- Դատարկ բա՞ռ է այն, թե իմաստալից Ձեր համար:
- Որտե՞ղ է սկսվում, ու որտե՞ղ ավարտվում այն Ձեր համար:
– "Վաճառու՞մ " եք սկզբունքներ:
– Կա՞ն սկզբունքներ, որոնք չեք "վաճառի", ինչ գին էլ ուզում է առաջարկեն:
- Միգուցե Ձեր համար գործում է - "Ունեմ մի սկզբունք, որն է չունենալ ոչ մի այլ սկզբու՞նք"
Հ.Գ. Մոռացա ասել, որ շատ կգնահատեի ռեալությունից չկտրված անկեղծությունը: Ինչ որ կա իրականում, այլ ոչ թե ինչ կուզեինք որ լիներ իրականում
Ռեալությունից չկտրվելու համար՝ ասեմ, որ էրգիրն էրգիր չի…
Սա է առօրյա կյանքում՝ երբեմն/հաճախ սեփական սկզբունքներին հավատարիմ չմնալու պատճառը:
Արտը խարխուտ , մահանեն կարկուտ , ին՞չ կապ ունի երկրի վիճակըՄարկիզ-ի խոսքերից
Իմաստ չունի գրավել համընդհանուր ուշադրությունը , եթե դրանից հետո առաջարկելիք չունես:
Շատ մեծ կապ ունի…
Բացատրեմ՞, տանցոր ջան:
Թե դժվար չի,փորցի փիսո
Իմաստ չունի գրավել համընդհանուր ուշադրությունը , եթե դրանից հետո առաջարկելիք չունես:
Լավ: Մի քանի բառով կբացատրեմ: Կարծում եմ, կհասկանաս:
Մի երկրում, որտեղ հասարակության տարբեր աստիճաններում մարդկանց փոխհարաբերություններում գերակշռող դեպքերում իշխում են «անբարոյական», «հոռի», «ախպերական» նորմերը/ինչպիսին մերն է. էլ չեմ ասում «մնացածը»/, եւ որտեղ քաղաքացին չունի լիարժեք արժանապատիվ կյանքով ապրելու հնարավորություն, լինի նա ինժեներ, բժիշկ, ուսուցիչ, թե արվեստագետ, ապա բնական է, որ իր ընտանիքի հոգսերը հոգալու համար շա՜տ ու շատ մարդիկ պետք է դիմեն իրենց սկզբունքներին չհամապատասխանող քայլերի…
Հասկացա՞ր:
ՀԳ…Հաջորդ անգամ ինձ փիսո չասես: Եղա՞վ:
Սկզբունքային չեմ. ոչ եղել եմ, ոչ էլ երևի թե կլինեմ։ Սկզբունքայնությունը սեփական ապրելակերպի ճշտության մեջ համոզվածությունն է, որն ինձ մոտ բացակայում է։ Սկզբունքային մարդկանց հանդեպ ինչ–որ իմաստով հարգանք եմ տածում, բայց, մեղքս ինչ թաքցնեմ, երբեմն նյարդերիս վրա է սկսում ազդել, երբ մարդիկ քարի կարծրության սկզբունքներ են ունենում։
Լավ ու վատ սկզբունքներ չկան իմ կարծիքով, ընդհանրապես լավ ու վատի ընկալումը խիստ սուբյեկտիվ է, և չարժի էլ այն տարածել այս թեմայի վրա։
Սկզբունքները, այսպես թե այնպես, մարդու վերաբերմունքի, աշխարհայացքի համոզվածությունն են արտահայտում։ Ու երբ այդ սկզբունքերը շատ ամուր են լինում, մարդը սկսում է քարացած ու որևէ փոփոխության կամ աճի անընդունակ անձի տպավորություն թողնել։ Կոնկրետ ինձ համար դա անընդունելի է։
դե դատարկ բան ա էն,երբ որ դասախոսներն ասում են "տենց անսկզբունք մի եղիր" - որոշելով, որ իրանց դասը չոսովորելը անսկզբունքայնություն ա...- Դատարկ բա՞ռ է այն, թե իմաստալից Ձեր համար:
- Որտե՞ղ է սկսվում, ու որտե՞ղ ավարտվում այն Ձեր համար:
– "Վաճառու՞մ " եք սկզբունքներ:
– Կա՞ն սկզբունքներ, որոնք չեք "վաճառի", ինչ գին էլ ուզում է առաջարկեն:
- Միգուցե Ձեր համար գործում է - "Ունեմ մի սկզբունք, որն է չունենալ ոչ մի այլ սկզբու՞նք"
Հ.Գ. Մոռացա ասել, որ շատ կգնահատեի ռեալությունից չկտրված անկեղծությունը: Ինչ որ կա իրականում, այլ ոչ թե ինչ կուզեինք որ լիներ իրականում
իսկ ընդհանրապես ունեմ միայն սկզբունքներ,որոնց կարամ ինձ թույլ տամ, ինչ նկատի ունեմ թույլ տալ ասելով - օրինակ. ունեմ մի ծանոթ տղա ,ում սկզբունքներից ա,որ ընկերուհին պետք ա չզանգի իրանց, ավելի ճիշտ մենակ ինքը պտի զանգի, տենց մի օր սաղ ժամանակ ,երբ ընկերուհին զանգում էր,ինքը անջատում հետ էր զանգում .... բայց էտ սկզբունքին ուղիղ մի քանի ժամ հետո դավաճանեց ու չանատեց,այլպատասխանեց ընկերուհու զանգին, երբ-որ քարտի փողերը վերջացանես էլ ասի - չջոգիր ,որ դու ստե հավեսով թքեցիր սկզբունքիտ վրա...
այսինքն, եթե մի բան դու քեզ չես կարա թույլ տաս միշտ,ուրեմն սկզբունք մի սարքիր, որ հանկարծ շատ հեշտ ստիպված չլինես դավաճանել սկզբունքիտ...
ես ունեմ սկզբունքներ տարբեր հարեցերի վերաբերյալ, որոնք չեմ "վաճառում" երբեք, իսկ եթե գիտեմ,որ դեռ հնարավոր ա,որ ի օր էտ սկզբունքը վաճառեմ,ուրեմն ուղղակի կմոռանամ էտ սկզբունքը էնքան ժամանակ մինչև համոզված լինեմ,որ ոչ մի գնով չեմ դավաճանի սկզբունքիս.... ցավոք սրտի էս դարում էս աշխարհում ոչ բոլոր սկզբունքներն են, որոնց կարելի է միշտ հավատարիմ մնալ...
ի՞նչ ասեմ...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ