ու արդյունքում էդ "սկզբունքների" հիմքում ընկած ա լինում վախը, ընդ որում՝ կրկնակի վախ, մեկը՝ սկզբունքի առարկան ա վախով թաթախված՝ "այսինչ բան անելը լավ չի", մյուսը՝ սկզբունքը խախտելու վախը: Նույնիսկ եռակի վախ. երրորդը՝ սկզբունքի բնական հետևանքային տատանմանն ուղղված ներքին պայքարը՝ "էս ո՞նց, չէ չէ, հաստատ սխալվում եմ, սա ճի՛շտ սկզբունք ա, ոնց էլ մտքովս տենց հիմար բաներ անցան… հեռու ինձնիցՀա, սիստեման սկսվում է սկզբունքերից, բայց շարքային քաղաքացին ինչքանո՞վ ա մասնակցում էդ սիստեմայի սկսմանը: Ինձ ավելի շուտ թվում ա՝ էդ սիստեման սկսվում ա լրիվ ուրիշ տեղ ու լրիվ ուրիշ՝ մի քանի մարդկանց կողմից, որոնք հաջողությամբ էդ՝ դեռ սաղմնային սիստեմայի մեջ մտցնում են քաղաքացուն, հետո նրան ներշնչում են էդ սկզբունքները, վերջում էլ՝ վերագրում էդ սկզբունքները քաղաքացուն: Դրա համար ատում եմ քաղաքականությունը:":
Ինձ մնար՝ ջնջեի բոլոր բարոյական, անբարոյական, քաղաքական, քաղաքացիական ու մնացած հնարավոր սկզբունքները, մաքրեի ազատ դաշտ՝ ու թող մաքուր, ոչ մի մտածված սիստեմայի կողմից չազդված սկզբունքներ սաղմնավորվեին ու ծնվեին ու ձևավորվեին ու ամրանային ու մեռնեին ու ծնվեին նորերը…
ու թող առաջնայինը լիներ՝ մի վնասի:
Ավելացվել է 3 րոպե անց
որովհետև մաքդոնալդսը մոնոպոլիստ է, ու նույնիսկ էն դեպքում, երբ քեզ թվում է՝ թե գտել ես ալտերնատիվ բնական սնունդ, պարզվում ա սպոնսորը էլի մաքդոնալդսն էր:dvgray-ի խոսքերից
Կարելի է նույն ձև ատել սնունդը, որ պատճառով մարմինը "յուղոտվում" է:
…
Ինչու՞ չունենալ բավարար գիտելիքներ ու կազմակերպել սմննդի ընդունումը միայն քո մարմնին շահավետ ձևով, այլ ոչ թե այնպես, ինչպես ուզում է մաքդոնալդսը:
…
նույնը նաև քաղաքական դաշտում:
Մեջբերել
Էջանիշներ