։ Ու երբ այդ սկզբունքերը շատ ամուր են լինում, մարդը սկսում է քարացած ու որևէ փոփոխության կամ աճի անընդունակ անձի տպավորություն թողնել։ Կոնկրետ ինձ համար դա անընդունելի է։
Շատ մեծ կապ ունի…
Բացատրեմ՞, տանցոր ջան:
Թե դժվար չի,փորցի փիսո
Իմաստ չունի գրավել համընդհանուր ուշադրությունը , եթե դրանից հետո առաջարկելիք չունես:
Լավ: Մի քանի բառով կբացատրեմ: Կարծում եմ, կհասկանաս:
Մի երկրում, որտեղ հասարակության տարբեր աստիճաններում մարդկանց փոխհարաբերություններում գերակշռող դեպքերում իշխում են «անբարոյական», «հոռի», «ախպերական» նորմերը/ինչպիսին մերն է. էլ չեմ ասում «մնացածը»/, եւ որտեղ քաղաքացին չունի լիարժեք արժանապատիվ կյանքով ապրելու հնարավորություն, լինի նա ինժեներ, բժիշկ, ուսուցիչ, թե արվեստագետ, ապա բնական է, որ իր ընտանիքի հոգսերը հոգալու համար շա՜տ ու շատ մարդիկ պետք է դիմեն իրենց սկզբունքներին չհամապատասխանող քայլերի…
Հասկացա՞ր:
ՀԳ…Հաջորդ անգամ ինձ փիսո չասես: Եղա՞վ:
Համաձայն եմ: Որպեսզի հասարակությունը ունենա սկզբունքներ, նախ պետք է նրան կերակրել, որովհետև սոված մարդը ունի մեկ սկզբունք՝ "ոչ մի սկզբունք հանուն օրվա հացի": Քանի դեռ ազգը(զգալի մասը) սոված ա, սկզբունքները գնում են ֆոնային պլան, կամ անտեսվում են: Կարճ ասած "Երգիրը երգիր չի":
էսպես չի մնա
Նախ և առաջ , դու էլ ինձ տանցոր չասես : Եղա՞վ:
Երկրորդ՝ սկզբունքայնությունը մի սուբստանցիա է , որը որոշում է քո վերաբերմունքը իրականությանը և հիմնականում պետք է հանդես բերել քո նշած դժվար ու սահմանային սիտուացիաներում/ այդպիսի տերմին կա, սահմանի հետ կապ չունի/ : Եթե դժվար ժամանակ չես ցուցաբերում սկզբունքայնություն, բա էլ եր՞բ:Եթե սկզբունքային ես , ապա քեզ ոչ արժան քայլերի չես դիմի, եթե դիմում ես , ուրեմն այդպիսին չես ու պետք չի մեղադրել ուրիշներին:
Հասկացա՞ր:
Ավելացվել է 3 րոպե անց
Սզբունքային հարցերը հիմնականում առաջ են գալիս սոված ու դժվար տարիներին : Երբ որ պրոբլեմներ չկան , կարիք էլ չկա սկզբունքներդ ցուցադրել:
Վերջին խմբագրող՝ Mitre: 13.09.2008, 14:01: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Իմաստ չունի գրավել համընդհանուր ուշադրությունը , եթե դրանից հետո առաջարկելիք չունես:
Ոնց ասես…
«Սուբստանցիա» նշանակում է նյութ: «Սկզբունքայնություն» բառը ինչ-որ նյու՞թ է:Երկրորդ՝ սկզբունքայնությունը մի սուբստանցիա է
Իսկ այդ նյութով ինչպե՞ս պետք է վերաբերվել իրականությանը…Երկրորդ՝ սկզբունքայնությունը մի սուբստանցիա է , որը որոշում է քո վերաբերմունքը իրականությանը և հիմնականում պետք է հանդես բերել քո նշած դժվար ու սահմանային սիտուացիաներում/ այդպիսի տերմին կա, սահմանի հետ կապ չունի/
Ցանկացած նորմալ մարդ թքած ունի ցանակացած տիպի սուբստանտոիդ եւ աբստրակտոիդ սկզբունքայնության վրա, եթե իր երեխան սոված է, տետր ու գրիչ չունի, հագուստ չունի, ձմռանը անկողնում մրսում է, կինն էլ ստիպված ինչ-որ տականքի օբյեկտում ափսե է լվանում ու ամեն օր իր բախտն է լալիս:Երկրորդ՝ սկզբունքայնությունը մի սուբստանցիա է , որը որոշում է քո վերաբերմունքը իրականությանը և հիմնականում պետք է հանդես բերել քո նշած դժվար ու սահմանային սիտուացիաներում/ այդպիսի տերմին կա, սահմանի հետ կապ չունի/
Սրանք են նշածդ դժվար սիտուացիաները եւ քո համոզմունքներով ու սկզբունքներով տվյալ մարդը նշածդ սահմանային/չեմ խառնում այլ սահմանների հետ/ իրավիճակում, իրեն ինչպե՞ս պետք է դրսեւորի…Պետք է շարունակի մնալ սկզբունքային շատ արդար եւ շատ ազնիվ դպրոցի ֆիզկուլտի դասատու՞ն թե՞ դառնա անարդար եւ անազնիվ դասատու, հետեւաբար նաեւ՝ անսկզբունքային…
Եթե դժվար ժամանակ չես ցուցաբերում սկզբունքայնություն, բա էլ եր՞բ:
Էլմոն շատ լավ է գրել. մեջբերում եմ.
"ոչ մի սկզբունք հանուն օրվա հացի"Օրինակ.Եթե սկզբունքային ես , ապա քեզ ոչ արժան քայլերի չես դիմի,
Գտնու՞մ ես, որ այն հազարավոր ինժեներները, որոնք այսօր մարշրուտկա ու տաքսի են քշում, իրենց արժանի քայլի են դիմել՞, թե՞ԱՆՍԿԶԲՈՒՆՔԱՅԻ՞ն են, դրա համար էլ տաքսի են քշում:
Գտնու՞մ ես, որ այն հազարավոր ուսուցիչներն ու բարձրագույն կրթություն ունեցող կանայք եւ աղջիկները, որոնք իրենց երեխաներին կերակրելու համար դիմում են ամենանվաստացուցիչ քայլերի՝ աֆիցանտություն են անում, բուտկում սիգարետ են ծախում, իրենց արժանի քայլ են անու՞մ, թե անսկզբունքային՞ են, դրա համար էլ նման աշխատանք են ընտրել…
Ուրիշն ո՞վ ա. մի քանի 100 տական՞ք…եթե դիմում ես , ուրեմն այդպիսին չես ու պետք չի մեղադրել ուրիշներին:
Ինչը՞, որ սկզբունքայնությունը սուբստանցիա՞ է :Հասկացա՞ր:
Համաձայն եմ: Երկիր-մերկիր-թույլ բացատրություն է:
Ամերիկացիները շաաատ կուշտ են, և ի՞նչ: Բարոյական սկզբունքների դեգրադացիա:
Սկզբունքայնությունն էն անազատությունն ա, որը անհրաժեշտ ա մարդուն:
Տատ, սա քո մոտ երկամսյա վաղեմության խոսքերն են.
Հա, դու ամուսնության դեպքը դիտեցիր, այո, կինը կարող է և լքել երեխաներին ծեծող հորը;
Իսկ մյուս դեպքը՞, երբ որևե տականքն ասում է` քնի իմ հետ, նրանց ձեռք չեմ տա։ Պիտի ասել` յա նե տակա՞յա։ Կքնեմ։
Մարկիզ քեզ չ՞ի քվում ,որ սկզբունքայնությունը այն չի ,որ քեզ ոչ արժանի գործի անցնես, այլ այն , որ քեզ արժանի գործի մեջ ընկերոջդ չծախես , որ առաջ գնաս կամ մնաս գործի: Այդպիսի այլընտրանքի առաջ կյանքը շատ է կանգնեցնում , անկախ երկրում տիրող վիճակից: Այն ուսում առած մարդիկ , որ այմ իրենց ոչ արժանի գործ են անում , սկզբունքային որոշում են կայացրել/ ոչ բոլորը իհարկե/: Անձամբ ես, մի այլանդակ հիմնարկից դուրս եմ եկել, որտեղ բոլորը իրար երեսի ժպտում էին , հետն էլ տակը փորում, իսկ ղեկավարությունը ոչ միայն նպաստում էր , այլև պահանջում:
Իմաստ չունի գրավել համընդհանուր ուշադրությունը , եթե դրանից հետո առաջարկելիք չունես:
Հանուն երեխայի մարդիկ ամեն «ինչն» են ծախում…
Իսկ հանուն կարիերայի ընկերոջը ծախելը կամ թեկուզ գործընկերների նկատմամբ «ոտակերությունը»՝ ինքս նույնպես համարում եմ «անսկզբունքային», անբարոյական արարք…
Երկրում տիրող վիճակը շատ մեծ նշանակություն ունի անձի կայացման, նրա բարոյական նորմերի հաստատման համար: Օրինակ, Սովետի ժամանակ հաստատ մարդիկ այնպիսին չեն եղել, ինչպիսին՝ ներկայումս են…Այդպիսի այլընտրանքի առաջ կյանքը շատ է կանգնեցնում , անկախ երկրում տիրող վիճակից:
:Այն ուսում առած մարդիկ , որ այմ իրենց ոչ արժանի գործ են անում , սկզբունքային որոշում են կայացրել/ ոչ բոլորը իհարկե/
Համաձայն եմ, որ շա՜տ «սկզբունքային» որոշում են կայացրել, բայց դա միայն մեր նորմերով՝ մեր «ՀԻՄԻԿՎԱ հայաստանայան» պանյատով…
Դա՝ դու…Բայց շատերը չեն կարող, չեն անի, որովհետեւ բնակչության հիմնական մասը այլընտրանք չունի: Երեխան կսովի…Անձամբ ես, մի այլանդակ հիմնարկից դուրս եմ եկել, որտեղ բոլորը իրար երեսի ժպտում էին , հետն էլ տակը փորում, իսկ ղեկավարությունը ոչ միայն նպաստում էր , այլև պահանջում:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ