Քաղաք-խոզանոց
Երկար եմ մտածել այս հարցի շուրջ, սակայն ընդհանուր հայտարարի չեմ կարողացել գալ: ԱՅն որ Երևանը համընդհանուր խոզանոցի է վերածվում երեկոյան փաստ է, որը չի կարող ժխտել և ոչ մեկ: Ասել, որ քաղաքը չի մաքրվում սուտ կլինի: Ամեն գիշեր ինչ որ բան արվում է փաստ է և փաստ է այն, որ առավոտյան մենք դուրս ենք գալիս շատից քչից մաքուր քաղաք: Սակայն այդ մաքրությունը երկար չի տևում: Այս թեման չէի բացի, սակայն երեկ երեկոյան եղավ մի բան, որը վերջին կաթիլն էր: Մեր վերևի կողքի հարևանը 8-րդ հարկից պարկի մեջ լցրած աղբը շպրտեց ներքև: Հաշվի առնելով, որ մեր աղբը թափում ենք մուտքի ամբողջ երկայնքով տեղադրված խողովակի մեջ, որի վերջին կետը առաջին հարկում է, այսինքն նրան ընդամենը պետք էր դուրս գալ տնից ու թափել աղբը, ապա համոզված կարող եմ ասել, որ նա պարզապես խոզ է: Վստահաբար կարող եմ ասել, որ այդպիսի խոզեր քաղաքում շատ կան:
Հարգելի ֆորումցիներ, երևանցիներ, հայաստանցիներ: Չե՞ք գտնում, որ խոզը պիտի ապրի խոզանոցում ու նա երբեք չի սովորի ասֆալտի վրա ապրել: Ուտոպիա է խոզին սպտիակ շապիկ հագցնելը:
Մեջբերել
Կարծում եմ աղբարկղների հետ միաժամանակ պետք է նաև թքամաններ տեղադրել փողոցներում: Չնայած աղբարկղը թողած աղբը թափում են նրա կողքը:
Ու մեկ էլ մեր Կոմիտաս պողոտայի վիճակը… հերիք չէ լրիվ քարուքանդ է, փողոցի միջին հատվածը փորված է, մի հատ էլ մայթերի մոտ մեր հարգելի քաղաքացիները իրենց ավտոմեքենաները մայթին ուղղահայաց դիրքով են կանգնեցնում, չմտածելով, թե ինչքան են խոչընդոտում երթևեկությանը: Ինչքան կարելի է համակերպվել
Cassiopeia-ի խոսքերից
Էջանիշներ